God is barmhartig. Hij houdt van jou. Je kunt Hem vragen om alles wat je vandaag nodig hebt en Hij zal je helpen en ervoor zorgen.

David bidt: 'God, kom mij redden. Kom snel en help mij, Heer!' (v.2, BGT). En even later: 'Ik ben arm en zwak, God, kom haastig, u bent mijn helper, mijn bevrijder, HEER, wacht niet langer' (v.6). Terwijl hij om hulp smeekt, herinnert hij zich hoe barmhartig God eerder voor hem is geweest.

Als ik kijk naar de noodkreten die ik de afgelopen jaren bij deze psalm heb geschreven in mijn Bijbel, bid ik:

Door iets aardigs te doen kunnen we iemands dag goed maken en soms zelfs hun leven veranderen. 'Wees aardig, want iedereen die je ontmoet voert een moeilijke strijd.' Dit zijn woorden van de filosoof Plato. Barmhartigheid, of vriendelijkheid, is een van de vruchten van de Geest (Galaten 5:22). In dit gedeelte lezen we over een 'weldaad' (4:9, HSV) die Petrus en Johannes hebben gedaan vlak nadat ze waren vervuld van de Heilige Geest (3:1-10).

Deze goede daad zette een opmerkelijke reeks gebeurtenissen in gang die we 'krachtige evangelisatie' zouden kunnen noemen. Als gevolg van deze goede daad groeide de kerk exponentieel. Het was het begin van een explosieve groei die uiteindelijk de hele wereld zou veranderen.

Als iemand ons zou vragen om een nieuwe gemeente te starten, betwijfel ik of we het op dezelfde manier zouden aanpakken. Ze hadden geen gebouw, geen geld en geen middelen. Ze begonnen met een paar vissers en tollenaars en een groep mensen die tongentaal spraken! En toch stichtten ze een gemeente die explosief groeide.

Buitenstaanders waren geïnteresseerd door wat ze vanbinnen zagen gebeuren. Ze werden aangetrokken door de pure kracht van God die vrijkwam door deze goede daad.

Deze twee mannen waren op weg naar een middaggebed. Toen ze daar aankwamen zagen ze iemand die het heel moeilijk had en die om hulp smeekte. Dit is het soort mensen dat we vaak tegenkomen bij een van de weinige plaatsen waar ze barmhartigheid kunnen vinden.

De man 'was naar de tempel gebracht; hij werd daar elke dag neergelegd bij de poort die de Schone heet, om te bedelen bij de bezoekers van de tempel' (v.2). De poort heette de Schone, maar wat ze zagen was niet bepaald wat wij schoon zouden noemen; een bedelaar die al sinds zijn geboorte verlamd was.

Ze raakten niet ontmoedigd door dit grote contrast. Sterker nog, hun geloof veerde op. Ze kwamen in actie. Ze genazen hem. Ze zagen een man in nood. Ze zagen de innerlijke schoonheid die elk mens in zich heeft. Ze hadden geen geld, maar Petrus zei: 'Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop' (v.6).

De naam van Jezus heeft veel macht. In de Hebreeuwse cultuur is iemands naam een aanwijzing voor zijn of haar karakter. Dit was geen toverformule of een vaste zinsnede aan het eind van een gebed. Dit was het verschil tussen de dienende taak van Jezus en die van zijn leerlingen. Jezus genas op zijn eigen gezag, maar de leerlingen genazen in zijn naam. Zo zijn ook wij van Hem afhankelijk. In onze zwakheid kunnen wij zijn werk voortzetten in zijn kracht en in zijn naam.  

Bij deze gelegenheid werd niet alleen deze man genezen (hij sprong op en al lopend en springend loofde hij God, v.8), maar kwam ook een groot aantal mensen tot geloof. Deze ene goede daad had een verbijsterend effect. De mensen 'waren buiten zichzelf van verbazing over wat er met hem was gebeurd (...) de hele menigte [stroomde] stomverbaasd rond hen samen' (vv.10b-11). Naast de demonstratie van de kracht van God werd het evangelie verkondigd. Ze hadden de kans om over Jezus te praten, over zijn dood en opstanding en waarom het zo belangrijk is om te geloven (vv.14-16).

Jezus moet altijd centraal staan in onze verkondiging. Bij de tweede preek van Petrus draait het, net als bij de eerste, volledig om Jezus. Hij begint met de woorden: 'Israëlieten, waarom bent u zo verbaasd en waarom staart u ons aan alsof het aan onze eigen kracht of vroomheid te danken is dat deze man weer kan lopen?' (v.12). Petrus wil niet dat de mensen zich op hem richten, hij wil dat ze zich richten op Jezus.

De hele toespraak gaat over Jezus. Jezus is de 'dienaar' van God (v.13), 'de heilige en rechtvaardige' (v.14), 'Hem die de weg naar het leven wijst' (v.15) en de 'profeet' die Mozes heeft aangekondigd (v.22). Hij zegt: 'Het komt door zijn naam en door het geloof in zijn naam dat deze man, die u hier voor u ziet en die u kent, kan lopen; het geloof dat Jezus schenkt, heeft hem in aanwezigheid van u allen gezond gemaakt' (v.16).

Petrus vertelt het goede nieuws over Jezus. Hij praat over zonde, het kruis, de opstanding en de noodzaak om tot inkeer te komen en terug te gaan naar God. Hij verzekert hun van Gods belofte dat Hij hun zonden zal vergeven en hun relatie met Hem zal herstellen. Hij zegt: 'Wend u af van uw huidige leven en keer terug tot God om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de Heer een tijd van rust doen aanbreken' (vv.19-20a).

Een 'tijd van rust' zal aanbreken als je tijd met God doorbrengt. Als je je zorgen maakt of uitgeput bent, kun je rust vinden door tijd met God door te brengen. Soms moet je leren om jezelf los te rukken van de drukte van alledag en tijd door te brengen met God zoals Jezus dat deed. De Heilige Geest is barmhartig en wil je 'rust' geven.

God is eindeloos barmhartig. David heeft het over 'de goedertierenheid van God' (9:3, HSV). Door aardig te zijn kun je laten zien hoe goed God voor jou is.

David vraagt: 'Is er nog iemand die overgebleven is van het huis van Saul, zodat ik hem goedertierenheid kan bewijzen omwille van Jonathan' (v.1, HSV). In een Engelse Bijbelvertaling vraagt David aan Siba: 'Is er niet nog iemand van het huis van Saul aan wie ik de niet-aflatende, ongevraagde, onbeperkte genade en goedheid van God kan betonen?' (v.3).

Mefiboset was pas vijf jaar geweest toen zijn vader stierf (4:4) en hij had nu zelf een zoontje (9:12). David regeerde al minstens zeven jaar in Jeruzalem en Mefiboset was waarschijnlijk een jaar of twintig. De barmhartigheid die David aan Mefiboset betoont, lijkt op Gods goedheid voor ons: niet-aflatend, ongevraagd en onbeperkt.

Ook hier is het een kreupele (v.3) die speciale barmhartigheid ondervindt. David zegt tegen Mefiboset: 'Wees niet bevreesd, want ik zal u zeker goedertierenheid bewijzen (...) Ik zal u alle akkers van uw vader Saul teruggeven, en ú zult voortdurend aan mijn tafel de maaltijd gebruiken' (v.7, HSV).

En David zoekt nog meer kansen om goed te doen. 'Ik zal goedertierenheid bewijzen aan Hanun, de zoon van Nahas, zoals zijn vader mij goedertierenheid heeft bewezen' (10:2a, HSV). Deze vriendelijkheid wordt helaas verkeerd uitgelegd (v.3 e.v.). Dit kan jou ook overkomen. Maar laat je hierdoor niet uit het veld slaan. Het is vanzelfsprekend en goed om aardig te zijn tegen kinderen van wie de ouders goed zijn geweest voor ons.

Mefiboset zei: 'Wie ben ik, heer, dat u zich bekommert om een dode hond als ik?' (v.8). Hij had een negatief zelfbeeld. Zoals velen van ons zag hij vooral zijn tekortkomingen. Maar God zegent ons, ook al schieten we tekort. Hij wil dat wij zijn onbeperkte goedheid leren kennen en ervaren. Blijf niet hangen in wat er fout is: je zonden, fouten, zwakheden en mislukkingen. In Christus heeft God jou zijn rechtvaardigheid gegeven en Hij wil jou zijn overweldigende genade geven door Christus Jezus (Efeziërs 2:7).