Een tijd geleden daagde Bill Hybels onze gemeente uit met de volgende woorden: “Wat doe je nu, dat blijft bestaan na je dood?”

Psalm 90 heeft de korte duur van ons leven als thema (vv.3-4,10). Maar, ook al is het leven kort en vergankelijk, volgens deze psalm kan je werk blijvend effect hebben na je dood. Wat je doet kan blijvende waarde hebben. Deze psalm eindigt hoopvol: 'Laat ons uw genade zien, Heer, onze God. Bevestig het werk van onze handen, het werk van onze handen, bevestig dat' (v.17).

De uiteindelijke waarde van je werk weerspiegelt het feit dat ook God werk doet. De psalmdichter zegt: 'Laat Uw dienaren Uw werken zien; ik bid dat hun kinderen Uw majesteit mogen aanschouwen' (v.16, HB).

In zijn boek 'Working without Wilting' (Werken zonder te verwelken) schrijft Jago Wynne: 'We denken vaak dat dingen als ons werk, die plaatsvinden als we op aarde zijn, slechts tijdelijk zijn en van voorbijgaande aard.

Maar in de Bijbel lezen we iets anders. Als Jezus terugkomt, zal God de aarde niet wegvagen; Hij zal de aarde vernieuwen, verlossen en bevrijden van verval (...) Het werk van mensenhanden zal worden gezuiverd en hersteld, zodat het vrij is van zonde, zoals ook wij vrij van zonde zullen zijn. Ook in de nieuwe schepping heeft werk zeker een plaats.' Daarom is het goed om God te vragen het werk van onze handen te bevestigen (v.17b).

Als je christen bent, betekent dit dat je aan het werk wordt gezet, vooral om het evangelie te verkondigen. Paulus' brief aan de Romeinen eindigt met een groet aan een lijst mensen. Hij benadrukt hierbij de waarde van hun werk.

Priscilla en Aquila worden zijn 'medewerkers in de dienst aan Christus Jezus' genoemd (v.3). Van Maria zegt hij dat ze 'heel wat werk voor u verzet heeft' (v.6, GNB). Urbanus was 'onze medewerker in de dienst aan Christus' (v.9). Tryfena en Tryfosa waren 'vrouwen die heel wat werk verzetten in dienst van de Heer' (v.12a, GNB). Persis is een andere vrouw die 'ook veel werk verzet heeft in dienst van de Heer' (v.12b, GNB). Timoteüs is 'mijn medewerker' (v.21).

In 2 Tessalonicenzen 3:7-9 schrijft Paulus: 'Toen we bij u waren, hebben we ons dagelijks werk niet verwaarloosd en op niemands kosten geleefd. Integendeel, we hebben ons ingezet en ingespannen, dag en nacht hebben we gewerkt om niemand van u tot last te zijn. Niet dat we geen aanspraak konden maken op uw ondersteuning, maar we wilden onszelf tot voorbeeld stellen, zodat u ons zou navolgen.'

Paulus was waarschijnlijk de meest effectieve dienaar van Christus ooit, maar hij was niet fulltime bezig met zijn christelijke dienst aan de wereld. Hij was tentenmaker en verdiende zijn eigen kost.

Ook de mensen die worden genoemd in Romeinen 16 waren niet fulltime bezig met de christelijke dienst aan de wereld. Erastus had een 'gewone' baan; hij beheerde de gelden van de stad (v.23b). Hij beschouwde zijn werk ongetwijfeld als zijn primaire roeping en dienst aan de wereld. In die zin doen we allemaal fulltime dienst aan de wereld, of we nu fulltime werken in de kerk of erbuiten.

Het is ook interessant om te merken dat er zoveel vrouwen werkten in de gemeente. Febe (v.1) wordt beschreven als diakonos (een dienares), het Griekse woord voor diaken (een belangrijke vertegenwoordiger van de kerk). Van haar wordt gezegd dat ze velen tot steun is geweest, onder wie Paulus zelf (v.2). Het Griekse woord voor 'steun' is het woord dat gebruikt wordt voor een politieke sponsor, beschermer en patroon. Dit woord suggereert dat ze een zekere sociale positie, welvaart en onafhankelijkheid had. Ze had overduidelijk een heel belangrijke rol in de gemeente.

Priscilla en Aquila (zie ook Handelingen 18) verrichtten een gezamenlijke dienst aan de wereld. Priscilla wordt als eerste genoemd (v.3). De reden hiervoor is waarschijnlijk dat zij als eerste werd bekeerd (en daarna Aquila de weg naar Christus wees) of dat zij een prominentere rol heeft gespeeld in het voortbestaan en werk van de gemeente.

Tien van de genoemde mensen zijn vrouw, onder wie Junia, een van de belangrijkste apostelen (v.7, BGT). Junia is hoogstwaarschijnlijk een vrouwennaam. Zij wordt genoemd als een van de apostelen die veel aanzien genieten (v.7). Aangezien ze zeker niet een van de twaalf apostelen was, heeft het woord apostel hier de bredere betekenis van iemand die als zendeling wordt uitgezonden. Paulus noemt een vrouw als een van deze zendelingen die hoog in aanzien stonden. Dit alles maakt duidelijk dat vrouwen een prominente rol hadden in Paulus' team.

Paulus besluit met een woord van dank en aanbidding: 'Dankzij Jezus Christus hebben wij Gods wijze plan leren kennen. Alle eer aan God, voor altijd! Amen' (v.27, BGT).

Werk is een van de manieren waarop je God navolgt. God werkte toen Hij alles schiep, en het is ook onze opdracht om te werken. God heeft ons al voor de zondeval aan het werk gezet (zie Genesis 2:15). Ken Costa zegt vaak: “Werk maakte deel uit van het door God geïnspireerde prospectus.”

David ging aan het werk. 'David bouwde voor zichzelf huizen in de stad' (1 Kronieken 15:1a, HSV). Hij riep de stamhoofden bij elkaar en zette hen aan het werk (v.12).

Er is geen onderscheid tussen de religieuze en seculiere wereld. Alles wat ze moesten doen stond in het kader van aanbidding. David gaf aanwijzingen voor hun werk in dienst van de Heer (v.2). Ze werden aangesteld 'om dienst te doen bij de ark van de HEER door de HEER, de God van Israël, te roemen, te loven en te prijzen' (16:4). Koning David deed mee door te dansen en springen (15:29).

Op vaste tijden van de dag (16:7) namen ze een 'lofprijspauze' zoals Joyce Meyer het noemt: 'Ik geloof dat niets God zo zegent als wanneer we gewoon stoppen met waar we mee bezig zijn en onze handen opheffen in aanbidding voor Hem (...) Denk eens aan een zakenman, bijvoorbeeld een directeur van een groot bedrijf. Zou het niet geweldig zijn als hij de deur van zijn kantoor een paar keer per dag op slot doet, knielt en zegt: “God, nu neem ik even de tijd om u te prijzen.”

Dat geldt ook voor studenten, thuiswerkende moeders, gepensioneerden, secretaresses, stewardessen, neurochirurgen, notarissen, verkopers, kortom voor iedereen. We zouden allemaal profijt hebben van een 'lofprijspauze'.'

David prijst en dankt de Heer voor 'zijn daden' (v.8), 'zijn wonderen' (v.9) en 'de wonderen die hij heeft gedaan' (v.12). Hij vertelt over de grote daden van de Heer en roept het volk op om zich te buigen voor de Heer in zijn heilige glorie (v.29).

God werkt. Dat lezen we in de Bijbel vanaf het allereerste begin. Hij werkte tijdens de schepping: 'Op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij gedaan had' (Genesis 2:2). Hij heeft de wereld niet alleen gemaakt, Hij onderhoudt en verlost de wereld ook. Werk is een van de manieren waarop je God navolgt.