'Laat je hart nooit naijverig zijn op de zondaars, maar zich beijveren in ontzag voor de Ene, heel de dag. Want als je daarover waakt heb je een toekomst, en zal je hoop niet worden weggesneden' (vv.17-18, NB).

Paulus schrijft iets dergelijks: 'Laat uw ijver niet verflauwen, wees vurig van geest, dien de Heer' (Romeinen 12:11, WV). We moeten even enthousiast blijven als op de dag dat we Jezus leerden kennen. Bear Grylls zegt: “Wees de meest enthousiaste persoon die je kent. Enthousiasme houdt je op de been als je het moeilijk hebt, steekt de mensen om je heen een hart onder de riem en werkt aanstekelijk.”

Jaren geleden heb ik het volgende in de kantlijn bij deze verzen geschreven: 'Ik ben jaloers op die mensen [mijn toenmalige collega's] en hun werk. Dit zegt de Heer tegen mij: dat ik niet jaloers moet zijn, maar steeds ijverig moet zijn voor Hem. Dan belooft Hij mij een hoopvolle toekomst. Lof zij de Heer voor deze belofte waaraan ik me kan vasthouden op mijn werk.'

Galaten 6:1-18

2. Blijf altijd het goede doen

'Laten we daarom het goede doen, zonder op te geven, want als we niet verzwakken zullen we oogsten wanneer de tijd daarvoor gekomen is' (v.9).

Paulus is aan het eind van zijn brief gekomen en hij moedigt de Galaten aan om samen te werken. Als iemand dreigt af te dwalen, moeten we hem of haar zachtmoedig weer op het rechte pad brengen (v.1a). 'Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid' (v.1b). Jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven: 'Laat iedereen zijn eigen daden toetsen (...) Want ieder mens moet zijn eigen last dragen' (vv.4-5).

We dragen daarnaast ook verantwoordelijkheid voor de mensen met wie we samenwerken: 'Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na' (v.2).

Paulus gaat ervan uit dat we allemaal onze eigen last hebben. Het woord dat wordt gebruikt betekent 'zware last'. Het is een veelomvattende term voor leed, ziekte, lichamelijke beperkingen, zorgen, verdriet, verantwoordelijkheid (financieel en anderszins), verleiding, fouten, twijfels, zwakheden en mislukkingen (morele en andere). Met andere woorden, het omvat elke last die zwaar is om te dragen.

Een van de manieren waarop Jezus jouw lasten draagt, is door vriendschap tussen mensen. Op die manier hielp Titus Paulus' last te dragen.

Ik ben niet graag afhankelijk en wil het liefst alles zelf opknappen, maar God heeft het zo bedoeld dat ik jou tot last ben en jij mij: 'Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na' (v.2).

Ik ben persoonlijk zo dankbaar voor de goede vrienden met wie we regelmatig contact hebben en bidden, die ons helpen de last te dragen die soms te zwaar lijkt om alleen te dragen. We hebben samen veel meegemaakt, samen verdriet gehad en hebben samen genoten. Dit heeft allemaal geholpen om de last te verdelen.

We werken samen zodat we het goede zaad kunnen blijven zaaien. '... wat een mens zaait, zal hij ook oogsten. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait oogst de dood, maar wie op de akker van de Geest zaait oogst het eeuwige leven' (vv.7-8).

Paulus schrijft aan de Galaten dat ze niet moeten opgeven (v.9). De verleiding is groot om het zat te worden om het goede te doen. Maar de belofte is dat je zult oogsten als je niet opgeeft. Grijp elke kans om het goede te doen voor iedereen, 'vooral voor onze geloofsgenoten' (v.10).

Vaak krijg je de kous op de kop. De verleiding om op te geven is zo groot. Als je zaait, zie je niet onmiddellijk resultaat. Daar moet tijd overheen gaan. Soms zie je pas jaren later dat het zaad dat je hebt gezaaid eindelijk vrucht draagt. Er zijn ook zaden waarvan je niets meer verneemt tot je de oogst ziet in de hemel. Een belangrijke factor om positief te blijven is je te blijven richten op de eeuwigheid.

Paulus is altijd de eenvoudige boodschap van het kruis van Christus blijven verkondigen (v.12). Hij bleef volharden en hij bleef zaaien. Hij weigerde de boodschap te vereenvoudigen of mooier te maken. Hij weigerde ook om een boodschap te verkondigen die beter viel om vervolging te voorkomen (v.12). Met als gevolg dat hij werd vervolgd. Hij schreef: '... ik draag de littekens van Jezus in mijn lichaam' (v.17).

Elke morgen wacht Jesaja op Gods woorden en instructies, zodat hij 'de moedeloze kan opbeuren' (50:4) en de mensen die in verleiding komen om op te geven een hart onder de riem kan steken.

In dit gedeelte doet hij dat door hun te vertellen over Gods liefde voor hen. Hij praat over Gods ontferming (49:10-13) en gebruikt vijf beelden voor Gods liefde.

• Herder
  
  God houdt van jou zoals een herder houdt van zijn schapen. God, de herder van Israël, zal zijn volk uit de ballingschap leiden. In zijn grote liefde gebruikt Hij zelfs hindernissen om zijn doel te bereiken. Jezus neemt dit beeld van de goede herder over en gebruikt het voor Zichzelf (Johannes 10:3-15).
  

• Moeder
  
  Gods liefde voor jou is groter dan de liefde van een moeder voor haar kind. 'Een moeder zorgt toch ook goed voor het kind dat ze in haar buik gedragen heeft? Ze vergeet haar kind nooit. En zelfs al zou een moeder haar kind vergeten, ik zal jou nooit vergeten!' (v.15, BGT).
  

• Graveur
  
  De Heer zegt: '... in mijn handpalmen heb ik je gegrift' (v.16, NB). De Babyloniërs gebruikten tatoeages als herinnering aan de mensen van wie ze hielden. Gods liefde en toewijding aan ons wordt vergeleken met het graveren van onze naam in de palm van zijn handen.
  

• Overwinnaar
  
  Gods liefde kan worden vergeleken met een overwinnaar (vv.25–26). Hij is sterk genoeg om zijn plannen voor jou te verwezenlijken en om te vechten tegen hen die jou onderdrukken (v.25).
  

• Echtgenoot
  
  De mensen zeiden dat God van hen gescheiden was vanwege hun zonden. God antwoordt dat de ballingschap het gevolg was van hun zwakheid en hun zonden; God kan hen wel redden. Hij is niet van hen gescheiden en heeft hen niet als slaaf verkocht (50:1). Niemand is buiten Gods bereik. Hij is met zijn volk getrouwd. Zijn liefde voor jou is groter dan de grootste liefde tussen een man en een vrouw.

Jesaja dringt er bij het volk op aan dat ze blijven vertrouwen op de Heer: 'Wie op mij hopen, worden niet teleurgesteld' (49:23, GNB). God zal hen redden door zijn lijdende dienaar: 'Ik heb mijn gezicht niet verborgen toen ze mij beschimpten en bespuwden. God, de HEER, zal mij helpen, daarom word ik niet gekwetst en is mijn gezicht zo onbewogen als een rots' (50:6-7).

Jezus wist dat Hij zou worden beschimpt en bespuwd. Hij vertrok geen spier en ging naar Jeruzalem terwijl Hij wist dat Hij daar zou worden gekruisigd. Hij was vastbesloten. Hij gaf niet op. God doet Hem recht en komt voor Hem op (v.8, HB/GNB). Dit resulteerde in een grote overwinning en een grote oogst.