Gods strategische plan

19 april - dag 109

Ik woon in Londen. Londen heeft meer dan acht miljoen inwoners en is hiermee de grootste stad in Europa en een van de grootste steden in de wereld. Er komen per jaar meer dan 19 miljoen toeristen naar Londen. In de stad worden meer dan driehonderd talen gesproken.

Steden zijn strategische plaatsen om het evangelie te verspreiden. Dat was vroeger ook al zo. Paulus ging van stad naar stad om het evangelie te verkondigen. Al in het jaar 100 na Chr. waren er meer dan veertig christelijke gemeenschappen in steden rond de Middellandse Zee, waaronder in Noord-Afrika en in delen van Italië. In 300 na Chr. was de helft van de bevolking van die steden christelijk, terwijl negentig procent van de bevolking op het platteland nog heidens was. Paulus schreef zijn brieven meestal aan steden.

Steden zijn vaak plaatsen waar een cultuur vorm krijgt. Veel invloedrijke instanties hebben de stad als uitvalsbasis, bijvoorbeeld regeringen, politici en wetgevers, kunst en entertainment, de zakenwereld, universiteiten en andere onderwijsinstellingen, media en communicatiecentra. Hun invloed verspreidt zich vaak vanuit de stad naar de voorsteden en landelijke gebieden. Als je een cultuur wilt veranderen, begin je in de stad.

Het is dus niet verbazingwekkend dat steden altijd een belangrijke rol hebben gespeeld in Gods plannen. Eén stad in het bijzonder vormt het hart van Gods plannen voor de wereld.

De macht van de stad

Deze psalm gaat over de 'stad van onze God' (Jeruzalem). 'De stad' wordt in dit gedeelte zeven keer, op verschillende manieren genoemd. De stad wordt geroemd om zijn pracht (v.3) en veiligheid (v.9). Maar de stad wordt vooral geroemd als 'stad van onze God' (vv.2,9), de plaats waar Gods tempel staat en waar Hij aanwezig is (v.4), de plaats die door God wordt beschermd (vv.4,9). De stad was bedoeld als bron van 'vreugde voor heel de aarde' (v.3).

Paulus zet de aardse stad Jeruzalem tegenover het nog grotere 'Jeruzalem dat boven is' (Galaten 4:26). Hij ziet de christelijke kerk als het nieuwe Jeruzalem.

In Openbaring ziet Johannes 'de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is.' (Openbaring 21:2). Het nieuwe Jeruzalem is de kerk, de bruid van Christus. Dit is waar God voor eeuwig zal wonen (v.3).

De kerk zou verbluffend moeten zijn: 'Mooi van ligging,
een vreugde voor heel de aarde' (Psalm 48:3a). Daar kunnen we Gods aanwezigheid voelen, zijn bescherming en veiligheid ervaren en de wereld om ons heen tot zegen zijn.

De liefde voor de stad

Als Jezus in de buurt komt van de stad Jeruzalem (v.11), vertelt Hij de gelijkenis van de ponden. Deze gelijkenis speelt met de veronderstellingen van de toehoorders over het koninkrijk van God en Gods plannen voor de aardse stad. De dienaren krijgen een aanzienlijk bedrag, ongeveer 30 maandsalarissen. Het maakt echt uit hoe je alles wat God je heeft toevertrouwd gebruikt.

Het is de bedoeling dat je niet alleen je geld gebruikt, maar alle gaven die je van God hebt gekregen, dus ook je tijd, opleiding, werk, vaardigheden en capaciteiten. Je opdracht is om dit alles in te zetten voor de koning en zijn koninkrijk.

Interessant genoeg is de beloning voor bewezen betrouwbaarheid bij het beheer van het geld dat ze 'machthebber’ worden over tien steden' of 'vijf steden' (vv.17,19).

Als Jezus als een overwinnaar de stad Jeruzalem binnengaat, begint 'de hele menigte van de discipelen zich te verblijden en God met luide stem te loven om alle machtige daden die zij gezien hadden. En zij zeiden: Gezegend is de Koning, Die daar komt in de Naam van de Heere. Vrede in de hemel en heerlijkheid in de hoogste hemelen.' (vv.37-38).

De mensen zien Jezus als de beloofde Messias die in de stad Jeruzalem zal regeren en zo alle beloften van een Davidische koning zal vervullen en de stad zal bevrijden van de Romeinse bezetters.

Maar Jezus had heel andere plannen. Als Hij vlak bij Jeruzalem is, huilt Hij om de stad (v.41). Jezus hield veel van de stad en had medelijden met de stad. Hij voorziet de verwoesting van Jeruzalem in 70 na Chr. De tempel is nooit herbouwd en de stad Jeruzalem is nog steeds een plaats waarover vele tranen worden vergoten.

Het is zo tragisch dat Jeruzalem, zoals Jezus tegen hen zegt, 'het tijdstip waarop er naar u omgezien werd, niet hebt onderkend.' (v.44). God was gekomen in de persoon van Jezus. Door zijn dood en opstanding in Jeruzalem heeft Hij een nieuw Jeruzalem mogelijk gemaakt.

De persoon van de stad

Word je wel eens overvallen door twijfel, angst of zelfs depressie, ontreddering en moedeloosheid (31:8)?

Dit zijn heel normale, menselijke emoties. Ook Mozes kreeg hiermee te maken en hij wist dat zijn opvolger, Jozua, en het hele volk niet alleen te maken zouden krijgen met gewapende conflicten, maar ook met geestelijke strijd.

Aan het einde van zijn leven spoort Mozes het volk aan om Gods woord na te leven (30:14). Hij spoort ze aan om God lief te hebben en zijn weg te volgen (v.16). Hij waarschuwt ze dat ze niet van gedachten moeten veranderen en weigeren God te gehoorzamen. Hij moedigt ze aan: ‘Kies dan het leven’ (v.19).

Deze keuze begint in je gedachten. Je gedachten worden je woorden. Je woorden worden je daden. Kies elke dag voor gedachten die leven geven.

Jozua is Mozes' opvolger. Hij is de nieuwe leider van het volk van God. Ook hij zal te maken krijgen met veel strijd. Mozes zegt tegen hem: 'Wees sterk en moedig (...) De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld.' (31:6,8).

Mozes zou dit niet hebben gezegd als er niets te vrezen viel en er geen reden voor moedeloosheid was. Hij wist dat er wel redenen waren voor angst en grote moedeloosheid. Leiderschap vraagt moed en standvastigheid om een visie voor ogen te blijven houden. Leiderschap vraagt kracht om de schuld te verdragen voor alle problemen die zich onderweg voordoen. Net als toen heeft het volk van God ook nu behoefte aan sterk, moedig leiderschap dat zich niet laat afschrikken of ontmoedigen door alle weerstand en tegenwerking die er ongetwijfeld zal zijn.

Dit is de beste remedie tegen angst: God belooft dat Hij altijd met hem mee zal gaan ('het is de HEERE, uw God, Die met u meegaat', v.6). God belooft jou en mij vandaag hetzelfde. Als je wordt overvallen door twijfel, ontmoediging en problemen, denk er dan aan dat je God kunt vragen om met je mee te gaan en de weg te effenen, waar je ook gaat en in welke omstandigheden je je ook bevindt. Daarom kun je vol vertrouwen zijn en hoef je niet bang te zijn.

Hierna zegt Mozes tegen hen: 'Na verloop van zeven jaar, op de vastgestelde tijd van het jaar van de kwijtschelding, op het Loofhuttenfeest, als heel Israël komt om te verschijnen voor het aangezicht van de HEERE, uw God, op de plaats die Hij zal uitkiezen, moet u deze wet ten aanhoren van heel Israël voorlezen.' (vv.10–11).

‘De plaats die Hij zal uitkiezen’ is natuurlijk de stad Jeruzalem. Tijdens het Loofhuttenfeest gaat het volk naar Jeruzalem om te vieren dat God, door Mozes, water liet stromen uit de rots in de woestijn. De mensen danken God voor het water dat Hij hun in het afgelopen jaar heeft gegeven en bidden dat Hij dat het komend jaar ook zal doen. Het water was een teken van Gods gunst en een symbool van geestelijke lafenis (zie bijvoorbeeld 1 Korinthe 10:3-4).

'En op de laatste, de grote dag van het [Loofhutten]feest, stond Jezus daar en riep: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.
Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.' (Johannes 7:37-38). Hij zei dat deze beloften niet zouden worden vervuld op een bepaalde plaats, maar in een persoon.

Vanuit het binnenste van Jezus zal de rivier van levend water stromen. Als afgeleide hiervan zullen stromen van levend water vloeien uit elke christen ('wie in Mij gelooft', v.38). Jezus zegt dat deze rivier uit jou zal stromen om andere mensen leven, vruchtbaarheid en genezing te brengen.

Dit beeld zien we ook in het boek Openbaring waar we lezen over de voltooiing van de stad Jeruzalem (Openbaring 22:1-3). Zoals er een rivier stroomde vanuit Eden aan het begin van de Bijbelse geschiedenis (Genesis 2:10), zo stroomt er ook aan het einde, in de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, een rivier vanuit deze stad van God waar God voor altijd onder de mensen woont.