Als je kunt piekeren, kun je mediteren! Het enige wat je hoeft te doen is ergens anders aan denken en je bent bezig met christelijk mediteren.

In Het Boek staat in vers 34 'mijn gedachten', dat wil zeggen, alles waar je aan denkt en waar je je gedachten over laten gaan. Je woorden en je daden zijn van vitaal belang. Maar niet alleen je woorden en daden kunnen de Heer behagen; dat geldt ook voor je innerlijke en onzichtbare gedachten.

De psalmdichter looft God om zijn hele schepping. Hij zegt: 'Voor de HEER wil ik zingen zolang ik leef, een lied voor mijn God zolang ik besta' (v.33). Vervolgens schrijft hij: 'Ik bid dat Hij Zich verheugt over mijn gedachten' (v.34a, HB).

Wat betekent dit in de praktijk? Paulus geeft goede raad: 'Broeders, richt daarom uw gedachten op alles wat waar, eervol, rechtvaardig, zuiver en mooi is en wat goed bekend staat, kortom alles wat deugdzaam en loffelijk is' (Filippenzen 4:8, HB).

Je hebt de krachtigste boodschap die er bestaat. Het geloof in Jezus zet je leven compleet op zijn kop, nu en tot in eeuwigheid. '[Wij] weten dat hij die de Heer Jezus heeft opgewekt ook ons, net als Jezus, zal opwekken en ons samen met u naar zich toe zal voeren' (v.14). Je zult eeuwig leven.

We zijn allemaal aarden potten (v.7): eenvoudige, gewone mensen. In die potten zit 'de schat' (v.7), die je aan de buitenkant niet kunt zien. De schat is de boodschap van Jezus. We hebben deze schat gekregen door de barmhartigheid van God (v.1).

Dit leven is niet het einde, want wat we kunnen zien is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig: 'De dingen die men niet ziet, zijn eeuwig' (v.18, HSV).

De wereld heeft de kijk op de eeuwigheid verloren door de secularisatie. En het lijkt wel alsof dat ook geldt voor de kerk. We richten onze aandacht op en hechten waarde aan dingen die we kunnen zien en aanraken. 'Eeuwigheid' is een onmisbaar onderdeel van de boodschap.

Als we de boodschap van Jezus verkondigen, moeten we 'Nee' zeggen tegen vier dingen:

• Stiekem gedoe
  
  'Van daden die het daglicht niet kunnen zien (...) hebben we ons altijd ver gehouden' (v.2a, GNB). 'Wij willen niets weten van duistere praktijken' (v.2b, HB). We moeten alles in alle openheid doen: 'Door de waarheid openlijk te verkondigen bevelen we voor het oog van God ons aan bij het geweten van ieder mens' (v.2b, GNB).
  

• Schaamte
  
  'Van daden (...) waarvoor we ons moeten schamen, hebben we ons altijd ver gehouden' (v.2, GNB). We moeten niets doen waarvoor we ons moeten schamen als ze uitkomen.
  

• Misleiding
  
  'We gaan niet sluw te werk' (v.2). 'Want wij zijn niet doortrapt' (v.2, HB).
  

• Vervalsing
  
  'We (...) vervalsen het woord van God niet. (v.2). '[We] zullen de boodschap van God nooit verdraaien' (v.2, HB). We moeten de boodschap niet veranderen om deze aantrekkelijker te maken voor de mensen. Paulus schrijft juist dat hij de waarheid 'openlijk' bekendmaakt (v.2).

Juist omdat het evangelie vanbinnen zit en onzichtbaar is, kan niet iedereen het zien. 'Wanneer dan toch nog een sluier ligt over het evangelie dat wij verkondigen, geldt dit alleen voor hen die verloren gaan: de ongelovigen, van wie de gedachten door de god van deze wereld zijn verblind, waardoor ze het licht van het evangelie niet kunnen zien, de luister van Christus, die het beeld van God is' (vv.3-4). Zo was ik ook. Ik hoorde de boodschap wel, maar ik kon er niets mee.

Pas als God zijn licht in ons hart laat schijnen, worden we 'verlicht met de kennis van zijn luister, die afstraalt van het gezicht van Jezus Christus' (v.6).

De boodschap draait om Jezus: 'Christus, die het beeld van God is' (v.4). 'Wij verkondigen niet onszelf, wij verkondigen dat Jezus Christus de Heer is' (v.5).

Wij zijn de dienaren van Jezus, de aarden potten die de grootste schat van de wereld in ons dragen. God heeft zijn schat met opzet in aarden potten gedaan: 'Maar deze schat dragen we mee in aarden potten, en zo wordt duidelijk dat die onmetelijk grote kracht niet van onszelf komt maar van God' (v.7, GNB).

Hij schrijft: 'Onze uiterlijke gestalte vergaat wel, maar onze innerlijke mens vernieuwt zich van dag tot dag' (v.16, GNB). Misschien sta je onder grote financiële en allerlei andere druk en sta je versteld van wat er met je gebeurt. Mogelijk sta je bloot aan kritiek en word je van alle kanten belaagd, vervolgd en soms zelfs geveld (vv.8–9).

'De kleine moeilijkheden van dit huidige leven voor ons leiden tot een heerlijkheid die alles te boven gaat en eeuwig is' (2 Korintiërs 4:17, GNB). 'Onze moeilijkheden en pijn zijn uiteindelijk niet zo groot en zullen ook niet zo lang duren. Maar het gevolg ervan is dat wij voor altijd in Gods heerlijke nabijheid zullen leven' (v.17, HB).

Daarom schrijft Paulus: 'Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig' (v.18). Raniero Cantalamessa schrijft: 'Er is een nieuwe maatstaf geïntroduceerd waardoor kruisen en beproevingen gering en tijdelijk lijken: de Eeuwigheid.'

God kan je op geweldige manieren gebruiken. Je moet grote plannen hebben voor je leven, want je bent gevuld met de kracht van de Geest van de Heer.

De woorden van de profeet Micha kunnen voor ons allemaal gelden: 'Ik daarentegen ben vervuld van kracht, ik heb de geest van de HEER, ik ben rechtvaardig en ik heb de moed' (3:8a). Kracht is afkomstig van het onzichtbare, innerlijke werk van de Heilige Geest.

Micha sprak met grote macht en kracht. Hij kwam op voor de kansarmen. Net als bij Jona werd er geluisterd naar Micha's waarschuwingen en werd een ramp voorkomen (zie Jeremia 26:18).

Micha protesteerde tegen onrecht en hebzucht. Zoals bij de meeste zonden begint dit vanbinnen met onzichtbare plannen: 'Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden' (Micha 2:1a).

Hun gedachten zijn de basis van hun daden. 'Willen ze een veld? Ze roven het! Willen ze een huis? Ze nemen het! Ze maken zich meester van huizen en hun bezitters, van mensen en hun eigendom' (v.2). (Dit is een pijnlijk nauwkeurige beschrijving van wat we nu 'landjepik' noemen.)

Micha richt zijn woorden voornamelijk tot de 'leiders' (3:1a). 'Jullie moeten het recht toch kennen? Maar jullie haten het goede en houden van het kwaad' (vv.1b-2a). Hij beschuldigt hen ervan dat ze de mensen behandelen als beesten (vv.2-3). Hij waarschuwt hen dat God hun gebeden niet zal verhoren als ze de armen onrechtvaardig behandelen (v.4).

Geld lijkt de achterliggende reden van het onrecht te zijn. Onrecht is vaak het gevolg van hebzucht:
'De leiders spreken er recht in ruil voor geschenken,
de priesters geven onderricht tegen betaling,
de profeten voorspellen voor geld,
terwijl ze zich op de HEER beroepen
' (v.11).

Er komt een dag dat God orde op zaken zal stellen. God 'zal rechtspreken tussen machtige volken' (4:3). Er zal vrede zijn. 'Dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk, geen mens zal meer weten wat oorlog is' (v.3b). Er zal ook recht heersen. Het land zal eerlijk verdeeld worden: 'Ieder zal zitten onder zijn wijnrank en onder zijn vijgenboom' (v.4a).

Waar het uiteindelijk om gaat zijn Gods innerlijke en onzichtbare gedachten; 'die volken beseffen niet wat de gedachten van de HEER zijn; zij begrijpen niets van zijn plan' (v.12, WV).