Deze psalm gaat over de 'stad van God' (Jeruzalem). 'De stad' wordt in dit gedeelte zeven keer, op verschillende manieren genoemd. De stad wordt geroemd om zijn pracht (v.3) en veiligheid (v.9). Maar de stad wordt vooral geroemd als 'stad van onze God' (vv.2,9), de plaats waar Gods tempel staat en waar Hij aanwezig is (v.4), de plaats die door God wordt beschermd (vv.4,9). De stad was bedoeld als bron van 'vreugde van heel de aarde' (v.3).

Paulus zet de aardse stad Jeruzalem tegenover het nog grotere 'hemelse Jeruzalem' (Galaten 4:26). Hij ziet de christelijke kerk als het nieuwe Jeruzalem.

In Openbaring ziet Johannes 'de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht' (Openbaring 21:2). Het nieuwe Jeruzalem is de kerk, de bruid van Christus. Dit is waar God voor eeuwig zal wonen (v.3).

De kerk zou verbluffend moeten zijn: 'zo mooi doordat zij zo hoog gelegen is, een vreugde voor ieder die haar ziet' (Psalm 48:3a, HB). Daar kunnen we Gods nabijheid voelen, zijn bescherming en veiligheid ervaren en de wereld om ons heen tot zegen zijn.

Als Jezus in de buurt komt van de stad Jeruzalem (v.11), vertelt Hij de gelijkenis van de drachmen. Deze gelijkenis speelt met de veronderstellingen van de toehoorders over het koninkrijk van God en Gods plannen voor de aardse stad. De dienaren krijgen een aanzienlijk bedrag, ongeveer 30 maandsalarissen. Het maakt echt uit hoe je alles wat God je heeft toevertrouwd gebruikt.

Het is de bedoeling dat je niet alleen je geld gebruikt, maar alle gaven die je van God hebt gekregen, dus ook je tijd, opleiding, werk, vaardigheden en capaciteiten. Je opdracht is om dit alles in te zetten voor de koning en zijn koninkrijk.

Interessant genoeg is de beloning voor bewezen betrouwbaarheid bij het beheer van het geld 'het bestuur over tien steden' of 'vijf steden' (vv.17,19).

Als Jezus als een overwinnaar de stad Jeruzalem binnengaat, begint 'de hele groep leerlingen vol vreugde en met luide stem God te prijzen om alle wonderdaden die ze hadden gezien. Ze riepen: 'Gezegend hij die komt als koning, in de naam van de Heer! Vrede in de hemel en eer aan de Allerhoogste!' ' (vv.37-38).

De mensen zien Jezus als de beloofde Messias die in de stad Jeruzalem zal regeren en zo alle beloften van een Davidische koning zal vervullen en de stad zal bevrijden van de Romeinse bezetters.

Maar Jezus had heel andere plannen. Als Hij vlak bij Jeruzalem is, huilt Hij om de stad (v.41). Jezus hield veel van de stad en had medelijden met de stad. Hij voorziet de verwoesting van Jeruzalem in 70 na Chr. De tempel is nooit herbouwd en de stad Jeruzalem is nog steeds een plaats waarover vele tranen worden vergoten.

Het is zo tragisch dat Jeruzalem 'de tijd van Gods ontferming niet heeft herkend' (v.44). God was gekomen in de persoon van Jezus. Door zijn dood en opstanding in Jeruzalem heeft Hij een nieuw Jeruzalem mogelijk gemaakt.

Word je wel eens overvallen door twijfel, angst of zelfs depressie, ontreddering en moedeloosheid (31:8)?

Dit zijn heel normale, menselijke emoties. Ook Mozes kreeg hiermee te maken en hij wist dat zijn opvolger, Jozua, en het hele volk niet alleen te maken zouden krijgen met gewapende conflicten, maar ook met geestelijke strijd.

Aan het einde van zijn leven spoort Mozes het volk aan om Gods woord na te leven (30:14). Hij spoort ze aan om God lief te hebben en zijn weg te volgen (v.16). Hij waarschuwt ze dat ze niet van gedachten moeten veranderen en weigeren God te gehoorzamen. Hij moedigt ze aan te kiezen voor het leven (v.19).

Deze keuze begint in je gedachten. Je gedachten worden je woorden. Je woorden worden je daden. Kies elke dag voor gedachten die leven geven.

Jozua is Mozes' opvolger. Hij is de nieuwe leider van het volk van God. Ook hij zal te maken krijgen met veel strijd. Mozes zegt tegen hem: 'Wees sterk! Wees moedig! (...) Wees niet bang, want de HERE zal voor u uitgaan en steeds bij u zijn. Hij zal niet falen, noch u in de steek laten' (31:6,8 HB).

Mozes zou dit niet hebben gezegd als er niets te vrezen viel en er geen reden voor moedeloosheid was. Hij wist dat er wel redenen waren voor angst en grote moedeloosheid. Leiderschap vraagt moed en standvastigheid om een visie voor ogen te blijven houden. Leiderschap vraagt kracht om de schuld te verdragen voor alle problemen die zich onderweg voordoen. Net als toen heeft het volk van God ook nu behoefte aan een sterke, moedige leider die zich niet laat afschrikken of ontmoedigen door alle weerstand en tegenwerking die er ongetwijfeld zal zijn.

Dit is de beste remedie tegen angst: God belooft dat Hij altijd met hem mee zal gaan ('het is de HEER, uw God, die met u meegaat', v.6). God belooft jou en mij vandaag hetzelfde. Als je wordt overvallen door twijfel, ontmoediging en problemen, denk er dan aan dat je God kunt vragen om met je mee te gaan en de weg te effenen, waar je ook gaat en in welke omstandigheden je je ook bevindt. Daarom kun je vol vertrouwen zijn en hoef je niet bang te zijn.

Hierna zegt Mozes tegen hen: 'Lees deze voorschriften elk zevende jaar, het jaar van de kwijtschelding, tijdens het Loofhuttenfeest voor aan alle Israëlieten. Want dan komt heel Israël naar de plaats die de HEER uitkiest, om daar voor hem te verschijnen' (vv.10–11).

De plaats die Hij uitkiest, is natuurlijk de stad Jeruzalem. Tijdens het Loofhuttenfeest gaat het volk naar Jeruzalem om te vieren dat God, door Mozes, water liet stromen uit de rots in de woestijn. De mensen danken God voor het water dat Hij hun in het afgelopen jaar heeft gegeven en bidden dat Hij dat het komend jaar ook zal doen. Het water was een teken van Gods gunst en een symbool van geestelijke lafenis (zie bijvoorbeeld 1 Korintiërs 10:3-4).

'Op de laatste dag, het hoogtepunt van het [Loofhuttenfeest], stond Jezus in de tempel, en hij riep: 'Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! “Rivieren van levend water zullen stromen uit [het binnenste] van wie in mij gelooft”, zo zegt de Schrift' ' (Johannes 7:37-38). Hij zei dat deze beloften niet zouden worden vervuld op een bepaalde plaats, maar in een persoon.

Vanuit het binnenste van Jezus zal de rivier van levend water stromen. Als afgeleide hiervan zullen stromen van levend water vloeien uit elke christen ('wie in mij gelooft', v.38). Jezus zegt dat deze rivier uit jou zal stromen om andere mensen leven, vruchtbaarheid en genezing te brengen.

Dit beeld zien we ook in het boek Openbaring waar we lezen over de voltooiing van de stad Jeruzalem (Openbaring 22:1-3). Zoals er een rivier stroomde vanuit Eden aan het begin van de Bijbelse geschiedenis (Genesis 2:10), zo stroomt er ook aan het einde, in de nieuwe hemel en aarde, een rivier vanuit deze stad van God waar God voor altijd onder de mensen woont.