Hoe moet je bidden?

17 oktober - dag 290

Bidden is het belangrijkste wat je doet in je leven. Het is de belangrijkste manier waarop je een relatie krijgt en onderhoudt met onze Vader in de hemel. Als je van iemand houdt, wil je vanzelfsprekend tijd met die persoon doorbrengen en met hem of haar communiceren. Zoals in elke relatie kan die communicatie verschillende vormen hebben.

Lancelot Andrewes (1555–1626), was een van de grootste theologen en predikers van zijn tijd. Na zijn dood ontdekte men een persoonlijk notitieboekje over gebed dat werd gepubliceerd. Hij had hierin twee lijsten opgeschreven:

Ten eerste maakte hij een lijst met tijdstippen waarop wordt gebeden in de Bijbel:
'Altijd...
Onophoudelijk...
Steeds...
Drie keer per dag...
's Avonds, 's morgens en midden op de dag...
Zeven keer per dag...
's Morgens vroeg voor de dag begint...
Bij het aanbreken van de dag...
Op het derde uur van de dag...
Rond het zesde uur...
De bidstond, het negende uur...
's Avonds...
's Nachts...
Om middernacht...'

Hierna maakte hij een lijst met plaatsen waar wordt gebeden in de Bijbel:
'De ontmoetingstent... in de gemeente
Uw slaapkamer...
Een kamer op de bovenverdieping...
Op zolder...
De tempel...
Op het strand...
In een tuin...
Op bed...
Een eenzame plaats...
Overal...'

Het aantal tijdstippen, plaatsen en manieren waarop je kunt bidden is oneindig groot.

Het woord van God, gezang en gebed in de nacht

Gebed is tweerichtingsverkeer. Tijdens je gebed luister je naar God en praat je tegen Hem. We kunnen God het beste horen door zijn woord. Jezus is het Woord van God (Johannes 1:1) en de hele Bijbel gaat over Hem. Als je leest in de Bijbel, bid dan of God door de Bijbel tegen je wil spreken.

Dit geeft je 'hoop' (Psalm 119:49) tijdens alle moeilijke perioden in het leven: 'U geeft me kracht om te leven. Dat troost me in moeilijke tijden' (v.50, BGT). Je vindt troost in Gods woorden voor jou (v.52).

Deze woorden inspireren ook onze lofprijzing van God: 'Uw verordeningen zijn mijn gezangen geweest' (v.54). Veel van de mooiste gezangen en lofliederen zijn gebaseerd op woorden uit de Bijbel.

Je kunt overdag bidden, maar ook 's nachts. 'Zelfs in de nacht denk ik aan uw naam, HEER' (v.55a, NBV). Dit is een heel goede manier om doorwaakte uren door te brengen. Het kan mogelijk zelfs slapeloosheid genezen!

Gebeden, smeekbeden, voorbeden, dankgebeden en handen opheffen

Wat heeft voor jou de hoogste prioriteit. Paulus schrijft: 'Wat ik van je vraag, komt hierop neer: Bid veel voor andere mensen; smeek God of Hij genadig wil zijn; dank Hem voor alles wat Hij voor hen heeft gedaan en wat Hij nog gaat doen' (v.1, HB).

Klaag je wel eens over de regering of de politiek? Als je een goede regering wilt, moet je ervoor bidden. Paulus noemt met name gebed 'voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn, opdat wij een rustig en stil leven zullen leiden, in alle godsvrucht en waardigheid' (v.2).

Als je in een land woont met een relatief stabiele regering, moet je God daarvoor danken en bidden dat het zo mag blijven. In een groot deel van de wereld lijden mensen onder instabiele regeringen en tirannie. De rechtsorde had een hoge prioriteit in het gebed van Paulus.

Met een goede en vreedzame regering is het gemakkelijker om het evangelie te verspreiden en zoveel mogelijk mensen te bereiken. 'Want dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze Zaligmaker, Die wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen' (vv.3-4). God houdt van ieder mens. Niemand is door God voorbestemd tot verdoemenis. Hij wil dat iedereen gered wordt.

Jezus is gestorven voor ons allemaal. Hij 'heeft Zich gegeven als een losprijs voor allen' (v.6). Dit is een geweldige samenvatting van het werk van Jezus. Door zijn voorspraak en het losgeld dat Hij betaald heeft, kan iedereen een hechte relatie met de Vader hebben.

Bid 'voor alle mensen' (v.1). Dit betekent voor je familie, vrienden, buren en iedereen die de Heilige Geest je ingeeft om voor te bidden.

Het is trouwens interessant om te lezen dat van mensen verwacht werd dat ze hun handen hieven tijdens het gebed. '... met de handen omhoog naar God. Ze mogen dan geen ruzie hebben of boos zijn op iemand, want het gebed is iets heiligs' (v.8, BGT). Het was vanzelfsprekend dat christenen, net als de Joden, hun handen ophieven tijdens het bidden (v.8).

Dit was de gebruikelijke manier om te bidden. Ik zeg vaak gekscherend dat als je een kerk binnenkomt en iedereen met de handen omhoog staat, je zou moeten zeggen: “Dit is een traditionele kerk die oude vormen van aanbidding in ere houdt.” Als ze de handen niet heffen is dat ook prima. Dan zeg je gewoon: “Dit is een moderne, hedendaagse kerk die experimenteert met nieuwe vormen van aanbidding!”

Het eind van het gedeelte voor vandaag is moeilijk om uit te leggen (vv.9-15). Deze verzen worden vaak geïnterpreteerd op een manier die niet echt past bij de rest van het Nieuwe Testament, omdat we daar lezen dat vrouwen een leidinggevende rol hadden binnen de gemeente. Paulus noemt vrouwen apostelen (Romeinen 16). Hij verwacht van hen dat ze bidden en profeteren in de gemeente (1 Korinthe 11).

Paulus schrijft ook dat Christus een eind gemaakt heeft aan de verdeeldheid en vooroordelen op basis van geslacht: in Christus is ‘het niet van belang of men man is of vrouw…' (Galaten 3:28). We lezen dat Maria aan Jezus' voeten ging zitten toen Hij onderwees. Met andere woorden, ze ging bij de mannen zitten en werd een leerling (Lukas 10:38-42).

Paulus' belangrijkste punt is dat ook vrouwen de kans moeten krijgen om te leren (1 Timotheüs 2:11) en studeren als christenen. Daarvoor moeten ze bescheiden zijn en niet de touwtjes in handen nemen. Het woord dat Paulus hier gebruikt voor gezag' (authentein) wordt elders gebruikt voor bot en overheersend leiderschap. Dit verwijst dus waarschijnlijk naar bepaalde problemen in deze gemeente en moet niet worden opgevat als algemene opmerking over het leiderschap van vrouwen.

In De Bijbel in Gewone Taal staat: 'De vrouwen moeten eenvoudige, nette kleding dragen. Ik wil niet dat ze de aandacht trekken met dure kleren, goud, parels of mooi gevlochten haren. Laat ze aandacht trekken met hun goede daden, zoals dat hoort bij gelovige vrouwen' (vv.9-10).

Luisteren naar God en bidden voor anderen

Zakt de moed je wel eens in de schoenen als je ziet dat er zoveel mensen zijn die helemaal niet naar God willen luisteren en Hem niet gehoorzamen?

God sprak tegen Jeremia. 'Het gebeurde in het vierde jaar van Jojakim (…) dat dit woord van de HEERE tot Jeremia kwam' (36:2). Jeremia dicteerde Baruch 'al de woorden van de HEERE die Hij tot hem gesproken had' (v.4).

Steeds weer 'kwam het woord van de HEERE tot Jeremia' (bijvoorbeeld 35:1,12; 36:1,27; 37:6 in het gedeelte voor vandaag). Jeremia hoorde de woorden van de Heer waarschijnlijk als hij bad.

Jeremia drong er bij het volk op aan dat ze moesten luisteren naar God. God had 'telkens weer gesproken' (35:14, NBV). Hij zei: '…Ik [heb] tot hen gesproken (…), maar zij [hebben] niet geluisterd ' (v.17).

Ondanks dat de Heer sprak door zijn profeet Jeremia, weigerde koning Jojakim te luisteren naar de waarschuwingen van zijn raadgevers (36:25). Jeremia had de woorden van God met veel pijn en moeite en met inkt en veer laten opschrijven op een boekrol. Maar Jojakim sneed de hele boekrol kapot en gooide de stukken in het vuur van het kolenbekken waarbij hij zich zat te warmen (v.23).

Jeremia moet er kapot van zijn geweest toen hij hoorde wat de koning met al zijn werk had gedaan. God zegt tegen Jeremia dat hij het allemaal nog een keer moet doen (v.28). Hij liet zich niet uit het veld slaan door een persoonlijke afwijzing. Net als Jeremia moeten we bereid zijn om door te blijven gaan, ook als mensen onze boodschap niet willen horen.

Het liep slecht met de mensen af omdat ze niet wilden luisteren (v.31). Toen Zedekia koning werd ging het net zo: 'Hij luisterde echter niet naar de woorden van de HEERE die Hij sprak door de dienst van de profeet Jeremia, hij niet, en zijn dienaren niet, evenmin als de bevolking van het land' (37:2). Ze mishandelden Jeremia en wilden niets van zijn woorden weten. Toch, ondanks dat ze niet naar hem wilden luisteren, erkenden de machthebbers de kracht van Jeremia's gebeden. Koning Zedekia liet een bericht sturen naar de profeet Jeremia: ‘Bid toch voor ons tot de HEERE, onze God' (v.3).

Later werd hij gevangengenomen, geslagen en achter slot en grendel gezet (vv.14-15). 'Zo kwam Jeremia in een overwelfde kerker terecht, waar hij lange tijd zou blijven' (v.16, NBV). Toen ze hem uit zijn cel in de kerker haalden en hem voor de koning brachten die hem vroeg 'Is er een woord van de HEERE?’ (v.17), had hij toch weer de moed om vrijuit te spreken. De koning kon met hem doen wat hij wilde; Jeremia kende geen angst.

Pippa's bijdrage

Jeremia 37:15

'De vorsten werden erg kwaad op Jeremia. Zij sloegen hem en zetten hem in de gevangenis, in het huis van de schrijver Jonathan, want dat hadden zij tot gevangenis gemaakt.'

Jeremia had geen makkelijke baan. Hij moest het Joodse volk waarschuwen voor het naderende onheil. Daar maakte hij zich niet geliefd mee.
Het valt niet mee om tegen de stroom in te gaan. Het voorbeeld van Jeremia geeft ons de moed om door te gaan, ook als het moeilijk is.