Krachtmetingen - dag 179

28 juni - dag 179

Een paar jaar geleden had ik David, een jonge advocaat, in mijn kleine Alpha-groep. De eerste avond vertelde hij dat hij atheïst was en dat hij alleen maar was gekomen om de groep te verstoren, wat hij dan ook elke keer dat hij kwam deed. In tegenstelling tot veel anderen die met dezelfde instelling naar Alpha komen, veranderde hij niet en bleef hij dit gedrag de hele cursus volhouden.

Na de inleiding over hoe je het kwaad kunt weerstaan zei een jonge vrouw, Sarah, die geen christen was, dat ze absoluut niet geloofde in de macht van het kwaad. Dit was voor haar een grote belemmering om christen te worden.

Later die avond werd David zonder aanwijsbare reden verschrikkelijk kwaad. Hij leek wel bezeten door een duivelse macht en hij bedreigde een van de begeleiders van de groep op een angstaanjagende manier. Sarah was hier getuige van. Ze zag Gods kracht in de zachtaardige, beheerste reactie van de leiding. Haar ogen werden geopend voor de hele spirituele wereld. Die avond kwam ze tot geloof in Jezus.

John Wimber noemt deze 'krachtmetingen' een botsing tussen het koninkrijk van God en het koninkrijk van satan.

Paulus schrijft: 'Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar (…) tegen de geestelijke machten van het kwaad' (Efeze 6:12). Gods kracht in jou is veel sterker dan de macht van het kwaad.

Krijg inzicht in de aard van het kwaad

God wil dat we leren van onze fouten en niet steeds dezelfde zonden begaan. We kunnen de geschiedenis van het volk van God samenvatten met de woorden dat, ondanks alles wat God voor hen deed, het volk bleef zondigen (v.32a).

God respecteert onze vrijheid, omdat Hij van ons houdt. Hij heeft de macht om onze vrijheid te negeren, maar dat doet Hij niet. God deed bovennatuurlijke dingen voor zijn volk. Maar zij 'geloofden (…) niet door middel van Zijn wonderen' (v.32b).

Hij strafte ze en ze kwamen bij Hem terug (v.34). 'Maar zij logen en bedrogen Hem met wat zij zeiden. Zij bleven niet bij Hem en waren Gods verbond al weer ontrouw' (vv.36-37, HB). Steeds weer was Hij vol medelijden en genade en vergaf Hij hun zonden. 'Vele malen nam Hij Zijn woede van hen weg en vergold hun zonden niet' (v.38b, HB).

Waarom lijkt het kwaad zo vaak te winnen ondanks Gods macht en kracht? Misschien vinden we hier een deel van het antwoord. Het gaat hier niet alleen maar om een treffen tussen de bovennatuurlijke kracht van God en de bovennatuurlijke macht van het kwaad. De mens en zijn vrijheid spelen ook een rol. Jakobus schrijft: 'Maar ieder mens wordt verzocht, als hij door zijn eigen begeerte wordt meegesleurd en verlokt' (Jakobus 1:14).

Als je in deze psalm leest over Gods kracht, bedenk dan dat die kracht nu in jou woont door de Heilige Geest.

Bedwing de macht van het kwaad

Paulus, vervuld met de macht en kracht van de Heilige Geest, ging de strijd aan met kwade machten. Hij stond tegenover een verenigde tegenstander (18:12). 'En de Heere zei 's nachts door een visioen tegen Paulus: Wees niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet, want Ik ben met u en niemand zal de hand aan u slaan om u kwaad te doen' (vv.9-10). Dat was alles wat hij nodig had om vol te houden.

Waarschijnlijk sprak de Heer op deze manier tot Paulus omdat hij werd verleid door het kwaad (hij werd weer voor het gerecht gedaagd voor een valse aanklacht) om bang te zijn, om op te houden met spreken en om te zwijgen. Geef niet op als je wordt tegengewerkt.

Paulus zag krachtmetingen tussen goed en kwaad: 'En God deed buitengewone krachten door de handen van Paulus, zo zelfs dat, als de zweetdoeken of de doeken die hij om zijn middel droeg, van zijn lichaam op de zieken gelegd werden, de ziekten van hen weken en de boze geesten uit hen weggingen' (19:11-12).

De kracht van God in Paulus' werk was zo indrukwekkend dat zelfs niet-christenen 'waagden het de Naam van de Heere Jezus uit te spreken over hen die boze geesten hadden. Zij zeiden: Wij bezweren u bij Jezus, Die door Paulus gepredikt wordt' (v.13). Morgen lezen we over het gevaar dat schuilt in deze aanpak (vv.14-16). De poging van deze Joodse exorcisten om mee te liften op de kracht van de naam van Jezus had desastreuze gevolgen.

Paulus overwon de macht van het kwaad door de kracht van Jezus om wonderen te doen. Dit was een van de manieren waarop de Heilige Geest werkte in Paulus. We zien hier enkele aspecten van onze dienst aan God en de wereld waarin we moeten worden geschoold en die moeten worden behandeld op theologische hogescholen, trainingen en cursussen voor alle leden van de kerk:

Onderwijs
'Een jaar en zes maanden bleef hij daar, en hij onderwees hun het woord van God' (18:11, WV).
Mentoraat
Paulus versterkte alle discipelen (v.23). Priscilla en Aquila waren waarschijnlijk twee van de discipelen die hij onder zijn hoede nam. Vaak worden mensen die een goede mentor hebben gehad zelf de beste mentoren.

Zo werden Priscilla en Aquila de mentoren van Apollos. Apollos was 'een welsprekend man, die kundig was op het gebied van de Schriften (..) Deze was in de weg van de Heere onderwezen en, (…) vurig van geest' (vv.24-25).

Priscilla en Aquila namen hem apart. 'Ze [namen] hem mee naar huis. Daar legden ze hem het christelijke geloof nog beter uit' (v.26, BGT). Daarna bereikte hij nog veel meer. '[Hij] bood (…) veel hulp aan hen die door de genade geloofden' (v.27).
Ministry gebed
We zien hier een voorbeeld van ministry gebed in de kracht van de Heilige Geest. 'En nadat Paulus hun de handen opgelegd had, kwam de Heilige Geest op hen; en zij spraken in vreemde talen en profeteerden' (19:6). Elk Alpha-weekend hebben we het enorme voorrecht dat we mensen de handen op mogen leggen zodat ze vervuld worden met de Heilige Geest.
Spreken
'Voortaan sprak Paulus elke dag in de school van Tyrannus' (v.9e, BGT). De gesprekken in kleine groepen zijn misschien wel het belangrijkste onderdeel van Alpha. Hier krijgen mensen de gelegenheid om op onderzoek uit te gaan, om te praten over belangrijke dingen en om een begin te maken met het zoeken naar antwoorden op hun vragen.
Apologetiek
Het spreken omvatte vaak wat we tegenwoordig 'apologetiek' noemen. Dit woord is afgeleid van het Griekse woord 'apologia' dat Paulus gebruikt tijdens zijn voorgeleiding als hij zegt: '... ik (...) mag [mij] verdedigen (apologia)' (26:2). Het betekent een rationele basis voor het christelijke geloof geven om tegenwerpingen en verkeerde voorstellingen te weerleggen.|

Paulus ging met hen in gesprek (18:19). 'En hij ging de synagoge binnen en sprak er vrijmoedig; drie maanden lang sprak hij met hen en probeerde hen te overtuigen van de zaken van het Koninkrijk van God' (19:8). Hij onderwees Apollos, die deelnam aan het publieke debat 'door uit de Schriften te bewijzen dat Jezus de Christus is' (18:28).

Wees bereid om de confrontatie aan te gaan met het kwaad

De meeste mensen houden niet van confrontaties. Maar soms vraagt God ons om de confrontatie aan te gaan met het kwaad.

In dit gedeelte lezen we over Achab. 'Niemand anders had zich zo volledig aan de zonde overgegeven als Achab, want zijn vrouw Izébel moedigde hem voortdurend aan tot allerlei goddeloze dingen' (21:25, HB).

Eerst lezen we over een treffen tussen kwaad en kwaad. Ben-Hadad, de koning van Aram, viel Achab aan. Een slecht man spreekt wijze woorden: 'Zeg tegen Benhadad dat hij niet te vroeg moet juichen. Hij zal eerst moeten vechten, en dan moet hij ook nog winnen' (20:11, BGT). Het is nooit slim om op te scheppen over iets wat nog moet gebeuren. Je kunt er beter achteraf over vertellen.

Hierna zien we dat Gods macht groter is dan die van Aram (hoofdstuk 20).

Vervolgens zien we hoe slecht Achab en Izebel zijn aan de manier waarop ze met Naboth omgaan (hoofdstuk 21). Om zijn land te kunnen stelen smeden ze snode plannen om hem uit te schakelen en te laten stenigen. Vervolgens pikken ze zijn wijngaard in.

Elia was een man met uitzonderlijke moed. Hij was totaal onverschrokken toen hij oog in oog stond met het kwaad. God zei tegen hem dat hij naar Samaria moest gaan en Achab tegemoet moest gaan (v.18). Onbevreesd beschuldigde hij hem van diefstal en moord en zei tegen hem dat hij bezig was 'te doen doet wat slecht is in de ogen van de HEERE' (v.20). Hij waarschuwde hem dat Gods oordeel over hem zou neerdalen.

Elia's woorden waren zo krachtig dat Achab berouw kreeg: 'Bij het horen van deze woorden scheurde Achab zijn kleren. Hij trok een boetekleed aan (...) Hij vastte en gedroeg zich ook verder zeer berouwvol' (v.27, NBV). Opmerkelijk genoeg is God hem genadig (v.29). Wat we ook gedaan hebben, het is nooit te laat om berouw te tonen en God te smeken om genade.