Tien redenen om gul te geven

7 september - dag 250

Mick Hawkins was de gulste persoon die ik kende. Hij gaf altijd gul en bood altijd aan om alles te betalen. We dachten dat hij wel heel rijk moest zijn. Maar dat bleek niet zo te zijn. Hij was gewoon heel gul. Zijn leven stroomde over van dankbaarheid voor de genade van God. Zijn dankbaarheid opende zijn hart en zijn portemonnee. Hierdoor was hij een grote inspiratie voor iedereen die hem kende.

Ik wil lijken op Mick. Ik zou graag willen dat de kerk van Jezus Christus vol was met mensen zoals hij. In de gedeelten voor vandaag lezen we dat genade, dankbaarheid en gulheid nauw met elkaar samenhangen.

Dank God voor zijn genade met lofprijzing

Als we Gods genade ervaren is dankbaarheid onze natuurlijke en gepaste reactie. De psalmdichter is vol dankbaarheid en hij prijst God met de woorden: 'Halleluja! Dank de Heer, want hij is goed. Zijn liefde blijft altijd bestaan' (v.1, BGT).

Hij vervolgt: 'Wij zijn niet gehoorzaam geweest (...) we hebben verkeerde dingen gedaan (...) vergaten hoe trouw hij was' (vv.6-7, BGT). Ze waren 'in opstand' gekomen tegen God (v.7d, NBV).

Jaren geleden schreef ik dit in de kantlijn bij deze Psalm: 'Soms vraag ik me wel eens af of ik meer zondig dan andere christenen (...) hoe kan God me steeds weer vergeven?' Als jij dat gevoel ook wel eens hebt, ben je niet de enige.

Maar het volgende vers begint met het woord 'toch'. Dit is genade. Ondanks alles

'... redde hij hen, tot eer van zijn naam' (v.8a, NBV).
Hij leidde hen (v.9b, NBV).
Hij verloste hen (v.10a).

Vanwege Gods ongelofelijke genade 'geloofden zij Zijn woorden,
zij zongen Zijn lof' (v.12). 'Maar zij vergaten spoedig Zijn werken.
Zij wachtten niet op Zijn raad' (v.13).

Ook hier heb ik een aantekening gemaakt in de kantlijn: 'Dit is het verhaal van mijn leven als christen. Een dag of twee, of misschien een week of twee heb ik vertrouwen in zijn woorden en bezing ik zijn roem (...) maar dan verval ik weer in mijn oude gedrag en vergeet ik wat Hij gedaan heeft en wacht ik niet geduldig zijn raad af. Ik vraag Hem niet om raad bij alles wat ik doe.'

Laten we niet doen als zij en voortdurend klagen en altijd willen wat we niet hebben (v.14). Ze waren gulzig (v.14) en God 'gaf hun wat zij verlangden, zo veel dat ze erin stikten' (v.15, NBV). Soms zegt God “jullie wil geschiede” en geeft Hij mensen waar ze om vragen, zelfs als dit niet goed voor hen is. Laten we niet gulzig zijn, en altijd maar meer willen, maar God danken en genieten van wat we hebben dankzij zijn genade en goedheid voor ons.

Dank God voor zijn genade met jouw vrijgevigheid

In dit gedeelte geeft Paulus ten minste tien redenen om gul te geven:

Geven is de beste investering die je kunt doen
Geven is als het planten van een zaadje. Een boer oogst veel meer dan wat hij heeft gezaaid: 'Wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten' (v.6, NBV).

Dit geldt voor alles in het leven. De Heer vermenigvuldigt wat je Hem geeft: je tijd, je gaven, je ambities en je geld.

Geven is leuk als het goed is
Geven moet je nooit gedwongen doen of met tegenzin, maar vrijwillig en blijmoedig 'want God heeft een blijmoedige gever lief' (v.7). Het Griekse woord dat hier is vertaald als 'blijmoedig' is hilaros. Als het goed is word je blij van geven, geven is hilarisch. Het zou leuk moeten zijn om te geven. Vrijgevigheid maakt je gelukkig.

Geven verlost je van geldzorgen
Paulus schrijft: 'God is bij machte elke vorm van genade overvloedig te maken in u, zodat u, wanneer u in alles altijd al het nodige bezit, overvloedig kunt zijn in elk goed werk' (v.8). Geven betekent niet dat je de verantwoordelijkheid voor je geld afschuift op God, maar dat je aan God de zorgen en de last ervan overgeeft.

Geven maakt je 'rijk'
Als God je vraagt om te geven, doet Hij niet alleen een beroep op je gevoel, maar ook op je verstand: 'U bent in ieder opzicht rijk geworden om in alles vrijgevig te kunnen zijn' (v.11, NBV). Materieel gezien heb je genoeg om gul te kunnen geven (v.11). Je wordt er een beter mens van (v.10, BGT). God zal worden gedankt (v.11).

Je karakter verandert door te geven
Paulus heeft het over 'de vruchten van uw gerechtigheid' (v.10b). Geven bevrijdt je uit de verstikkende greep van het materialisme dat levens verwoest.

Geven inspireert anderen
'... uw vrijgevigheid leidt (...) tot dankzegging aan God. (...) de heiligen in Jeruzalem (...) prijzen God (...) [vanwege] de ruimhartigheid waarmee u met hen en alle anderen wilt delen' (vv.11b-13a, NBV).
Je geeft mensen wat ze nodig hebben
Vrijgevigheid zegent andere mensen en geeft de mensen van God wat ze nodig hebben; '... de christenen in Jeruzalem (...) krijgen dan de hulp die ze nodig hebben' (v.12, BGT).
Geven getuigt van echt geloof
Vrijgevigheid geeft blijk van gehoorzaamheid aan het evangelie (v.13). Geven is een daad van vertrouwen. Als je geeft, zeg je dat God en niet jij of iemand anders uiteindelijk voorziet in je behoeften.
Geven maakt je aandeelhouder van de gemeente
Paulus heeft het over 'de ruimhartigheid waarmee u met hen en alle anderen wilt delen' (v.13b, NBV). Net zoals je de energierekening deelt als je een huis met iemand deelt, zo lever je je bijdrage om in de behoeften van de gemeenschap te voorzien en deel je in de opbrengst van die gemeenschap. Bijvoorbeeld, als iemand Christus leert kennen door de gemeenschap, deel je in de zegen die hiermee gepaard gaat.
Geven is een reactie op Gods geschenk voor jou
God had jou zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat jij eeuwig leven mag hebben (Johannes 3:16). Onze giften zijn een reactie op Gods geweldige genade. Zijn 'onbeschrijflijk geschenk' (2 Korintiërs 9:15, NBV) is het geschenk van zijn Zoon. 'Laten we God danken voor wat hij ons geeft, een geschenk dat te groot is voor woorden' (v.15, BGT).

Dank God voor zijn genade in je leven

Hoe verklaren we het kwaad van IS, de onthoofdingen, de kruisiging van christenen en yazidi's, en vrouwen en kinderen die als slaaf worden verkocht? Hoe kunnen we bijvoorbeeld de Holocaust, Stalins schrikbewind of de genocide in Rwanda verklaren?

Dit is een van de weinige Bijbelgedeelten die een hint geeft van de oorsprong van Satan en demonische krachten.

De pracht van een diamant komt het best tot zijn recht tegen een achtergrond van zwart velours. De pracht van de genade van God in al haar volle heerlijkheid en glans komt ook het best tot zijn recht tegen de achtergrond van de duisternis van het kwaad. Jesaja heeft het over Gods wonderbaarlijke ontferming (14:1). De donkere achtergrond is het kwaad van de volkeren om hen heen, in het bijzonder de wreedheid, martelingen, vervolging en slavenhandel van Babel.

Jesaja beschrijft de ondergang van de koning van Babel: 'En ú zei in uw hart: Ik zal opstijgen naar de hemel; tot boven Gods sterren zal ik mijn troon verheffen, ik zal zetelen op de berg van de ontmoeting aan de noordzijde. Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste. Echter, u bent in het rijk van de dood neergestort, in het diepst van de kuil!' (vv.13-15).

Jezus beschrijft de val van Satan op een vergelijkbare manier (Lukas 10:18). Misschien waren trots en arrogantie de oorzaak van de val van de engel die voorafging aan de val van Adam en Eva.

Maar tegen deze donkere achtergrond zien we een glimp van een prachtige diamant.

'Is de verdrukking ten einde gekomen
   en de verwoesting tot staan gebracht,
is de tiran uit dit land verdreven,
dan wordt in Davids huis een troon geplaatst,
   gegrondvest op liefde en trouw.
Daar zetelt een rechter
die recht zoekt,
   die ijvert voor gerechtigheid'
(Jesaja 16:4b-5, NBV).

Wat de historische vervulling ook is geweest, er is maar één persoon die helemaal aan deze beschrijving voldoet: Jezus de Messias, geboren uit het huis van David, die Gods liefde en rechtvaardigheid in zich verenigd heeft. In tegenstelling tot de woorden van Satan over wat hij allemaal wil bereiken (14:13-14), cijfert Jezus Zichzelf weg met de woorden: 'Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt' (Mattheüs 26:39c).

De enige juiste reactie op Gods geweldige genade die zichtbaar is geworden in Jezus Christus, is dankbaarheid. We kunnen die dankbaarheid laten zien door God te aanbidden, gul te geven en te doen wat God wil. Geef jezelf aan Hem en zeg: “Ik ben bereid om te doen wat U wilt.”

Waar je ook mee te maken krijgt, je kunt erop vertrouwen dat Gods doelen uiteindelijk worden gerealiseerd: 'Want de HEERE van de legermachten heeft het besloten, wie zou het dan verijdelen?' (Jesaja 14:27).

Pippa's bijdrage

2 Korintiërs 9:6 (NBV)

'Wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten.'

Dit is het verschil tussen één zaadje met veel zorg in een rechte lijn naast het andere planten en lukraak rondstrooien met zaad en je geen zorgen maken of het wel goed terechtkomt.

Ik ben van nature nogal voorzichtig en zou best wel wat meer risico mogen nemen. Ik heb zo'n bijzondere gulheid ervaren door het lichaam van Christus dat het me steeds weer overweldigt en me voortdurend uitdaagt.