Eenheid - dag 216

4 augustus - dag 216

Jaren geleden sprak ik een vriend die zelf geen christen is. Hij zei tegen me:

“Ik begrijp het niet. Jullie protestanten en katholieken, jullie zien er voor mij precies hetzelfde uit. Jullie hebben allemaal kerkgebouwen die er hetzelfde uitzien. Jullie bidden allemaal het Onze Vader en doen iets met brood en wijn. Waarover jullie het ook oneens zijn (en ik zou echt niet weten wat dat was), het heeft allemaal niets te maken met mijn leven. Zolang jullie onderling ruziemaken kan het mij niet interesseren.”

Op dat moment drong het tot me door hoeveel schade de kerk en onze getuigenis aan de wereld oploopt door onze verdeeldheid. Geen wonder dat Jezus bad dat de mensen 'volmaakt één' mogen zijn (Johannes 17:23). Het was ook Paulus' grote wens dat we 'volkomen één' zijn (1 Korintiërs 1:10, NBV).

Eenheid is de kern van ons geloof. We geloven in één God: Vader, Zoon en Heilige Geest. Dat is de Drie-eenheid. Verdeeldheid daarentegen, is de vloek van de mensheid sinds de eerste zonde van Adam en Eva.

Jezus is gestorven om verzoening en eenheid te brengen. Laten we God danken dat we vandaag overal in de wereld zien dat verschillende denominaties toenadering zoeken tot elkaar en dat er meer eenheid is binnen de kerk.

Eenheid in relaties

Dit gedeelte bevat één spreuk die heel belangrijk is voor eenheid in onze relaties: 'Een verstandig mens houdt zijn woede in toom, het siert hem als hij fouten door de vingers ziet' (v.11, NBV).

Dit vers heeft me vaak voor een uitdaging gesteld. Het is zo makkelijk om je beledigd te voelen. Het is zo makkelijk om wrok te koesteren. Het is zo makkelijk om iemand terug te willen pakken. Als we op deze manier reageren, kan zelfs de kleinste misstap het einde van een relatie betekenen, het einde van een vriendschap.

Maar het heeft iets eervols om een misstap door de vingers te zien. Dat betekent dat je weigert je beledigd te voelen. Dat betekent dat je weigert om wrok te koesteren. Dat betekent dat je weigert om iemand terug te pakken. Dat is moeilijk. Maar het is van het grootste belang, als we de eenheid in onze relaties willen bewaren.

Eenheid rondom Jezus

Korinthe was een grote, kosmopolitische stad waar mensen uit vele landen, culturen en religies naar toe kwamen. De stad leek in veel opzichten op steden als Londen, Hong Kong, New York of Amsterdam. Het was een handelscentrum. Een centrum voor kunst, recreatie, literatuur en architectuur. Een stad met vele musea en theaters.

De inwoners van Korinthe waren welgesteld, de alcohol vloeide rijkelijk en de mensen hadden een losse seksuele moraal. De stad stond bekend om haar zedeloosheid.

In het jaar 50 na Christus ging Paulus naar Korinthe om er een gemeente te stichten. Hij logeerde bij zijn vrienden Priscilla en Aquila. Hij vond een baan en begon het evangelie te verkondigen. Hij startte een gemeente in een huis en bleef anderhalf jaar in Korinte tot het voorjaar van het jaar 52. Toen droeg hij de leiding van de gemeente over aan Apollos en trok verder om meer gemeenten te stichten.

Enige tijd later kreeg Paulus bericht dat er tijdens zijn afwezigheid allerlei problemen waren ontstaan, waaronder verdeeldheid in de gemeente. Drie of vier jaar na het stichten van deze gemeente (53-54 na Christus) schreef hij deze brief om enkele van de problemen op te lossen.

Ruzie en onenigheid begonnen al vroeg in de geschiedenis van de kerk. In Korinte waren de mensen niet zozeer verdeeld over de leer, maar ze hadden verschillende denkwijzen. Ze waren niet één in Christus, maar verdeeld over verschillende groepen omdat ze zich schaarden achter verschillende leiders: Paulus, Apollos of Kefas.

Nog voor Paulus' oproep tot eenheid en liefde, zien we in zijn inleiding en groet hoe het thema eenheid ten grondslag ligt aan zijn denken. De basis van onze eenheid is de persoon van Jezus:

Relatie met Jezus
Paulus schrijft zijn brief aan 'de gemeente van God die in Korinthe is, aan de geheiligden in Christus Jezus, geroepen heiligen, met allen die de Naam van onze Heere Jezus Christus aanroepen, in elke plaats, zowel hun als onze Heere' (v.2).

Iedere christen in de wereld is geheiligd door Jezus Christus en roept de naam van onze Heer Jezus Christus aan. Christus is niet verdeeld (v.13) en wij moeten dat dus ook niet zijn. We hebben dezelfde Heer. Je wordt geroepen tot de ‘gemeenschap’ (koinonia) met Jezus (v.9). Neem vandaag de tijd om te genieten van zijn vriendschap. Dit is de diepste en hechtste relatie die maar mogelijk is. Koinonia wordt gebruikt voor de band in het huwelijk. We hebben allemaal een diepgaande en intieme liefde voor Jezus.
Genade van Jezus
Paulus schrijft: 'genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heere Jezus Christus. Ik dank mijn God altijd voor u, vanwege de genade van God die u gegeven is in Christus Jezus' (vv.3-4). Christen zijn betekent dat je de genade van God ervaart die je wordt gegeven in Christus Jezus. Je bent geliefd. Genade betekent onverdiende liefde. We zien dit bij uitstek in de dood van Jezus Christus voor ieder van ons. Zijn dood maakt deze genade mogelijk. Iedere christen in de wereld, van welke kerk of denominatie dan ook, is iemand voor wie Christus is gestorven. Zijn genade vormt de basis van onze eenheid.
Geest van Jezus
Paulus schrijft aan de gemeente in Korinte: 'Hierdoor ontbreekt het u (...) aan geen enkele gave van de Geest' (v.7a, NBV). De Geest van Jezus Christus woont in iedere christen. Paulus legt vervolgens uit hoe ieder van ons gaven van de Geest heeft, omdat de Heilige Geest in ons woont. De Heilige Geest woont in iedere christen, dus ook in jou.
Hoop in Jezus
Paulus gaat verder: 'terwijl u de openbaring van onze Heere Jezus Christus verwacht. God zal u ook bevestigen tot het einde toe, zodat u onberispelijk zult zijn op de dag van onze Heere Jezus Christus' (vv.7b-8). We wachten allemaal op de terugkomst van Jezus. Ooit zullen we volledig één zijn in Hem. Tot die tijd hebben we een gezamenlijke hoop.

Deze eenheid is heel belangrijk voor Paulus. Hij schrijft: 'Broeders en zusters, in de naam van onze Heer Jezus Christus roep ik u op om allen eensgezind te zijn, om scheuringen te vermijden, om in uw denken en uw overtuiging volkomen één te zijn' (v.10, NBV).

Hij neemt geen genoegen met een oppervlakkige eensgezindheid. Hij roept op tot volkomen eenheid. Mogelijk maken we deze volkomen eenheid van de kerk niet mee tijdens ons leven. Maar je mag nooit genoegen nemen met minder. Bid voor eenheid en stel alles in het werk om deze te verwezenlijken. Jezus bad dat we volkomen één mochten worden (Johannes 17:20-21).

Eenheid onder één koning

Het was altijd Gods wens dat er eenheid was onder zijn volk. Zoals we in het Nieuwe Testament lezen over zijn verlangen dat zijn volk één mag zijn, zo lezen we ook in het Oude Testament dat Hij eenheid wilde voor het volk van God.

Helaas zijn er vooral tijden van verdeeldheid in de geschiedenis van het volk van God in het Oude Testament. Er was slechts één periode in de geschiedenis van Israël dat er echt eenheid lijkt te zijn. Over die periode lezen we vandaag in het boek Kronieken. 'Zo regeerde David over heel Israël' (18:14a).

Dit was een periode van grote zegen voor het volk van God. Nathan zei tegen David: 'Doe alles wat in uw hart is, want God is met u' (17:2). 'De HEERE gaf David de overwinning overal waar hij heen ging' (18:6b). 'Zo regeerde David over heel Israël, en hij deed recht en gerechtigheid aan heel zijn volk' (v.14).

Deze eenheid duurde voort tijdens het bewind van Salomo. Voor de schrijver van Kronieken is deze periode het ideaal. Hij schrijft honderden jaren later en weet heel goed dat koning David ook fouten heeft gemaakt. Ook schrijft hij over de verleidingen waaraan Salomo blootstond die het begin van het einde van zijn gouden tijden betekenden: goud, paarden en vele vrouwen (zie Deuteronomium 17).

Na honderden jaren van verdeeldheid hoopt hij dat Israël ooit een koning zal hebben die zal kunnen bereiken wat zelfs David en Salomo niet was gelukt. Hij verlangt naar een koning die het volk van God totale en eeuwige eenheid zal kunnen brengen. Deze wens werd niet vervuld door een wereldlijke koning, maar door een hemelse.