Leven met hart en ziel - dag 234 (Rectificatie)

22 augustus - dag 234

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik stond op en liep naar voren. Ik was net een paar maanden christen. De oproep waarop ik reageerde was om helemaal te gaan voor de Heer en om Hem te volgen met heel mijn hart, waar dat me ook zou brengen.

Natuurlijk heb ik sindsdien hoogtepunten en diepe dalen gehad en ben ik vaak tekortgeschoten. Niemand is perfect. Ik doe nog steeds dingen die ik liever niet zou doen. Maar ik ben vastbesloten om te proberen om de Heer met heel mijn hart te volgen en helemaal voor Hem te gaan.

Als je 'helemaal' en 'met heel je hart' zegt, betekent dat de volle 100%. Dat betekent dat je probeert te doen waartoe de Heer je roept. Het betekent dat je al het slechte uit je leven bant, dat je zonder pardon de altaren en andere goden in het leven de rug toekeert.

De Heer is op zoek naar mensen 'die hem met heel hun hart zijn toegedaan' (2 Kronieken 16:9, NBV). De psalmdichter bad: 'Geef dat ik niet innerlijk verdeeld zal zijn' (Psalm 86:11b, HB). De uitdrukking 'met heel uw hart' komt vaak voor in de Bijbel. Zo moet je de volgende dingen met heel je hart doen:

De Heer liefhebben (Deuteronomium 6:4-5; Mattheüs 22:36-38)
Vertrouwen op de Heer (Spreuken 3:5)
De Heer gehoorzamen (Psalm 119:34,69; 1 Kronieken 29:19, HB)
De Heer loven (Psalm 111:1; 138:1)
Werken voor de Heer (Kolossenzen 3:23, NBV)

Op die manier kun je genieten van het leven in al zijn volheid (Johannes 10:10, NBV). Het is een leven vol liefde, vertrouwen, dankbaarheid en zinvol werk. In de gedeelten voor vandaag lezen we waarom en hoe we met heel ons hart moeten leven.

Het leven is maar kort

De psalmdichter is zich ervan bewust hoe kort het leven is: 'Mijn dagen zijn als rook vervlogen' (v.4a), 'Mijn dagen zijn als een langer wordende schaduw en ík verdor als gras' (v.12). Hij heeft het gevoel dat hij niet veel tijd meer heeft. Het leven op deze aarde is maar zo kort. Maak er elke dag het beste van.

De psalmdichter is in nood. Hij roept: 'HEERE, luister naar mijn gebed, laat mijn hulpgeroep tot U komen. Verberg Uw aangezicht niet voor mij; neig Uw oor tot mij op de dag van mijn benauwdheid; op de dag dat ik roep, verhoor mij spoedig' (vv.2-3).

Dit is een treffend voorbeeld van helemaal gaan voor God, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Kies ervoor om naar God te gaan. Weet dat God eeuwig is (v.13) en dat je Hem kunt vertrouwen.

Zeker van de opstanding

Paulus vertelt ons wat de kern van zijn verkondiging is en waarom hij Jezus met heel zijn hart volgt: 'Verder maak ik u bekend, broeders, het Evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat u ook aangenomen hebt, waarin u ook staat' (v.1). Dit is het evangelie waardoor je wordt gered (v.2); houd het stevig vast.

De boodschap
De boodschap is simpel: '… dat Christus gestorven is voor onze zonden, overeenkomstig de Schriften, en dat Hij begraven is, en dat Hij opgewekt is op de derde dag, overeenkomstig de Schriften' (vv.3b-4).

Zijn dood was van grote betekenis. Jezus is gestorven 'voor onze zonden'. De straf voor de zonde is betaald. De macht van de zonde is gebroken. En er komt een dag dat de zonde zelfs helemaal verdwenen zal zijn.

Hier mag je zeker van zijn vanwege de opstanding. Dit is de zekerheid van je hoop voor de toekomst.

Jezus is gestorven en begraven. Ook jij zult op een dag sterven en begraven worden. Jezus is opgewekt uit de dood. Ook jij zult op een dag worden opgewekt uit de dood tot het volle en eeuwige leven.
Het bewijs
De opstanding is een teken in deze wereld van de toekomst die God in petto heeft. Paulus sprak over de toekomst tegen de achtergrond van wat God had gedaan: 'Daarvan heeft Hij aan allen het bewijs geleverd door Hem uit de doden te doen opstaan' (Handelingen 17:31b). Geloof is niet irrationeel. Geloof is gebaseerd op de gebeurtenis van de opstanding.

Paulus geeft bewijs voor de opstanding.

Hij merkt op dat Jezus is 'begraven en (...) is opgewekt (…) overeenkomstig de Schriften'. Er was al over het leven, de dood en de opstanding van Jezus geschreven voordat Hij was geboren.

Hij noemt de verschijningen van Christus aan Kefas, aan de twaalf discipelen, aan 500 anderen, aan Jakobus, aan alle apostelen en ten slotte aan Paulus zelf (1 Korinthe 15:6-8).

Deze lijst met mensen aan wie Christus is verschenen is niet volledig, maar genoeg om aan te tonen dat er veel getuigen zijn. Hij laat zien dat de opstanding is geworteld in de geschiedenis, is gegrondvest in de Schriften en wordt bevestigd door ervaringen.
Het belang
De opstanding is heel belangrijk. Zonder opstanding ziet het er niet best uit. De opstanding was de basis van Paulus' verkondiging. Zonder de opstanding 'kunnen wij wel ophouden Hem bekend te maken; dan is het zinloos in Hem te geloven. Erger nog, dan zijn wij bedriegers' (vv.14-15a, HB). Omdat de opstanding de basis was van hun geloof, was hun geloof zonder de opstanding 'zinloos' en ‘u bent dan nog in uw zonden’ (v.17). Er zou geen hoop zijn voor de toekomst; 'Dan zijn ook zij die in Christus ontslapen zijn, verloren' (v.18). Eigenlijk zegt Paulus dat de wereld zonder het christendom erger is dan niets: 'Als wij alleen voor dit leven op Christus onze hoop gevestigd hebben, zijn wij de meest beklagenswaardige van alle mensen' (v.19).
Het resultaat
'Maar zo is het gelukkig niet! Christus is weer levend gemaakt, als eerste van de velen die gestorven zijn' (v.20, HB). Daarom is de opstanding zeker. Er komt een dag dat iedereen die bij Christus hoort zal worden opgewekt uit de dood. Dan zal de dood vernietigd worden (v.26). 'Dan zal God alle macht hebben, en heersen over alles en iedereen' (v.28, BGT).

Omdat de opstanding zeker is, schrijft Paulus, stellen wij ons voortdurend bloot aan gevaar (v.30): 'Ik sterf elke dag' (v.31a). Hij gaat voor de volle honderd procent, met hart en ziel, volledig voor de Heer. Hij heeft in Efeze zelfs met wilde dieren gevochten (v.32). Hij was bereid zijn leven op het spel te zetten vanwege de zekerheid van de opstanding.

Daarom spoort Paulus ons aan om niet meer te zondigen (v.34). De satan begint vaak met het strooien van ongeloof. Als hij je aan het twijfelen kan brengen, probeert hij je daarna te verleiden tot zonde. Op een bepaalde manier komt alle zonde voort uit ongeloof.

De boodschap over Jezus, zijn dood en opstanding is goed nieuws. Het is het evangelie. Je moet dit ontvangen en geloven. Je moet je leven erop baseren. Je moet je eraan vasthouden. Je moet het, net als Paulus, doorvertellen aan anderen.

De ogen van de Heer

'De Heer ziet alles op aarde. Als hij ziet dat mensen hem met hun hele hart vertrouwen, geeft hij hun kracht en hulp' (v.9a, BGT).
De ziener Hanani ging naar Asa, de koning van Juda, en zei tegen hem dat hij in de problemen zat omdat hij niet meer volledig vertrouwde op de Heer (vv.7-9). 'De HEER laat immers voortdurend zijn ogen over de aarde rondgaan en biedt iedereen hulp die hem met heel zijn hart is toegedaan' (16:9a, NBV).

God ziet alles wat je doet. Hij is op zoek naar mensen 'die hem met heel hun hart zijn toegedaan'. De ogen van de Heer kijken in je hart. Leef je voor Hem met hart en ziel?

Asa, die het zijn hele leven zo goed had gedaan, zocht in zijn laatste jaren 'in zijn ziekte niet de HEERE, maar de geneesheren.' (v.12b). Er is niets mis mee om hulp te vragen van de medische stand. Het wordt hem niet kwalijk genomen dat hij naar genezers ging voor hulp. Nee, het wordt hem kwalijk genomen dat hij de Heer niet om hulp vroeg.

Zijn zoon Josafat deed erg zijn best om te doen wat de Heer wilde (17:6, BGT). Ook hij begon voortvarend. 'Hij vertrouwde op de God van zijn voorvader. Hij hield zich aan Gods wetten en regels. (...) En hij liet alle offerplaatsen en heilige palen uit Juda weghalen' (vv.4-6, BGT).

Hij werd op de proef gesteld door het feit dat 400 profeten allemaal werden geïnspireerd door een ‘leugengeest’ (18:21). Alleen Micha, de zoon van Jimla, had de moed om de waarheid te spreken. De duivel is een bedrieger. In een tijd met een overvloed aan stemmen hebben we Gods onderscheidingsvermogen nodig om ons niet te laten misleiden, maar om goed te luisteren naar mensen als Micha die zeggen: 'Zo waar de HEERE leeft, wat mijn God zegt, dat zal ik spreken' (v.13).