Houd je ogen gericht op het onzichtbare

31 augustus - dag 243

Raak je wel eens ontmoedigd? Dreig je de moed wel eens te verliezen? Je bent niet de enige. Het is bijna zeker dat ook Paulus wel eens de moed dreigde te verliezen, en hij schreef aan andere christenen die ook die neiging hadden.

En toch schreef Paulus ‘Daarom (…) verliezen wij de moed niet’ (2 Korinthe 4:1,16). 'We geven de moed niet op' (v.1, HB). Waarom niet? Paulus legt uit dat dit komt omdat we in Jezus 'een schat' hebben ontvangen (v.7). De schat is de boodschap van Jezus. Omdat deze boodschap zo fantastisch is, kan Paulus niet anders dan hem verkondigen. 'Daarom verliezen wij de moed niet' (vv.1,16).

Maar die schat zit vanbinnen en kun je niet zien. Paulus schrijft dat we deze schat 'in aarden kruiken' hebben (v.7a). In onze cultuur wordt de nadruk gelegd op het uiterlijk en het zichtbare. In de media gaat het voornamelijk over uiterlijke schoonheid en succes. In de Bijbel wordt juist het belang van het innerlijke en onzichtbare benadrukt: onze overtuigingen, gedachten en standpunten die ons uiterlijk gedrag bepalen. '... want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig' (v.18). Het onzichtbare is eeuwig.

Innerlijke en onzichtbare gedachten

Als je kunt piekeren, kun je mediteren! Het enige wat je hoeft te doen is ergens anders aan denken en je bent bezig met christelijk mediteren.

In Het Boek staat in vers 34 'mijn gedachten', in de HSV staat ‘mijn overdenking’. Dat wil zeggen, alles waar je aan denkt en waar je je gedachten over laten gaan. Je woorden en je daden zijn van vitaal belang. Maar niet alleen je woorden en daden kunnen de Heer behagen; dat geldt ook voor je innerlijke en onzichtbare gedachten.

De psalmdichter looft God om zijn hele schepping. Hij zegt: 'Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang' (v.33). Vervolgens schrijft hij: 'Mijn overdenking van Hem zal aangenaam zijn' (v.34a).

Wat betekent dit in de praktijk? Paulus geeft goede raad: ' …al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat welluidend is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is, bedenk dat' (Filippenzen 4:8).

Een innerlijke en onzichtbare schat

Je hebt de krachtigste boodschap die er bestaat. Het geloof in Jezus zet je leven compleet op zijn kop, nu en tot in eeuwigheid. 'Wij weten immers dat Hij Die de Heere Jezus opgewekt heeft, ook ons door Jezus zal opwekken en samen met u voor Zich zal stellen' (v.14). Je zult eeuwig leven.

Dit leven is niet het einde, want wat we kunnen zien is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig: 'De dingen die men niet ziet, zijn eeuwig' (v.18).

De wereld heeft de kijk op de eeuwigheid verloren door de secularisatie. En het lijkt wel alsof dat ook geldt voor de kerk. We richten onze aandacht op en hechten waarde aan dingen die we kunnen zien en aanraken. 'Eeuwigheid' is een onmisbaar onderdeel van de boodschap.

Als we de boodschap van Jezus verkondigen, moeten we 'Nee' zeggen tegen vier dingen:

Geen stiekem gedoe
'Van daden die het daglicht niet kunnen zien (...) hebben we ons altijd ver gehouden' (v.2a, GNB). 'Wij willen niets weten van duistere praktijken' (v.2b, HB). We moeten alles in alle openheid doen: 'Door de waarheid openlijk te verkondigen bevelen we voor het oog van God ons aan bij het geweten van ieder mens' (v.2b, GNB).

Geen schaamte
'Van daden (...) waarvoor we ons moeten schamen, hebben we ons altijd ver gehouden' (v.2, GNB). We moeten niets doen waarvoor we ons moeten schamen als ze uitkomen.

Geen bedrog
'Wij wandelen niet in bedrog' (v.2). 'Want wij zijn niet doortrapt' (v.2, HB).

Geen vervalsing
'Wij (...) vervalsen ook niet het Woord van God niet.’ (v.2). '[We] zullen de boodschap van God nooit verdraaien' (v.2, HB). We moeten de boodschap niet veranderen om deze aantrekkelijker te maken voor de mensen. Paulus schrijft juist dat hij de waarheid 'openlijk' bekendmaakt (v.2, NBV).

Omdat het evangelie vanbinnen zit en onzichtbaar is, kan niet iedereen het zien. 'Wanneer dan toch nog een sluier ligt over het evangelie dat wij verkondigen, geldt dit alleen voor hen die verloren gaan: de ongelovigen, van wie de gedachten door de god van deze wereld zijn verblind, waardoor ze het licht van het evangelie niet kunnen zien, de luister van Christus, die het beeld van God is' (vv.3-4, NBV). Zo was ik ook. Ik hoorde de boodschap wel, maar ik kon er geen touw aan vastknopen.

Pas als God zijn licht in ons hart laat schijnen, worden we 'verlicht met de kennis van zijn luister, die afstraalt van het gezicht van Jezus Christus' (v.6, NBV).

De boodschap draait om Jezus: 'Christus, Die het beeld van God is' (v.4). 'Wij verkondigen niet onszelf, wij verkondigen dat Jezus Christus de Heer is' (v.5, NBV).

Wij zijn allemaal kwetsbare, breekbare ‘aarden kruiken’ (v.7). In ons is de ‘schat’(v.7), die innerlijk is en ‘onzichtbaar’ (v.18, NBV). Wees niet verbaasd als christelijke leiders soms ten val komen. Wij, de boodschappers, zijn zwak en breekbaar. Als je je geloof hebt ontvangen van iemand die nu het geloof is kwijtgeraakt of het op de een of andere manier heeft verknoeid, realiseer je dan dat de boodschap tot jou kwam in een kruik van klei. Het gaat niet om de kruik, maar om de boodschap. De schat is de boodschap van Jezus. We hebben deze schat gekregen door de barmhartigheid van God (v.1).

God heeft zijn schat met opzet in aarden potten gedaan: 'Maar deze schat dragen we mee in aarden potten, en zo wordt duidelijk dat die onmetelijk grote kracht niet van onszelf komt maar van God' (v.7, GNB).

Hij schrijft: 'Onze uiterlijke gestalte vergaat wel, maar onze innerlijke mens vernieuwt zich van dag tot dag' (v.16, GNB). Misschien sta je onder grote financiële en allerlei andere druk en sta je versteld van wat er met je gebeurt. Mogelijk sta je bloot aan kritiek en word je van alle kanten belaagd, ‘vervolgd’ en soms zelfs ‘neergeworpen’ (vv.8–9).

Maar 'De kleine moeilijkheden van dit huidige leven voor ons leiden tot een heerlijkheid die alles te boven gaat en eeuwig is' (2 Korintiërs 4:17, GNB). 'Onze moeilijkheden en pijn zijn uiteindelijk niet zo groot en zullen ook niet zo lang duren. Maar het gevolg ervan is dat wij voor altijd in Gods heerlijke nabijheid zullen leven' (v.17, HB).

Daarom schrijft Paulus: 'Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig' (v.18). Raniero Cantalamessa schrijft: 'Er is een nieuwe maatstaf geïntroduceerd waardoor kruisen en beproevingen gering en tijdelijk lijken: de Eeuwigheid.'

Innerlijke en onzichtbare kracht

God kan je op geweldige manieren gebruiken.

De woorden van de profeet Micha kunnen voor ons allemaal gelden: 'Ik daarentegen ben vol van de kracht van de Geest van de HEERE,
van recht en heldenmoed' (3:8a). Kracht is afkomstig van het innerlijke en onzichtbare werk van de Heilige Geest.

Micha sprak met grote macht en kracht. Hij kwam op voor de kansarmen. Net als bij Jona werd er geluisterd naar Micha's waarschuwingen en werd een ramp voorkomen (zie Jeremia 26:18).

Micha protesteerde tegen onrecht en hebzucht. Zoals bij de meeste zonden begint dit vanbinnen met onzichtbare plannen: 'Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden' (Micha 2:1a, NBV).

Hun gedachten zijn de basis van hun daden. 'Willen ze een veld? Ze roven het! Willen ze een huis? Ze nemen het! Ze maken zich meester van huizen en hun bezitters, van mensen en hun eigendom' (v.2, NBV). (Dit is een pijnlijk nauwkeurige beschrijving van wat we nu 'landjepik' noemen.)

Micha richt zijn woorden voornamelijk tot de 'leiders' (3:1a, NBV). 'Jullie moeten het recht toch kennen? Maar jullie haten het goede en houden van het kwaad' (vv.1b-2a, NBV). Hij beschuldigt hen ervan dat ze de mensen behandelen als beesten (vv.2-3). Hij waarschuwt hen dat God hun gebeden niet zal verhoren als ze de armen onrechtvaardig behandelen (v.4).

Geld lijkt de achterliggende reden van het onrecht te zijn. Onrecht is vaak het gevolg van hebzucht:

'De leiders spreken er recht in ruil voor geschenken,
de priesters geven onderricht tegen betaling,
de profeten voorspellen voor geld,
terwijl ze zich op de HEER beroepen
' (v.11, NBV).

Er komt een dag dat God orde op zaken zal stellen. God 'zal oordelen tussen vele volken' (4:3). Er zal vrede zijn. 'Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen.Oorlog voeren zullen zij niet meer leren' (v.3b). Er zal ook recht heersen. Het land zal eerlijk verdeeld worden: 'zij zullen zitten, ieder onder zijn wijnstok en onder zijn vijgenboom' (v.4a).

Waar het uiteindelijk om gaat zijn Gods innerlijke en onzichtbare gedachten; 'Zíj echter kennen de gedachten van de HEERE niet. Zij begrijpen Zijn raadsbesluit niet' (v.12, WV).