Voor eens en altijd

9 november - dag 313

Eens, op 7 januari 1978 stond ik als bruidegom voor in de kerk van Holy Trinity Brompton in Londen. De bruid, Pippa Hislop, schreed aan de arm van haar vader naar voren en kwam naast me staan. We deden onze geloften aan elkaar voor het aangezicht van God en werden verenigd in het huwelijk. We verlieten de kerk als meneer en mevrouw Gumbel. Dat was een eenmalige gebeurtenis met grote gevolgen voor ons leven. We trouwden omdat we van elkaar hielden en legden onszelf vast om van elkaar te blijven houden tot het einde van ons leven.

Bijna vier jaar eerder, op 6 februari 1974, had ik Jezus Christus leren kennen. Dat was het begin van een liefdesrelatie die mijn leven volkomen heeft veranderd. Dat was nog zo'n eenmalige gebeurtenis met verstrekkende gevolgen die nog steeds voelbaar zijn en die mijn hele leven blijvend hebben beïnvloed. Ik ervoer Gods liefde voor mij en beloofde om Hem voor altijd lief te hebben.

In het gedeelte van het Nieuwe Testament voor vandaag heeft de schrijver van de brief aan de Hebreeën het over de grootste eenmalige gebeurtenis ooit. Deze gebeurtenis heeft de loop van de geschiedenis veranderd en heeft de potentie om het leven van ons allemaal te veranderen. Jezus heeft Zich 'eenmaal geopenbaard' (Hebreeën 9:26). Christus is eenmaal geofferd (v.28). Jezus is 'voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan (...) met zijn eigen bloed' (v.12). 'Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus Christus' (v.10). Deze eenmalige gebeurtenis kwam voort uit Gods grote liefde voor ons en heeft enorme gevolgen voor jouw leven en het mijne.

Psalm 121:1-8

1. God zal je bewaren en beschermen

Naar wie ga je als eerste als je in de problemen zit of het zelf niet meer weet? Ga je naar je vrienden, je familie of een medicus? Dat zijn alle drie prima opties om hulp te zoeken. Maar de eerste wie de psalmdichter om hulp vraagt is God.

Spijt kijkt achterom. Angst kijkt in het rond. Zorgen kijken naar binnen. Geloof kijkt omhoog.

De psalmdichter kijkt omhoog: 'Ik kijk omhoog naar de bergen. Daar komt mijn hulp vandaan' (v.1, BGT). Je hulp, kracht en bescherming komen van de schepper van het heelal: 'Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft' (v.2). 'Hij zal je voet niet laten wankelen, hij zal niet sluimeren, je wachter' (v.3)

Deze prachtige psalm gaat over de liefde van de Heer voor jou en zijn bescherming over je leven.

'De Heer beschermt je.
Hij gaat met je mee,
bij hem ben je veilig (...)
De Heer zal je steeds beschermen,
het kwaad zal je niet raken.
De Heer beschermt je, overal, waar je ook gaat, je leven lang.'
(vv.5-8, BGT)

Ik heb deze psalm wel eens gebruikt als gebed voor ons gezin of voor vrienden die een moeilijke tijd doormaken.

De belofte van deze psalm is dat de Heer je zal beschermen tegen alle kwaad. De psalmdichter kan niet geweten hebben dat dit mogelijk is gemaakt door het 'voor eens en altijd'-offer van Jezus. Dit betekent dat Hij eens zal komen 'om te redden wie hem verwachten' (Hebreeën 9:28).

Heer, dank U dat U mij beschermt, dag en nacht. Dank U dat U de wacht houdt over mijn gaan en mijn komen van nu tot in eeuwigheid.

Hebreeën 9:16-28

2. Jezus heeft Zichzelf voor jou geofferd

Besef je wel hoeveel God van je houdt? Weet je dat Jezus zijn bloed heeft vergoten opdat al jouw zonden je kunnen worden vergeven? Begrijp je dat Hij al heeft geboet voor elke zonde die je in het verleden hebt begaan en voor elke zonde die je in de toekomst nog zult begaan?

Waarom was de dood van Jezus nodig? De schrijver wijst erop dat een testament en een verbond (beide aangeduid met hetzelfde Griekse woord) pas van kracht worden nadat iemand is overleden. De dood heeft een erfenis voor anderen tot gevolg.

'Daarom is ook het eerste verbond niet zonder bloed ingewijd' (v.18). Hierna beschrijft hij de details van 'het bloed van het [oude] verbond' en concludeert: 'Als er geen bloed wordt uitgegoten, vindt er geen vergeving plaats' (vv.19-22).

Vervolgens lezen we drie beweringen waarin het offer van Jezus wordt vergeleken met de minderwaardige offers onder de wet:

Bij Jezus ging het om 'het ware'

'Christus is immers niet binnengegaan in een heiligdom dat door mensenhanden is gemaakt, in de voorafbeelding van het hemelse heiligdom, maar in de hemel zelf, waar hij nu bij God voor ons pleit' (v.24).

Het offer van Jezus was 'voor eens en altijd'

'Hij brengt daar niet telkens opnieuw het offer van zijn leven; hij is dus niet te vergelijken met de hogepriester die elk jaar het heiligdom binnengaat' (v.25). Nee, 'Eens moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel. Net zo zeker is het dat Christus, die eenmaal is geofferd om de zonden van velen te dragen, voor een tweede maal zal verschijnen om te redden wie hem verwachten' (vv.27-28). Het offer van Jezus heeft voor altijd afgerekend met de zonde.

Jezus heeft zijn eigen bloed vergoten

Jezus offerde geen 'bloed dat niet het zijne is' (v.25). In tegenstelling tot de hogepriester werd zijn eigen bloed vergoten (v.12).

Nu zijn er geen offers meer nodig: er is 'een beter offer dan het bloed van dieren' nodig (v.23, BGT). In het Book of Common Prayer van de Anglicaanse Kerk staat dat het eenmalige offer van Jezus een volmaakt, perfect en toereikend offer, ablatie en genoegdoening was voor de zonden van de hele wereld. Jezus riep het Zelf aan het kruis: 'Het is volbracht' (Johannes 19:30).

Als Jezus terugkomt, 'gaat het niet meer om de zonde', maar 'om te redden wie hem verwachten' (Hebreeën 9:28).

Dank U, Heer, voor Jezus. Dank U voor zijn 'voor eens en altijd'-offer voor mij opdat al mijn zonden vergeven konden worden. Help mij om er vandaag aan te denken dat het volbracht is.

Ezechiël 17:1-18:32

3. Breek met het verleden en begin opnieuw

Jezus' dood voor ons was een 'eenmalige' gebeurtenis, maar God heeft zijn volk honderden jaren lang voorbereid op deze gebeurtenis. Hij leerde hun de ernstige gevolgen van zonde en wees vooruit naar een Verlosser.

God sprak tot zijn volk in een allegorie en parabel (17:1). De directe toepassing van de allegorie was de 'grote adelaar' (v.3) van Babylonië die koning Jojakim van Juda wegvoerde naar Babylonië in het jaar 597 v. Chr., maar het verhaal kan breder worden uitgelegd.

Er zijn twee soorten loten, twee soorten wijnstokken en twee soorten koninkrijken. Er is het koninkrijk van deze wereld, gemaakt door mensenhanden, klaarblijkelijk zeer sterk, met het beste van het beste, schijnbaar zeer welvarend, dat uiteindelijk zal verdorren en volkomen nutteloos zal sterven. Daartegenover staat het koninkrijk van God dat heel klein begint en tegen alle verwachting in zal opbloeien en eeuwig vrucht zal dragen (zie Matteüs 13:31-32 en Openbaring 22).

Als we dit lezen met Jezus in ons achterhoofd, zien we aanwijzingen voor zijn 'voor eens en altijd'-offer voor de zonde. 'Loot' of 'twijg' (Ezechiël 17:22) is het woord dat de profeet Jesaja gebruikt in een gedeelte dat duidelijk messiaans is en waarin hij de komst van Jezus voorspelt (Jesaja 53:2). Hij is degene die zal worden doorboord om onze zonden (v.5) en op wie de Heer 'de wandaden van ons allen (...) liet neerkomen' (v.6). Hij is degene die Zichzelf 'voor eens en altijd' heeft geofferd voor onze zonden.

Ezechiël vervolgt: 'Een mens zal uitsluitend om zijn eigen zonden sterven' (Ezechiël 18:4, HB). 'Iemand die zondigt zal sterven' (v.20). Eerder sprak Ezechiël over gezamenlijke verantwoordelijkheid (17:12). Nu heeft hij het over individuele verantwoordelijkheid. We zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen leven. Je wordt niet veroordeeld voor de zonden van je ouders of je kinderen (18:20), maar voor je eigen zonden.

God houdt van iedereen. Hij wil niemand veroordelen: 'Denken jullie dat ik het toejuich als een slecht mens sterven moet? – spreekt God, de HEER. Nee, ik wil dat hij tot inkeer komt en in leven blijft' (v.23).

Hij besluit dit gedeelte: 'Ik zal ieder van u oordelen, Israël, en ieder voor zijn eigen daden belonen of straffen. Houd op met zondigen, nu u er nog de gelegenheid toe hebt, anders zult u omkomen! Werp uw zonden van u af en zorg dat u een nieuw hart en een nieuwe geest krijgt' (vv.30-31, HB). Helemaal aan het eind van dit gedeelte vertelt de schrijver nog een laatste keer hoe dat kan: 'Kom tot inkeer en leef!' (v.32).

Dit is geweldig nieuws. Hoe diep je ook bent gezonken, wat voor puinhoop je er ook van hebt gemaakt, je kunt breken met het verleden. Het enige wat je hoeft te doen is tot inkeer komen, breken met je zondige leven en naar Jezus toegaan. Alles wordt je vergeven en je krijgt een nieuw hart en een nieuwe geest. Je kunt genieten van de band met God die Jezus mogelijk heeft gemaakt met zijn 'voor eens en altijd'-offer voor jouw zonden.

Heer, dank U dat ik tot inkeer kan komen en kan leven. Dank U dat U mij een nieuw hart en een nieuwe geest belooft. Help me om te breken met het oude en te genieten van de band met God die U mogelijk hebt gemaakt door uw 'voor eens en altijd'-offer voor mijn zonden.