Goed oordeel - dag 222

10 augustus - dag 222

Toen ik nog werkte als advocaat, waren de meeste rechters voor wie ik moest verschijnen heel erg goed. Maar ik herinner me een keer dat ik voor een rechter stond die niet goed was. Dat was een verschrikkelijke ervaring.

Ik vertegenwoordigde een verdachte in een strafzaak. Het was de tweede zaak die ik deed waarbij een jury betrokken was. Ik was jong en onervaren. Toch vond ik dat de rechter de zaak helemaal verkeerd behandelde. Ze onderbrak me steeds als ik het woord had. Ze stelde steeds haar eigen vragen. Op een gegeven moment had ik gewoon ruzie met de rechter.

De samenvatting van de rechter klonk meer als een tweede aanklacht en mijn cliënt werd veroordeeld tot een gevangenisstraf. We gingen in hoger beroep met als argument dat de verdachte recht had op een eerlijk proces en dat hij dat niet had gekregen.

Toen ik voor drie zeer ervaren rechters van het gerechtshof moest verschijnen voor het hoger beroep, was ik heel erg bang dat ze mij mijn ruzie met de rechter kwalijk zouden nemen. Tot mijn grote opluchting vonden ze haar gedrag tijdens de rechtszitting net zo erg als ik. Ze verklaarden de oorspronkelijke uitspraak nietig, en mijn vertrouwen in het Britse rechtssysteem werd hersteld.

Er maar weinig goede rechters. In grote delen van de wereld zijn rechters corrupt en kunnen ze worden omgekocht. Er is geen rechtsorde. Er heerst verschrikkelijk onrecht. Vaak zijn vooral de armen hiervan de dupe.

Rechter van de aarde

De Here God is 'rechter van de aarde' (v.2). Vandaag de dag zien we niet altijd gerechtigheid. We zien wetteloosheid (v.3), hooghartigheid en opschepperij (v.4). We zien dat mensen worden verbrijzeld en verdrukt (v.5). We zien vooral dat weduwen, vreemdelingen en wezen lijden (v.6).

De psalmdichter roept om gerechtigheid. God is een God van gerechtigheid. Hij is een God van 'wraak' (v.1). Dit is niet wraakzuchtig, maar de gepaste en rechtvaardige reactie op kwaad en wetteloosheid. Hij vergeldt ‘de hoogmoedigen naar wat zij verdienen’ (v.2b). De wettelozen komen er niet meer mee weg. De armen worden niet meer onderdrukt.

Gods oordeel is een aspect van zijn liefde. Hij houdt van mensen aan de randen van de samenleving. Daarom komt Hij voor hen op door te oordelen over hun onderdrukkers.

Onrecht is de oorzaak van zoveel ellende in de wereld. Het is een daad van liefde om bijvoorbeeld mensenhandelaars voor de rechter te brengen en zo onschuldige mensen te beschermen.

Soms komen we in de verleiding om te denken dat God het onrecht niet hoort of ziet, of we denken dat Hij het allemaal niet erg vindt. De realiteit is dat God, ‘Hij Die het oor plant’, wel degelijk hoort en ‘Hij Die het oog vormt’, wel degelijk ziet (v.9). Dit betekent dat Gods oordeel liefdevol en volmaakt zal zijn. God is alwetend want ‘De HEERE kent de gedachten van de mens’ (v.11a). En dus kan Hij, en zal Hij, volmaakt rechtvaardig oordelen.

Rechters in de kerk

In het Nieuwe Testament is de algemene regel dat christenen geen rechtszaak tegen elkaar aanspannen.

Paulus was diep geschokt dat de gelovigen in Korinthe elkaar voor de rechter sleepten (v.1a). Hij schrijft: 'Hoe durft u (...) recht te zoeken bij de rechtbank' (v.1, HB). Dit is heel slechte reclame voor de kerk. Gelovigen vochten hun onenigheid uit ten overstaan van de 'onrechtvaardigen' (v.1): 'Maar waarom is hij naar ongelovige rechters gegaan? Hij had aan christenen moeten vragen om recht te spreken' (v.1b, BGT).

Het is beter dat onrecht te lijden of benadeeld te worden dan dat ze onder elkaar rechtszaken hebben (v.7). Paulus drukt hun op het hart dat ze, als ze een geschil hebben, dit onderling moeten oplossen (vv.4-6).

Als het dan echt nodig is om een geschil uit de wereld te helpen, moeten ze rechters aanstellen uit de gemeente. Paulus zegt dat 'de heiligen de wereld zullen oordelen' (v.2a). 'Jullie weten toch wat er zal gebeuren aan het einde van de tijd? Dan zullen de christenen rechtspreken over de hele wereld' (v.2, BGT). Tijdens dit oordeel zal volgens Paulus ook over de engelen worden geoordeeld (v.3a).

Paulus voert als argument aan dat, als ze ooit deel zullen uitmaken van de grote dag van het Oordeel, ze nu ook kunnen beslissen over alledaagse dingen (vv.2-3). Ze moeten absoluut voorkomen dat ze elkaar voor het gerecht slepen voor het oog van 'ongelovigen' (v.6).

Er komt een laatste oordeel: 'Of weet u niet dat onrechtvaardigen het Koninkrijk van God niet zullen beërven?' (v.9a). Paulus noemt een aantal soorten zondaars: 'Mensen die vrije sex voorstaan, afgoden dienen, overspel plegen of zich met homoseksuele praktijken inlaten, blijven buiten het Koninkrijk van God. Dat geldt ook voor dieven, gierigaards, dronkaards, roddelaars en oplichters' (vv.9-10, HB).

Een deel van de mensen aan wie Paulus zijn brief schrijft, had zich in het recente verleden schuldig gemaakt aan dit soort praktijken. Hij schrijft: 'Maar God heeft jullie zonden vergeven. Hij heeft jullie gered, en nu leven jullie zoals God het wil. Jullie horen nu bij de Heer Jezus Christus, en onze God heeft jullie zijn Geest gegeven' (v.11, BGT).

We verdienen het allemaal om veroordeeld te worden bij het laatste oordeel. We hebben geen reden tot zelfgenoegzaamheid en opschepperij. Maar doordat Jezus voor jou is gestorven, ben je schoongewassen, geheiligd en gerechtvaardigd. Gerechtvaardigd betekent dat God je vrijspreekt in zijn rechtszaal. Het oordeel wordt vervroegd en je krijgt de uitspraak nu al.

Je kunt de toekomst vol vertrouwen tegemoetzien. De dood is niet het einde: 'En God heeft niet alleen de Heere opgewekt, maar zal ook ons opwekken door Zijn kracht' (v.14). Je kunt er niet alleen zeker van zijn dat je op een dag zult worden opgewekt tot het eeuwige leven. Dankzij Jezus kun je er ook zeker van zijn dat je vol vertrouwen, 'geheiligd' en 'gerechtvaardigd' kunt verschijnen voor de rechter van de aarde (v.11).

Dit betekent niet dat je kunt doen wat je maar wilt. Integendeel. Je lichaam is nu een tempel van de Heilige Geest (v.19). Je bent ‘duur gekocht’ (v.20). En daarom moet je hoererij uit de weg gaan (v.18). 'Of weet u niet dat u, door gemeenschap te hebben met een prostituee, één met haar wordt? (...) Maar als u gemeenschap met de Here hebt, bent u één van geest met Hem' (vv.16-17, HB). 'Jullie weten dat je lichaam heilig is. Want de heilige Geest is in jullie lichaam gekomen, toen God jullie die Geest gaf' (v.19, BGT).

Laat je niet ‘onder de macht van ook maar iets’ brengen (v.12). Je lichaam is van God. Gebruik het om Hem eer te bewijzen (v.20).

Salomo's oordeel

Voel je je wel eens overdonderd door iets wat je moet doen? Ik in ieder geval wel. Salomo stond voor een enorme taak.

Hij zat stevig in het zadel als koning (v.1a). Hij sprak heel Israël toe, onder wie de 'rechters' (v.2).

Hij moest zelf ook optreden als rechter. Salomo staat nog steeds vooral bekend om zijn goede beoordelingsvermogen. Het volk 'had ontzag voor de koning, want zij zagen dat de wijsheid van God in hem was om recht te doen' (1 Koningen 3:28).

Hoe kwam hij aan deze wijsheid? Het was het antwoord op zijn gebed. God vroeg hem: 'Vraag wat Ik u geven zal' (2 Kronieken 1:7). Hij vroeg, net als ik vaak doe: 'Geef mij de wijsheid en het inzicht dat ik nodig heb om uw grote volk te leiden' (v.10, BGT).’want wie zou over dit grote volk van U kunnen rechtspreken?’ (v.10b)

'Toen zei God tegen Salomo: 'Ik vind het bijzonder dat je dat wilt. Dat je niet vraagt om kostbare schatten, of om beroemd te mogen worden. En ook niet om de dood van je vijanden, of om een lang leven. Nee, je hebt gevraagd om wijsheid en inzicht, zodat je mijn volk kunt leiden. Het volk waarvan ik jou koning gemaakt heb. Daarom zal ik je wijsheid en inzicht geven. Maar ik zal je ook kostbare schatten geven, en ik zal ervoor zorgen dat je beroemd wordt. Zo'n rijke en machtige koning als jij is er nooit geweest en zal er nooit meer zijn' ' (vv.11-12, BGT).

Ook Jezus heeft gezegd: 'Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden' (Mattheüs 6:33). En Jakobus schrijft: 'En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden' (Jakobus 1:5).