De psalmdichter is zich ervan bewust hoe kort het leven is: 'Mijn dagen vervliegen als rook' (v.4a), 'Mijn dagen gaan heen als een schaduw, ik moet verdorren als gras' (v.12). Hij heeft het gevoel dat hij niet veel tijd meer heeft. Het leven op deze aarde is maar zo kort. Maak er elke dag het beste van.

De psalmdichter is in nood. Hij roept: 'Heer, hoor mijn gebed, laat mijn hulpkreet u bereiken. Verberg uw gelaat niet voor mij, nu ik in nood verkeer. Wil naar mij luisteren, antwoord mij haastig nu ik roep' (vv.2-3).
Dit is een treffend voorbeeld van helemaal gaan voor God, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Kies ervoor om naar God te gaan. Weet dat God eeuwig is (v.13) en dat je Hem kunt vertrouwen.

Paulus vertelt ons wat de kern van zijn verkondiging is en waarom hij Jezus met heel zijn hart volgt: 'Broeders en zusters, ik herinner u aan het evangelie dat ik u verkondigd heb, dat u ook hebt aangenomen, dat uw fundament is' (v.1). Dit is het evangelie waardoor je wordt gered (v.2); houd het stevig vast.

• De boodschap
  
  De boodschap is simpel: '... dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, dat hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat' (vv.3b-4).
  
  Zijn dood was van grote betekenis. Jezus is gestorven 'voor onze zonden'. De macht van de zonde is gebroken. Zonden kunnen worden vergeven.
  
  De macht van de zonde is weliswaar gebroken, maar er is nog wel zonde in ons leven. Maar er komt een dag dat alle zonde zal verdwijnen.
  
  Hier mag je zeker van zijn vanwege de opstanding. Dit is de zekerheid van je hoop voor de toekomst.
  
  Jezus is gestorven en begraven. Ook jij zult op een dag sterven en begraven worden. Jezus is opgewekt uit de dood. Ook jij zult op een dag worden opgewekt uit de dood tot het volle en eeuwige leven.
  

• Het bewijs
  
  De opstanding is een teken in deze wereld van de toekomst die God in petto heeft. Paulus sprak over de toekomst tegen de achtergrond van wat God had gedaan: 'Het bewijs dat het om deze man gaat, heeft hij geleverd door hem uit de dood te doen opstaan' (Handelingen 17:31b). Geloof is niet irrationeel. Geloof is gebaseerd op de gebeurtenis van de opstanding.
  
  Paulus geeft bewijs voor de opstanding.
  

• Hij merkt op dat Jezus is 'begraven en (...) is opgewekt zoals in de Schriften staat'. Er is al over het leven, de dood en de opstanding van Jezus geschreven voordat Hij was geboren.
  

• Hij noemt de verschijningen van Christus aan Kefas, aan de twaalf leerlingen, aan 500 anderen, aan Jakobus, aan alle apostelen en ten slotte aan Paulus zelf (1 Korintiërs 15:6-8).
  
  Deze lijst met mensen aan wie Christus is verschenen is niet volledig, maar genoeg om aan te tonen dat er veel getuigen zijn. Hij laat zien dat de opstanding is geworteld in de geschiedenis, is gegrondvest in de Schriften en wordt bevestigd door ervaringen.
  

• Het belang
  
  De opstanding is heel belangrijk. Zonder opstanding ziet het er niet best uit. De opstanding was de basis van Paulus' verkondiging. Zonder de opstanding 'kunnen wij wel ophouden Hem bekend te maken; dan is het zinloos in Hem te geloven. Erger nog, dan zijn wij bedriegers' (vv.14-15a, HB). Omdat de opstanding de basis was van hun geloof, was hun geloof zonder de opstanding 'nutteloos' en zouden ze nog gevangenen zijn van hun zonden (v.17). Er zou geen hoop zijn voor de toekomst; 'de doden die Christus toebehoren [worden] niet gered' (v.18). Eigenlijk zegt Paulus dat de wereld zonder het christendom erger is dan niets: 'Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn' (v.19).
  
  
• Het resultaat
  
  'Maar zo is het gelukkig niet! Christus is weer levend gemaakt, als eerste van de velen die gestorven zijn' (v.20, HB). Daarom is de opstanding zeker. Er komt een dag dat iedereen die bij Christus hoort zal worden opgewekt uit de dood. Dan zal de dood vernietigd worden (v.26). 'Dan zal God alle macht hebben, en heersen over alles en iedereen' (v.28, BGT).
  
  Omdat de opstanding zeker is, schrijft Paulus, stellen wij ons voortdurend bloot aan gevaar (v.30): 'Elke dag sterf ik opnieuw' (v.31a). Hij gaat voor de volle honderd procent, met heel zijn hart, volledig voor de Heer. Hij heeft in Efeze zelfs gevochten op leven en dood (v.32). Hij was bereid zijn leven op het spel te zetten vanwege de zekerheid van de opstanding.
  
  Daarom spoort Paulus ons aan om niet meer te zondigen (v.34). De satan begint vaak met het strooien van twijfel. Als hij je aan het twijfelen kan brengen, probeert hij je daarna te verleiden tot zonde. Op een bepaalde manier komt alle zonde voort uit ongeloof.

De boodschap over Jezus, zijn dood en opstanding is goed nieuws. Het is het evangelie. Je moet dit ontvangen en geloven. Je moet je leven erop baseren. Je moet je eraan vasthouden. Je moet het, net als Paulus, doorvertellen aan anderen.

'De HEER laat immers voortdurend zijn ogen over de aarde rondgaan en biedt iedereen hulp die hem met heel zijn hart is toegedaan' (16:9a).

De ziener Chanani ging naar Asa, de koning van Juda, en zei tegen hem dat hij in de problemen zat omdat hij niet meer volledig vertrouwde op de Heer (vv.7-9). 'De Heer ziet alles op aarde. Als hij ziet dat mensen hem met hun hele hart vertrouwen, geeft hij hun kracht en hulp' (v.9a, BGT).

God ziet alles wat je doet. Hij is op zoek naar mensen 'die hem met heel hun hart zijn toegedaan'. De ogen van de Heer kijken in je hart. Leef je voor Hem met heel je hart?

Asa, die het zijn hele leven zo goed had gedaan, zocht in zijn laatste jaren 'ook toen hij ziek was (...) zijn heil niet bij de HEER, maar bij genezers' (v.12b). Er is niets mis mee om hulp te vragen van de medische stand. Het wordt hem niet kwalijk genomen dat hij naar genezers ging voor hulp. Nee, het wordt hem kwalijk genomen dat hij de Heer niet om hulp vroeg.

Zijn zoon Josafat deed erg zijn best om te doen wat de Heer wilde (17:6, BGT). Ook hij begon voortvarend. 'Hij vertrouwde op de God van zijn voorvader. Hij hield zich aan Gods wetten en regels. (...) En hij liet alle offerplaatsen en heilige palen uit Juda weghalen' (vv.4-6, BGT).

Hij werd op de proef gesteld door het feit dat 400 profeten allemaal werden geïnspireerd door een leugenachtige geest (18:21). Alleen Micha, de zoon van Jimla, sprak de waarheid. De duivel is een bedrieger. In een tijd met een overvloed aan stemmen hebben we Gods onderscheidingsvermogen nodig om ons niet te laten misleiden, maar om goed te luisteren naar mensen als Micha die zeggen: 'Zo waar de HEER leeft, ik zeg alleen wat mijn God mij in de mond legt' (v.13).