Je hebt genoeg aan zijn genade

11 september - dag 254

Ik ontmoette Nick Vujicic voor het eerst tijdens Focus, de vakantieweek van onze kerk, toen hij daar een lezing gaf. Nick is een bijzondere man. Ik denk dat iedereen die hem ontmoet zich door hem geïnspireerd en uitgedaagd voelt.

Nick is geboren zonder armen en benen en toch schrijft hij: 'Ik ben een gezegend mens. Ik ben idioot gelukkig.' Hij heeft als kind vaak gebeden om armen en benen. Hij zou zelfs genoegen hebben genomen met één arm of been.

Maar God verhoorde zijn gebed niet zoals hij hoopte. En toch schrijft hij: 'God heeft mij gebruikt om mensen te bereiken, mensen in talloze scholen, kerken, gevangenissen, weeshuizen, ziekenhuizen, stadions en congrescentra. Sterker nog, ik heb duizenden mensen mogen omhelzen die mij toestonden om hun te vertellen hoe kostbaar ze zijn (...) God nam mijn ongebruikelijke lichaam en gaf mij het talent om mensen te bemoedigen en een hart onder de riem te steken.'

Het volk van God heeft de genade van God nodig. Moeder Teresa schreef: 'Ik geloof dat niemand Gods hulp en genade harder nodig heeft dan ik. Ik voel me soms zo hulpeloos en zwak. Ik denk dat God me daarom gebruikt. Ik kan niet vertrouwen op mijn eigen kracht en daarom vertrouw ik 24 uur per dag op Hem. Als er meer uren in de dag zaten, zou ik zijn hulp en genade ook dan nodig hebben.'

Paulus geeft uitdrukking aan deze afhankelijkheid als hij het heeft over de ‘doorn in het vlees’ (2 Korinthe 12:7). Hij vroeg de Heer drie keer om hem van de doorn te verlossen. Maar God zei tegen hem: 'Je hebt genoeg aan mijn genade, want mijn kracht openbaart zich juist ten volle wanneer iemand zwak is.' (2 Korintiërs 12:9, NBV21). Zijn genade is niet alleen geweldig, zij is ook 'genoeg'; meer heb je niet nodig.

Ik vind dit een van de mooiste verzen in de hele Bijbel. Ik citeer dit vers vaak voor God om Hem te herinneren aan zijn belofte dat zijn kracht zichtbaar wordt in mijn zwakheid.

Zijn genade komt voort uit zijn grote liefde

Het woord 'maar' speelt een sleutelrol in dit gedeelte.

De mensen 'volhardden in opstandig gedrag
en zonken weg door eigen schuld' (v.43). 'Maar', schrijft de psalmdichter, 'nauwelijks vernam Hij hun jammerlijk klagen, of Hij kreeg weer oog voor hun nood. (...) zo groot is zijn liefde' (vv.44-45, WV).

De bron van Gods overvloedige genade is zijn grote liefde (v.45). God hield zo veel van zijn volk: ‘Hij redde hen vele keren’ (v.43). Hij hoorde hun roepen (v.44).

Een paar jaar geleden schreef ik naast deze psalm alle zegeningen die in de psalm worden genoemd: 'Als ik niet geloof, mopper, ongehoorzaam ben, afgoden aanbid, zondig, verkeerde dingen doe, lelijk doe, wat doet God dan? Hij geeft me zijn gunst, komt me te hulp, maakt me blij, is goed, redt me. Hij wijst me de weg, verlost me, verhoort mijn gebeden, ziet mijn nood, hoort mijn hulpgeroep en laat me zien hoeveel hij van me houdt.'

Geen wonder dat de psalmdichter eindigt met de woorden: 'Geloofd zij de HEERE, de God van Israël, van eeuwigheid tot eeuwigheid; laat heel het volk zeggen: Amen. Halleluja!' (v.48).

Zijn genade is wat je nodig hebt

We denken dat we indruk op mensen maken als we sterk zijn, maar we krijgen een band met mensen door onze kwetsbaarheid. De meeste mensen willen graag hun sterke kant laten zien en houden hun zwakheden angstvallig verborgen. We lopen niet te koop met onze beperkingen. Paulus was echter helemaal niet bang om zijn zwakheden te laten zien.

Paulus had een paar geweldige spirituele ervaringen. Hij had 'verschijningen en openbaringen van de Heere' (v.1). Hij kende iemand die 'tot in de derde hemel werd opgenomen' (v.2). Deze man had 'onuitsprekelijke woorden (…) gehoord, die het een mens niet is geoorloofd uit te spreken' (v.4). Paulus zelf heeft 'uitzonderlijke openbaringen' gekregen (v.7, NBV).

En toch schepte hij hier niet over op. De valse leraren in Korinte schepten op over hun spirituele ervaringen, maar Paulus deed dat niet. Hij vertelde juist dingen die niet in zijn voordeel spraken. Hij schepte op over zijn zwakheden (vv.5,9).

Hij vertelde de Korintiërs het verhaal over hoe God hem een ‘doorn in het vlees’ stak. 'Ik word gekweld door een engel van Satan' (v.7b, NBV). Hij deed deze bekentenis in heel algemene bewoordingen. Dr. Paula Gooder, die haar proefschrift over deze verzen heeft geschreven, zegt dat er ten minste 36 theorieën zijn over de aard van de doorn in Paulus' vlees. Het feit dat we niet precies weten wat de doorn is, maakt dat we ons allemaal in Paulus kunnen inleven.

Mijn goede vriend de evangelist J. John zei ooit dat hij niet één, maar wel drie doorns in zijn vlees had! Ik geloof niet dat hij erbij vertelde wat die doorns waren, maar voor zijn toehoorders was het een geruststelling dat ook hij met dingen worstelde, net als wij allemaal.

Wat Paulus' doorn ook was, hij vroeg de Heer drie keer om hem ervan te verlossen. Maar God zei tegen hem: 'Je hebt genoeg aan mijn genade. Kracht wordt juist in zwakheid volkomen.' (v.9, WV). Als Paulus deze doorn niet in zijn vlees had gehad, was hij misschien verwaand geworden omdat hij 'uitzonderlijke openbaringen' had gehad (v.7, NBV).

Maar Paulus wist dat hij volledig afhankelijk was van de Heer en Hem nodig had. Als alles goed gaat, kom ik in de verleiding om hoogmoedig te worden en te denken dat ik alles zelf kan. Juist als ik worstel en me bewust ben van mijn zwakheden, zie ik in dat ik helemaal afhankelijk ben van de Heer. De kracht van Christus woont in ons (v.9, WV). Zijn kracht wordt in onze zwakheid volkomen.

Paulus schrijft hier iets heel opmerkelijks. Hij zegt: 'En dus is er toch iets waar ik graag over opschep: dat ik zwak ben en moet lijden. Want dat maakt mij geschikt om de macht van Christus zichtbaar te maken. Daarom ben ik blij als mensen mij beledigen of me gevangen willen nemen. Ik ben blij als ik in moeilijkheden kom en het zwaar heb. Want zo wil Christus zijn macht laten zien. Juist doordat ik zwak ben, ben ik sterk!' (vv.9c-10, BGT).

Zijn genade gaat via Jezus

God houdt van jou. Hij vergelijkt zijn volk met een wijngaard. Hij zorgt voor de wijngaard, geeft hem water, bewaakt hem (vv.3-4).

In zijn liefde velt God een oordeel. Hij verwijdert de distels en doorns en verbrandt ze (v.4, NBV). Er wordt hier veel gezegd over Gods oordeel. Dit wordt 'iets buitengewoons' genoemd (28:21, NBV), 'vreemd zal Zijn werk zijn' (v.21). Maarten Luther, de grote hervormer, heeft gezegd dat oordelen Jezus' vreemde werk was en redden zijn gewone werk.

Hierna kondigt Jesaja het oordeel aan over mensen met een houding die recht tegenover die van Paulus staat. Paulus had goede reden om trots te zijn (zijn 'uitzonderlijke openbaringen', 2 Korintiërs 12:7, NBV) en toch was hij nederig en bescheiden. Efraïm was hoogmoedig zonder goede reden.

Jesaja heeft het over 'De trotse kroon van de dronkaards van Efraïm (...) bedwelmd door de wijn pronken zij' (Jesaja 28:1Hoewel we in de Bijbel lezen dat God ons wijn geeft om ons hart te verblijden (Psalm 104:15), worden we ook gewaarschuwd voor overmatig drankgebruik.

'... de dronkaards van Israël (...) die dronken op straat liggen (...) dronkaards (...) wankelen en waggelen. Zij maken domme fouten en begaan grote vergissingen. Hun tafels liggen vol met braaksel, overal ligt vuil' (vv. Jesaja 28:1,7-8, HB). Hij gaat ook tekeer tegen de 'spotters' (v.14), dat wil zeggen de sceptici en de cynici.

Midden tussen deze oordeelsprofetieën voorspelt Jesaja een hoeksteen waarop veilig kan worden gebouwd: 'Maar luister goed naar de woorden van God, de Heer. Want hij zegt: ‘Vertrouw niet op leugens en bedrog, vertrouw op mij. Ik heb op de berg Sion de eerste steen gelegd voor mijn tempel. Die tempel wordt heel stevig en sterk. Bij mijn tempel zijn jullie veilig, op mij kunnen jullie vertrouwen' (v.16, BGT).

Jezus is de eerste steen, die hoeksteen. Hij is de 'beproefde steen,
een kostbare hoeksteen, die vast gegrondvest is' (v.16). Paulus (Romeinen 9:33) en Petrus (1 Petrus 2:4-6) vatten deze verzen op als een verwijzing naar Jezus. Hij is degene op wie de tempel van levende stenen wordt gebouwd. Hij is degene die is uitgekozen door God, maar die is verworpen door de mensen. Als je op Jezus vertrouwt, zal je niet beschaamd worden (1 Petrus 2:4-6). 'Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout (...) Door Zijn striemen bent u genezen' (1 Petrus 2:24).

Jezus is jouw vaste fundament. Wie op Hem vertrouwt is veilig (Jesaja 28:16, BGT). Dat betekent niet dat jij en ik nooit angst, zorgen of paniekaanvallen zullen ervaren. Maar het is een herinnering, voor als we in de verleiding komen om bang te zijn, dat Jezus, jouw vaste fundament, de bron is van alle genade en kracht. Hij is degene die is gestorven opdat jij vergeving kunt ontvangen, en zijn grote liefde, genade en kracht mag ervaren. Met welke problemen of zwakheden je vandaag ook worstelt, zijn genade is genoeg voor jou.