De geestelijke strijd winnen

8 september - dag 251

Het beeld is in mijn geheugen gegrift. Ook ik heb gehuild toen ik de foto zag van de driejarige Aylan Kurdi, aangespoeld op een strand in Turkije. Hij was samen met zijn broer en moeder verdronken toen hij de oorlog in Syrië ontvluchtte.

Een van de belangrijkste oorzaken van de huidige stroom vluchtelingen naar Europa is oorlog. De afgelopen jaren heeft de burgeroorlog in Syrië meer dan 500.000 levens gekost. In Irak heeft IS duizenden onschuldige burgers vermoord (onder wie veel christenen) en tienduizenden mensen verdreven (onder wie ook weer veel christenen). Afschuwelijke terroristische aanslagen zijn tegenwoordig overal ter wereld aan de orde van de dag.

Deze wreedheden zijn extreme en afschuwwekkende voorbeelden van het soort geweld dat in alle tijden voorkomt in alle lagen van de maatschappij. 'Ik zal de Egyptenaren tegen elkaar ophitsen: ze raken onderling in gevecht, man tegen man, vriend tegen vriend, stad tegen stad, rijk tegen rijk' (Jesaja 19:2, NBV).

Bijna elke dag lezen en horen we in de media over de verschrikkingen van oorlog. We leven in een wereld die steeds gruwelijker wapens ontwikkelt. Deze wapens verminken, doden en verwoesten. Maar deze oorlogsvoering is niet alleen fysiek. De onderliggende oorzaken zijn moreel en geestelijk, zoals alom wordt erkend in de politiek en de media.

Fysieke oorlog is een ernstig wereldwijd probleem, maar dat geldt volgens Paulus ook voor geestelijke strijd (zie Efeze 6:10-20). Deze is onzichtbaar, maar daardoor niet minder reëel. Dr. Martin Lloyd Jones, de beroemde preker uit Wales, heeft ooit gezegd: 'De christelijke boodschap kan niet verkeerder worden voorgesteld dan als middel tot een leven zonder strijd of worsteling (...) Op een gegeven moment komt elke gelovige erachter dat het leven van een christen een strijdtoneel is en geen speeltuin.'

In deze strijd is het jouw opdracht om je niet te laten overwinnen door het kwaad, maar het kwade te overwinnen door het goede (Romeinen 12:21). Je krijgt de wapens waarmee je de strijd kunt winnen. Paulus schrijft: 'Wij zijn mensen, dat wel, maar wij strijden niet met menselijke middelen. De wapens waarmee wij strijden zijn niet menselijk, ze zijn geladen met Gods kracht, in staat om elk bolwerk neer te halen' (2 Korintiërs 10:3b-4, WV).

Wat zijn deze wapens? Hoe gebruik je ze?

Gebed als wapen

De psalmdichter herinnert zich het leiderschap en het werk van Mozes. Er waren mensen die jaloers waren op de geweldige manier waarop God Mozes en Aäron gebruikte: 'Zij werden jaloers op Mozes in het kamp, en op Aäron, de heilige van de HEERE' (v.16).

Mozes' reactie was niet zelfbescherming. Nee, hij bad voor hen. Hij ging 'in de bres' staan voor Gods aangezicht (v.23) en bad voor hen. In Exodus 32:11-14 lezen we hoe de kracht van gebed de loop van de geschiedenis kan veranderen.

Pinehas was ook iemand die bad voor het volk (zie Numeri 25). Zijn bemiddeling werd waarschijnlijk ingegeven door zijn geloof. We lezen hier dat het hem werd 'gerekend tot gerechtigheid' (Psalm 106:31), net als bij Abraham.

Ook jij kunt gebruikmaken van het krachtige wapen van gebed. Bid voor je gezin, je vrienden en iedereen voor wie de Geest je vraagt te bidden. Sta 'in de bres' en doe voorbede voor anderen. Jeremy Jennings besluit zijn gebedsbijeenkomsten in onze kerk altijd met de woorden: 'Dank u voor uw gebed. U hebt verschil gemaakt.'

Het evangelie als wapen

Je hoofd is een slagveld. Je gedachten vormen de basis van je woorden en daden. De duivel probeert vaste voet aan de grond te krijgen in je hoofd. Paulus wist dat de geestelijke strijd draait om de strijd om je gedachten. Op een of andere manier is iedereen verwikkeld in een persoonlijk gevecht om zijn of haar eigen gedachten. Iedere dag vecht je tegen de verleiding van verkeerde gedachten en neem je 'elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus' (v.5).

Hoewel Paulus hier verwijst naar de persoonlijke strijd om je gedachten, dacht hij vooral aan iets anders. Er was een culturele strijd gaande: een gedachtestrijd, een filosofische strijd, een strijd tussen wereldbeelden. Paulus nam actief deel aan deze strijd tussen concurrerende ideeën, filosofieën en wereldbeelden om deze te onderwerpen aan Christus.

Hij schreef: 'Nu is het waar dat ik maar een gewoon mens ben, maar ik ga niet op menselijke wijze te werk om de strijd te winnen. Ik strijd met Gods wapens, niet met menselijke, om elke tegenstand te breken. Met deze wapens zijn alle argumenten waarmee men zich tegen God verzet, te ontzenuwen; alle barrières tussen God en de mensen worden daardoor omvergehaald. Met deze wapens breek ik elke opstand van menselijk denken om die terug te brengen tot gehoorzaamheid aan Christus' (vv.3-6, HB).

De 'wapens' die Paulus gebruikt, 'zijn geladen met Gods kracht' om 'elk bolwerk neer te halen' (v.4, WV). Hij heeft deze kracht gekregen omdat hij 'Christus toebehoort' (v.7, WV) en omdat de Heer Zelf hem volmacht heeft gegeven (v.8).

Ik put er altijd moed uit dat sommige mensen over Paulus zeiden: 'Zijn brieven klinken krachtig en streng. Maar in het echt is hij een slappeling en maken zijn woorden geen indruk' (v.10, BGT). Maar hij verzekert hun: 'Als ik straks bij jullie ben, zullen mijn daden net zo streng zijn als mijn brieven!' (v.11, BGT). 'We zijn niet zo overmoedig ons te vergelijken met degenen die zichzelf zo aanprijzen' (v.12, NBV) Het is nooit goed om te vergelijken. Je wordt er of hoogmoedig van of juist onzeker.

Vergelijk jezelf niet met andere christenen, jouw gaven niet met hun gaven, jouw 'succes' niet met hun 'succes'. We staan allemaal aan dezelfde kant. We zouden elkaar moeten helpen, liefhebben en bemoedigen in de gezamenlijke geestelijke strijd.

Gelukkig hoef je niet indrukwekkend te zijn en hoef je geen geweldig spreker of schrijver te zijn om het evangelie te verkondigen. Paulus putte zijn kracht uit het 'Evangelie van Christus' (v.14). Zijn wens was om 'het Evangelie te verkondigen' (v.16) aan mensen die het nog niet kenden.

Uiteindelijk zal onze cultuur veranderd worden door 'het goede nieuws over Christus' (v.14, BGT). Dit is de krachtigste boodschap die er bestaat. Het verandert levens. Het verandert culturen. Het verandert de wereld.

Telkens als je een vriend over Jezus vertelt, iemand uitnodigt om naar de kerk of naar Alpha te komen, bijvoorbeeld, neem je deel aan de geestelijke strijd met het krachtige wapen van het evangelie. (zie Romeinen 1:16).

Eenheid als wapen

Elk jaar hebben we het voorrecht om duizenden christelijk leiders van overal ter wereld te verwelkomen bij de Leadership Conference in de Royal Albert Hall in Londen. Er gaat een grote kracht uit van al die leiders uit vele landen die eensgezind samen aanbidden. Jesaja voorspelt deze eenheid.

Hij blijft profeteren tegen mensen die de God van hun redding zijn vergeten (17:10). Hij beschrijft Gods oordeel over Damascus, Cusj en Egypte.

Maar het gedeelte eindigt met een hoopvolle noot: 'Op die dag zal de HEERE een altaar hebben midden in het land Egypte (…) Dit zal zijn tot een teken en getuigenis voor de HEERE van de legermachten, in het land Egypte. Wanneer zij tot de HEERE zullen roepen vanwege hun onderdrukkers, zal Hij tot hen een Heiland en Meester zenden; Die zal hen redden. Dan zal de HEERE aan de Egyptenaren bekend worden en de Egyptenaren zullen de HEERE kennen op die dag.(…) Zij zullen zich tot de HEERE bekeren en Hij zal Zich door hen laten verbidden en Hij zal hen genezen' (19:19-22).

Hij zegt dat de Egyptenaren en de Assyriërs (de huidige Irakezen) samen de Heer zullen dienen: 'Egyptenaren en Assyriërs zullen (...) dezelfde God aanbidden' (v.23, HB).

Jesaja lijkt de bekering van de heidenen te hebben voorzien. Hij ziet een tijd waarin andere volken samen met het volk Israël zich zullen bekeren tot de Heer (Jesaja 19:22). Hij zal hun gebeden verhoren en hen genezen. Mensen van verschillende volken en uit verschillende landen zullen samen de Heer dienen (v.23). Deze eenheid brengt veel zegen.

Jesaja voorspelt een tijd dat het volk van de Heer uit Egypte, Irak en Israël samenkomt om Hem te aanbidden. We zien deze profetie op een bepaalde manier in vervulling komen als christenen uit deze landen en andere landen samenkomen om de Heer te aanbidden.

Maar we kunnen ook bidden voor en uitzien naar de dag waarop deze profetie volledig wordt vervuld, als 'een grote menigte (…) uit alle naties, stammen, volken en talen' zal samenkomen voor de troon van God om Hem te aanbidden (Openbaring 7:9).

Pippa's bijdrage

2 Korintiërs 10:1 (HB)

'Paulus, die als hij bij u is zo verlegen is, maar van veraf u duidelijk de waarheid zegt.'

Ik begrijp dat heel goed. Ik vind het een geruststelling dat Paulus het moeilijk vond om de gemeente in Korinte toe te spreken. Meestal is het het best om in moeilijke situaties in persoon met iemand te spreken. Een goed geschreven, opbouwende brief kan ook heel effectief zijn, maar pas op met het verzenden van boze e-mails. Dat kan erg gevaarlijk zijn!