Jouw uitnodiging

12 april - dag 102

Op een dag kreeg ik bericht dat ik was uitgenodigd voor een lunch bij Koningin Elizabeth II, destijds koningin van het Verenigd Koninkrijk. Ik dacht eerst dat iemand een geintje met me uithaalde. Maar dat bleek niet het geval. Ik ging op de fiets naar Buckingham Palace waar een lachende politieman zich ontfermde over mijn fiets. Ik zat naast de koningin terwijl we de heerlijkste dingen aten. Toen draaide ze zich naar me toe en begon tegen me te praten net op het moment dat de 'parfait van rabarber en witte chocola' werd geserveerd.

Het zag er verrukkelijk uit. Maar ik wilde niet met volle mond praten, en ik wilde ook niet onbeleefd zijn en mijn vork erin zetten terwijl de koningin tegen me praatte. Op een gegeven moment vroeg ze me of ik het eten niet lekker vond. “Nee, nee, nee, het is heerlijk,” zei ik, terwijl ik snel begon te eten. Ik heb het niet tegen haar gezegd, maar de werkelijke reden waarom ik niet at, was dat ik overdonderd was door het voorrecht om te zijn uitgenodigd voor een lunch met de koningin.

Jezus vergelijkt het koninkrijk van God met een feestmaal met de Koning waarvoor we allemaal zijn uitgenodigd. Het is een nog groter voorrecht dan een lunch met de koningin en het is ongehoord dat iemand deze uitnodiging zou afslaan.

Roep tot God de Koning

Ben je wel eens een 'smaad' geweest voor je buren vanwege je geloof (v.14a)? Ben je onderwerp van ‘spot en schimp’ geweest van de mensen om je heen (v.14b)? Ik in ieder geval wel. Soms zijn de moeilijkheden in je leven niet het gevolg van iets wat je verkeerd doet, maar juist van iets wat je goed doet.

Deze psalm is gericht aan God de Koning (v.5). Het idee dat God de Koning van Israël en daarmee de echte leider van het volk is, is een terugkerend thema in de psalmen. Lijden is niet noodzakelijkerwijs het gevolg van ongehoorzaamheid aan de Koning. Het kan juist komen doordat je Hem volgt.

Weerstand is niet noodzakelijkerwijs een teken dat het volk van God tekortschiet: 'Al die dingen maken we mee, maar we vergeten u niet. We zijn u trouw gebleven, we zijn niet bij u weggegaan. We leven volgens uw wet' (vv.18-19, BGT).

Paulus citeert deze psalm (v.23) in zijn brief aan de Romeinen als hij vraagt of iets ons kan scheiden van de liefde van Christus: 'Zoals geschreven staat: Want omwille van U worden wij de hele dag gedood, wij worden beschouwd als slachtschapen. Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad.' (Romeinen 8:36-37).

Zoals ik zo vaak heb ervaren in mijn leven, is de Koning trouw. Hij reageert op ons hulpgeroep en Hij is altijd trouw in zijn liefde:

Neem de uitnodiging van de Koning aan

Het koninkrijk van God is een feest. Het is een feestmaal. 'Gelukkig al wie zal deelnemen aan de maaltijd in het koninkrijk van God!' (v.15, NBV). Jezus is de gastheer bij dit feest. De Zoon van God nodigt je uit om de overvloedige gastvrijheid en liefde van God te ervaren. Je bent niet alleen met de gastheer. Het is een feestelijke gebeurtenis omdat er ook andere gasten bij zijn.

Het voedsel dat Jezus opdient, stilt de honger in je hart. Het vult het geestelijke vacuüm. Het stilt je honger naar de zin en het doel van het leven, je honger naar vergeving en naar het leven na de dood. De drank bij het feestmaal lest de geestelijke dorst in elk mensenhart.

Het is jammer dat veel mensen het niet zien als feestmaal maar als een saaie aangelegenheid. Ze verzinnen smoezen om maar niet te hoeven gaan. 'En zij begonnen zich allen eensgezind te verontschuldigen' (v.18a). De een voert onroerend goed aan als excuus: 'Ik heb een akker gekocht en ik moet er nodig op uit om die te bekijken. Ik vraag u: Houd mij voor verontschuldigd.' (v.18). De smoes van een tweede is bezittingen: 'Ik heb vijf span ossen gekocht en ik ga erheen om ze te keuren. Ik vraag u: Houd mij voor verontschuldigd.' (v.19). De derde smoes heeft te maken met andere mensen: 'En weer een ander zei: Ik heb een vrouw getrouwd en daarom kan ik niet komen.' (v.20).

Goed beschouwd zijn dit waardeloze smoezen. Ze slaan echt helemaal nergens op. Er is helemaal geen haast bij het bekijken van een lap grond die al is gekocht of bij het keuren van vijf span ossen. Er is plek genoeg bij het feest en de pasgetrouwde man had zijn vrouw mee kunnen nemen.

Toch zijn de woorden van Jezus ook vandaag nog relevant: als mensen worden uitgenodigd voor het grote feest van het koninkrijk van God, verzinnen ze allemaal smoezen (v.18).

Jezus vertelt de mensen ook over de prijs die ze moeten betalen als ze Hem volgen. Hij moedigt ze aan om 'eerst [te] zitten om de kosten te berekenen' (v.28) en later om te 'zitten om te beraadslagen' (v.31). Hij zegt: 'Als iemand tot Mij komt en niet haat zijn eigen vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.' (v.26). Het woord dat is vertaald als 'haat', is een Semitisch idioom dat 'minder liefhebben' betekent. Het is een relatief woord dat betekent dat je iets niet boven iets anders stelt. Met andere woorden, Jezus moet de hoogste prioriteit hebben in je leven, zelfs boven je familie en je eigen leven.

Hij vervolgt: 'En wie zijn kruis niet draagt en achter Mij aan komt, kan geen discipel van Mij zijn.' (v.27). Het beeld van het kruis wijst er duidelijk op dat er lijden in het verschiet ligt. Ten slotte zegt Hij: 'Zo kan dan ieder van u die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen discipel van Mij zijn.' (v.33). Je moet je handen openen en alles wat je hebt aan Hem ter beschikking stellen.

Het is goed om in gedachten te houden dat de prijs die je moet betalen als je Jezus volgt, niets is in vergelijking met:

Wat je krijgt
God heeft een feest voor je bereid, een feestmaal, dat zijn weerga op deze aarde niet kent.
De prijs die je betaalt als je Jezus niet volgt
Jezus heeft gezegd dat de mensen die uitvluchten verzinnen niet van zijn feestmaal zullen proeven (v.24). Dat is de hoogste prijs, dat je alle zegeningen die God voor je in petto heeft misloopt.
Wat het Hem gekost heeft om dit mogelijk te maken
Jezus roept je op om je kruis te dragen (v.27). Maar het kleine kruis dat jij draagt is niets vergeleken met het kruis dat Jezus voor jou heeft gedragen.

Sla alles wat Jezus mogelijk heeft gemaakt voor jou niet af! Neem zijn uitnodiging voor het feest van het koninkrijk van God aan. En nodig ook anderen uit, als je gehoor geeft aan Jezus' opdracht: ‘Ga er snel op uit naar de straten en stegen van de stad en breng de armen en verminkten en kreupelen en blinden hier binnen.’ (v.21b).

Aanbid Jezus als je God en Koning

Jezus is de enige ware koning. Aanbid Hem en Hem alleen. Dit gedeelte bevat een waarschuwing voor het aanbidden van ‘andere goden’ (16:21-17:7).

Het bevat ook een ernstige waarschuwing aan iedereen om uit de buurt te blijven van waarzeggers, mediums, horoscopen, tarotkaarten, handlezers, Ouija-borden en vergelijkbare dingen (18:10-11).

Je hoeft de sterren niet te aanbidden als je de schepper van de sterren kunt aanbidden. Verspil je tijd, energie en geld niet aan mensen die beweren dat ze de toekomst kunnen voorspellen. Laat je leiden door God waar het de toekomst betreft.

Op een gegeven moment zou er een moment komen in de geschiedenis van Israël dat het volk zou zeggen: 'Ik wil een koning over mij aanstellen' (17:14b). Deze koning zou natuurlijk niet perfect zijn, want alleen God is perfect. Deze koning zou bloot staan aan de verleidingen waarvoor zo veel koningen van Israël en Juda bezweken en waarvoor veel leiders ook tegenwoordig nog bezwijken. Verleidingen als onzedelijk gedrag (v.17a), hebzucht (vv.16,17b) en hoogmoed (v.20).

In dit gedeelte wordt het ideaalbeeld van een koning geschetst (vv.18-20). David kwam nog het dichtst in de buurt van dit hoge ideaal van de monarchie. Maar dit ideaal werd nooit helemaal bereikt. Jaren later vormde dit ideaalbeeld de basis voor de hoop op een toekomstige koning die zou heersen ‘op de troon van David en over zijn koninkrijk’ (Jesaja 9:6).

Jezus is niet alleen de ideale Koning, Hij is ook de ideale profeet. Mozes voorspelde dat er een profeet zou komen zoals hij die de woorden van God zou spreken (Deuteronomium 18:15). Zowel Petrus als Stefanus, de eerste christelijke martelaar, citeren dit gedeelte en zien Jezus als de vervulling hiervan (Handelingen 3:21-22;7:37).

Wat een geweldig voorrecht is het om te leven in een tijd waarin het koninkrijk van God is ingeluid door Jezus. De grote profeet is opgestaan. En de profetieën van het Oude Testament zijn vervuld. Jezus is Koning.