Dit is een lofprijslied. De woorden zijn niet gemakkelijk te begrijpen en deze psalm wordt gerekend tot een van de moeilijkste van alle psalmen. De taal is dichterlijk.

De psalmdichter eindigt met een vooruitblik op de toekomst: 'En dansend zingen zij: 'Mijn bronnen zijn alleen in u' ' (v.7). Dit beeld van water dat overstroomt, is een beeld van overvloedig leven. Het wordt in het Oude Testament vaak gebruikt als beeld voor Gods aanwezigheid in de tempel (bijvoorbeeld in Ezechiël 47).

Maar Jezus zegt dat dit alles is vervuld, niet op een plaats, maar in een persoon (Johannes 7:37 e.v.). Vanuit zijn diepste wezen stromen rivieren van levend water. We kunnen nu een nieuw lofprijslied zingen voor de Heer met de woorden 'Mijn bronnen zijn alleen in U'.

De waanzinnige, maar invloedrijke Russische monnik Raspoetin leerde zijn volgelingen dat ze na hun bekering meer moesten zondigen, zodat ze in de vergeving die ze ontvingen de liefde van God nog beter konden voelen. Hij had niet begrepen dat genade geen vrijbrief is om te zondigen. Het is juist een reden om niet te zondigen.

Dit is precies waar Paulus het over heeft als hij vraagt: 'Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen?' (v.1).

Hij geeft zelf antwoord op zijn vraag: 'Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven?' (v.2).

Nu we vrij zijn, kijken we compleet anders tegen de zonde aan. Hoe kunnen wij, die zo compleet veranderd zijn (een verschil tussen leven en dood), in zonde blijven leven? Ooit waren we slaaf van de zonde en moesten we de zonde gehoorzamen, maar nu zijn we vrij.In dit gedeelte zien we de drie vormen van redding:

• Je BENT gered van de STRAF van de zonde
  Paulus schrijft in de voltooide tijd: '... ons oude bestaan [is] met hem gekruisigd omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde' (vv.6-7).
  
  Met de dood van Jezus aan het kruis is het verleden volledig vergeven. Je schuld is weggewassen. De straf voor al je zonde, in het verleden, het heden en in de toekomst, is afbetaald. Je bent bevrijd.
  

• Je ZULT WORDEN gered van de AANWEZIGHEID van de zonde
  Paulus schrijft: 'Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding' (v.5).
  
  Je redding is nog niet volkomen. Er is nog een toekomstig aspect aan je redding. Eens zul je met Hem worden verenigd in zijn opstanding en zul je voor altijd zijn bevrijd van de aanwezigheid van zonde en zul je zonder onderbreking en voor altijd kunnen genieten van Gods aanwezigheid en nabijheid.
  

• Je WORDT gered van de MACHT van de zonde
  Paulus schrijft: 'Zo is het ook met ons. Ons oude ik is gestorven, dus de zonde heeft geen macht meer over ons. Wij leven tot eer van God, want we horen bij Jezus Christus. We leven nog als sterfelijke mensen met verkeerde verlangens.
  
  Maar daar mogen we niet aan toegeven! Want dan zou de zonde opnieuw macht over ons krijgen. Wij zijn vanuit de dood naar het leven gegaan. Doe daarom geen verkeerde dingen meer. Want daarmee leef je in dienst van de zonde. Maar doe het goede, want alleen dan leef je in dienst van God. De zonde zal geen macht meer over ons hebben. Want ons leven wordt niet bepaald door de Joodse wet, maar door Gods goedheid' (vv.11-14, BGT).
  
  Jezus heeft je bevrijd, niet alleen van de schuld van de zonde, maar ook uit zijn verslavende macht. Je hoeft niet meer te zondigen; de zonde heeft geen macht meer over je (v.14, BGT). Je moet jezelf zien als dood voor de zonde en levend voor God. Je hoeft niet meer te gehoorzamen aan de boosaardige grillen van de zonde. Dit is de tegenwoordige tijd van je redding. Je wordt bevrijd van de macht van de zonde als je je lichaam in dienst stelt van Jezus als werktuig van de gerechtigheid.

God houdt van jou, onvoorwaardelijk, met heel zijn hart en voor altijd. Wat je ook hebt gedaan, je kunt met een schone lei beginnen; een nieuw leven en een nieuwe liefde.

Eugene Peterson noemt Hosea 'de profeet van de liefde. Maar niet van de liefde zoals wij die ons voorstellen of waarover wij fantaseren. Hij was een gelijkenis van Gods liefde voor zijn volk en leefde hier ook naar; een levende gelijkenis. Het is een merkwaardig verhaal: een profeet die de opdracht krijgt te trouwen met een hoer en kinderen met haar te krijgen. De boodschap is nog merkwaardiger: Zo is Gods liefde voor ons; Hij zoekt ons op als we op ons slechtst zijn, blijft ons opzoeken tot Hij ons voor Zich wint en maakt minnaars van mannen en vrouwen die geen weet hebben van echte liefde.'

Hosea leefde kort na Amos (ca. 750-722 v. Chr.). Zijn huwelijk met Gomer was een soort analogie voor de relatie tussen Israël en God. God sprak tegen Hosea en zei:
'Luister, Hosea. Zoek een vrouw die leeft als een hoer.
Trouw met haar en krijg kinderen met haar.
Want Israël lijkt op een hoer,
het volk van Israël is ontrouw aan mij' (1:2, BGT).

Israël maakte de fout om dingen na te jagen (voedsel, wijn, mode, sieraden en parfum) in plaats van God. Ze zagen niet dat ze al deze dingen van God kregen. Het enige wat Hij vraagt is dat je Hem zoekt boven alles.

Als we dingen najagen in plaats van God, dwarsboomt Hij ons door ervoor te zorgen dat we de dingen die we zo graag willen hebben niet krijgen. Hij zegt: 'Als zij hen [haar minnaars] toch achterna loopt, zal zij hen niet kunnen bereiken. Zij zal zoeken, maar niet in staat zijn hen te vinden' (2:6, HB).

God wil graag dat je een band met Hem hebt die even hecht is als de band tussen man en vrouw. Hij zegt: 'Daarom zal ik haar meelokken' (v.16a). Hij neemt haar mee de woestijn in (een plek waar Gods stem vaak wordt gehoord) en spreekt tot haar hart (v.16). 'Dan, op die dag – spreekt de HEER –, zul je zeggen: 'Jij bent mijn man,' (...) Ik zal je voorgoed tot mijn vrouw maken' ' (vv.18,21a).

Dit wijst vooruit naar de band tussen Jezus en zijn kerk. God belooft een nieuwe liefdesrelatie tussen Hem en zijn volk (vv.21-22). Ze zullen de Heer kennen en erkennen.

Het zal een band zijn vol liefde en medeleven. Hij zegt: 'Ik zal medelijden hebben met hen die 'geen medelijden meer' hebben. Ik zal tegen hen die 'niet mijn volk' zijn zeggen: 'U bent nu mijn volk.' En zij zullen antwoorden met: 'En U bent onze God!' ' (v.22, HB).