Het is niet voorbij

28 april - dag 118

Je kon een speld horen vallen. Het was betoverend. We hingen aan zijn lippen. Een bijna blinde man van 85 stond op om 1.500 mensen van allerlei verschillende leeftijden toe te spreken tijdens een bijeenkomst van onze kerk. Hij had niets op papier gezet, want hij kon niet meer lezen. Hij gaf twee lezingen van elk een uur.

In de eerste lezing gaf hij een adembenemende samenvatting van het volledige Oude Testament. De tweede lezing was net zo fantastisch en bestond uit een samenvatting van het hele Nieuwe Testament. Hij viel nooit stil, struikelde niet over zijn woorden en zei geen woord te veel of te weinig. Het was de diepzinnige wijsheid van een man die zijn hele leven lang de Heer met volle overgave had gevolgd.

Bisschop Lesslie Newbigin had een van de opmerkelijkste kerkelijke loopbanen van de twintigste eeuw. Op zijn 36ste werd hij gekozen als een van de eerste bisschoppen van de nieuwe kerk van het zuiden van India. Toen hij jaren later terugkwam uit India schreef hij een aantal boeken die bedoeld waren om de kerk in het Westen te helpen met haar missie in een wereld die razendsnel veranderde en geen behoefte leek te hebben aan God.

Zijn boeken en lezingen hebben duizenden christelijke leiders over de hele wereld geïnspireerd. Toch was het nog niet voorbij voor deze geweldige man die in zijn leven zo veel had bereikt. Hij gaf zijn autobiografie de titel Unfinished Agenda (Het werk is nog niet klaar). Hij had nog altijd zo veel te hopen en zo veel te doen.

Het is nooit voorbij voor een visionair

Hoe reageer je als je van alle kanten wordt tegengewerkt en de vreselijkste dingen meemaakt? Het is verleidelijk om in paniek te raken, je terug te trekken, alle hoop te verliezen of zelfs de moed op te geven.

David was een visionair. Visie wordt wel gedefinieerd als een combinatie van een 'diepgevoelde ontevredenheid over wat er is en een duidelijk beeld van wat er zou kunnen zijn'. Als je een visie hebt, kun je altijd zeggen: “Het is nog niet voorbij.”

David bereikte zo veel in zijn leven. Toch kreeg hij veel tegenwerking. Deze psalm schreef hij na een vernietigende tegenslag. David was op de vlucht voor Saul en de Edomiet Doëg had zijn schuilplaats verraden aan Saul. Hoewel David al weg was toen de mannen van Saul kwamen, werden zijn vriend Achimelech en bijna zijn hele familie vermoord (zie 1 Samuel 21-22).

In deze psalm zien we hoe hij te maken kreeg met mensen die hem probeerden te vernietigen met bedrog (Psalm 52:4b), leugens (v.5b) en woorden die pijn doen (v.6a). We kunnen ons afvragen of David dacht aan Doëg toen hij deze woorden opschreef. Hij leek op de man in vers 9 'die God niet tot zijn kracht maakte, maar op zijn grote rijkdom vertrouwde; hij was sterk geworden door zijn schadelijk handelen.' Dit klinkt ons heel actueel in de oren.

Toch, zelfs in deze barre omstandigheden, werd David niet wanhopig of gaf hij het op. Hij ziet in dat het met God nooit voorbij is. Het is nog niet voorbij voor Doëg: 'Maar God zal u voor altijd afbreken;' (v.7a). En het is niet voorbij voor David: 'Maar ik zal zijn als een bladerrijke olijfboom in het huis van God' (v.10a). David wendt zich tot God. Wat kunnen we leren van deze reactie?

Vertrouw op Gods liefde
‘Ik vertrouw op Gods goedertierenheid, eeuwig en altijd.' (v.10b). Gods liefde laat je nooit los.
Prijs Gods daden
'Ik zal U voor eeuwig loven, om wat U gedaan hebt' (v.11). Als God de deur nog niet heeft opengedaan, kun je Hem loven in de gang.
Hoop op Gods naam
'Ik blijf hopen op uw naam, die goed is' (v.11b, NBV). Hoe benard je omstandigheden ook zijn, met God is het nooit voorbij. Vestig je hoop op Gods naam.

Het is niet voorbij voor Jezus

Toen Jezus was gestorven aan het kruis zag het er bijzonder slecht uit. Het leek erop dat alles voorbij was voor Hem en zijn volgelingen.

Maar het was niet voorbij. God was nog niet klaar. Hij heeft Jezus weer tot leven gewekt. In dit gedeelte zien we dat Jezus aan zijn leerlingen verschijnt en zegt: 'Vrede zij U' (v.36). Ze lijken nog steeds ontzet te zijn en ten prooi aan ‘verwarring’ (v.38). Jezus geeft hun tastbaar bewijs dat Hij echt leeft.

'Zie Mijn handen en Mijn voeten, want Ik ben het Zelf. Raak Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals u ziet dat Ik heb.' (v.39).

Jezus is meer dan een historische figuur die 2.000 jaar geleden is geboren en gestorven. Hij leeft. Hij is vandaag hier bij ons.

Wanneer de leerlingen beseffen dat Jezus echt leeft, zijn ze uitzinnig van blijdschap en verbazing (v.41). Nadat Hij een stukje overgebleven vis heeft gegeten (v.42) zegt Hij tegen hen: 'Dit zijn de woorden die Ik tot u sprak toen Ik nog bij u was, dat alles vervuld moest worden wat over Mij geschreven staat in de Wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen.' (v.44).

Toen Jezus hen hielp ‘om de heilige boeken goed te begrijpen’ (v.45, BGT), gaf Hij ons het goede voorbeeld. Daarom moet je het Oude Testament altijd proberen te lezen met Jezus in het achterhoofd.

Jezus had zijn deel van de missie helemaal volbracht, zoals voorzegd in het Oude Testament. Toch was zijn werk nog niet klaar.

Zijn leerlingen hadden een taak: ‘In Zijn Naam moet onder alle volken bekering en vergeving van zonden gepredikt worden, te beginnen bij Jeruzalem.’ (v.47). Ook jij en ik zijn leerlingen van Jezus en het is nu onze taak om ‘alle volken' over Jezus te vertellen, over inkeer en over de vergeving van zonden (v.47). Voor deze taak heb je de kracht van de Heilige Geest nodig. Jezus belooft ons dat we worden bekleed ‘met kracht uit de hoogte’ (v.49).

Nadat Jezus het nieuwe werk had uitgelegd, '[hief] Hij (…) Zijn handen op en zegende hen. En het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij Zich van hen verwijderde. En Hij werd opgenomen in de hemel.' (vv.50-51). Het is opmerkelijk dat ze Hem aanbaden nadat Hij al in de hemel was opgenomen (v.52a) en dus niet meer lijfelijk aanwezig was. Ze wisten dat Hij nog steeds bij hen was. Daarna gingen ze 'met grote blijdschap' terug naar Jeruzalem (v.52b). Het einde van de tijd dat Jezus bij hen was, was ook een heel opwindend begin.

Met Pinksteren ontvingen ze wat Jezus hun had beloofd. Ze werden vervuld met de Heilige Geest en begonnen met het nieuwe werk van Jezus. Dit werk van Jezus wordt ook nu nog over de hele wereld gedaan door zijn volgelingen. Het is nog lang niet klaar. Jij en ik kunnen meehelpen om het werk van Jezus af te maken. Het is nog niet voorbij. Het werk zal op een dag klaar zijn en dan zal Jezus terugkomen.

Het is nooit voorbij voor mensen die hun leven tot een goed einde brengen

Mensen die hun leven tot een goed einde brengen, zijn nooit klaar met hun werk. Je kunt zeggen: “Het is nog niet voorbij.”

We zien dit thema van werk dat nog niet klaar is ook in het leven van Jozua: 'Jozua nu was oud en op dagen gekomen, en de HEERE zei tegen hem: U bent zelf oud geworden en op dagen gekomen, en er is nog zeer veel land overgebleven om dat in bezit te nemen.' (13:1).

Neem een voorbeeld aan Jozua. Hij vertrouwde volledig op de Heer. Dat gold ook voor Kaleb, die kon zeggen dat hij altijd volhard had om de HEERE te volgen (14:9). 'Kaleb bleef vertrouwen op de Heer' (v.14, GNB).

Kaleb vertrouwde niet alleen op de Heer toen hij 40 was (v.7), maar hij vertrouwde nog steeds op de Heer toen hij 85 was (v.10). (Dat is dezelfde leeftijd als Lesslie Newbigin toen hij die fantastische lezingen gaf.) De uitdaging is om je leven tot een goed einde te brengen, je eerste liefde niet te verliezen, maar je ogen gericht te houden op Jezus.

Kaleb kreeg kracht - Hij kon zeggen: ‘Ik ben vandaag nog even sterk als ik was op de dag toen Mozes mij uitstuurde’. Voor hem was dat fysieke kracht, en een krachtige geest (v.11). Iedereen die vertrouwt op God krijgt de innerlijke kracht van de Heilige Geest die Jezus aan jou en mij heeft beloofd. Je hebt deze innerlijke kracht van de Heilige Geest nodig om je leven tot een goed einde te brengen en gehoor te geven aan je roeping om het werk van Jezus te helpen afmaken.

Pippa's bijdrage

Lukas 24:39

'Kijk naar mijn handen en voeten.'

Tijdens een van onze reizen naar India werd ons gevraagd om het personeel van het hotel Taj Mahal en het hotel Oberoi toe te spreken. Beide hotels waren in november 2008 het doelwit geweest van een terroristische aanslag. Er waren veel doden en gewonden gevallen. Een groot deel van het personeel had een trauma opgelopen tijdens de aanslag waarbij hun vrienden en hotelgasten voor hun ogen werden neergeschoten.

Toen ik voor deze groep stond, voelde ik me totaal overweldigd door hun pijn en trauma. Ik zocht wanhopig naar de juiste woorden. Toen schoot dit gedeelte me te binnen. Jezus stond tussen hen in en zei: 'Vrede zij U' (v.36) en Hij liet hun zijn handen en voeten zien. Zelfs na zijn opstanding waren de littekens van zijn lijden nog steeds zichtbaar en dat zullen ze altijd blijven.