David schrijft: '... de ijver voor Uw huis heeft mij verteerd' (v.10a, HSV).  De reden waarom hij zulke sterke gevoelens had voor het huis van God was dat het de symbolische plaats was waar God onder zijn volk aanwezig was. In een Engelse Bijbelvertaling wordt dit gevoel verwoord als 'ik ben helemaal hoteldebotel van U'.

Aan dit vers moeten de leerlingen denken als Jezus de tempel reinigt (Johannes 2:17). De hartstocht voor het huis van God is Jezus' drijfveer om iedereen weg te jagen die probeert geld te verdienen aan een heilige plaats en aan mensen die Gods nabijheid zoeken.

David heeft een hartstochtelijk verlangen om Gods naam niet in diskrediet te brengen. Hij wil niet dat iemand te schande wordt gemaakt door zijn toedoen: '... laat wie op u vertrouwen niet in u worden teleurgesteld door mijn lot,' (Psalm 69:7a, GNB). Hij is zich bewust van zijn stommiteiten en zijn schuld, net als ik me bewust ben van de mijne: 'God, u weet dat ik verkeerd geleefd heb, u weet dat ik schuldig ben.' (v.6, BGT). David wil niet dat Gods naam en huis worden bezoedeld door zijn toedoen.

Tegenwoordig zijn Christus en zijn lichaam, de kerk, het huis van God (1 Petrus 2:5). Groot enthousiasme voor de kerk is helemaal niet verkeerd. Het is onze opdracht om ons volledig in te zetten opdat Gods naam wordt vereerd in zijn kerk.

Ik word de laatste tijd geïnspireerd door het enthousiasme dat ik bij veel kerken zie. Zij hebben een hartstocht voor het huis van God die vorm krijgt in aanbidding, aansprekende lezingen en een heel hartelijk welkom voor nieuwkomers.

Passie is een inspiratie en werkt aanstekelijk. Dat hebben we nodig in de kerk vandaag de dag: meer waanzinnige liefde.

Dit is de derde keer dat Jezus verschijnt aan zijn leerlingen (en zijn vierde verschijning als je die aan Maria Magdalena meerekent) (v.14).

Jezus verschijnt in het gewone dagelijkse leven. Je hoeft geen speciale dingen te doen. Jezus komt naar je toe waar je ook bent. Petrus is aan het vissen. Zes leerlingen gaan met hem mee. Jezus zegt tegen hen waar ze vis kunnen vangen en maakt daarna het ontbijt voor hen klaar. Jezus is opgestaan uit de dood en zegt tegen zijn vrienden: 'Kom, eet iets' (v.12a). Dit is dezelfde Jezus als door wie het hele universum is ontstaan. De God die zichtbaar is in Jezus Christus houdt de wereld in stand en is goed gezelschap!

Zodra Johannes Jezus herkent, roept hij naar Petrus: 'Het is de Heer!' (v.7a). Petrus is helemaal opgewonden en enthousiast en wil graag zo snel mogelijk naar Jezus toegaan: '... hij [trok] zijn bovenkleren aan en sprong in het water. Hij had namelijk alleen een hemd aan' (v.7b, BGT).

Soms doen we in ons enthousiasme rare dingen. Maar waar het om gaat is een hart vol liefde en hartstocht voor Jezus. Petrus' ogen waren aan Jezus gekluisterd. Het enige wat hij wilde, was bij Jezus zijn.

Tijdens het gesprek tussen Jezus en Petrus na het ontbijt zien we wat deze hartstochtelijk liefde voor Jezus inhoudt:

• Ultieme liefde
  
  Jezus zei tegen Simon Petrus: 'Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?' (v.15). 'De anderen' verwijst hier naar de andere leerlingen. Jezus roept Petrus op om zijn liefde voor Hem zijn ultieme liefde te maken, Hem boven alles lief te hebben. Onze liefde voor Jezus zou groter moeten zijn dan onze liefde voor wat dan ook.
  
  Petrus' hartstochtelijke liefde was niet altijd onberispelijk geweest. Hij had Jezus drie keer verloochend. Daarom geeft Jezus hem drie keer de gelegenheid om zijn liefde te bevestigen. Drie keer zegt Petrus tegen Jezus: 'U weet dat ik van u houd' (vv.15-17).
  

• Opofferende liefde
  
  Jezus geeft Petrus een aanwijzing dat zijn liefde en hartstocht voor Hem en zijn kerk een prijs zal hebben. Hij zal zijn liefde met de dood moeten bekopen. Jezus zegt tegen hem: 'Wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.' Met deze woorden duidde hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God' (vv.18b-19). Dit is het eerste bewijs voor het martelaarschap van Petrus met de kruisdood. Jezus volgen is een gevaarlijke onderneming.
  
  Als Petrus dit hoort, draait hij zich om en ziet Johannes. Hij vraagt Jezus wat er met hem zal gebeuren. In dit intieme moment met Jezus laat Petrus zich afleiden door zichzelf te vergelijken met Johannes. Jezus zegt vriendelijk tegen hem dat hij dat niet hoeft te weten. Joyce Meyer schrijft hierover: 'Als je in de verleiding komt om jezelf met anderen te vergelijken of jaloers te worden, is dit een goede raad!'
  

• Dienende liefde
  
  Telkens als Petrus tegen Jezus zegt: 'U weet dat ik van u houd', zegt Jezus tegen Petrus: 'Weid mijn lammeren (...) Hoed mijn schapen (...) Weid mijn schapen' (vv.15-17). Petrus kan alleen de verantwoordelijkheid voor mensen dragen, hen leiden en hen voeden als hij hartstochtelijk van Jezus houdt.
  
  Tenslotte zegt Jezus heel eenvoudig tegen Petrus: 'Volg mij' (v.19b). Deze waanzinnige liefde voor Jezus betekent dat je zijn liefdevolle voorbeeld volgt. Jezus is het ultieme voorbeeld van dienende liefde. Hij heeft gezegd: 'Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden' (15:13). Hij gaf een heel praktisch voorbeeld van deze dienende liefde door de voeten van zijn leerlingen te wassen (Johannes 13). Je stelt je ten doel om mensen te helpen, mensen die je niet noodzakelijkerwijs aardig vindt, om hen te laten groeien in hun liefde voor Jezus, niet om zeggenschap over hen te hebben, maar om hen te bevrijden.
  
  Jezus roept jou op om ook dit soort liefde te tonen. Je kunt uiting geven aan je hartstochtelijke liefde voor Jezus met een hartstochtelijke liefde voor andere mensen, door je leven te wijden aan de zorg voor zijn schapen en hen te voeden, te dienen en lief te hebben.

Petrus was bereid om Jezus boven alles lief te hebben. Hij was bereid daarvoor de prijs te betalen en te volgen in zijn voetspoor van de dienende liefde. Hij hield van Hem die zo veel heeft gedaan in zijn korte aardse leven dat 'als al zijn daden, een voor een, opgeschreven zouden worden, zou de wereld, denk ik, te klein zijn voor de boeken die dan geschreven moesten worden' (21:25).

Met de dood van Saul kwam er een einde aan de eenheid tussen Israël en Juda. Abner riep tegen Joab: 'Moeten we elkaar dan blijven doden? Daar komt toch alleen maar ellende van?' (2:26, BGT). Deze noodkreet is heel actueel als we kijken naar de voortdurende onrust en verdeeldheid in het Midden-Oosten.

'De strijd (...) duurde lang' (3:1). 'Meteen stuurde Abner afgezanten naar David met de boodschap: 'Aan wie behoort het land?' ' (v.12). Ook deze vraag klinkt nu nog.

Abner vervolgde: 'Sluit met mij een verdrag, dan zal ik u helpen om heel het volk van Israël voor u te winnen' (v.12). Uiteindelijk sloten ze inderdaad een verdrag en was het land een periode lang weer een eenheid.

Verdeeldheid is zo destructief. Dat zien we vandaag de dag in het Midden-Oosten. Dat zien we vandaag de dag in de kerk. We zouden ons volledig in moeten zetten voor eenheid.