God bedoelde het ten goede

25 januari - dag 25

Het was 1947. Glenn Chambers, een jonge New Yorker, droomde er zijn hele leven al van om God te dienen in Ecuador. Op de dag van vertrek wilde hij zijn moeder een berichtje sturen vanaf het vliegveld, maar hij had geen tijd meer om een kaart te kopen. Hij zag een stuk papier op de grond van de terminal liggen en pakte het op. Het bleek een advertentie te zijn met daarop heel groot het woord 'Waarom?’' Hij krabbelde zijn berichtje rond het woord 'Waarom?' en gooide het in een brievenbus. Diezelfde avond vloog zijn vliegtuig tegen de ruim 4000 meter hoge berg El Tablazo in Colombia. Toen zijn moeder het berichtje ontving nadat haar was verteld dat haar zoon was omgekomen, staarde het woord 'Waarom?' haar aan vanaf het papier.

Waarom staat God dit lijden toe? Overal om ons heen zien we ellende en verdriet. We begrijpen het niet en het maakt ons kwaad. Het is de grootste beproeving van het christelijk geloof. De hoeveelheid ellende en de verdeling ervan lijken willekeurig en oneerlijk.

Theologen en filosofen worstelen al eeuwen met het mysterie van onverdiend leed en er is nog niemand geweest met een eenvoudige en volledige verklaring. De gedeelten voor vandaag en morgen zijn maar een gedeeltelijk antwoord, maar bieden wel enig inzicht.

We zien dat leed weliswaar nooit goed is op zichzelf, maar dat God het kan gebruiken op verschillende goede manieren. God houdt van jou. Als jij lijdt, lijdt God ook. Hij lijdt met jou mee. Maar Hij verwijdert niet altijd gewoonweg het leed uit je leven. Hij gebruikt soms de nare dingen die je overkomen om zijn goede doelen te bereiken.

Psalm 15:1-5

1. God gebruikt leed om je te veranderen

Ben je wel eens compleet overstuur geweest van iets? Zo erg dat je de vaste grond onder je voeten kwijt was en de neiging had om alles maar op te geven?

De psalm voor vandaag wijst ons erop dat je niet overstuur hoeft te raken, ook niet in tijden van ellende. David beschrijft het leven dat God voor jou heeft bedoeld. In moeilijke tijden kun je je vasthouden aan de richtlijnen die Hij geeft:

Doe het goede

Probeer het goede doen en 'de volmaakte weg' te gaan (v.2a).

Spreek de waarheid

'... wie oprecht de waarheid spreekt' (v.2b).

Roddel niet

Doe niet mee aan lasterpraat (v.3a).

Doe je naaste geen kwaad

'... hij benadeelt een ander niet' (v.3b).

Hou je aan je woord

'Zijn eed breekt hij niet, al brengt het hem nadeel' (v.4c). Dit betekent dat je moet doen wat je belooft, ook als het je niet uitkomt (dit is tegenwoordig best moeilijk als je alleen maar een sms'je hoeft te sturen om een afspraak af te zeggen).

Wees gul en ruimhartig

Vraag geen rente als je iemand geld leent (v.5a).

Wees integer

Laat je niet omkopen (v.5b).

Naarmate ons karakter steeds meer volgens deze richtlijnen wordt gevormd, brengen moeilijkheden en ellende ons minder van ons stuk. De psalmdichter merkt op: 'Wie zo doet, komt nooit ten val' (v.5c) en 'mag gast zijn in uw tent' en wonen op de heilige berg van de Heer (v.1).

Moeilijkheden vormen het karakter, geven ons weet van zekere hoop en laten ons Gods liefde ervaren (Romeinen 5:3-5). Hoop en liefde zijn de meest stabiliserende krachten die we kennen in tijden van ellende en onzekerheid.

Matteüs 17:14-18:9
2. God heeft leed gebruikt om je te redden

Jezus is gekomen om af te rekenen met leed (17:22-23) door zijn lijden aan het kruis en zijn opstanding.

Het universum draait om het lijden van God aan het kruis: 'Toen Jezus en de leerlingen weer in Galilea waren, zei Jezus tegen hen: 'De Mensenzoon zal uitgeleverd worden aan mensen die hem zullen doden. Maar drie dagen later zal hij opstaan uit de dood.' Toen de leerlingen dat hoorden, werden ze erg verdrietig' (vv.22-23, BGT). Ze begrepen niet dat wat mensen als iets kwaads hadden bedoeld, door God voor iets goeds werd gebruikt, namelijk het redden van vele levens.

Waar de duivel kwaad mee wilde aanrichten, heeft God ten goede gekeerd. Hij was in staat om het grootste kwaad ooit (het doden van de Zoon van God) voor het allergrootste goed te gebruiken (de redding van de mensheid).

De genezing van de jongen met epilepsie (v.18) is een vooruitblik naar de tijd dat er geen ziekte en lijden meer zal zijn. De dood en opstanding van Jezus betekenen dat niemand meer in 'het vuur van de hel' geworpen hoeft te worden (18:9, GNB).

Hoe moet je reageren?

Heb vertrouwen

In dit gedeelte zien we de verschrikkelijke ellende van een ziek kind en hoe een ouder hieronder lijdt. In dit specifieke geval kunnen de leerlingen het kind niet genezen vanwege hun gebrek aan geloof. Dat is zeker niet altijd het geval; soms bidden mensen met groot geloof om genezing, maar heeft dit toch niet het gewenste resultaat. Jezus zegt dat je met het kleinste beetje geloof bergen kunt verzetten. 'Niets zal voor jullie onmogelijk zijn' (17:20).

Geef niet nodeloos reden tot aanstoot

Jezus legt uit dat, hoewel Hij is vrijgesteld van belasting voor de tempel (Gods huis) omdat Hij Gods Zoon is, Hij toch een wonderbaarlijke betaling doet voor hemzelf en Petrus: 'laten we hen niet voor het hoofd stoten' (v.27). Hoewel Jezus bereid is om aanstoot te geven als dit nodig is, wil Hij dit niet onnodig doen.

Stel je nederig op

Grootheid in het koninkrijk van de hemel heeft niets te maken met prestaties; je bent groot als je jezelf vernedert als een kind (18:4).

Wees radicaal

Jezus roept ons op om de zonde genadeloos uit ons leven te bannen (vv.7-9).

Genesis 49:1-50:26
3. God gebruikt leed voor zijn goede doelen

Wat voor kwaad andere mensen (of zelfs de duivel) ook tegen je mogen beramen, God kan het gebruiken voor zijn goede doelen, ten goede van jou en van andere mensen die door jouw leven en werk gezegend worden.

Aan het einde van zijn leven zegende Jakob zijn zonen. Hij zegende Juda met overwinning, voorspoed en leiderschap. Juda zou de machtigste zuidelijke stam van Israël worden en de koning voor het hele volk voortbrengen in de persoon van David.

We zien hier een vooruitwijzing naar Jezus: 'In Juda's handen zal de scepter blijven, tussen zijn voeten de heersersstaf' (49:10). Later zullen we lezen: 'Een ster komt op uit Jakob, een scepter uit Israël' (Numeri 24:17). Jakob gebruikt het beeld van een leeuw (Genesis 49:9). Jezus wordt beschreven als 'de leeuw uit de stam Juda, de telg van David' (Openbaring 5:5).

Vervolgens zegende Jakob Jozef, 'een vruchtbare wijnstok' (Genesis 49:22). Hij had veel moeilijkheden gehad, had veel aanvallen doorstaan, maar God keerde alles ten goede. Jozef slaagde omdat Gods hand op hem was en God het kwaad ten goede keerde, het keerde tot een zegen (50:20).

Toen Jakob was overleden, waren de broers van Jozef bang dat Jozef wraak zou nemen voor alles wat ze hem hadden aangedaan (v.15). 'Maar Jozef zei: “Wees maar niet bang. Ik kan toch Gods plaats niet innemen? Jullie hadden kwaad tegen mij in de zin, maar God heeft dat ten goede gekeerd, om te bewerken wat er nu gebeurt: dat een groot volk in leven blijft. Wees dus niet bang. Ik zal zelf voor jullie en jullie kinderen zorgen.” Zo troostte hij hen en stelde hij hen gerust' (vv.19-21).

R.T. Kendall schrijft: ‘Voor Jozef zou wraak op dat moment mogelijk iets voor hem persoonlijk hebben betekend, maar het zou niets hebben bijgedragen aan het koninkrijk van God. Wanneer we op de een of andere manier worden mishandeld, moeten we ons realiseren dat ons lijden diepgaande en verstrekkende gevolgen heeft voor het grotere koninkrijk van God. Er zijn onzichtbare redenen voor voortdurend lijden. Wie weet wat God met jouw leven zal doen als je de onrechtvaardige behandeling waardig ondergaat?'

Zie Gods hand in alles wat je overkomt, zowel in de goede als in de nare dingen. Bekijk alles met gelovige ogen. Besef dat alles deel is van Gods plan om het kwade ten goede te keren (net als bij de dood van Jezus aan het kruis).

De belofte van het Nieuwe Testament is dat God alles wat er met je gebeurt ten goede zal keren. Als je wordt geconfronteerd met beproeving, verleiding, strijd en moeilijkheden, verzekert het Nieuwe Testament je dat 'wij weten dat God alles tot een goed einde brengt voor wie hem liefhebben, voor hen die hij besloten heeft te roepen' (Romeinen 8:28, GNB).