Energie, macht en kracht komen bij God vandaan. Deze psalm eindigt vol vertrouwen als David zegt dat de God van Israël macht en nieuwe kracht geeft aan zijn volk. 'Geprezen zij God!' (v.36). God geeft jou zijn macht en zijn kracht.

David bidt: 'Ontplooi uw macht, o God, de macht die u, God, ons altijd toonde' (v.29). Hij staat afwijzend tegenover elke poging om ergens anders macht vandaan te halen. Hij heeft het over de aardse macht van een slecht regime dat belust is op zilver en oorlog zoekt (v.31, GNB). Maar hij weet dat dergelijke macht uiteindelijk de handen zal uitstrekken naar God (v.32, HSV). David weet uit eigen ervaring dat Gods macht meer dan genoeg is voor alles wat hij nodig heeft.

God geeft ons dezelfde energie, macht en kracht als waarmee Hij Jezus uit de dood heeft opgewekt.

Ik weet nog dat ik een keer moest spreken tijdens een conferentie voor kerkleiders. Ik was elke dag al een paar uur aan het woord geweest en voelde me volkomen uitgeput en leeg. Tijdens een pauze sloeg ik toevallig 'Het Boek' open bij Efeziërs 1:19-20: 'Ik bid dat u zult beseffen hoe ontzaglijk groot de kracht is, die God ter beschikking stelt aan ons die in Hem geloven. Door diezelfde grote kracht is Christus uit de dood teruggekomen om de belangrijkste plaats naast God in te nemen.' Ik voelde nieuwe kracht van boven in me stromen.

In dit gedeelte benadrukt Johannes dat Jezus echt gestorven is. Toen Hij zijn taak had 'volbracht' (Johannes 19:28a) en zo de Schrift had vervuld (v.28b) zei Hij: ' 'Het is volbracht'. Hij boog zijn hoofd en gaf de geest' (v.30).

Het laatste wat Hij deed was de Geest geven. Hij blies zijn Geest uit zoals Hij later over zijn leerlingen zou blazen en hun zijn Geest zou geven.

De dood aan het kruis kon worden versneld door het breken van de benen. Bij Jezus was dat niet nodig, want Hij was al gestorven (v.33). 'Maar een van de soldaten stak een lans in zijn zij en meteen vloeide er bloed en water uit' (v.34). Als de dood is ingetreden, klonteren de bloedcellen samen en blijft het serum over, wat eruitziet als bloed en water. Johannes geeft medisch bewijs dat Jezus echt dood was.

Het is heel goed mogelijk dat er ook in die tijd al mensen waren die beweerden dat Jezus niet echt was gestorven en dat het alleen maar zo leek. Deze zienswijze staat bekend als docetisme, een woord dat is afgeleid van het Griekse woord dokew, wat 'gezien' betekend. Mohammed werd beïnvloed door docetistische zienswijzen. In de Koran staat: '... maar zij doodden hem niet, noch kruisigden zij hem (...) zij doodden hem gewis niet' (Soera 4:157).

Om deze zienswijze te weerleggen benadrukt Johannes dat Jezus wel degelijk is gestorven, hij geeft zelfs fysiologisch bewijs. Hij laat ook zien dat de dood van Jezus overeenkwam met de wil van God zoals deze is geopenbaard in de Schrift: 'Zo ging de Schrift in vervulling: ‘Geen van zijn beenderen zal verbrijzeld worden.’ Een andere schrifttekst zegt: ‘Zij zullen hun blik richten op hem die ze hebben doorstoken' ' (Johannes 19:36-37).

In het bloed en water dat uit Jezus' zij stroomde zien we een symbool van hoop. Het bloed staat symbool voor zijn leven dat voor ons is uitgegoten. Het water staat voor de Geest. Het water dat stroomt uit het hart van Jezus geneest, reinigt en sterkt ons allemaal.

Het lichaam van Jezus werd in linnen doeken gewikkeld samen met 34 kilo specerijen. Als iemand het lichaam had weggehaald, hadden ze vast alles meegenomen. Geen enkele dief had alleen de waardevolle spullen laten liggen. Jezus had menselijkerwijs de lijkwade niet zelf kunnen afdoen. En toch troffen de leerlingen de linnen doeken aan en zagen dat de doek die Jezus' gezicht bedekt had niet bij de andere doeken, maar apart opgerold op een andere plek lag (20:6-7).

De voormalige aartsbisschop van Canterbury, William Temple, wees erop dat de gebruikte taal heel beeldend is en dat deze niet verzonnen kan zijn of ontsproten aan iemands verbeelding.

Het is niet verwonderlijk dat de leerlingen bij het zien van dit bewijs geloofden (v.8). Op dat moment had niemand de opgestane Jezus nog gezien. Maar alleen al het bewijs van de staat van het graf en het feit dat het lichaam van Jezus weg was, was genoeg om hen te overtuigen van de opstanding.

Ze geloofden eerder ook al dat Jezus de Messias was. Maar dit was iets anders. Ze 'zagen en geloofden' dat Gods macht en kracht Jezus had opgewekt uit de dood. Jezus was tot leven gekomen. Dit was onverwachte zonneschijn. De winter was voorbij. De lente was gearriveerd.

Als in het Nieuwe Testament sprake is van de liefde van God, is de blik gericht op het kruis. Als in het Nieuwe Testament wordt gesproken over de energie, macht en kracht van God, is de blik gericht op de opstanding (Efeziërs 1:19-20). We denken terecht dat macht aan God toebehoort. Maar we vergeten maar al te snel dat Gods macht ook is bedoeld 'voor ons die geloven' (v.19).

Dezelfde kracht en energie die Jezus Christus uit de dood heeft opgewekt, woont nu in jou.

Voel je je wel eens uitgeput, aan het eind van je latijn, zo volkomen op dat je niet meer weet hoe het verder moet met alle problemen in je leven?

Het volk van God had het zwaar. David had een dieptepunt in zijn leven bereikt. Hij stond op het punt om voor de Filistijnen te gaan vechten tegen Israël. Maar de Filistijnen moesten hem niet.

Als hij thuiskomt, blijkt dat de Amalekieten de vrouwen, zonen en dochters van David en zijn mannen gevangen hebben genomen. Hij is buiten zichzelf van verdriet en woede. Het hele gezelschap is radeloos en Davids volgelingen geven hem de schuld en dreigen hem te stenigen (30:4-6).

Maar ook al heeft hij het nog zo zwaar te verduren, David zoekt steun bij de Heer, zijn God (v.6b). Dit is het keerpunt in het leven van David. Mensen die net als David hun steun zoeken bij God als ze in de diepste ellende zitten, staan steeds weer versteld van de snelheid waarmee Hij hun lot keert.

Toen de mannen terugkwamen van de strijd, wilden sommigen de buit niet delen met de mannen die waren achtergebleven omdat ze te moe waren om te vechten (vv.21-22). Maar David was zo wijs om in te zien dat iedereen een rol heeft in het werk van God. Hij antwoordde: 'Nee, mannen, geen sprake van. Het gaat hier om een geschenk van de HEER (...) Nee, degenen die hebben deelgenomen aan de strijd krijgen evenveel als degenen die zijn achtergebleven om de spullen te bewaken: ze moeten de buit samen delen' (vv.23-24). Mensen die achter de schermen werken, zijn net zo belangrijk als de mensen die op de voorgrond treden.

Bij het lezen over de dood van Saul en zijn zonen zien we hoe wreed de wereld in die dagen was. Saul pleegt zelfmoord om te voorkomen dat hij op dezelfde manier wordt mishandeld als Simson. In een wereld met dergelijke gevaren en barbarisme moet het zo belangrijk zijn geweest voor David dat hij steun kon zoeken bij God.

Neem een voorbeeld aan David en breng tijd door met God om jezelf kracht te geven en nieuwe energie op te doen. Vertrouw volledig op Hem en geloof dat Hij in je woont door zijn Geest en geloof dat je alles kunt doen wat je moet doen door Hem.