Vier offers die God een plezier doen

29 juli - dag 210

Als ik terugkijk op mijn leven, besef ik hoeveel mijn ouders hebben opgeofferd uit liefde voor mijn zus en mij. Ik wilde dat ik dat toentertijd meer had gewaardeerd. Mijn ouders waren van een generatie die gewend was om offers te brengen. Ze hebben allebei in de Tweede Wereldoorlog gevochten. Veel van hun leeftijdgenoten hadden hun leven opgeofferd voor hun medemens en voor hun vaderland. Opofferingsgezindheid, of het nu gaat om grote of kleine offers, lijkt een vreemd concept te zijn voor onze generatie.

In de Bijbel vinden we de meeste verwijzingen naar ‘offers’ in het Oude Testament. Deze gedeelten wijzen vooruit naar het offer dat Jezus voor ons bracht met zijn dood aan het kruis. In het Nieuwe Testament gaan bijna alle verwijzingen naar offers over het offer van Jezus. Jezus' dood wordt beschreven als het volmaakte offer dat alle voorbereidingen en voorspellingen in het Oude Testament vervult. Wij hoeven geen enkel offer te brengen voor onze zonden. Toch lezen we in het Nieuwe Testament dat er vier offers zijn waarmee we God een plezier doen.

Dank God voor het offer dat Jezus voor ons heeft gebracht

God is heilig (v.36) en liefdevol. God hield van David. Hij zegt: 'Mijn liefde zal ik hem niet afnemen' (v.34, NBV).

God had, in zijn liefde, een verbond gesloten met David en zijn volk. Het was een verbond van genade, maar er moest wel gehoorzaamheid aan de wet tegenover staan. Maar wat zou er gebeuren als ze de wet niet gehoorzaamden? Als dat zou gebeuren – 'Als zijn kinderen Mijn wet verlaten en in Mijn bepalingen niet gaan,
als zij Mijn verordeningen ontheiligen en Mijn geboden niet in acht nemen' (vv.31-32) – dan volgde er straf (v.33).

In het Nieuwe Testament lezen we dat God Zelf in de persoon van zijn zoon Jezus Christus is gekomen om die straf op Zich te nemen en zijn leven te offeren voor onze zonde. Door dat offer kwamen Gods liefde en heiligheid volledig tot uitdrukking en werd hieraan voldaan. Daarom hoef jij geen offers meer te brengen voor jouw zonden.

Breng offers die God een plezier doen

In dit gedeelte zien we vier offers die je kunt brengen in reactie op Jezus' offer voor jou:

Het offer van je lippen
De schrijver van de brief aan de Hebreeën zegt: 'Laten wij dan altijd door Hem (Jezus) een lofoffer brengen aan God, namelijk de vrucht van lippen die Zijn Naam belijden (…) want aan zulke offers heeft God een welgevallen' (Hebreeën 13:15-16).

Een groot deel van de eerste elf hoofdstukken van Romeinen gaat over het offer van Jezus voor ons. Paulus vertelt eerst wat God allemaal voor ons heeft gedaan en brengt hierna een lofoffer (Romeinen 11:33-36).
Het offer van je leven
Paulus vervolgt: 'Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want dat is de ware eredienst voor u' (Romeinen 12:1, NBV).

God wil graag dat je je hele zelf en je hele leven – je tijd, je ambities, je bezit, je oren, je mond en je seksualiteit – en je gedachten, emoties en overtuigingen in zijn dienst stelt. Paulus' beschrijving van een levend offer dient als herinnering dat je zolang je leeft je hele leven moet blijven offeren aan God.

Eugene Peterson zegt dat je je hele alledaagse leven – als je eet, slaapt, naar je werk gaat en je dagelijkse dingen doet – allemaal aan God moet aanbieden als offer.

In de tijd van het Oude Testament waren de woorden 'levend' en 'offer' met elkaar in tegenspraak. Een offer werd juist altijd gedood. Jago Wynne, dominee van Holy Trinity Brompton, schrijft: 'Onze aanbidding bestaat niet meer uit een offer brengen, maar uit een offer zijn. Wij blijven leven. Wat we offeren is ons hele zelf. Aanbidding gaat over wat ik zeg met mijn mond. Het gaat over waar ik naar kijk (...) wat ik denk (...) waar ik heenga.'
Het offer van je 'buit'
Vrijgevigheid is ook een offer in het Nieuwe Testament. Paulus spoort ons aan om gul te geven aan anderen (v.8). Help christenen als ze het moeilijk hebben (v.13, BGT). Dit is nog een offer waarin God behagen schept volgens de schrijver van Hebreeën: 'onderlinge hulpbetoon' (Hebreeën 13:16).

We moeten zelfs gul zijn voor onze vijanden: 'Als dan uw vijand honger heeft, geef hem te eten, als hij dorst heeft, geef hem te drinken, want door dat te doen, zult u vurige kolen op zijn hoofd hopen' (Romeinen 12:20).
Het offer van je liefde
In dit gedeelte geeft Paulus veel voorbeelden van het offer van een liefdevolle dienstbaarheid (vv.9-21).

De schrijver van Hebreeën zegt: 'Wees goed voor anderen en deel uw bezit met hen, want dat zijn offers die God waardeert' (Hebreeën 13:16, HB).

Goed zijn betekent dat je dingen opgeeft die niet goed zijn. 'Loop niet mee in het gareel van deze wereld' (Romeinen 12:2a, GNB). Hoewel God ons alleen vraagt om het slechte in ons leven op te geven, kan dat veel moeite kosten omdat dat er in eerste instantie juist zo aantrekkelijk uitziet. Inkeer is een heel positief woord, maar op het moment zelf kan het voelen als een offer.

Opofferende liefde betekent dat je je volledig laat veranderen door God. Onze liefde moet oprecht zijn (v.9, NBV). Het Griekse woord voor 'oprecht' betekent ‘zonder hypocriet te zijn’, of letterlijk 'geen masker opzetten'.

Vaak zijn relaties in de wereld nogal oppervlakkig. We verschuilen ons achter een masker of een muur. We scheppen een bepaald ‘beeld’ van onszelf. We zeggen eigenlijk: “Ik ben niet tevreden met wie ik ben, dus doe ik net alsof ik iemand anders ben.”

Als anderen dat ook doen, staan er twee 'maskers' tegenover elkaar, met als triest resultaat dat de twee echte mensen elkaar nooit te zien krijgen. Dat is het tegenovergestelde van 'oprechte liefde'. Oprechte liefde betekent dat we ons masker afzetten en onszelf echt durven laten zien. Als je weet dat God van je houdt zoals je bent, ben je vrij om je masker af te zetten.

Dit betekent dat er een heel nieuwe diepgang en authenticiteit in je relaties komt. Als we niet proberen om indruk te maken op mensen met onze maskers, maar laten zien wie we echt zijn, met al onze zwakheden en tekortkomingen, kunnen we contact maken door onze kwetsbaarheid.

Paulus spoort christenen aan om met elkaar in goede harmonie te leven, om gul en gastvrij (v.13), vergevingsgezind (v.14) en meelevend (v.15) te zijn en met iedereen in vrede te leven (v.18). Het is een prachtig beeld van de christelijke familie waar God ons bij wil laten horen. Hij haalt ons binnen in een sfeer van liefde, vreugde, geduld, trouw, gulheid, gastvrijheid, zegen, blijdschap, harmonie, bescheidenheid en vrede. Een plaats waar het goede niet wordt overwonnen door het kwade, maar het kwade door het goede (vv.9-21).

Begrijp de offers in het Oude Testament

In het Oude Testament waren priesters de tussenpersonen tussen God en het volk. 'Aäron en zijn zonen lieten offers in rook opgaan op het brandofferaltaar en op het reukaltaar. Zij waren aangesteld (…) en om over Israël verzoening te doen' (v.49).

Het priesterschap was erfelijk. De priesters waren nakomelingen van Levi. De schrijver geeft een overzicht van de zonen van Levi (6:1,16, 46). We zien dat alle mannen die dienst deden in de tabernakel (wat later de tempel zou worden), werden beschouwd als afstammeling van Levi. (vv.1-30)

Het belang van de tempel krijgt veel nadruk. De tempel was een aanbiddingsplaats waar de geest van God woonde. David gaf een paar Levieten de leiding over de muziek in het huis van de Heer: 'Koning David wees deze mannen als koorleiders aan en liet koren vormen om God in de tabernakel te prijzen (...) [zij] gingen daar door met het leiden van de samenzang' (6:31-32, HB).

Andere Levieten werden belast met het brengen van offers op het altaar om 'verzoening te doen' (v.49). Zoals we eerder al zagen, is een eenvoudige definitie van verzoening dat we het goedmaken, met andere woorden: God biedt de mogelijkheid dat alles weer goed komt tussen Hem en ons.

Dit was het patroon in het hele Oude Testament. De noodzaak om offers te brengen en verzoening te bewerken wees vooruit naar het uiteindelijke, volmaakte en afdoende offer van Jezus. Deze gedeelten doen ons beseffen hoe geweldig het is dat er geen offers voor zonden meer nodig zijn, omdat Jezus het ware en volmaakte offer heeft gebracht.