Het verrassende geheim van vrijheid

31 oktober - dag 304

'Op mijn tafel ligt een vioolsnaar', schreef Rabindranath Tagore. 'De snaar is vrij om te gaan waar hij wil. Als ik het ene uiteinde beweeg, reageert de snaar; hij is vrij. Maar de snaar is niet vrij om te zingen. Daarom pak ik hem en maak hem vast op mijn viool. Ik bind hem vast en vastgebonden is hij voor het eerst vrij om te zingen.'

Echte vrijheid vinden we als we onszelf binden aan Jezus en onze ogen op Hem gericht houden. Zoals de vioolsnaar tot leven komt als hij wordt vastgemaakt aan de viool, zo komen wij tot leven in Christus. Jezus is de grote bevrijder. Hij maakt ons vrij.

De kern van het christelijk geloof is een relatie met Jezus Christus. Jezus is voor jou gestorven. Hij is door God tot leven gewekt en leeft vandaag. Je kunt Hem lichamelijk niet zien, maar je kunt Hem wel zien met de ogen van het geloof.

In het gedeelte voor vandaag zegt de schrijver van de brief aan de Hebreeën: '... wij zien Jezus ' (Hebreeën 2:9). Later schrijft hij: 'terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof' (12:2). Hij wijst ons de weg naar het geloof en naar onze redding (2:10), die eerder 'een zo grote redding' (v.3, WV) wordt genoemd.

Wat houdt deze redding in? Waar worden we van bevrijd?

Vrijheid van angst

Christenen zouden zonder angst moeten zijn. We mogen ons nooit laten belemmeren door angst voor de vijand.

De schrijver van Spreuken zegt: 'De luiaard gebruikt alle mogelijke uitvluchten; desnoods beweert hij dat een gevaarlijke leeuw op straat loopt' (v.13, HB). Elke christen wordt in zijn dienst aan God en de wereld geconfronteerd met 'gevaarlijke leeuwen'. Laat je niet afschrikken door angst, want die leidt tot luiheid en lamlendigheid (vv.14–15). Jezus maakt ons vrij zodat we onbevreesd verder kunnen.

Vrijheid is het tegenovergestelde van apathie. Vervolgens waarschuwt de schrijver voor luiheid. Hij waarschuwt ons dat we ons niet moeten bemoeien met ruzies die ons niet aangaan (v.17). Hij waarschuwt ook dat je mensen niet voor de lol moet bedriegen (v.19).

De beste manier om een ruzie uit de wereld te helpen is stoppen met roddelen. Zonder roddel en achterklap sterft ruzie een stille dood, zoals een vuur dooft als er geen hout op wordt gelegd (v.20). Het is zo verleidelijk om naar roddels te luisteren, want ze 'zijn als lekkernijen die makkelijk in de maag verdwijnen' (v.22, NBV21). Maar luisteren naar roddel en achterklap is net zo schadelijk als zelf roddelen, net zoals heling van gestolen goederen even slecht is als diefstal.

De beste manier om een ruzie op te lossen is geen olie op het vuur gooien, maar vrede brengen.

Vrijheid van zonde en de dood

De brief aan de Hebreeën is bedoeld om hen te waarschuwen niet uit de koers te raken, en afdrijven (v.1). De meeste mensen keren het christendom niet van het ene op het andere moment de rug toe, maar drijven geleidelijk af. De schrijver van de brief aan de Hebreeën richt zijn waarschuwing ook aan zichzelf: 'Daarom moeten wij heel aandachtig luisteren naar de waarheid, die wij hebben gehoord; anders zullen wij ervan vervreemd raken. Boodschappen van engelen zijn altijd waar gebleken. Wie die niet gehoorzaamde, werd gestraft. Hoe durven wij dan te denken dat wij de straf zullen ontlopen, als wij geen ernst maken met de geweldige redding die door Jezus Christus Zelf is bekendgemaakt' (vv.1-3a, HB).

In het eerste hoofdstuk van Hebreeën toont de schrijver de goddelijkheid van Jezus aan. In dit hoofdstuk zet hij Hem neer als mens: 'En daarom moest hij een mens worden, precies zoals wij' (v.17a, BGT).

Jezus werd zoals wij:

· Hij was 'voor korte tijd minder dan de engelen geworden' (v.9)

· Hij vormt samen met ons een gezin (v.11)

· Hij noemt ons zijn broers en zussen (v.11)

· Hij is een mens van vlees en bloed geworden (v.14)

· Hij is in alles gelijk aan ons (v.17)

· Hij heeft geleden toen hij verzocht werd (v.18)

De schrijver tekent hierbij aan dat Jezus weliswaar, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, maar dat Hij 'zonder zonde' was (4:15). Dit toont aan dat verleiding niet hetzelfde is als zonde. Laat je niet door de duivel schuldig verklaren alleen maar omdat je in verzoeking bent gebracht. Het feit dat Jezus Zelf werd verzocht, betekent dat Hij je kan helpen als je blootstaat aan verzoeking (v.17).

Hij was aan ons gelijk, maar verschilde van ons met betrekking tot zonde. Het is zo bemoedigend om te beseffen dat Jezus elke menselijke ervaring en emotie heeft gekend en dat Hij je begrijpt en met je meevoelt. Toch is het ook belangrijk om te beseffen dat Hij zonder zonde was. We hebben niet alleen behoefte aan een vriend die met ons meevoelt; we hebben een redder nodig.

Jezus was zowel volledig goddelijk als volledig mens. Daardoor was Hij in staat om zo'n grote redding te bewerkstelligen door zijn dood en opstanding. Hij kan de kloof tussen jou en God overbruggen.

In dit gedeelte lezen we een aantal dingen over de dood van Jezus. Aan het kruis heeft Hij:

· voor allen de dood geproefd (2:9)

· de duivel teniet gedaan (v.14)

· ons verlost van de angst voor de dood (v.15)

· verzoening bewerkt voor onze zonden (v.17)

· onze redding bereid (v.10)

· door het lijden uiteindelijke volmaaktheid bereikt (v.10, NBV)

Een vrij mens is niet bang om aan de dood te denken. Er wordt wel beweerd dat alle angst uiteindelijk terug te voeren is op angst voor de dood. Door je te bevrijden van de dood en de angst voor de dood heeft Jezus het mogelijk gemaakt dat je bevrijd wordt van al je andere angsten.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën zegt dat Jezus ‘voor allen de dood’ heeft geproefd (v.9). 'Alleen zo kon hij de duivel vernietigen, die de macht had over de dood. Wij waren ons hele leven bang voor de dood. Maar Jezus heeft ons van die angst bevrijd' (vv.14-15, BGT).

God getuigde van deze geweldige redding die Jezus heeft bewerkstelligd 'door tekenen, wonderen en allerlei krachten, en gaven van de Heilige Geest, overeenkomstig Zijn wil' (v.4). Als de gaven van de Heilige Geest bestemd zijn voor anderen dan de apostelen, geldt dat vast ook voor de tekenen, wonderen en allerlei grote daden. Dan kunnen we deze tegenwoordig ook verwachten waar de boodschap van Jezus en zijn grote redding wordt verkondigd.

Vrijheid van onrecht

We leven in een wereld met verschrikkelijk onrecht. Zo zijn er nog steeds meer dan 20 miljoen mensen in de wereld die dwangarbeid verrichten. Elk jaar worden 2 miljoen kinderen het slachtoffer van mensenhandel. Vandaag de dag leven er meer mensen in slavernij dan tijdens de 350 jaar van de trans-Atlantische slavenhandel.

In het boek Obadja wordt beloofd dat de wereld niet eeuwig zo zal zijn. Eens zal er gerechtigheid zijn voor iedereen, als het koninkrijk van God volledig tot bloei komt.

De naam Obadja betekent 'hij die Jahweh dient en vereert'. Obadja is het kortste boek van het Oude Testament en we weten zo goed als niets over de persoon Obadja. Hij voorspelt de ondergang van een van de vijanden van het volk van God.

De Edomieten stammen af van Ezau, de tweelingbroer van Jakob. Er bestond altijd een gevoel van echte verwantschap tussen de Edomieten en de Israëlieten. Deze verwantschap nam echter vaak de vorm aan van beschuldigingen van bedrog en onderlinge vijandigheid en niet van wederzijdse hulp. De twee buurvolken – de Israëlieten en de Edomieten – hadden een lange geschiedenis van strijd en rivaliteit.

Hoogmoed was de oorzaak van de ondergang van Edom: 'Door je hoogmoed heb je je laten verleiden: hoog woon je, hoog in de rotskloven, daar heb je je huis gebouwd, en je denkt: Wie haalt mij naar beneden?' (v.3, NBV). Hoogmoed is het tegenovergestelde van liefde. Liefde is niet hoogmoedig. Liefde pronkt niet (1 Korinthe 13:4).

Obadja suggereert dat de Edomieten niets deden om te helpen toen Jeruzalem in het jaar 587 v. Chr. in handen viel van de Babyloniërs en dat ze zelfs profiteerden van het lot van Juda.

Hij schrijft: 'Die dag had je je niet mogen verlustigen in de rampspoed die je broeder trof, je had je niet mogen verheugen over de ondergang van het volk van Juda, en op die dag van angst had je hen niet mogen bespotten' (v.12, NBV). Hij vervolgt: 'Want de dag van de HEERE is nabij (…) zoals u gedaan hebt, zal u gedaan worden; wat u verdient, zal op uw eigen hoofd terugkeren!' (v.15). We mogen geen leedvermaak hebben als onze vijand ten val komt. We moeten dezelfde barmhartigheid laten zien als die God ons betoont.

Obadja heeft het over de grote bevrijding (vv.17,21) die zal plaatsvinden op de dag van de Heer (vv.8,15). Hij schrijft: '... de dag van de HEERE is nabij' (v.15a). Op die dag zal de grote bevrijding plaatsvinden: 'Op de berg Sion zullen de redders rechtspreken over het bergland van Esau. En aan de HEER zal het koningschap toebehoren' (v.21, WV).

Er komt een dag dat het volk van God het koningschap op zich neemt en Gods recht zal laten gelden. Zij zullen heersen volgens de wetten van het koninkrijk van God.

Met de komst van Jezus heeft het koninkrijk van God zijn intrede gedaan in de geschiedenis. Bij de terugkomst van Jezus zullen we het koninkrijk van God zien in al zijn volheid. Op die dag komen alle profetieën van Obadja en de andere profeten tot vervulling. Dan zullen we bevrijd worden van alle onrecht.