Feestvieren - dag 347

13 december - dag 347

'... er werden maaltijden aangericht en er werd feest gevierd'; 'een tijd aan van licht en vreugde, blijdschap en eer' (zie Ester 8:16-17).

Pippa en ik houden van onze jaarlijkse Leadership Conference in de Albert Hall in het hart van Londen (gebouwd om 'de grootheid en macht en heerlijkheid en overwinning en de majesteit van God' te laten zien.) Het is een bijeenkomst met duizenden mensen. Er wordt feestgevierd met 'hemelse' lofprijzing en geweldig onderricht dat levens verandert. Mensen raken geïnspireerd en worden toegerust om zich in te zetten voor de wereld om hen heen.

Elke keer dat iemand zich bekeert tot Christus, wordt er feestgevierd in de hemel. Bij de thuiskomst van de verloren zoon zegt de vader: 'Laten we eten en feestvieren' (Lucas 15:23).

In de Bijbel gaat het vaak over feestvieren. In het gedeelte van het Oude Testament voor vandaag lezen we: 'In de stad Susa werd gejuicht en gefeest' (Ester 8:15e, BGT). Wat vierden ze? Wat moet je nu vieren? Hoe moet je feestvieren?

Psalm 142:1-8

1. Vier dat je gebed is verhoord

Jarenlang heb ik in de kantlijn naast deze psalm een lijst met problemen en situaties geschreven waarvoor ik God om genade en hulp heb gevraagd. Als ik terugkijk, verbaas ik me erover hoe Hij deze gebeden heeft verhoord.

De context van deze psalm is dat David gevangen zit in een grot (1 Samuel 22:1-2) en vreest voor zijn leven. Hij roept luid tot God, stort zijn hart bij Hem uit en smeekt Hem om hulp (Psalm 142:2-3) Hij bidt:

'Bevrijd mij uit mijn gevangenis,
en ik zal uw naam prijzen.
De rechtvaardigen zullen mij vol blijdschap omringen;
want U hebt voor mij ingegrepen' (v.8, WV).

David wil graag God kunnen loven omdat Hij zijn gebeden heeft verhoord en hem heeft gered. Hij belooft dat als God hem redt, hij Gods naam zal prijzen en anderen zal oproepen om Gods goedheid te vieren.

Het is belangrijk om te vieren dat God je gebeden heeft verhoord; om zijn naam te prijzen en zijn goedheid te vieren.

Heer, dank U dat U hebt geluisterd toen ik om hulp riep in mijn ellende. Dank U dat U mij hebt gered. Heer, vandaag smeek ik U weer om hulp bij ...

Openbaring 4:1-11

2. Vier feest voor de troon in de hemel

We hebben een gebedsruimte in onze kerk die altijd open is. Daar wordt 24 uur per dag gebeden en geprezen, zeven dagen per week: 'Zonder ophouden, dag en nacht' (v.8, GNB).

Je hoeft niet te wachten tot je in de hemel bent om 'hemels' te kunnen lofprijzen. Deze lofprijzing gebeurt nu, 24 uur per dag, zeven dagen per week in de hemel. In dit gedeelte zien we hier een glimp van. Elke keer dat je lofprijst, doe je mee met de lofprijzing in de hemel.

Johannes verplaatst zijn aandacht van de gemeente op aarde naar de gemeente in de hemel. Hij kijkt door een open deur de hemel in (v.1). Ga met Johannes mee als hij wordt uitgenodigd: 'Kom hierboven, dan laat ik je zien wat er hierna gebeuren moet' (v.1).

Wat volgt is een heel bijzonder visioen van de grootheid en heerlijkheid van God. God staat in het midden van het universum, omgeven door beelden van wie Hij is en wat Hij heeft gedaan. De 'troon' staat voor het hoogste gezag, de 'regenboog' is de regenboog van de belofte, de 'bliksemschichten', 'donderslagen en groot geraas' wijzen op Gods macht en de 'zee van glas, van kristal' staat symbool voor vrede en veiligheid (vv.2-6).

'Voor de troon brandden zeven vurige fakkels; dat zijn de zeven geesten van God' (v.5b). Er is slechts één Heilige Geest, maar de vurige fakkels staan voor de verschillende manieren waarop God Zichzelf uitdrukt en waarop je zijn volheid in jouw leven kunt ervaren.

Rondom de troon zitten vierentwintig oudsten op tronen die waarschijnlijk staan voor de twaalf stammen van het Oude Testament en de twaalf apostelen van het Nieuwe Testament. Dit is de volledige en volmaakte gemeente van Jezus Christus. En daar hoor jij bij!

De oudsten rondom de troon aanschouwen het wonder van God en kunnen niet anders dan lofprijzen. Dit is de eerste handeling die Johannes aantreft in de hemel. In de volgende twee hoofdstukken lezen we vijf lofliederen.

'Dag en nacht herhalen ze: ‘Heilig, heilig, heilig is God, de Heer, de Almachtige, die was, die is en die komt' ' (v.8b). (Degenen onder ons die moeite hebben met herhaling moeten zich voorbereiden op heel veel herhaling!)

'Telkens als deze wezens lof, eer en dank brengen aan degene die op de troon zit en die tot in eeuwigheid leeft, werpen de vierentwintig oudsten zich neer voor hem die op de troon zit, en aanbidden hem die leeft tot in eeuwigheid, en leggen hun kransen voor zijn troon met de woorden: 'U komt alle lof, eer en macht toe, Heer, onze God' ' (vv.9-11).

De gemeente, de engelen en alle schepselen buigen zich voor God en aanbidden Hem. De eeuwige Vader zit op de troon omringd door de gemeenschap die Hem aanbidt.

John Stott heeft geschreven dat ook jij op een dag zult horen bij 'de zegevierende kerk, bij de grote menigte die niemand kan tellen, afkomstig uit alle landen en volken, van elke stam en taal' en dat je met hen voor Gods troon zult staan.

'De Koning van het heelal zal je een schuilplaats bieden in de beschutting van zijn troon. Je zult Hem zien en Hem dag en nacht aanbidden. Het Lam dat Herder is geworden zal jou, samen de rest van zijn schapen, leiden naar de bronnen van levend water. Je zult je dorst voor eeuwig kunnen lessen bij zijn eeuwige bronnen.'

Mijn Heer en mijn God, ik dank U dat ik niet hoef te wachten tot de nieuwe hemel en de nieuwe aarde om U te aanbidden. U komt lof, eer en macht toe, vandaag en elke dag.

Ester 6:1-8:17

3. Vier Gods grote daden

Als we naar de wereld kijken, lijkt het soms wel alsof het kwade aan de winnende hand is. Goede mensen lijden en worden zelfs vervolgd om hun geloof. Zal er ooit recht worden gedaan?

Jazeker! God is naar de aarde gekomen in de persoon van zijn zoon Jezus (de menswording die we vieren met Kerst). Hij heeft het kwaad verslagen door het kruis en de opstanding (wat we vieren met Pasen). De eindzege zal plaatsvinden als Jezus terugkomt. Tot die tijd heeft Hij jou zijn Heilige Geest gegeven (wat we vieren met Pinksteren), als voorproef van die eindzege.

God bereidde zijn volk voor op deze grote gebeurtenissen. In het boek Ester zien we een vooruitwijzing naar wat er met Jezus zou komen.

In een dramatische kentering mislukt het plan van Haman. De Jood Mordechai wordt geëerd. Het oordeel wordt geveld over de slechte, arrogante Haman. Ester wordt door God gebruikt om het volk te redden.

Dit is de oorsprong van het grote Joodse feest Poerim. De hand van God heeft in zijn voorzienigheid zijn volk gered van dood en vernietiging (7:4).

De kansen begonnen te keren toen de koning niet kon slapen en bevel gaf om de kronieken te brengen, 'het boek met de gedenkwaardige gebeurtenissen van het rijk. Daaruit liet hij zich voorlezen' (6:1). Dit deed hem denken aan de heldhaftige loyaliteit van Mordechai (v.2).

Heb je wel eens iets voor elkaar gekregen waarvoor andere mensen met de eer streken? Haman probeerde Mordechais daden op zijn eigen naam te schrijven. Mordechais reactie is er een van grote bescheidenheid en vertrouwen in God. Andere mensen zien misschien niet wat je hebt gedaan, maar God ziet het wel en Hij zal je ervoor belonen.

Mordechai wordt niet opgehangen, maar wordt geëerd en erkend. De koning vaardigt een verordening uit 'waarin stond dat de koning de Joden in alle steden het recht gaf om zich aaneen te sluiten en hun leven te verdedigen' (8:11a).

'In de stad Susa werd gejuicht en gefeest' (v.15e, BGT). '... een tijd aan van licht en vreugde, blijdschap en eer (...) er werden maaltijden aangericht en er werd feest gevierd' (vv.16-17a).

'... uit alle volken van het land sloten zich velen bij de Joden aan, want angst voor de Joden had zich van hen meester gemaakt' (v.17b). Dit is de eerste verwijzing naar een groot aantal niet-Joden die hun vertrouwen op de Heer stelden. Er werd eerder wel gesproken over enkelingen die tot geloof kwamen (zoals Ruth en Uria de Hittiet), maar niet eerder was er zo'n massale bekering geweest als deze.

Tijdens de viering van het Joodse Poerim-feest, wordt het boek Ester voorgelezen. Poerim is een van drie grote Joodse feesten.

De christelijke kerk kent ook drie grote feesten: Kerstmis, Pasen en Pinksteren. Dit zouden tijden 'van licht en vreugde, blijdschap en eer' moeten zijn met 'maaltijden' en 'feest' waarbij Gods grote daden worden gevierd: de menswording, de opstanding van Jezus die voor ons is gestorven aan het kruis en de uitstorting van de Heilige Geest. Vier deze grote daden niet alleen op de jaarlijkse feestdagen, maar vier ze elke dag in je hart.