Nadat hij alle geweldige dingen heeft opgenoemd die God voor hen gedaan heeft, besluit de psalmdichter met de woorden: 'Wie wijs is, let op deze dingen, hij slaat er acht op hoe de Heer telkens zijn liefde toont' (v.43, GNB). 'Wijze mensen zullen steeds denken aan de goedheid [liefde] van de Heer. Zij weten: de Heer is trouw!' (v.43, BGT). God heeft zijn volk zo vaak gered. Hij heeft hun gebeden verhoord.

Het volk van God was verre van perfect. God bestraft de mensen voor hun fouten. Maar zelfs dan treedt Gods liefde op de voorgrond, want Hij gebruikt de straf om ze weer naar Hem terug te laten komen. Als ze weer bij Hem terugkomen, verandert de straf in zegen. De 'rivieren' (v.33) komen terug: 'Hij maakt van woestijnen waterland, van dor gebied een bronrijke streek (...) Zegent hij hen, zij worden zeer talrijk' (vv.35, 38a).

Jezus heeft gezegd dat de Heilige Geest in jou is als deze 'rivieren van levend water' (Johannes 7:38). Oswald Chambers, een Schotse baptist uit de vorige eeuw, schrijft: 'De rivier van de Geest van God overwint alle hindernissen. Staar je niet blind op een hindernis of probleem. De hindernis betekent niets voor de rivier die in je stroomt als je je maar op de Bron blijft richten.'

Galaten 2:11-3:9

2. Besef dat Gods liefde voor jou heel persoonlijk is

Paulus was verre van perfect. Hij noemt zichzelf zelfs 'de slechtste van alle mensen' (1 Timoteüs 1:15c, BGT). Toch schrijft hij ook: 'Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven' (2:19b-20).

Zo groot is de liefde van God. De Zoon van God heeft zichzelf gegeven voor mij en voor jou. God heeft niet alleen de hele wereld lief. Hij houdt van jou. Aan het kruis heeft Hij zichzelf gegeven voor jou en voor mij. Hij is gestorven voor jou. Als jij de enige op de hele wereld zou zijn geweest, was Jezus voor jou gestorven. Zo persoonlijk is het.

Gods liefde voor jou is onvoorwaardelijk, volkomen en blijvend. Er is niets wat je kunt doen om God meer van je te laten houden, en ook niets waardoor Hij minder van je zou houden.

Toen Paulus dit eindelijk in de gaten had, veranderde zijn leven volkomen. Er kwam een einde aan zijn oude leven. 'Want Christus is voor ons gestorven aan het kruis. En met hem is ons oude ik gestorven.' (vv.19b-20, BGT). Er was een nieuw leven begonnen; 'Christus leeft in mij' (v.20). De Geest van Christus was in hem komen wonen. Dit nieuwe leven was een leven 'in het geloof in de Zoon van God' (v.20).

In dit vers geeft Paulus een goede samenvatting van de boodschap van het evangelie. Het is zo geweldig en toch zo eenvoudig. Als we er iets aan toevoegen, maken we het minder waardevol.

Daarom verdedigde Paulus het evangelie ook zo hartstochtelijk. Daarom ging hij ook openlijk de confrontatie met Petrus aan (v.11). Petrus wist dat deze boodschap waar was. Maar omdat hij 'bang [was] dat die mannen, die de besnijdenis zo belangrijk vonden, kritiek op hem zouden hebben' (v.12b, HB), begon hij de oude Joodse wetten en gebruiken na te leven (vv.12-13).

Hierdoor gaf Petrus de indruk dat het niet genoeg was om een christen te zijn. Hij zei impliciet dat de mensen ook moesten leven als de Joden en zich moesten houden aan de Joodse gebruiken (v.14).

Maar geloof in Jezus Christus is de enige vereiste. 'Toch weten wij, als Joodse christenen, dat niemand recht voor God kan staan door zich aan de Joodse wetten te houden, maar alleen door in Jezus Christus te geloven' (v.16a, HB).

In zijn grote liefde ontfermt God Zich zonder onderscheid over iedereen die gelooft in Christus. Je wordt als rechtvaardige aangenomen door het geloof. En hierdoor verandert je leven volkomen. Christus komt in je wonen. Je oude leven is voorbij en je krijgt een nieuw leven in het geloof in de Zoon van God.

Je ontvangt zijn Geest (3:2). Met geloof en de ontvangst van de Heilige Geest begint je leven als christen, en je hebt geloof en de Heilige Geest ook nodig om christen te blijven (v.3, BGT).

De Galaten hadden kennelijk de Heilige Geest ervaren, want Paulus zegt: '... hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren en te geloven?' (v.2). Als je je vertrouwen stelt op Christus, ontvang je de Heilige Geest. 'Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat u naar hem luistert en op hem vertrouwt?' (v.5).

Tijdens Alpha krijg ik vaak de vraag: “En hoe zit het dan met de mensen die vóór Jezus leefden? Wat gebeurt er met hen?” In dit gedeelte zien we het antwoord.

Het kruis van Jezus werkt door de eeuwigheid heen. Het heeft terugwerkende kracht en werkt ook in de toekomst. Het was van kracht voor Abraham: 'Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend’ (v.6). 'En aangezien de Schrift voorzag dat God de heidenvolken zou rechtvaardigen door het geloof, heeft zij aan Abraham bij voorbaat het evangelie verkondigd' (v.8, WV). Het kruis is de bepalende gebeurtenis in de wereldgeschiedenis waarnaar de wet en het offerstelsel vooruitwijzen.

Gods liefde voor jou is eeuwig. Hij laat je nooit los: Hizkia schreef: 'U hebt mij liefdevol uit de macht van de dood verlost. U hebt mij al mijn zonden vergeven' (38:17, HB). God hoorde zijn gebed en zag zijn tranen. Hij gaf hem nog vijftien jaar te leven en redde hem uit de handen van de koning van Assyrië (vv.5-6).

Het tweede deel van Jesaja begint met de woorden die Johannes de Doper later citeert (40:3). Dit is de boodschap van Jesaja 40-55: 'De ballingschap duurt niet lang meer.' Toen Jezus kwam, verkondigde Hij het echte einde van de ballingschap. Deze hoofdstukken geven hiervan een voorproef als Jesaja het einde verkondigt van de fysieke ballingschap van het volk Israël in de zesde eeuw voor Christus.  

Jesaja voorspelde een nieuw gevoel van de nabijheid van God (40:3-5), een nieuw vertrouwen in het woord van God (vv.6-8) en een nieuw beeld van God (v.9 e.v.).

Hij zag Gods grote liefde en schreef: 'Als een herder weidt hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien' (v.11; zie ook Johannes 10).

Niemand komt ook maar bij God in de buurt als het gaat om zijn grootheid. Hij heeft het hele universum geschapen (Jesaja 40:12-14). Vergeleken met Hem 'zijn de volken als een druppel in een emmer' (v.15). Het is natuurlijk waanzin om God te vergelijken met een godenbeeld dat door een ambachtsman is gemaakt (vv.18-20).

Vergeleken met God zijn de volken van deze aarde en zelfs hun grote leiders maar 'sprinkhanen' (v.22). Hij is de schepper van het heelal, ook van de talloze sterren (v.26). En deze God houdt van jou persoonlijk en koestert je. God komt en gaat niet als Hij daar zin in heeft. God blijft.

God geeft je zijn kracht. 'Hij geeft de vermoeide kracht (...) wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht' (vv.29,31a). Wacht in stilte op God, verdiep je in zijn Woord, bid, aanbid Hem en sta stil bij zijn liefde voor jou. Hij zal je heel maken en nieuwe kracht geven zodat je alles aankunt wat op je pad komt.