Je voert de hevigste strijd in je hart en in je hoofd. Daar wordt de overwinning behaald of uit handen gegeven. Voor God is niet alleen belangrijk wat je doet en zegt, maar juist ook wat er diep van binnen in je omgaat. 'De Heer ziet wat mensen denken, hij kent hun diepste gedachten' (20:27, BGT). 'De HERE kijkt dieper, Hij ziet wat in het hart omgaat' (21:2, HB).

'De Heer heeft liever dat je goed en eerlijk leeft, dan dat je offers aan hem brengt' (v.3, BGT). 'Het licht van de HEER beschijnt de geest van de mens, het dringt door tot in zijn diepste gedachten' (20:27). Ik probeer regelmatig te bidden wat de psalmdichter bidt: 'Kijk in mijn hart, onderzoek al mijn gedachten. Kijk of ik leef zoals u dat wilt' (Psalm 139:23b-24a, BGT).

Ik bid dit ook voor andere mensen. Ik gebruik Spreuken 20:27 vaak als ik voor iemand bid. Als iemand het gevoel heeft dat hij of zij met iets worstelt, maar niet precies weet wat het is, vraag ik Gods Geest om in hun hart te kijken en te laten zien of er iets slechts is waar ze iets mee moeten.

God geeft nooit een onbestemd schuldgevoel. Als een schuldgevoel wordt ingegeven door de Heilige Geest, is het duidelijk waar het vandaan komt en waar je mee aan de slag moet. Als er iets slechts bovenkomt, kan berouw ervoor zorgen dat Jezus het vergeeft.

Dan vraag ik de Heer of Hij zijn licht nog een keer wil laten schijnen om te zien of er nog iets anders is. Dankzij Jezus' overwinning aan het kruis is er geen oordeel meer als we berouw hebben en geloven in Jezus Christus.

Een koning (of 'leider') behaalt de overwinning door 'liefde en trouw'. 'Goedheid en trouw beschermen de koning; op zijn goedheid berust zijn macht' (v.28, GNB).

'Het hart van de koning ligt in de hand van de HERE; als een waterloop kan het naar alle kanten worden gebogen, zodat de koning precies doet wat de HERE wil' (21:1, HB). Uiteindelijk is het God die bepaalt wat een leider doet. Ik heb vaak op deze belofte vertrouwd als ik bad voor een sollicitatiegesprek, voor een overleg met de gemeente en besprekingen met rechters of overheidsinstanties. Gelukkig ligt het hart van een leider in de hand van de Heer en bepaalt Hij wat de leider doet.

Het hart is zo belangrijk: 'Een mens kiest in zijn eigen ogen altijd de rechte weg, de HEER toetst wat hem innerlijk beweegt. De HEER heeft liever dat je eerlijk en rechtvaardig handelt dan dat je een offer brengt' (vv.2-3).

Aangezien een overwinning een geschenk van God is, mogen we onszelf hiervoor niet op de borst slaan: 'Een hooghartige blik, een aanmatigend hart, wat een goddeloze uitstraalt is zondig' (v.4).

Veel mensen denken dat alles ophoudt met de dood. Ze geloven dat de dood het laatste woord heeft en dat de dood uiteindelijk zal winnen.

Maar Paulus zegt: 'De dood is verslonden, de overwinning is behaald' (15:54b, WV). Hij daagt de dood uit: 'Dood, waar is je overwinning?' (v.55).

Met zijn dood en opstanding heeft Jezus de zonde, de schuld en de dood overwonnen. Daardoor zul jij op een dag worden opgewekt met een 'onvergankelijk' en 'onsterfelijk' lichaam (vv.53–54).

Je kunt drie dingen terugdoen in reactie op dit geweldige geschenk van de overwinning door onze Heer Jezus Christus:

• Danken
  
  'Dood, waar is je angel?’ De angel van de dood is de zonde, en de zonde ontleent haar macht aan de wet. Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft.' (vv.55-57).
  
  David Watson, een anglicaanse priester, vertelde vaak over de keer dat hij naar zijn dochter rende die het uitschreeuwde van angst omdat ze werd belaagd door een bij. Hij sloeg zijn armen om haar heen en zij voelde zijn lichaam verstijven. Hij liet haar los en zei tegen haar: “Je hoeft niet bang meer te zijn lieverd, de bij heeft mij gestoken.”
  
  Toen Jezus aan het kruis hing, sloeg Hij als het ware zijn armen om ons heen en ving de angel van de dood voor ons op. We sterven nog wel (tenzij Jezus eerder terugkomt), maar iedereen die in Christus gelooft, hoeft niet bang meer te zijn voor de angel van de dood, dankzij Jezus' dood en opstanding. Want, zoals David Watson zijn dochter verzekerde: “Bijen kunnen maar één keer steken”. 'God zij dank!' (v.57, WV).
  

• Jezelf geven
  
  Vraag je je wel eens af of het iets uitmaakt wat je doet in dienst van God? Denk je wel eens dat het allemaal vergeefse moeite is?
  
  Vat moed: 'Het werk dat u onder Zijn leiding doet, [is] niet voor niets' (v.58, HB). Paulus vertelt ons wat we moeten doen in reactie op Jezus' overwinning: 'Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn' (v.58).
  
  'Het werk van de Heer' (v.58) moet gedaan worden. Dat wil zeggen, het werk waartoe de Heer jou roept. Laat je niet ontmoedigen of afleiden door wat anderen doen in dienst van God. Iedereen heeft zijn eigen roeping. Het is niet aan ons om daarover te oordelen. Ook zij proberen God te dienen, alleen misschien op een andere manier. We moeten allemaal onze eigen roeping volgen.
  
  Zet je volledig in voor de taak waartoe God jou heeft geroepen. Dankzij de opstanding kun je standvastig en onwankelbaar zijn, omdat je weet dat jouw werk voor de Heer niet voor niets is.
  

• Geld geven
  
  Bij het werk van de Heer hoort ook dat je een financiële bijdrage geeft (16:2). We lezen hier een aantal principes voor christelijke giften. Ten eerste is de gift in eerste instantie bestemd voor 'de heiligen', dat wil zeggen, voor de kerk (v.1). Ten tweede moet er regelmatig worden gegeven, 'elke eerste dag van de week' (v.2). Ten derde moet iedereen, 'ieder van u' (v.2), meedoen. Ten vierde moet de gift in verhouding staan tot iemands inkomsten (zie Deuteronomium 16:17). Iedereen moet geven wat hij missen kan (1 Korintiërs 16:2, BGT).

Het nieuws van vandaag. Verschrikkelijke gebeurtenissen. Foute regimes. Afschuwelijke moordpartijen. Er is niets nieuws onder de zon.

In deze hoofdstukken lezen we over een slechte periode in de geschiedenis van het volk van God. God vond de dingen die Joram deed slecht (21:6, BGT). Hij 'bracht Juda op het slechte pad' (v.11). 'Zijn heengaan werd door niemand betreurd' (v.20c).

Achazja was geen haar beter. Zijn moeder Atalja was nog erger, want zij 'stookte hem op om kwaad te doen' (22:3, WV). Na zijn dood ging zij door met de wreedheden (v.10). Ze probeerde alle prinsen om te brengen.

Maar Joas werd, net als Mozes voor hem en Jezus na hem, verstopt en beschermd (vv.11-12).

God had beloofd dat Hij het licht van David en zijn nakomelingen voor altijd zou laten branden (21:7). Het kwaad werd verslagen. Joas werd tot koning gekroond (23:11). 'Heel het volk was verheugd, en hoewel Atalja ter dood gebracht was, bleef het rustig in de stad' (v.21).

Dit is een beeld van de uiteindelijke overwinning van het goede op het kwade. Joas was een voorafschaduwing van een toekomstige leider die nog veel groter was. God beschermde Jezus tegen de mensen die Hem wilden ombrengen toen Hij een baby was. Hij is de gezalfde Koning die uiteindelijk het kwaad en de dood heeft overwonnen.