Vrijheid - dag 42

11 februari - dag 42

De film Twelve Years a Slave van Steve McQueen is gebaseerd op de memoires van Solomon Northup. Solomon was in vrijheid geboren in de staat New York, maar werd in 1841 ontvoerd in Washington DC, verkocht als slaaf en twaalf jaar lang vastgehouden in Louisiana. Hij geeft een uitvoerige beschrijving van de verschrikkingen van de slavernij op de katoen- en suikerplantages.

Uiteindelijk werd hij in 1853 bevrijd uit de slavernij en herenigd met zijn familie. Hij schreef: 'Ze omhelsden mij, hingen om mijn hals terwijl de tranen over hun wangen stroomden. Maar een gebeurtenis als deze kun je je beter zelf voorstellen dan dat ik haar beschrijf (...) Ik kreeg mijn geluk en mijn vrijheid terug.'

Slavernij, in welke vorm dan ook, is een afschuwelijk kwaad. Vrijheid is een geweldige zegen.

Mozes is de bevrijder van Gods volk in het Oude Testament. Hij wijst vooruit naar Jezus, de allergrootste bevrijder. Zoals Mozes Gods volk heeft bevrijd uit de slavernij, zo bevrijdt Jezus jou van de slavernij van de zonde.

'Vrijheid' is waarschijnlijk het beste hedendaagse woord om uit te drukken wat in de Bijbel wordt bedoeld met 'verlossing' of 'redding'. Je zou de hele Bijbel kunnen samenvatten als 'de geschiedenis van de verlossing'. Het is het verhaal van Gods wens en bedoeling om zijn volk te bevrijden. Je bent bevrijd.

Geniet van de vrijheid die het geloof je geeft

Heb je het moeilijk? Ben je gestrest? David had het moeilijk, waarschijnlijk omdat hij oorlog moest voeren. Hij vraagt God om hulp. De eerste regel van de psalm is een verzoek aan God om te 'verhoren in de dag van benauwdheid' (v.2a). De laatste regel van de psalm is ook een verzoek aan God om ons te 'verhoren op de dag dat wij roepen’ (v.10b). God verhoort onze gebeden.

Roep God in 'dagen van benauwdheid' aan in gebed en vraag Hem midden in de strijd om verlossing en bevrijding (vv.7-9). Dat is geen kwestie van misplaatst optimisme, maar van realistisch geloof.

David erkent dat Gods machtige hand de overwinning schenkt (v.7c). Hij zegt: 'Nu weet ik dat de HEERE Zijn gezalfde verlost' (v.7a). Hij noemt zes dingen waar je om kunt vragen; voor jezelf, je gezin, je vrienden en je gemeenschap:

Bescherming
'Moge de Heer ... u beschermen (v.2, NBV).

Hulp
'Moge Hij u hulp zenden uit het heiligdom' (v.3a).

Steun
'Moge Hij (…) u ondersteunen uit Sion' (v.3b).

Aanvaarding
'Moge hij (...) gedenken (...) [en] aanvaarden' (v.4, NBV).
Succes
'Moge Hij u overeenkomstig de wens van uw hart geven en al uw voornemens in vervulling doen gaan.’ (v.5).

Overwinning
'Laat ons juichen om uw overwinning' (v.6a, NBV).

Succes, overwinning en vrijheid krijg je niet door te vertrouwen op 'strijdwagens en paarden' (v.8a). Je krijgt succes, overwinning en vrijheid door het geloof: 'Wij stellen onze verwachting op de naam van de HERE, Die onze God is' (v.8b, HB).

Verwonder je over de manier waarop je vrijheid is gewonnen

Jezus is de allergrootste bevrijder. De geschiedenis van de verlossing bereikt zijn hoogtepunt met het leven, sterven en de opstanding van Jezus Christus. Hier zien we een glimp van de prijs die Jezus daarvoor moet betalen: Hij wordt verloochend door een van zijn beste vrienden (26:69-75); Hij wordt verraden door een van zijn leerlingen (27:1-10); Hij wordt overgeleverd aan het Romeinse gezag (v.2) en wordt veroordeeld (v.3a). Toch is het Mattheüs duidelijk dat dit alles gebeurde om Gods plan te vervullen (v.9).

Jezus werd gevangengenomen om jou de vrijheid te geven. Hij werd geboeid (v.2) om jou te bevrijden van alles wat je gevangen houdt. Jezus is gekomen om jou te verlossen van je schuld, zonde, schaamte, verslavingen en angsten.

Ben jij als christen wel eens verschrikkelijk de fout in gegaan? Voel je je wel eens een mislukkeling? Heb je wel eens het gevoel dat je de Heer echt hebt laten zitten? Heb je hierom wel eens 'bitter gehuild' (26:75)? Ik in ieder geval wel.

Twee van Jezus' beste vrienden laten Hem zitten. Helaas laten we allemaal Jezus wel eens zitten. Deze twee voorbeelden leren ons hoe we op dit soort fouten en teleurstellingen moeten reageren.

Judas en Petrus lijken in veel opzichten op elkaar. Ze waren allebei leerlingen van Jezus. Jezus zei tegen hen allebei dat ze Hem zouden laten zitten (vv.24-25,34). Allebei vervulden ze profetieën uit het Oude Testament met wat ze deden (26:31; 27:9). Allebei hadden ze enorm veel spijt van wat ze gedaan hadden (26:75; 27:5).

Maar de twee mannen verschillen op een aantal cruciale punten van elkaar. Petrus reageerde op de juiste manier op zijn fout. Judas niet. Paulus schrijft: 'Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg, maar de droefheid van de wereld brengt de dood teweeg.’ (2 Korintiërs 7:10).

Judas is een voorbeeld van 'droefheid van de wereld'. Hij ging naar de geestelijk leiders en biechtte zijn zonden op, maar zij gaven hem alleen maar een groter schuldgevoel (Mattheüs 27:4). Hij viel ten prooi aan wroeging, maar kon zich niet overgeven aan Gods genade en kon zijn vergeving niet ontvangen.

Petrus daarentegen, is een voorbeeld van 'droefheid overeenkomstig de wil van God'.

Petrus moet zo verschrikkelijk bang zijn geweest toen hij Jezus tot drie keer toe verloochende. Misschien was hij, begrijpelijk, bang dat hij met Jezus zou worden gekruisigd of misschien had hij eerder al eens getwijfeld aan Jezus, of Hij wel echt was wie Hij zei dat Hij was. Maar de kraaiende haan moet al zijn twijfel hebben weggenomen. Hij voelde zich radeloos: 'Toen ging hij naar buiten en huilde bitter' (26:75).

Er is geen verschrikkelijker gevoel dan dat je weet dat je Jezus hebt laten zitten. Gelukkig is dit niet het einde van het verhaal voor Petrus (zie Johannes 21). Zijn 'droefheid overeenkomstig de wil van God' leidde tot inkeer, waardoor zijn band met Jezus werd hersteld. Hij werd bevrijd van zijn schuld en schaamte en werd een groot, vroom, krachtig en gezalfd leider van de gemeente van Jezus.

Je hoeft niet gebukt te gaan onder de last van schuld of schaamte over zonden en fouten die je begaan hebt. Mensen die door Jezus worden bevrijd, zijn werkelijk vrij (Johannes 8:36). Het geeft niet hoeveel fouten je hebt gemaakt; het is nooit te laat. Reageer zoals Petrus en de toekomst ligt weer voor je open, een toekomst waarin je Jezus kunt dienen.

Gebruik je vrijheid om God te vereren

We vinden de volmaakte vrijheid in dienst van God. Je bent gemaakt om God te dienen en te vereren. Daar ben je voor bestemd.

Paus Benedictus XVI (toen nog kardinaal Ratzinger) heeft geschreven: 'Het enige doel van de uittocht blijkt verering te zijn (...) Het land wordt gegeven aan het volk als plaats om de ware God te vereren (...) de vrijheid om God de juiste eer te brengen, blijkt het enige doel van de uittocht, sterker nog, de essentie zelf.'

Ook hier biedt de geschiedenis van het volk Israël een vooruitwijzing naar Gods reddingsplan. We zien zijn plan om zijn volk door Mozes te verlossen uit de slavernij. Steeds weer herhaalt God woorden van deze strekking als Hij tegen Mozes praat: 'Ga naar de farao toe en spreek tot hem: Zo zegt de HEERE, de God van de Hebreeën: Laat Mijn volk gaan, zodat zij Mij kunnen dienen.’ (9:1).

Hij geeft de farao zoveel kansen. En steeds weer herhaalt Mozes de woorden van God: 'Laat mijn volk gaan om Mij te dienen' (9:13; 10:3,7).

De wereld begrijpt je 'goede werken', maar begrijpt niet hoe belangrijk je verering en aanbidding is. De farao beschuldigt de Israëlieten van luiheid. Hij ziet verering als alternatief voor werk (5:17-18). Maar verering is je ultieme doel en werk. Het Hebreeuwse woord voor verering in dit gedeelte, 'avad', kan worden vertaald als verering én als werk.

God houdt van jou. Hij wil niet dat ook maar iemand verloren gaat, maar dat iedereen tot inkeer komt (2 Petrus 3:9). De enige manier waarop we verloren gaan, is als we, net als de farao, ons hart verharden en alle waarschuwingen van God in de wind slaan. Hoogmoed lag aan de basis van de zonde van de farao. Hoe meer hij weigerde, hoe moeilijker het werd om van gedachte te veranderen zonder gezichtsverlies.

Wees bereid om je fouten toe te geven en niet op het verkeerde pad te blijven doorgaan. Hoe lang je ook al op de verkeerde weg zit, je kunt altijd omkeren.

God wil dat zijn volk wordt verlost, zodat het vrij is om Hem te vereren en te dienen, hun hele leven lang. Hij wil jou verlossen van schuld, schaamte, zonde, verslaving en angst. Hij wil jou verlossen, zodat je Hem kunt liefhebben, dienen en vereren.