Woorden die levens veranderen

9 oktober - dag 282

Earl had veel te veel geld. Hij hoefde niet te werken. Hij gebruikte allerlei drugs, waaronder heroïne. Toen hij dertig was, kwam hij in het ziekenhuis terecht.

Iemand kwam hem opzoeken en gaf hem een exemplaar van het Nieuwe Testament. Hij was er heel blij mee. Het papier was heel dun en was perfect om een jointje van te rollen. Zo rolde hij door Matteüs, Marcus en Lucas. Bij het evangelie van Johannes aangekomen begon hij te lezen. Door het lezen van de woorden in het evangelie van Johannes leerde hij Jezus kennen. Hij voelde een enorme blijdschap.

De psycholoog die hem behandelde, was een beeldschone jonge vrouw die ooit model was geweest. Op een dag zei ze tegen Earl: “Ik heb alles wat ik wil - ik ben geslaagd in het leven, ik ben mooi en ik heb een hele muur vol diploma's, en toch voel ik me niet voldaan. Jouw leven lijkt een puinhoop en toch zie ik bij jou een bepaalde rust en blijdschap. Hoe kom je daaraan?”

Toen bracht hij haar tot geloof in Jezus Christus. Een tijd later zijn ze getrouwd. Earl en zijn vrouw waren goede vrienden van ons op de theologische hogeschool in Oxford. Zijn leven was totaal veranderd door de woorden van God in de Bijbel.

Woorden vol zegen

Als je een 'gelukkig' of 'gezegend' leven wilt, zonder enige spijt, dan heb je Gods woorden nodig. Dit is de langste psalm en gaat over de zegeningen die je ervaart als je Gods woorden als leidraad neemt voor wat je doet en zegt.

'Gelukkig zijn mensen die altijd het goede doen, die leven volgens de wet van de Heer. Gelukkig zijn mensen die altijd denken aan de woorden van de Heer, die hem zoeken met heel hun hart' (vv.1-2, BGT).

God houdt van jou en wil je zegenen. Je kunt de zegeningen van het leven in een relatie met God ontdekken door Gods woorden in de Schriften. Zoek Hem met heel je hart (v.2), ga de wegen die Hij wijst (v.3), leer zijn rechtvaardige bepalingen (v.7) en je zult nooit beschaamd worden (v.6).

Woorden vol kracht

Geen enkele kerkelijke gemeente is volmaakt. Als je de volmaakte gemeente vindt, word er dan geen lid van. Zodra jij of ik daar aansluit, is de gemeente niet volmaakt meer! Toch bestaat er wel zoiets als een modelgemeente, een gemeente die andere gemeenten tot voorbeeld is en inspireert. Mensen komen van over de hele wereld om van dit soort gemeente te leren.

De gemeente in Thessaloniki was een modelgemeente (1:7): 'Jullie zijn een voorbeeld geworden voor alle christenen in de provincies Macedonië en Achaje (...) [en] de rest van de wereld' (vv.7-8, BGT). Het was een gemeente vol geloof, liefde en vooral hoop: 'Zij vertellen (...) dat u ernaar uitkijkt dat Zijn Zoon Jezus uit de hemel zal terugkomen' (v.10, HB). God had de gemeente lief (v.4, NBV). De gemeente had het niet makkelijk (v.6), maar toch verspreidden de gemeenteleden het woord van God. De boodschap van de Heer is door hen overal bekend geworden, niet alleen in Macedonië en Achaje, maar ook in de rest van de wereld (v.8, BGT).

Dit moeten wij ook nastreven. Laten wij bidden dat we een gemeente mogen zijn die tot voorbeeld dient, waar het evangelie bekend wordt gemaakt, niet alleen aan de eigen gemeente, maar overal in de wereld. Het doel is niet om een wereldrijk te stichten, maar om het evangelie te verspreiden. Paulus complimenteert de Thessalonicenzen niet vanwege de omvang van hun gemeente (we weten niet hoe groot de gemeente was); hij complimenteert hen omdat ze het woord van de Heer verspreiden (v.8).

De boodschap werd verkondigd 'niet alleen met woorden, maar ook met kracht en heilige Geest en volle overtuiging' (v.5, WV).

Woorden
Er is een tijd van spreken. Er wordt meer van je verwacht dan dat je er alleen maar een christelijke levensstijl op nahoudt. Je moet mensen vertellen over Jezus en over wat Hij gedaan heeft.

Kracht
Maar woorden alleen zijn niet genoeg; je hebt ook kracht nodig. De kracht van God spreekt door jou en met de kracht van de Heilige Geest kun je de harten van de mensen overtuigen.

Voorleven
Paulus zegt: 'U weet trouwens zelf wel hoe wij ons voor u hebben ingezet toen we bij u waren' (v.5b, WV). Zelfs het effect van krachtige woorden verdwijnt na een tijd als je ze niet voorleeft. Het is geen kwestie van voorleven of verkondigen, maar van voorleven en verkondigen.

Net als aan Paulus heeft God ook aan jou het evangelie toevertrouwd (2:4). Dat is een heel groot voorrecht. Je moet de woorden van God getrouw doorvertellen. 'Het is niet belangrijk of mensen [jouw] boodschap plezierig vinden. Als God [je] woorden maar goed vindt' (v.4, BGT). Gebruik woorden niet op de verkeerde manier: 'Zoals u weet, hebben wij niet geprobeerd u met vleierij voor ons te winnen. God weet dat wij niet deden alsof, om op die manier geld van u los te krijgen' (v.5, HB).

De opdracht om het evangelie te verkondigen is een geweldig voorrecht, maar ook een grote verantwoordelijkheid. God heeft die taak aan ons toevertrouwd. Uiteindelijk ben je alleen aan Hem verantwoording schuldig. Je hoeft je niet druk te maken of mensen blij zijn met de verkondiging van het evangelie (dat is waarschijnlijk niet het geval). Waar het om gaat is dat God er blij mee is (v.4).

Paulus stortte niet zo maar woorden over de Thessalonicenzen uit. Hij heeft zich nooit laten gelden, maar was altijd vriendelijk (v.7, GNB, BGT). Hij hield van hen als een moeder die haar kinderen voedt en verzorgt (v.7, GNB). Hij was hun tot voorbeeld en spoorde hen aan om 'te leven tot eer van God' (v.12, HB). 'Ik was als een vader voor jullie allemaal. Ik heb jullie raad gegeven en moed ingesproken. Ik zei: 'Jullie moeten God eren door goed te leven' ' (vv.11-12, BGT).

Het is niet altijd makkelijk om de woorden van God te spreken. Paulus schrijft: 'U herinnert zich immers onze inspanning en moeite, broeders. Want terwijl wij nacht en dag werkten om niemand van u tot last te zijn, hebben wij u het Evangelie van God gepredikt' (v.9).

‘Inspanning’
De verkondiging van het evangelie is zwaar werk: het is uitputtend (v.9, NB). Soms kan het ook vervelend lijken. Ik denk hierbij aan ons 'A-team' bij Alpha dat van vijf uur 's middags tot elf uur 's avonds in touw is met koken, schoonmaken, opdienen en afwassen.
‘Moeite’
De opleving verliep niet zonder moeilijkheden. Ze werden mishandeld, beledigd (v.2) en vervolgd (v.15). Toch was er ook grote blijdschap: 'Toen jullie gingen geloven, hadden jullie het heel erg zwaar. En toch waren jullie blij! Daar zorgde de heilige Geest voor' (1:6, BGT). Lijden en vreugde gaan hand in hand in het Nieuwe Testament. Het ene gaat altijd vergezeld van het andere. Over de hele wereld zijn er veel mensen die lijden omdat ze het evangelie verkondigen.
‘Dag en nacht werken’
Het werk is niet alleen heel veeleisend, maar er is ook heel veel werk. Paulus was geen fulltime evangelist, wat ook geldt voor de meeste christenen van vandaag. Hij had twee banen. Overdag verkondigde hij het evangelie en 's nachts verdiende hij de kost.

De Thessalonicenzen beseften dat het evangelie dat Paulus verkondigde geen boodschap van mensen was, maar 'het Woord van God' (2:13). Deze boodschap veranderde hun leven zodanig dat de Thessalonicenzen bereid waren om de boodschap door te geven en daarbij alle ellende en vijandigheid op de koop toe te nemen.

Woorden vol vuur

De beledigingen, weerstand, vijandigheid en spot waarmee christenen in het Westen worden geconfronteerd in de media, online en zelfs in persoonlijke aanvallen, vallen in het niet bij de vervolging van Paulus, de Thessalonicenzen, Jeremia en vele anderen vandaag de dag overal ter wereld.

Jeremia was een echte profeet. Hij luisterde naar het woord van God: 'Het woord dat van de HEERE gekomen is tot Jeremia' (18:1), 'Toen kwam het woord van de HEERE tot mij' (v.5). God sprak tegen Jeremia met het beeld van een pottenbakker en zijn potten. Dit krachtige beeld heeft Paulus opgepikt en gebruikt (Romeinen 9:21). Jij bent geestelijke klei in Gods handen en Hij vormt jou naar het doel dat Hij voor jouw leven heeft.

Nadat hij het woord van de Heer had gehoord, sprak Jeremia het uit: 'Zo zegt de HEERE' (Jeremia 19:1). Hij verkondigde de woorden die God tegen hem had gezegd. Hij zei: 'Hoor het woord van de HEERE (...) Zo zegt de HEERE van de legermachten, de God van Israël' (vv.3,15a).

Maar het volk wilde niet luisteren (v.15b). Jeremia kreeg stokslagen en werd in het blok gesloten (20:2). Hij werd uitgelachen en bespot (v.7). Hij had het niet makkelijk. Soms is het zo verleidelijk om maar op te houden en het woord van God niet meer te verkondigen omdat je zoveel ellende over je heen krijgt. Maar Jeremia zegt:

'... dan laait er in mijn hart een vuur op,
dan brandt het in mijn gebeente.
Ik doe moeite om het in bedwang te houden,
maar ik kan het niet' (v.9, NBV).

Het vuur van het woord van God brandde zo fel dat Jeremia niet anders kon dan Gods woorden te spreken. Als je het moedige voorbeeld van Jeremia volgt, kun je net als hij zeggen: 'De HEERE is echter met mij als een machtige Held' (11a).