'Hoelang nog, Heer?'

22 januari - dag 22

Heb je wel eens wanhopig gevraagd: 'Hoelang nog, Heer?' Hoelang duren deze worstelingen en teleurstellingen nog? Hoelang duren deze financiële problemen nog? Hoelang duren deze gezondheidsproblemen nog? Hoelang duren de problemen in deze relatie nog? Hoelang moet ik nog worstelen met deze verslaving? Hoelang duurt deze bijna onweerstaanbare verleiding nog? Hoelang duurt het voor ik dit verlies te boven ben?

Pippa en ik gaan wel eens naar St Peter's Church in Brighton. Dit is een van de gemeenten die wij hebben geplant. Na afloop van een dienst kwam er een vrouw naar me toe die vertelde dat ze 37 jaar lang had gebeden dat haar man tot geloof mocht komen. Zevenendertig jaar lang had ze uitgeroepen: “Hoelang nog, HEERE?” (Psalm 13:2).

Toen St Peter's Church in 2009 werd heropend, besloot haar man dat hij met haar mee wilde naar de kerk. Zodra hij St. Peter's binnenstapte, had hij het gevoel thuis te komen en opnieuw geboren te zijn. Nu gaat hij graag naar de kerk en is er elke week. Tijdens het hele gesprek herhaalde ze steeds weer: “Hoelang nog, Heer?” en elke keer straalde haar gezicht van vreugde. God had haar gehoord. Uiteindelijk werd haar gebed verhoord.

Vier keer vlak na elkaar roept David het uit: 'Hoelang ...?' (vv.2-3).

Er zijn perioden dat het lijkt alsof God ons is vergeten (v.2a). Het lijkt alsof Hij zijn aangezicht voor ons heeft verborgen (v.2b). Om de een of andere onverklaarbare reden voelen we zijn nabijheid niet. Elke dag lijkt een gevecht; een worsteling met onze gedachten (v.3a). Elke dag is vol zorgen en verdriet (v.3a). We hebben het gevoel de strijd te verliezen en de vijand lijkt zich boven ons te verheffen (v.3b).

Wat moet je dan doen?

Houd vol

In de psalm voor vandaag zien we vier dingen die we moeten blijven doen als we het moeilijk hebben:

Blijf bidden
David blijft God smeken: 'Zie mij aan, verhoor mij, HEERE, mijn God! Verlicht mijn ogen' (v.4). Hij stort zijn hart uit bij God. Blijf bidden, ook al lijkt God ver weg te zijn.
Blijf vertrouwen
'Ik vertrouw op Uw goedertierenheid' (v.6a). 'Ik stel al mijn vertrouwen op Uw goedheid en liefde' (v.6a, HB). Het is relatief gemakkelijk om vertrouwen te hebben als alles goed gaat, maar ons vertrouwen wordt op de proef gesteld als alles verkeerd lijkt te gaan.
Blijf juichen van vreugde
David is niet blij dat hij op de proef wordt gesteld, maar hij is wel blij met Gods redding. Hij zegt: '...mijn hart zal zich verheugen in Uw heil’ (v.6b). 'In mijn hart is vreugde omdat ik zeker weet dat U voor bevrijding zorgt' (v.6a, HB).
Blijf lofprijzen
Ondanks alles wat hij heeft doorstaan, is David niet blind voor Gods goedheid ‘Ik zal voor de HEERE zingen, omdat Hij goed voor mij geweest is.’ (v.6c). Hij is niet vergeten wat God allemaal voor hem heeft gedaan.

Als je begint met God te loven en Hem te aanbidden, komen je problemen in een ander perspectief te staan. Ik kijk soms terug op mijn leven en dank de Heer dat Hij me door zoveel persoonlijke strijd, teleurstellingen en verlies heeft geholpen. Zo vergeet ik niet dat Hij, door dit alles heen, altijd 'goed voor mij' is (v.6b).

Blijf Jezus volgen

Als God zijn beloften niet onmiddellijk nakomt, betekent dat niet dat ze niets waard zijn. God lost onze problemen niet altijd onmiddellijk op. Ziekte en leed zullen pas uitgeroeid worden als Jezus terugkomt. Deze verhalen en onze eigen ervaring met wonderen en genezingen zijn een voorproef van wat er dan zal gebeuren.

Gods goedheid is bij uitstek zichtbaar in Jezus. Ook in dit gedeelte zien we de onvoorstelbare goedheid van Jezus en de manier waarop we moeten omgaan met zonde, ziekte en leed.

Blijf niet hangen in oude denkpatronen
Jezus zegt dat we ons niet druk moeten maken over oppervlakkige zaken, zoals wat we eten (v.11). Voedsel komt het lichaam binnen en verlaat het ook weer (v.17). Wat je kwaad doet, komt van binnenuit: Maar de dingen die uit de mond komen, komen voort uit het hart, en die verontreinigen de mens (v.18). Het echte probleem is zonde in het hart: 'Want uit het hart komen kwaadaardige overwegingen, alle moord, overspel, ontucht, diefstal, valse getuigenissen, lasteringen. Deze dingen zijn het die de mens verontreinigen’ (vv.19-20a).

Het confronterende in de woorden van Jezus is dat we misschien dan geen moord of overspel hebben gepleegd, maar dat het eerste wat Hij noemt gelijk al een struikelblok is: boze of slechte gedachten. We wassen onze zonden niet weg met uiterlijke rituelen, zoals de Farizeeën suggereren. Alleen God kan mijn hart veranderen. Ik heb de hulp van zijn Heilige Geest nodig om me te veranderen en te reinigen.
Blijf bidden om genezing
Er is weinig wat meer pijn doet dan je eigen kinderen te zien lijden. De dochter van de Kanaänitische vrouw was ‘ernstig bezeten’ (v.22). Deze moeder moet het in haar hart hebben uitgeschreeuwd: 'Hoelang nog, Heer?' Maar ze bleef vragen om genezing en liet zich niet uit het veld slaan door het feit dat Jezus niet leek te reageren op haar smeekbede. 'Maar zij kwam dichterbij, knielde voor Hem neer en zei: 'Heere, help mij!' (v.25).

Jezus zag dat ze een 'groot geloof' had en genas haar dochter (v.28). Daarna genas Hij 'kreupelen, blinden, mensen die niet konden spreken, verlamden en vele anderen' (v.30).
Blijf je inzetten voor mensen die honger lijden
Jezus houdt zich niet alleen bezig met de zieken (v.22), Hij is ook begaan met mensen die honger lijden. Hij zegt: ‘Ik ben innerlijk met ontferming bewogen over de menigte, omdat zij al drie dagen bij Mij gebleven zijn, en zij hebben niets wat zij kunnen eten; Ik wil hen niet nuchter wegsturen, opdat zij onderweg niet bezwijken.’ (v.32).

Jezus heeft maar heel weinig nodig om grote dingen te doen. Met de kleine hoeveelheid voedsel die Hem ter beschikking staat, geeft Hij de menigte te eten. Als jij Hem je leven en je capaciteiten geeft, hoe weinig het misschien ook lijkt, kan Hij deze vermenigvuldigen en er grote dingen mee doen.

Als Jezus al zo begaan was met mensen die een paar dagen honger hadden, hoeveel zou Hij dan wel niet geven om al die honderden miljoenen mensen die lijden aan honger en ondervoeding in de wereld van vandaag. Als volgelingen van Jezus worden we opgeroepen om voor hen op te komen.

Iedereen zou het toch met Jezus eens moeten zijn? Helaas. De Farizeeën vonden de uitspraken van Jezus stuitend (v.12). Als zelfs Jezus aanstoot gaf door wat Hij zei, moet je niet verbaasd opkijken als er mensen zijn die aanstoot nemen aan wat jij zegt in zijn naam.

Blijf hopen

Jakob had net als David kunnen roepen: 'Hoelang nog, Heer?' (Psalm 13:2a). Er leek geen eind te komen aan zijn ellende. Hij rouwde meer dan twintig jaar lang om zijn verloren zoon. En nu was er ernstige hongersnood (Genesis 43:1) en dreigde het gevaar dat hij zijn geliefde Benjamin kwijtraakte. Hij vroeg: 'Waarom hebben jullie mij kwaad gedaan door die man te vertellen dat jullie nog een broer hebben?’ (v.6). Hij zegt, bijna berustend: ‘als ik van kinderen beroofd word, dan word ik maar van kinderen beroofd.’ (v.14).

Uiteindelijk moest Jakob eenvoudig vertrouwen op God en zijn zoon Benjamin loslaten. Toen hij dit deed, kwam alles goed. Vaak kan God ons pas helpen als we onze problemen loslaten en in de handen van de Heer leggen, ook al vrezen we het ergste.

De schrijver van dit gedeelte van Genesis is een zeer begaafd verhalenverteller. Hij schetst de zielenpijn met verve. Juda beseft dat zijn vader het verlies van zowel Benjamin als Jozef waarschijnlijk niet zou overleven. Hij zegt dat hij de ellende die hij zijn vader zou aandoen niet zou kunnen aanzien (44:34). Intussen weten wij als lezers dat Jozef leeft en dat zijn dromen zijn uitgekomen (43:26-28). Jozefs ‘medelijden wordt opgewekt vanwege zijn broer’ en hij moet zich terugtrekken in een andere kamer en huilde daar’ (v.30).

Jozef stelt zijn broers op de proef. Juda is erg veranderd. Vroeger had hij zijn broer zonder scrupules verkocht als slaaf (37:26-27). Nu is hij bereid zijn leven te geven om zijn broer te redden: ‘laat uw dienaar toch in plaats van deze jongen de slaaf van mijn heer blijven, en laat de jongen met zijn broers gaan.’ (44:33).

In alle onverwachte wendingen bij deze gebeurtenissen is God aan het werk om zijn doel te bereiken. Hij is altijd bezig ons karakter te vormen, zodat wij op een dag kunnen terugkijken en zeggen: 'de HEER (...) heeft mij geholpen' (Psalm 13:6c).

Jakob moest ook zijn 'enige' zoon Benjamin (‘alleen hij is overgebleven', Genesis 42:38) sturen om de hele familie te redden. Als we dit verhaal lezen met onze kennis van het Nieuwe Testament, worden we eraan herinnerd dat God zijn enige Zoon Jezus heeft gezonden om ons te redden.

Pippa's bijdrage

Genesis 43:1-44:34

Dit gedeelte is zo ontroerend en eindigt met een echte 'cliffhanger'. Deze mensen hebben zo veel ellende, jaloezie, bedrog en onvriendelijkheid meegemaakt. Jozef stelt zijn broers op de proef om te zien wat er omgaat in hun hart. Zijn ze veranderd? Hebben ze spijt van wat ze hebben gedaan? Toen Jozef zijn broers voor zich zag buigen, moet het heel verleidelijk zijn geweest om te zeggen: 'Weet je nog, die dromen die ik had? Heb ik het niet gezegd?' Maar soms worden dingen onthuld om jou een hart onder de riem te steken, en kun je ze maar beter voor je houden.