Als je wordt tegengewerkt, moet je niet vergeten hoe sterk God is. De psalmdichter ziet zich geconfronteerd met vijanden die de spot drijven met Gods naam (v.10). Hij denkt aan Gods kracht, eerst in zijn eigen leven (v.12) en dan aan hoe God met zijn kracht de hele schepping tot stand heeft gebracht (vv.13-17).

Deze verzen hebben grote parallellen met de rijke mythologie van het oude Midden-Oosten. De schepping werd beschouwd als een overwinning van de goden op de krachten van de chaos en verwoesting, vaak verbeeld in de woeste zee en 'het monster' dat ook wel 'Leviatan' werd genoemd (zoals in vv.13-14). De zon en maan werden als goden aanbeden. Maar in deze psalm schuift de dichter deze mythen terzijde en verklaart dat het God was die de wereld heeft geschapen en gevormd, die orde heeft geschapen en de zon en de maan een vaste plaats heeft gegeven (v.16).

Het is altijd verleidelijk om 'andere dingen' belangrijker te vinden dan je relatie met God. Het aanbidden van 'andere goden' was een van de grootste verleidingen en zwakheden van Gods volk in het Oude Testament. Deze psalm laat ons weer zien wie God is en waarom het zo dom is om achter andere goden aan te gaan en God tegen te werken.

De Heilige Geest bracht Petrus door een visioen naar het huis van Cornelius. Daar aangekomen kwam hij erachter dat God ook in een visioen tegen Cornelius had gesproken. Toen hij dit hoorde, begreep hij pas goed dat God geen onderscheid tussen mensen maakt (v.34). Dit is het goede nieuws: dat God 'door Jezus Christus het goede nieuws van de vrede is komen brengen. Deze Jezus is de Heer van alle mensen' (v.36).

Het Griekse woord voor 'vrede' krijgt de betekenis van het Hebreeuwse woord 'shalom'. Dat heeft een veel ruimere betekenis dan alleen de afwezigheid van vijandigheid. Het betekent 'heelheid', 'gezondheid', 'welzijn', 'alle zegen en goeds'. Het betekent harmonie en eendracht tussen mensen. Het betekent geestelijk welzijn, leven in de gunst van God.

Het goede nieuws is dat je vrede met God hebt door Jezus Christus. De dood van Jezus aan het kruis heeft je verzoend met God. Hij heeft vrede gesloten en die vrede mag jij nu ontvangen als geschenk.

Jij moet zelf ook vrede brengen door anderen de weg te wijzen naar vrede met God. Jouw opdracht is om vrede te brengen in je huis, op je werk, in je sociale netwerk en in de samenleving.

Petrus vertelt 'hoe God (...) Jezus uit Nazaret met de heilige Geest heeft gezalfd en met kracht heeft bekleed. Hij trok als weldoener door het land en genas iedereen die in de macht van de duivel was, want God stond hem bij' (v.38). Hij vertelde over het kruis en de opstanding, over geloof en de vergeving van zonden (v.43).

Terwijl Petrus het goede nieuws over Jezus stond te verkondigen, daalde de Heilige Geest neer op iedereen die naar hem luisterde (v.44). 'De Joodse gelovigen die met Petrus waren meegekomen, zagen vol verbazing dat ook heidenen het geschenk van de heilige Geest ontvingen' (v.45).

Ze begrepen dat dit de uitstorting van de Heilige Geest was, dat deze groep hetzelfde overkwam als de apostelen met Pinksteren; 'want ze hoorden hen in klanktaal spreken en God prijzen' (v.46).

Petrus merkte op: 'Wie kan nu nog weigeren deze mensen met water te dopen, nu ze net als wij de heilige Geest hebben ontvangen?' (v.47).

Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en de Joodse gelovigen verweten Paulus zijn omgang met de 'onbesnedenen' (11:3, WV).

Degenen die het niet met eigen ogen hadden gezien, maakten hem verwijten (v.2). Maar Petrus geeft uitleg (v.4). Hij vertelt hoe hij door de Heilige Geest werd geleid; 'De Geest zei tegen me ...' (v.12).

Hij vervolgt zijn verhaal: 'Ik was nog maar nauwelijks begonnen te spreken, of de heilige Geest daalde op hen neer, zoals destijds ook op ons (...) Als God hun wegens hun geloof in de Heer Jezus Christus hetzelfde geschenk wilde geven als ons, hoe had ik hem daar dan van kunnen weerhouden' (vv.15-17).

'Toen de gelovigen in Jeruzalem dat allemaal gehoord hadden, waren ze gerust. Ze dankten God en zeiden: 'God geeft dus ook aan andere volken de kans om een nieuw leven te beginnen en gered te worden' ' (v.18, BGT). De verklaring van Petrus was de juiste reactie op de verwijten. Soms is de beste reactie op kritiek en verwijten om gewoon een verklaring te geven.

Salomo was Gods gezalfde opvolger van David. De priester Sadok en de profeet Natan zalfden Salomo tot koning van Israël (1:34).

Adonia beging de fout om zichzelf tot koning te kronen zonder God te raadplegen. Hij besloot zichzelf tot koning uit te roepen (v.5a, HB). Het is dom om niet naar God te luisteren. In dit geval betekende het dat hij Gods plannen voor Salomo zou dwarsbomen. Maar dat lukte hem niet.

David gaf zijn gezalfde opvolger het volgende mee: 'Ik moet nu heengaan, net als iedereen. Wees sterk en laat zien dat je een man bent. Houd je aan je verplichtingen tegenover de HEER, je God: gehoorzaam hem en neem zijn bepalingen, geboden, rechtsregels en voorschriften in acht, zoals die zijn vastgelegd in de wetten van Mozes. Dan zul je slagen in alles wat je doet en onderneemt' (2:2-3).

Deze woorden van David zijn een goede raad, ook voor ons. Het feit dat alle gelovigen worden gezalfd met de Heilige Geest, betekent niet dat we ons niet aan Gods woord hoeven te houden. Als je bent gezalfd door God (v.3b), moet je je houden aan Gods woord (v.3a). Jij krijgt de Geest van God juist om je aan het woord van God te houden.

Het is geen enkele koning van Israël gelukt om zich helemaal aan Gods voorschriften en geboden te houden, ook David en Salomo niet. Alleen Jezus, de laatste Davidische Koning, is de volmaakt gehoorzame, eeuwige en gezalfde Koning. Hij is de enige die het rechte pad houdt en God met hart en ziel blijft toegewijd (v.4).

In Eugene Petersons woorden is het boek Koningen een 'ongenadige opsomming van mislukkingen en fouten'. En toch blijft God aan zijn soevereine plan werken, vaak in stilte en in het geheim. Gods soevereiniteit gaat nooit verloren, zelfs niet als zijn leiders ('koningen') grote zonden begaan. Dit betekent dat je mag vertrouwen op zijn soevereiniteit in je leven, in de kerk en in de maatschappij.