De God die wonderen doet

27 juni - dag 178

Na een Alpha-weekend schreef Quincy Bellot, een soldaat, me: 'De pijn begon twaalf jaar geleden. Toen ik bij de marine ging, werd het echt heel erg. Het kraakbeen onder de knieschijf was helemaal verdwenen. Vorig jaar was het ergst toen ik mijn kniebanden en pezen scheurde en mijn knieschijf in een hoek van vijfenveertig graden schoot. Het was een lange en zeer pijnlijke geschiedenis. Ik kon niet lang zitten of staan.

Om kort te gaan, ik besloot om God en Alpha maar eens te proberen. Na het Alpha-weekend besloot ik na veel wikken en wegen om naar Holy Trinity Brompton te gaan. Ik hoorde de getuigenissen van de mensen en dacht: "Ja, ja, het zal wel." Toen iemand [een woord van kennis] uitsprak over een kraakbeenprobleem haalde ik eens heel diep adem en stapte over een hele hoge drempel. Ik vond het goed dat er voor me werd gebeden. Ik voelde God bewegen in mijn knie. Ik viel op mijn knieën om het uit te proberen en ik voelde geen pijn! Het was een gewoon een wonder. Gisteren ging ik hardlopen. Het was voor het eerst sinds heel lang dat ik geen pijn had. God bestaat echt.' Hij had zijn e-mail 'Splinternieuwe knie!!' als titel gegeven.

God is een God die wonderen doet.

Ontvang het wonder van Gods zorg

De psalmdichter vervolgt zijn verhaal over het volk van God met hun reis van Egypte naar het Beloofde Land. Ondanks Gods wonderbaarlijke zorg bleven ze tegen Hem zondigen, daagden ze Hem uit en beledigden Hem (vv.17-19).

En toch kwam God hun te hulp. 'Hij liet manna op hen regenen om te eten en gaf hun hemels koren' (vv.24-25a). Dit is een voorbode van het geestelijke voedsel waarvoor Jezus zorgt (Johannes 6:30-35).

'Hij heeft de rots geslagen, zodat er water uitvloeide en er beken overvloedig uitstroomden' (Psalm 78:20). Op een wonderbaarlijke manier zorgde God voor water uit een rots. Maar het volk bleef twijfelen aan God, 'Want zij geloofden niet in God en vertrouwden niet op Zijn heil' (v.22). Wonderen zijn weliswaar geweldig, maar ze zorgen er niet altijd voor dat mensen in God gaan geloven.

Het wonder van het water uit een rots is echt gebeurd, maar is ook een voorbode van iets nog veel wonderbaarlijkers. Paulus schrijft: 'Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus' (1 Korinthe 10:4).

Jezus zei: 'Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.
Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. En dit zei Hij over de Geest, Die zij die in Hem geloven, ontvangen zouden' (Johannes 7:37-39).

Geloof het wonder van de opstanding van Jezus

De boodschap is: Jezus. In Athene praat Paulus met de mensen op een manier die aansluit bij hun belevingswereld. Hij begint niet met het Oude Testament zoals bij de Joden, om te verkondigen dat Jezus de Messias is. Nee, hij begint met hun verering van ‘een onbekende god’ (17:23a) en gebruikt die om hun te vertellen over Jezus.

Paulus' verkondiging is opmerkelijk positief. Hij maakt hun geen verwijten over hun afgoderij, maar zegt: 'Deze dan, Die u dient zonder dat u Hem kent, verkondig ik u' (v.23b). Hij zegt drie dingen over God: Hij is de schepper (v.24), Hij is zelfvoorzienend (Hij heeft ons niet nodig) (v.25) maar we hebben Hem allemaal nodig (vv.27-28).

Paulus citeert hierna goedkeurend een van hun eigen dichters: 'Eén van uw dichters heeft het zo gezegd' (v.28, HB). De christenen hebben de waarheid niet alleen in pacht. God heeft zichzelf geopenbaard in de schepping en we vinden opmerkelijke inzichten in wereldlijke bronnen.

Het hoogtepunt van zijn toespraak is de verkondiging van het grootste en belangrijkste wonder ooit: de opstanding van Jezus (vv.30–31). Paulus beweert historisch bewijs te hebben voor de opstanding. Hij heeft de opgestane Heer ontmoet toen hij op weg was naar Damascus.

Dit heeft verstrekkende implicaties. De dood was niet het einde voor Jezus en zal dat ook niet voor jou en mij zijn. Ook jij zult weer tot leven worden gewekt. Paulus zegt hier dat de opstanding bewijs is dat God een dag heeft bepaald waarop Hij de wereld rechtvaardig zal oordelen door de man die Hij voor dat doel heeft aangewezen: Jezus. Paulus gaf mensen de gelegenheid om te reageren op deze boodschap.

De reacties op de toespraak over Jezus en de opstanding van de doden komen sterk overeen met de reacties die we ook vandaag nog horen.

Sommige mensen trokken hun neus op
'Toen zij Paulus hoorden vertellen dat er iemand uit de dood was teruggekomen, lachten sommigen hem uit' (v.32a, HB). Je moet niet verbaasd opkijken als je deze reactie van mensen krijgt.
Sommige mensen waren geïnteresseerd
'Maar anderen zeiden: 'Daarover moet u nog eens wat meer vertellen'' (v.32b, HB). Net als toen zijn ook tegenwoordig veel mensen oprecht geïnteresseerd. Ze hebben alleen tijd nodig om er meer over te weten te komen en er goed over na te denken. Cursussen als Alpha bieden hiervoor de gelegenheid.
Sommige mensen kwamen tot geloof
'Sommige mannen sloten zich bij hem aan en werden christen' (v.34a, HB). Ze kwamen onmiddellijk tot geloof. Het is ongebruikelijk maar prachtig als mensen Jezus direct aannemen als ze over Hem horen.

Toen Paulus naar Korinte ging, verkondigde hij waarschijnlijk dezelfde boodschap over Jezus en de opstanding. 'En hij sprak iedere sabbat in de synagoge en probeerde Joden en Grieken te overtuigen' (18:4). Hij vroeg hun niet om blindelings te geloven. Je geloof is niet irrationeel. De feiten over het leven, de dood en de opstanding van Jezus geven reden om te geloven. Je kunt mensen overtuigen op basis van de bewijzen. Als Jezus op wonderlijke wijze is opgewekt uit de doden, is dat bewijs dat Hij de Christus is (v.5).

Net als in Athene reageerden mensen verschillend. Er waren mensen die begonnen te schelden (v.6). Maar ook hier kwamen mensen tot geloof: 'En Crispus, het hoofd van de synagoge, geloofde met heel zijn huis in de Heere; en velen van de Korinthiërs die Paulus hoorden, geloofden en werden gedoopt' (v.8).

Ervaar het wonder van Gods vuur

God deed een opmerkelijk wonder door de mens Elia. In dit verhaal wordt het bovennatuurlijke van deze gebeurtenis benadrukt.

We moeten allemaal een keus maken hoe we willen leven en wie we willen volgen. Elia zegt: 'Hoe lang gaat het nog duren voordat jullie een keus maken? Als de Heer de ware God is, kies dan voor de Heer. Als het Baäl is, kies dan voor Baäl' (18:21, BGT).

Hij bedenkt een test en zegt: 'De God Die door vuur antwoordt, Die is God' (v.24b).

Het is nutteloos om goden te dienen die door mensenhanden zijn gemaakt. Hoe hard ze ook schreeuwden, 'er kwam geen stem en er was niemand die antwoordde; er kwam geen teken van leven' (v.29). Maar toen Elia bad hoefde hij niet te schreeuwen (v.36); want hij bad tot de levende God.

Telkens als je bidt, mag je er, net als Elia, op vertrouwen dat God je hoort en in actie zal komen, omdat je weet dat je bidt tot de levende God.

Elke keer dat we 'Kom, Heilige Geest' bidden, vragen we God om het wonder van Pinksteren te herhalen, toen het vuur van God over alle mensen kwam. We hoeven niet te schreeuwen of emoties aan te wakkeren, we hoeven het alleen maar te vragen.

In antwoord op het gebed van Elia viel er vuur van de HEERE neer (v.38). Toen de mensen dat zagen, vielen ze op hun knieën en riepen: 'De HEERE is God, de HEERE is God!' (v.39).

Dit was een geweldig wonder, maar Elia is net als wij; hij was ook maar een mens (zie Jakobus 5:17). Na dit geestelijke hoogtepunt kreeg hij een emotioneel dieptepunt. Hij was uitgeput en viel in slaap (1 Koningen 19:5). Hij werd bang, verloor de moed, werd depressief en levensmoe: 'Heer, het is genoeg geweest, laat mij maar doodgaan' (v.4, BGT). Als we uitgeput zijn, voelen we ons al snel misbruikt, onbegrepen en onheus behandeld. Nadat hij goed geslapen en gegeten had, had hij weer nieuwe energie.

Maar toch had hij het gevoel dat hij als enige was overgebleven (vv.10b,14b) en dat iedereen het op hem had gemunt.

Dat was niet waar, want er waren nog zevenduizend mensen in Israël 'die de knieën niet gebogen hebben voor de Baäl' (v.18). Maar veel mensen voelen zich alleen op hun werk, in hun familie of in hun woonomgeving. Als je bij elkaar komt, bijvoorbeeld op zondag, merk je dat je niet alleen bent.

De wegen van de Heilige Geest zijn mild. God sprak tegen Elia. God bevond zich niet in 'een grote en sterke wind', niet in een 'aardbeving', niet in een 'vuur' maar in 'het suizen van een zachte stilte' (vv.11-12). Als we het suizen van een zachte stilte van God willen horen, moeten we het geluid van alledag ontvluchten en een rustige plek zoeken.

Pippa's bijdrage

1 Koningen 19:2

Zelfs grote mensen van God zijn soms moedeloos. Je zou denken dat Elia alles aankon nu hij al die valse profeten had omgebracht. Maar we hebben nieuwe kracht nodig als we geestelijk en lichamelijk uitgeput zijn. Elia putte naar het schijnt nieuwe kracht uit slaap, voedsel en lichaamsbeweging (hoewel veertig dagen en nachten lopen wat overdreven lijkt) en hij nam ook een leerling aan (zodat hij zich niet meer zo alleen voelde). Maar het belangrijkste was dat hij de stem van God hoorde die weer met hem sprak.