Het woord 'maar' speelt een sleutelrol in dit gedeelte.

Het volk volhardde 'in opstandig gedrag en [zonk] weg door eigen schuld' (v.43). 'Maar', schrijft de psalmdichter, 'nauwelijks vernam Hij hun jammerlijk klagen, of Hij kreeg weer oog voor hun nood. (...) zo groot is zijn liefde' (vv.44-45, WV).

De bron van Gods overvloedige genade is zijn grote liefde (v.45). God hield zo veel van zijn volk dat Hij hen vele malen bevrijdde (v.43). Hij hoorde hen klagen in hun nood (v.44).

Een paar jaar geleden schreef ik naast deze psalm alle zegeningen die in de psalm worden genoemd: 'Als ik niet geloof, mopper, ongehoorzaam ben, afgoden aanbid, zondig, verkeerde dingen doe, lelijk doe, wat doet God dan? Hij geeft me zijn gunst, komt me te hulp, maakt me blij, is goed, redt me. Hij wijst me de weg, verlost me, verhoort mijn gebeden, ziet mijn nood, hoort mijn hulpgeroep en laat me zien hoeveel hij van me houdt.'

Geen wonder dat de psalmdichter eindigt met de woorden: 'Geprezen zij de HEER, de God van Israël, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Laat het hele volk antwoorden: 'Amen! Halleluja!' (v.48).

We denken dat we indruk op mensen maken als we sterk zijn, maar we krijgen een band met mensen door onze kwetsbaarheid. De meeste mensen willen graag hun sterke kant laten zien en houden hun zwakheden angstvallig verborgen. We lopen niet te koop met onze beperkingen. Paulus was helemaal niet bang om zijn zwakheden te laten zien.

Hij vertelt over een paar geweldige spirituele ervaringen. Hij heeft het over 'visioenen en openbaringen die de Heer ons schenkt' (v.1). Hij kent iemand die 'werd weggevoerd tot in de derde hemel' (v.2). Deze man had woorden gehoord 'die door geen mens mogen worden uitgesproken' (v.4). Paulus zelf heeft 'uitzonderlijke openbaringen' gekregen (v.7).

En toch schept hij hier niet over op. De valse leraren in Korinte scheppen op over hun spirituele ervaringen, maar Paulus doet dat niet. Hij vertelde juist dingen die niet in zijn voordeel spraken. Hij schepte op over zijn zwakheden (vv.5,9).

Hij vertelde de Korintiërs het verhaal over hoe God hem een doorn in het vlees stak. 'Ik word gekweld door een engel van Satan' (v.7b). Hij doet zijn bekentenis in heel algemene bewoordingen. Dr. Paula Gooder, die haar proefschrift over deze verzen heeft geschreven, zegt dat er ten minste 36 theorieën zijn over de aard van de doorn in Paulus' vlees. Het feit dat we niet precies weten wat de doorn is, maakt dat we ons allemaal in Paulus kunnen inleven.

Mijn goede vriend de evangelist J. John zei ooit dat hij niet één, maar wel drie doorns in zijn vlees had! Ik geloof niet dat hij erbij vertelde wat die doorns waren, maar voor zijn toehoorders was het een geruststelling dat ook hij met dingen worstelde, net als wij allemaal.

Wat Paulus' doorn ook was, hij vraagt de Heer drie keer om hem ervan te verlossen. Maar God zegt tegen hem: 'Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid' (v.9). Als Paulus deze doorn niet in zijn vlees had gehad, was hij misschien verwaand geworden omdat hij 'uitzonderlijke openbaringen' had gehad (v.7).

Maar Paulus wist dat hij volledig afhankelijk was van de Heer en Hem nodig had. Als alles goed gaat, komen we in de verleiding om hoogmoedig te worden en te denken dat we alles zelf kunnen. Juist als we worstelen en ons bewust zijn van onze zwakheden, zien we in dat we de Heer nodig hebben. De kracht van Christus is zichtbaar in ons (v.9). Zijn kracht is zichtbaar in onze zwakheid.

Paulus schrijft hier iets heel opmerkelijks. Hij zegt: 'En dus is er toch iets waar ik graag over opschep: dat ik zwak ben en moet lijden. Want dat maakt mij geschikt om de macht van Christus zichtbaar te maken. Daarom ben ik blij als mensen mij beledigen of me gevangen willen nemen. Ik ben blij als ik in moeilijkheden kom en het zwaar heb. Want zo wil Christus zijn macht laten zien. Juist doordat ik zwak ben, ben ik sterk!' (vv.9c-10, BGT).

God houdt van jou. Hij vergelijkt zijn volk met een wijngaard. Hij zorgt voor de wijngaard, geeft hem water, bewaakt hem (vv.3-4).

In zijn liefde velt God een oordeel. Hij verwijdert de distels en doorns en verbrandt ze (v.4). Er wordt hier veel gezegd over Gods oordeel. Dit wordt 'iets buitengewoons' genoemd (28:21), 'een ongewoon werk' (v.21, WV). Maarten Luther, de grote hervormer, heeft gezegd dat oordelen Jezus' ongewone werk was en redden zijn gewone werk.

Hierna kondigt Jesaja het oordeel aan over mensen met een houding die recht tegenover die van Paulus staat. Paulus had goede reden om trots te zijn (zijn 'uitzonderlijke openbaringen', 2 Korintiërs 12:7) en toch was hij nederig en bescheiden. Efraïm was hoogmoedig zonder goede reden.

Jesaja heeft het over 'De trotse kroon van de dronkaards van Efraïm (...) bedwelmd door de wijn pronken zij' (Jesaja 28:1). Hij zegt: 'De trotse kroon van de dronkaards van Efraïm zal worden vertrapt' (v.3). Hoewel we in de Bijbel lezen dat God ons wijn geeft om ons hart te verheugen (Psalm 104:15), worden we ook gewaarschuwd voor overmatig drankgebruik.

Hier beschrijft Jesaja '... de dronkaards van Israël (...) die dronken op straat liggen (...) dronkaards (...) wankelen en waggelen. Zij maken domme fouten en begaan grote vergissingen. Hun tafels liggen vol met braaksel, overal ligt vuil' (vv. Jesaja 28:1,7-8, HB).   Hij gaat ook tekeer tegen de 'spotters' (v.14), dat wil zeggen de sceptici en de cynici.

Midden tussen deze oordeelsprofetieën voorspelt Jesaja een hoeksteen waarop veilig kan worden gebouwd: 'Maar luister goed naar de woorden van God, de Heer. Want hij zegt: ‘Vertrouw niet op leugens en bedrog, vertrouw op mij. Ik heb op de berg Sion de eerste steen gelegd voor mijn tempel. Die tempel wordt heel stevig en sterk. Bij mijn tempel zijn jullie veilig, op mij kunnen jullie vertrouwen' (v.16, BGT).

Jezus is de eerste steen, die hoeksteen. Hij is de 'uitgelezen grondsteen, [de] kostbare hoeksteen' (v.16). Paulus (Romeinen 9:33) en Petrus (1 Petrus 2:4-6) vatten deze verzen op als een verwijzing naar Jezus. Hij is degene op wie de tempel van levende stenen wordt gebouwd. Hij is degene die is uitgekozen door God, maar die is afgekeurd door de mensen. Als je op Jezus vertrouwt, kom je nooit bedrogen uit (1 Petrus 2:4-6). 'Hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, (...) Door zijn striemen bent u genezen' (v.24).

Jezus is onze vaste basis. Wie op Hem vertrouwt is veilig (Jesaja 28:16, BGT). Hij is de bron van alle genade, degene die is gestorven opdat jij vergeving kunt ontvangen en zijn grote liefde, genade en kracht mag ervaren. Met welke problemen of zwakheden je vandaag ook worstelt, je hebt niet meer nodig dan zijn genade.