In vers 5 schrijft de psalmdichter: 'Je hoeft niet bang te zijn' (BGT). Hij laat zien wat de remedie is tegen angst. Hij schrijft: 'De verschrikking van de nacht hoef je niet te vrezen, ook de pijl niet die overdag op je afvliegt, noch de pest die rondwaart in het donker, noch de plaag die toeslaat midden op de dag' (vv.5-6).

De remedie tegen angst is een hechte band met de Heer; wonen in de beschutting van de Allerhoogste en overnachten in de schaduw van de Ontzagwekkende (v.1). Het tegenovergestelde van angst is vertrouwen in God (v.2).

Wat je denkt en wat je zegt zijn nauw met elkaar verbonden. Wat je denkt komt naar buiten via je woorden. Maar je woorden kunnen ook je gedachten beïnvloeden. Wat je tegen God zegt, kan je gedachten veranderen. De psalmdichter spoort ons aan om hardop te praten over Gods goedheid: '[Hij] zegt tegen de HEER: 'Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op u vertrouw ik' ' (v.2).

God belooft dat Hij je zal bevrijden 'uit het net van de vogelvanger en [hij] redt je van de dodelijke pest, hij zal je beschermen met zijn vleugels, onder zijn wieken vind je een toevlucht, zijn trouw is een veilig schild' (vv.3-4).

Angst kan al je levensvreugde vergallen. God heeft Jezus opgewekt uit de dood. Hiermee heeft Hij ons bevrijd van alle doodsangst en alle angsten die daarmee gepaard gaan. '... onder zijn wieken vind je een toevlucht' (v.4). Je hoeft niet bang te zijn voor de toekomst, je kunt zonder angst van het leven genieten.

Paulus schrijft dat hij bang was (2:3, BGT). Hij voelde zich totaal ongeschikt voor de taak waartoe God hem had geroepen, maar de boodschap kwam toch over door de kracht van de Geest en van God (v.4).

Morele zwakheid en lafheid zijn geen goede eigenschappen. Maar in dit gedeelte lezen we dat zwakheid, angst en onzekerheid een goede kant hebben.

God zet alles op zijn kop. Het kruis heeft alles op zijn kop gezet: 'De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God' (1 Korintiërs 1:18).

Jezus is gestorven als misdadiger. Hij is gestorven aan een Romeins martelwerktuig, een dood die was voorbehouden aan de meest gehate en verachte misdadigers in het Romeinse rechtssysteem. Het kruis is pas na honderden jaren het symbool van het christendom geworden. Kruisiging stond symbool voor zwakheid, vernedering en nederlaag.

In die tijd was Korinte het intellectuele centrum van de wereld. Het was de stad van redenaars, rondreizende leraren en filosofen. Het verstand en intellect stonden in hoog aanzien.

Het evangelie dat wij verkondigen komt op veel hoogintelligente mensen dom over. Dat Jezus 2000 jaar geleden aan een kruis is gestorven en dat dit jouw leven compleet kan veranderen lijkt 'dwaasheid' in de ogen van de intellectuelen en is ook voor veel religieuze mensen een 'struikelblok' (v.23, GNB).

Toch is deze eenvoudige boodschap de redding voor mensen die geloven: 'Want zoals God in zijn wijsheid bepaalde, heeft de wereld hem niet door haar wijsheid gekend, en hij heeft besloten hen die geloven te redden door de dwaasheid van onze verkondiging (...) want het dwaze van God is wijzer dan mensen, en het zwakke van God is sterker dan mensen' (vv.21,25).

Als we om ons heen kijken zien we ook nu nog niet veel 'naar menselijke maatstaf wijze' mensen in onze kerken. Er zijn er maar weinig die 'invloed hebben'. Er zijn er maar weinig die 'machtig' of 'van voorname afkomst' zijn (v.26). Maar ook nu nog geldt dat God 'wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft [Hij] uitgekozen om de sterken te beschamen' (v.27).

Schaam je er niet voor om een heel eenvoudige boodschap te vertellen die veel mensen 'dwaas' vinden. Je hoeft de boodschap niet mooier te maken met 'mooie en wijze woorden' (2:1, BGT). Vertel gewoon over 'Jezus Christus – de gekruisigde' (v.2). Eugene Peterson zegt dat het kort en goed moet gaan over wie Jezus is en wat Hij heeft gedaan.

Het is heel gewoon om je zwak, bang en onzeker te voelen (v.3). Waar het om gaat is niet of je wijsheid en overtuigingskracht hebt; het gaat om de kracht van de Geest en van God (v.4). En Gods kracht is zichtbaar in onze zwakheid. Vaak zijn we alleen bereid om volledig op God te vertrouwen als we ons zwak en ontoereikend voelen. Paulus was compleet afhankelijk van de Heilige Geest die door hem sprak. Hoe ongeschikt je je ook voelt, als je de Heilige Geest vraagt om door jou te spreken, zal Hij dat doen.

Het is niet altijd verkeerd om bang en onzeker te zijn voor God. Sterker nog, soms is dat juist goed.

De schrijver van Kronieken benadrukt dat het 'Satan' was die David ertoe aanzette om een volkstelling te houden (21:1). Dit detail wordt niet vermeld in het eerdere verslag. Joab probeerde David van dit idee af te brengen (v.3). Maar David hield voet bij stuk. 'Deze volkstelling was een zondige daad in de ogen van God' (v.7, HB).

Het is onduidelijk waarom dit zo'n grote zonde was, maar uit de woorden van David blijkt dat hij het als zodanig beschouwde: 'Ik heb ernstig gezondigd met mijn daad. Vergeef uw dienaar zijn zonde; ik ben een dwaas geweest' (v.8).

Hij lijkt angstig en onzeker als hij zegt: 'Ik ben in het nauw gedreven! Liever val ik in handen van de HEER, wiens mededogen zeer groot is, dan dat ik in mensenhanden val' (v.13).

Als hij naar God toe gaat om Hem een offer aan te bieden zegt hij: 'Ik wil er de volle prijs voor betalen. Ik ga niet iets dat van u is aan de HEER opdragen, en geen brandoffer brengen dat me niets heeft gekost' (v.24). Hij deed een beroep op de Heer en de Heer antwoordde met vuur uit de hemel (v.26).