Zes stappen om God centraal te stellen in je leven

17 april - dag 107

Net als zijn vader was William Temple aartsbisschop van Canterbury (1942-1944). Een van zijn vele opmerkelijke successen was een magnifieke verhandeling over het evangelie van Johannes. Hij schreef deze hele verhandeling, met de titel Readings in St John’s Gospel, terwijl hij op zijn knieën zat en bad tot God.

Over aanbidding schreef hij het volgende:

'Aanbidding is een onderwerping van ons hele wezen aan God. Het geweten wordt aangescherpt door zijn heiligheid; de geest wordt gevoed met zijn waarheid; de verbeelding wordt gezuiverd door zijn schoonheid; het hart wordt geopend voor zijn liefde; de wil wordt ondergeschikt gemaakt aan zijn doel en dit alles gebundeld in verheerlijking.'

Aanbidding voorkomt dat alles om onszelf draait en zorgt ervoor dat we God centraal stellen in ons leven. Je bent gemaakt om in relatie tot God te leven. Dit moet voor jou de hoogste prioriteit hebben. Als je God op de eerste plaats in je leven zet, word je rijk gezegend. Omdat God van je houdt, waarschuwt Hij je voor het gevaar dat je loopt als je zijn plan voor je leven negeert.

Maar wat betekent dat, God centraal stellen in je leven, en welke stappen moet je daarvoor nemen?

1. Aanbid God

Je wordt uitgenodigd om God te aanbidden.

Aanbidding gaat in deze psalm gepaard met veel emoties en geluid: 'Alle volken, klap in de handen; juich voor God met luide vreugdezang (...) God vaart op onder gejuich, De HEERE vaart op onder bazuingeschal' (vv.2,6). Er wordt ook veel gezongen (vv.7-8).

De aanbidding is zeer uitbundig en de verheerlijking van en verwondering over God zet aan tot bijna overdadige actie.

Dit zijn allemaal uiterlijke vormen om de Heer te aanbidden. Bij aanbidding gebruik je emoties om uiting te geven aan je liefde en dankbaarheid voor God en om Hem te eren.

Bij alle relaties komen emoties kijken. Ik zeg niet tegen Pippa: 'Ik hou van je met mijn verstand'. Maar ik zeg: 'Ik hou van je met mijn hele wezen, mijn geest, mijn hart, mijn wil...'.

We kunnen onze emoties prima uiten in andere situaties, zoals bij voetbalwedstrijden of andere sportevenementen - waarom zouden we dat niet doen in onze aanbidding van God?

2. Blijf steeds bidden

Een leven waarin God centraal staat, betekent dat je onophoudelijk bidt. Jezus leerde zijn leerlingen dat je 'altijd moet bidden en niet de moed verliezen' (v.1). Je kunt altijd met God praten, niet alleen in de kerk of op gezette tijden, maar overal en altijd. Ik leerde al vroeg in mijn leven als christen dat je de hele dag door met God praat.

Jezus vertelt de gelijkenis over de weduwe en de onrechtvaardige rechter die uiteindelijk toegeeft aan haar eisen om maar van haar af te zijn (vv.4-5). Jezus zegt dat als een onrechtvaardige rechter al luistert naar het pleidooi van een weduwe, hoeveel meer zal God dan niet luisteren naar hen 'die dag en nacht tot Hem roepen' (v.7b). Blijf steeds bidden en bid het meest als het moeilijk is.

3. Stel je nederig op

Nederigheid is niet iets dat je overkomt. Het is iets dat je zelf moet doen. Je moet jezelf niet verhogen, maar juist 'vernederen'. Als je dat doet, belooft God dat Hij je zal verhogen (v.14).

Als we onszelf vergelijken met anderen lopen we het gevaar om, net als de Farizeeër, God te danken dat we niet zijn zoals die anderen: 'rovers, onrechtvaardigen, overspelers' (v.11). De Farizeeër was overtuigd van zijn eigen rechtvaardigheid (v.9). Zijn valkuil was dat hij op zichzelf vertrouwde. Als we God echt centraal stellen in ons leven en ons geweten laten scherpen door zijn heiligheid, vergelijken we onszelf met Hem. Dan kunnen we alleen nog maar zeggen: 'O God, wees mij, de zondaar, genadig' (v.13c). De waarheid is dat we allemaal zondaars zijn en dat we allemaal Gods genade nodig hebben.

Ik heb de neiging om God te danken dat ik niet ben als de Farizeeër als ik dit gedeelte lees. Maar dan val ik in dezelfde valkuil waarover Jezus hier vertelt. Dan denk ik dat ik rechtvaardiger ben dan andere mensen, terwijl het er juist om gaat dat ik mijn eigen zonde erken en inzie dat ik God nodig heb. Dat is precies de zonde van de Farizeeër.

4. Wees als een kind

Kleine kinderen (v.15) en jongeren worden soms wel ‘de kerk van de toekomst’ genoemd. Maar volgens Jezus zijn ze niet alleen de kerk van de toekomst, maar ook de kerk van vandaag: 'voor zodanigen is het Koninkrijk van God' (v.16).

Jezus roept ons op om als kinderen te zijn. Hij zegt niet dat we kinderachtig (in de betekenis van simpel) moeten zijn, maar dat we als kinderen moeten zijn.

Zijn als een kind staat tegenover onafhankelijk en 'volwassen' zijn. Kinderen zijn vaak open, ontvankelijk, vol vertrouwen, nederig, liefdevol en vergevingsgezind. Een leven waarin God centraal staat, betekent dat je van Hem afhankelijk bent, zoals een kind.

Je wordt weer als een kind als je je echte gevoelens laat zien, erkent hoe breekbaar en kwetsbaar je bent en hoe hard je God en andere mensen nodig hebt.

Kinderen willen van nature ontdekken en onderzoeken. Ze leven niet in het verleden en blijven niet steken in het heden; ze kijken met grote nieuwsgierigheid vooruit, gedreven door verwondering en een enorm vermogen om te genieten.

Cultiveer deze vrijheid om ongedwongen te reageren, als een kind, en uiting te geven aan je verwondering, bewondering, liefde en blijdschap. Stort je erin, ga vol enthousiasme op ontdekking, probeer en ontdek de dingen zelf.

5. Volg Jezus

Niets geeft zoveel voldoening als het volgen van Jezus. Petrus zei tegen Jezus: 'Zie, wij hebben alles verlaten en zijn U gevolgd.' (v.28). Jezus reageert hierop: 'Voorwaar, Ik zeg u dat er niemand is die huis of ouders of broers of vrouw of kinderen verlaten heeft om het Koninkrijk van God, die niet het veelvoudige zal terugontvangen in deze tijd, en in de wereld die komt, het eeuwige leven.' (vv.29-30).

Jezus roept de rijke jongeman op om God centraal te stellen in zijn leven. Hij roept hem op om alles op te geven en Hem te volgen (v.22). Misschien zag Jezus een nieuwe apostel in hem, zoals Petrus of Mattheüs, of een van de anderen die positief reageerden toen Jezus tegen hen zei: 'Volg mij'.

Hoe meer we vergaren, hoe moeilijker het is om God centraal te stellen. De rijke jongeman 'werd (...) diepbedroefd, want hij was erg rijk' (v.23). Het is niet onmogelijk voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan (v.27), maar het is wel heel moeilijk (vv.24-25). Dat is niet omdat de eisen hoger zijn, maar omdat het risico groter lijkt.

Het is voor elk van ons, of je nu rijk bent of niet, onmogelijk om het koninkrijk van God binnen te gaan op basis van onze eigen prestaties (vv.24-25). Maar met God kan iedereen, ook een rijke, het koninkrijk van God binnengaan. Jezus heeft gezegd: 'De dingen die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God' (v.27). Je toekomst hoeft niet te worden bepaald door je fouten in het verleden of door je huidige omstandigheden. Bij God is alles mogelijk.

6. Dien God

In dit gedeelte zien we de rampzalige gevolgen van een leven waarin God niet centraal staat, als je de wet niet gehoorzaamt en niet nauwkeurig de geboden van God naleeft (v.45) en de Heer niet dient (v.47). We zien de rampzalige gevolgen hiervan ook in de geschiedenis van Israël.

Ik heb in mijn eigen leven iets ervaren van alles wat hier beschreven wordt, vooral in de jaren voordat ik een relatie met God had: 'Uw hemel, die boven uw hoofd is, zal van brons zijn' (v.23a). Ik heb aan den lijve gevoeld wat het is om je van God verlaten te voelen.

We zien … want de HEERE zal u daar een bevend hart, kwijnende ogen en een treurende ziel geven. Uw leven zal voor u aan een zijden draad hangen; u zult nacht en dag beangst zijn en uw leven niet zeker zijn' (vv.65-66). 'Zorgen zijn een gedachtespiraal die doelloos ronddraait om een kern van angst' (Corrie ten Boom). Dit staat lijnrecht tegenover de vrede en vreugde die Jezus biedt.

Natuurlijk ben ik wel eens ongehoorzaam, leef ik zijn geboden niet na en dien Hem niet met overgave. De prachtige boodschap van het Nieuwe Testament is juist dat Jezus ons heeft gered van de straf en vervloeking die we verdienen en die we eigenlijk zouden moeten krijgen: 'Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet door voor ons een vloek te worden' (Galaten 3:13a).