U gaat vol liefde in onze plaats

25 april - dag 115

Een klein meisje, Liz, leed aan een zeldzame ernstige ziekte. Haar enige kans op genezing was een bloedtransfusie van haar vijfjarige broertje, die op wonderbaarlijke wijze diezelfde ziekte had overleefd en die de benodigde afweerstoffen had. De dokter legde de situatie uit en vroeg de kleine jongen of hij zijn bloed aan zijn zus wilde geven. Hij aarzelde maar even voordat hij een grote hap lucht nam en zei: “Ja, dat wil ik als ze daardoor beter wordt.”

Tijdens de transfusie lag hij in een bed naast zijn zus en iedereen glimlachte toen ze zagen dat zij weer wat kleur kreeg op haar wangen. Toen trok de kleur weg uit het gezicht van het jongetje en verbleekte zijn glimlach. Hij keek naar de dokter en vroeg met trillende stem: “Ga ik nu meteen dood?”

De kleine jongen had de dokter verkeerd begrepen. Hij dacht dat hij zijn zus al zijn bloed moest geven om haar te redden. Dit jongetje hield zo veel van zijn zus dat hij bereid was in haar plaats te sterven. Dit verhaal is misschien verzonnen, maar geeft wel een goed beeld wat het betekent om met liefde voor iemands in de plaats te gaan.

God houdt van jou. De geweldige en wonderbaarlijke boodschap van de Bijbel is dat God naar deze aarde is gekomen in de persoon van zijn Zoon, Jezus Christus, en in jouw plaats is gestorven. Woorden, beelden, metaforen, schilderijen en verhalen (zoals dat van dit vijfjarige jongetje) kunnen ons helpen de wonderbaarlijke liefde van God te begrijpen, maar schieten altijd te kort in hun beschrijving. Jezus is gestorven om alle narigheid weg te doen. Hij is gestorven in plaats van jou en mij (Marcus 10:45).

Psalm 51:1-11

1. Mijn zonde

David schreeuwde het uit: 'Wees mij genadig, God' (v.3a). Ik heb deze psalm vaak gebruikt als schuldbelijdenis. David schreef deze psalm toen hij bezoek had gehad van de profeet Natan nadat hij overspel had gepleegd met Batseba (en daarna een grote zonde beging in een poging om zijn eerste zonde te verbergen).

Tot wie bid je?

Dit gebed om Gods genade en vergeving komt voort uit Davids inzicht in Gods aard. Hij bidt: 'Wees mij genadig, God die liefde bent; U, grenzeloze barmhartigheid' (v.3, WV).

Wat biecht je op?

David biecht zijn schuld, zonden en wandaden op (vv.4-5). Hij zegt: 'Ik was al schuldig toen ik werd geboren, al zondig toen mijn moeder mij ontving' (v.7). Dit gebed is een reactie op een bepaalde zonde, maar David erkent dat er een onderliggend probleem is. Zonde is niet een eenmalige daad. Het is iets dat diep geworteld is in alle mensen, al sinds ons allereerste begin.

God wil waarheid 'in het verborgene van [je] hart' (v.8, HB). Hij wil dat je eerlijk, open en waarachtig bent tegen Hem over jezelf en je zonden.

Waar vraag je om?

David roept om genade en barmhartigheid. Vraag om schoongewassen te worden: 'Was mij schoon van alle schuld' (v.4a). Vraag om gereinigd te worden: '... reinig mij van mijn zonden' (v.4b), 'Reinig mij met hysop en ik zal schoon zijn' (v.9a, WV). Vraag God om je zonden uit te wissen: 'Doe mijn daden teniet' (v.3b), '... wis al mijn schulden uit' (v.11b, WV).

Bid dat je zonde helemaal mag verdwijnen, zodat God geen zonde meer zal zien: 'Sluit uw ogen voor mijn zonden' (v.11a).

Wat zal het resultaat zijn?

David zegt: 'Laat mij vreugde en blijdschap horen: u hebt mij gebroken, laat mij ook juichen' (v.10). Niets is vergelijkbaar met de vreugde en blijdschap die volgen op totale vergeving. David wist dat God hem in zijn barmhartigheid, liefde en ontferming zou vergeven. Wat hij niet inzag, en wat pas duidelijk wordt in het Nieuwe Testament, is hoe God dat mogelijk heeft gemaakt.

Lucas 22:63-23:25
2. Jezus' offer

In zijn evangelie legt Lucas niet alleen de feiten van Jezus' dood vast. Hij probeert ons ook de geweldige waarheid van de reden van Jezus' dood te laten zien. Anders dan het vijfjarige jongetje geeft Jezus wel zijn leven om jou en mij te redden. Lucas helpt ons om deze daad van plaatsverwisseling te begrijpen:

Wat heeft Jezus voor jou doorstaan?

Jezus werd bespot (22:63, 23:11), gegeseld (22:63), belasterd (v.65), vals beschuldigd (23:10), beledigd (v.11, WV) en uiteindelijk gekruisigd (v.23). Lucas vat alles samen met de ijzingwekkende woorden dat Pilatus 'Jezus uitleverde aan hun willekeur' (v.25b).

Wie was verantwoordelijk?

Lucas zegt heel duidelijk dat iedereen verantwoordelijk is. De hogeraad, de hogepriesters en de schriftgeleerden (22:66), de hele menigte (23:1, HSV) en Herodes en Pilatus (22:66-23:25) hebben allemaal een rol gespeeld. Door de dood van Jezus werden Herodes en Pilatus beste vrienden terwijl ze eerder elkaars vijand waren geweest. Een gemeenschappelijke vijand smeedt onwaarschijnlijke bondgenootschappen! Lucas zegt dat ze het allemaal eens waren: hogepriesters, leiders en het volk (v.13): 'Ze schreeuwden in koor' (v.18a, WV). We kunnen niet de Joden of de Romeinen of iemand anders de schuld geven. Uiteindelijk zijn we allemaal verantwoordelijk.

Wie is in jouw plaats gestorven?

Dit was niet een onschuldige 'derde' die God in plaats van ons heeft gestraft. God Zelf is in de persoon van zijn zoon Jezus gekomen om te sterven voor jou en mij. God deed iets wat niemand had verwacht. De Joden hoopten op een messias en verlosser, maar niemand had ooit bedacht dat dat God Zelf zou zijn.

De kerk van het Nieuwe Testament, vervuld van de Heilige Geest, besefte langzaam maar zeker wie Jezus is. We zien Jezus' uniciteit in de namen die Hij Zichzelf gaf.

Hij is de Mensenzoon. Jezus gebruikt de naam 'Mensenzoon' hier duidelijk als messiaanse titel; de Mensenzoon zal zitten aan de rechterhand van de Almachtige (22:69).

Hij is Christus de Koning (23:2, GNB, HSV), de koning van de Joden (v.3), de langverwachte Messias.

De meest opmerkelijke naam is Zoon van God: 'Toen zeiden allen: 'U bent dus de Zoon van God?' [Jezus] antwoordde: 'U zegt dat ik het ben' ' (22:70). Waarschijnlijk gebruikte Jezus hier de naam van God ('IK BEN'). Dit is een onomwonden bewering dat Jezus God is. Dit kan de reden zijn geweest waarom de oudsten zo heftig reageerden op zijn antwoord (v.71).

Wat betekent 'gaan in de plaats van'?

De onschuldige sterft in plaats van de schuldige. Jezus is onschuldig, wij zijn schuldig.

Zelfs Pilatus, die Hem ter dood veroordeelde, zei: 'Ik vind niets waaraan deze man schuldig is' (23:4). En hij herhaalt: 'Toen ik hem in uw bijzijn verhoorde, [heb ik hem] aan geen van de zaken waarvan u hem beticht schuldig bevonden (...) hij heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat' (vv.14b-15). En voor de derde keer zegt hij: 'Wat voor kwaad heeft die man dan gedaan? Ik heb niets gevonden waarvoor hij de doodstraf verdient' (v.22). Lucas maakt duidelijk dat Jezus is gestorven omdat Hij de onschuldige zoon van God was (22:70-71).

Barabbas daarentegen was schuldig, net als wij. Barabbas was een moordenaar en oproerkraaier (23:19,25). Lucas zinspeelt hier op plaatsverwisseling: 'Weg met hem [Jezus]! Laat Barabbas vrij!' (v.18). 'Hij liet de man gaan die wegens oproer en moord gevangen was gezet en om wiens vrijlating ze hadden gevraagd, en leverde Jezus uit aan hun willekeur' (v.25).

Jozua 8:1-9:15

3. Gods heerschappij

God heeft een plan voor jouw leven. Hij heeft alles in de hand. Hij kan zelfs slechte dingen die je hebt gedaan of die je zijn aangedaan ten goede keren (Romeinen 8:28).

In dit gedeelte zien we hier een voorbeeld van. Het was het volk van God nog niet gelukt om de stad Ai in te nemen (Jozua 7:4). God gebruikt hun nederlaag voor zijn overwinningsplan (8:6-7). Soms gebruikt God zonden en fouten uit je verleden ten goede (al is dit geen excuus om dezelfde fouten te blijven maken, zoals Israël deed door God niet te raadplegen inzake de Gibeonieten, 9:14)).

Het mooiste en beste voorbeeld is natuurlijk de manier waarop God de zondige aard en fouten van de mensen, die leidden tot de kruisiging van Jezus, veranderde in de grootste overwinning aller tijden. Het kruis was geen vergissing. Het was onderdeel van Gods soevereine plan om het mogelijk te maken om ons te vergeven, te reinigen, schoon te wassen en onze zonden uit te wissen door Jezus' dood aan het kruis voor ons. God is een God van liefde. 'Wat liefde is, hebben we geleerd van hem die zijn leven voor ons gegeven heeft' (1 Johannes 3:16a).

Pippa's bijdrage

Psalm 51:1-11

Deze psalm is heel toepasselijk als je je schuldig voelt. De dichter probeert zijn fouten niet goed te praten. We moeten verantwoordelijkheid nemen voor de puinhopen in ons leven zonder uitvluchten te verzinnen, en God alles laten uitwissen. Het is ook een heel troostrijke gedachte dat David, die een verschrikkelijke zonde had begaan, vergeving kreeg en 'een man naar Gods hart' wordt genoemd (1 Samuel 13:14, Handelingen 13:22).