David wist dat God van hem hield en hij bad tot God of Hij hem wilde redden en helpen. 'Bevrijd uw geliefde volk, help het met uw machtige hand, verhoor mij' (v.7). Gered worden betekent bevrijd worden.

Als je het moeilijk hebt, bid dan net als David:
'Bescherm ons tegen onze vijanden.
Mensen kunnen ons niet helpen,
   maar samen met u zijn we sterk'(vv.13-14a, BGT).

Galaten 4:21-5:6

2. Leef je leven in vrijheid

In onze cultuur wordt vrijheid vaak gedefinieerd als: kunnen doen wat je maar wilt, hoe je wilt en wanneer je wilt. Maar als je op die manier leeft, voel je je niet noodzakelijkerwijs echt vrij.

Volgens de leer van Paulus in het gedeelte voor vandaag, vind je vrijheid in Jezus Christus. Hij zegt dat je niet vrij geboren wordt, maar dat je opnieuw geboren moet worden om vrij te zijn. Echte vrijheid vind je door in Christus te geloven.

Veel opvattingen over vrijheid zijn verkeerd omdat ze voorbijgaan aan de ware aard van onze gevangenschap. De opvatting dat vrijheid een geboorterecht van een bepaalde groep mensen is, is vaak de oorzaak van kwaadaardig nationalisme en racisme. Deze opvatting stond aan de wieg van enkele van de grootste kwaden van de moderne tijd, zoals het nazisme en apartheid.

De titel van de film 'Cry Freedom' appelleert aan iets waar iedereen naar verlangt. Of het nu gaat om raciale en politieke vrijheid (zoals in de film) of om vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vergadering, vrijheid om te aanbidden, vrijheid van geweten of economische vrijheid en individuele vrijheid, de hele wereld roept om vrijheid.

Al deze verschillende vormen van vrijheid zijn belangrijk, maar zelfs als je ze allemaal hebt kun je gevangenzitten in slavernij. Omgekeerd kun je vrij zijn zonder al deze vrijheden. Het evangelie heeft de belofte in zich van andere vormen van vrijheid, maar het begint met een vrijheid die diepgaander is dan elke andere vrijheid.

'Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven' (5:1). Jezus bevrijdt ons zodat wij in vrijheid kunnen leven in geloof en liefde door de Heilige Geest. De tegenstanders van Paulus dachten dat zij kinderen van Abraham waren. Paulus wijst ze terecht met een allegorie waarbij het Oude Testament figuurlijk interpreteert.

Paulus zei tegen zijn tegenstanders dat er twee manieren zijn waarop we kunnen leven: in slavernij of in vrijheid. Hij legt uit dat er twee verbonden zijn: zijn tegenstanders zeggen wel dat ze kinderen van Abraham zijn en zich aan de wet willen onderwerpen, maar Abraham had twee kinderen: een geboren in slavernij en de ander in vrijheid (vv.21-22). Ware afstamming van Abraham is niet lichamelijk, maar geestelijk. Het is niet genoeg dat Abraham je vader is. De vraag waar het om gaat is: “Wie is je moeder?”

Hij beweert dat zijn tegenstanders, juist omdat ze zoveel nadruk leggen op naleving van de Joodse wet, eigenlijk kinderen zijn van Hagar. Hagar staat in deze analogie voor het oude verbond, het huidige Jeruzalem, Ismaël, het kind van het vlees en een leven in slavernij (v.25). Dit is het leven van John Wesley voor zijn bekering. Dit is een leven vol frustratie en mislukking, verwarring en nederlagen.

Een christen daarentegen is niet alleen een kind van Abraham, maar ook van Sara. Sara staat voor het nieuwe verbond, het nieuwe Jeruzalem ('het hemelse Jeruzalem', v.26), Isaak (het kind van de belofte, v.28) en de vrijheid die we vinden in Christus. Dit is wat Wesley ondervond toen hij zijn vertrouwen op Christus stelde en alleen op Hem vertrouwde voor zijn redding. Hij kreeg een 'vreemd, warm gevoel' in zijn hart. Dat is de weg van vrede, vreugde en vrijheid.

Paulus wees erop dat de Galaten 'die krachtens de Geest geboren werd[en]' (v.29) niet raar moesten opkijken als ze vervolgd werden door deze zonen 'die krachtens de natuur' (v.29) zijn geboren, net als Isaak werd bespot door Ismaël (zie Genesis 21:9).

Hij besluit zijn betoog in dit gedeelte met de woorden: 'Daarom dus, broeders en zusters, zijn wij geen kinderen van de slavin, maar van de vrijgeboren vrouw' (Galaten 4:31). Hij gaat verder: 'Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen' (5:1). Hij gebruikt het beeld van een os die gebukt gaat onder een zwaar juk.

'Besnijdenis' was het theologische symbool van een religie die werd bepaald door de wet (vv.2-3). Paulus beweerde dat ze Christus zouden verliezen als ze de besnijdenis toevoegden. Als je probeert om als rechtvaardige te worden aangenomen door de wet na te leven, verspeel je Gods genade (v.4).

Het leven van een christen is een leven in geloof. Je kunt niets doen voor je redding, je moet er gewoonweg op wachten (v.5). Tot die tijd is het belangrijk 'dat men gelooft en de liefde kent, die het geloof zijn kracht verleent' (v.6b).

Gods liefde is voor iedereen, ongeacht afkomst, en begint al bij de conceptie. In zijn oorspronkelijke plan was het Gods bedoeling dat het volk Israël alle volken tot zegen zou zijn (Genesis 12:3, HB).

God is de schepper van hemel en aarde. Hij is degene die jou heeft gemaakt. Hij is de enige, er is geen ander. In het boek Jesaja wordt dit steeds met grote nadruk herhaald. In dit gedeelte staat tien keer 'Er is geen ander' of woorden van gelijke strekking.

God is je schepper. Hij heeft 'je al in de moederschoot (...) gevormd' (Jesaja 44:24). Gods liefde strekt zich uit tot voor de geboorte en tot in de baarmoeder. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor de manier waarop wij met het ongeboren kind omgaan. Elk mens is, vanaf het prilste begin, een schepsel van God. '... van de moederschoot af door mij gedragen, door mij gekoesterd vanaf de geboorte' (46:3b).

Gods liefde strekt zich over Israël uit naar alle andere volken. Hij is de schepper van alles en iedereen en dus nodigt God alle volken uit om deel te hebben aan zijn redding en vrijheid: 'Volken, kom bij me, laat je redden! Dat zeg ik tegen iedereen op aarde' (45:22a, BGT). Dit is een belofte van een vrijheid die groter is dan de wereld te bieden heeft.

Hier zien we een glimp van de hele wereld die zich buigt voor Jezus. 'Voor mij zal elke knie zich buigen en elke tong zal bij mij zweren' (v.23b). Paulus citeert dit vers als verwijzing naar Jezus (Filippenzen 2:9 e.v.).

Dit was ook een voorproef van het feit dat God ook heidenen gebruikt, dat wil zeggen niet-Joden. Cyrus was een Pers en toch wordt hij de gezalfde van de Heer genoemd (Jesaja 45:1). Jesaja profeteert: 'Ik ben het die Cyrus laat komen in gerechtigheid, steeds opnieuw baan ik voor hem de weg. Hij zal mijn stad herbouwen; hij geeft mijn ballingen de vrijheid terug' (v.13). Deze profetie kwam in vervulling toen de ballingschap werd beëindigd door toedoen van Cyrus.

Dit was Gods plan. Hij zei: 'Wat ik besluit, wordt van kracht, en alles wat ik wil, breng ik ten uitvoer. Die uit het oosten een adelaar roept, uit een ver land een man die mijn plannen uitvoert. Ik heb gesproken, en zo zal het gebeuren. Zoals ik het bepaald heb, zo zal het gaan' (46:10b-11). Je kunt ervan uitgaan dat niets Gods plan voor jou kan dwarsbomen.