Laat je inspireren

28 november - dag 332

Een paar jaar geleden interviewde ik twee uitzonderlijk moedige en gelovige mensen. De ene, Ben Freeth, had de moed gehad om in verzet te komen tegen het onrechtvaardige regime in Zimbabwe, geïnspireerd door zijn geloof in Jezus Christus. Dit had verschrikkelijke consequenties. Hij werd geslagen, gemarteld en gedwongen om toe te kijken hoe zijn bejaarde schoonouders werden gemarteld, met de dood van zijn schoonvader tot gevolg. Ondanks deze ellende koos hij ervoor om de beulen lief te hebben en te zegenen.

De tweede man was predikant in een van de zestig landen waar christenen vandaag de dag nog steeds worden vervolgd. Hij was gevangengezet en op een gegeven moment ter dood veroordeeld vanwege zijn geloof in Jezus Christus. Ondanks dit alles weigerde hij zijn geloof af te zweren.

Het leven van dit soort mannen en vrouwen is een bron van inspiratie, daagt ons uit en motiveert ons.

Spreuken 29:1-9

1. Inspirerende voorvechters van recht en gerechtigheid

Ik vind veel inspiratie in het voorbeeld van personen en organisaties die zich met hart en ziel inzetten voor gerechtigheid voor de armen. Het gaat in de Bijbel zo vaak over armoede en gerechtigheid. Er zijn meer dan 2000 verzen waarin deze thema's ter sprake komen.

Rechtvaardigheid is echt belangrijk. 'Een koning die het recht handhaaft, houdt zijn land in stand, een uitzuiger richt het te gronde' (v.4). Het is verschrikkelijk om te wonen in een land waar het omkopen van rechters en politici de norm is. 'Een goede en eerlijke koning maakt zijn land sterk, maar een oneerlijke koning maakt zijn land kapot' (v.4, BGT).

Geen enkel rechtsstelsel is volmaakt. Het is echter wel een voorrecht als je woont in een land met een goed rechtsstelsel.

'Als rechtvaardigen heersen, is het volk verheugd, als een goddeloze aan de macht is, jammert het volk' (v.2). Met andere woorden: 'Goede heersers maken het volk gelukkig, maar slechte heersers maken het volk ongelukkig' (v.2, BGT).

Een rechtvaardig mens heeft een zuiver geweten en kan zingen en vrolijk zijn. Een slecht mens daarentegen is verstrikt in zijn eigen zonde (v.6).

Opkomen voor de 'rechten van de armen' (v.7) is een kenmerk van een rechtvaardig leven: 'Goede mensen verdedigen arme mensen, maar slechte mensen laten arme mensen in de steek' (v.7, BGT).

Heer, help ons om echt iets te betekenen in deze wereld door op te komen voor de rechten van de armen, de dak- en thuislozen, de gevangenen en mensen die honger lijden.

2 Petrus 2:1-22

2. Inspirerende gelovige mensen

Ik ben zo dankbaar voor het voorbeeld van mensen om ons heen, zoals Sandy Millar, Raniero Cantalamessa en heel veel andere, minder bekende mannen en vrouwen die ons inspireren met de manier waarop zij hun geloof voorleven.

Het Nieuwe Testament waarschuwt voor misleidende en potentieel gevaarlijke sekteleiders die met 'verderfelijke ketterijen' komen (v.1). Kortgeleden hadden we te maken met een Zuid-Koreaanse sekte, Shincheonji, die kerken in Londen en wereldwijd probeerde te infiltreren met een 'Bijbelstudie' voor nieuwe gelovigen. De leiders van deze 'Bijbelstudie' leerden hun volgelingen te liegen en bedriegen. Dit hoofdstuk is een stevige aanval aan het adres van valse profeten en dwaalleraren.

Petrus vergelijkt het leven van Noach en Lot met 'valse leraren' (v.1, BGT).

Noach, 'de heraut van de rechtvaardigheid' (v.5), woonde tussen 'zondaars', maar riep de mensen op om voor God te gaan leven (v.5, HB).

Ook Lot was 'rechtvaardig' (v.8). 'Lot was een goed mens die woonde tussen slechte mensen. Hij vond het heel erg dat de mensen zo veel verschrikkelijke dingen deden' (v.7, BGT).

Petrus houdt zijn lezers Noach en Lot voor als voorbeeld in een tijd waarin de mensen te maken hebben met valse leraren die 'met verderfelijke ketterijen komen' en 'losbandig gedrag' vertonen 'en zo de weg van de waarheid in opspraak brengen' (vv.1-2).

Met valse leraren bedoelt Petrus niet christelijke leiders die er een andere opvatting op na houden dan hij. Het leven en onderricht van de valse leraren is regelrecht in tegenspraak met het christelijk geloof: 'Hun ogen zijn voortdurend op zoek naar overspel en ze zondigen onophoudelijk, (...) ze hebben de rechte weg verlaten' (vv.14-15). Ze verleiden 'met bandeloze wellust' (v.18, WV). 'Ze beloven vrijheid, maar zijn zelf slaven van het verderf, want waar men door beheerst wordt, daarvan is men slaaf' (v.19).

De dingen die Petrus hier beschrijft, kunnen heel aanlokkelijk zijn en dat is precies de reden waarom hij zich zo'n zorgen maakt over dit soort leiders. Zijn beschrijving van 'bedrieglijk genot' (v.13), seksuele uitspattingen (vv.14,18-19) en geldzucht (v.15) zijn ook voor ons zeer actueel.

De valse leraren zijn verslaafd aan deze dingen. Onder het mom van een belofte van vrijheid verleiden zij anderen, vooral nieuwe bekeerlingen, tot hun manier van leven, waardoor ze weer van het rechte pad afraken (vv.18-19). Echte vrijheid vind je alleen als je leeft zoals God dat wil. Deze verlokkingen beloven veel, maar laten je uiteindelijk met lege handen achter. Mensen die deze verlokkingen najagen en aanraden zijn 'droogstaande bronnen' en 'mistflarden die door een wervelwind voortgejaagd worden' (v.17).

Dit is een afschrikwekkende waarschuwing: 'En als zij die zich door hun kennis van onze Heer en redder Jezus Christus hebben losgemaakt van het vuil van de wereld, daar weer in verstrikt raken en er opnieuw door worden beheerst, zijn ze er erger aan toe dan voorheen. Het was beter voor hen geweest de weg van de rechtvaardigheid nooit gekend te hebben dan die weg wel te kennen, en zich vervolgens af te wenden van het heilige gebod dat hun is overgeleverd' (vv.20-21).

Heer, de wereld trekt voortdurend aan me. Help me om me nooit van U af te keren, mijn Heer en Redder, Jezus Christus.

Daniël 3:13-4:15

3. Inspirerend geloof en moed

Ik vind dappere, gelovige mensen die weigeren zich bang te laten maken of te laten intimideren altijd zeer inspirerend.

Sadrach, Mesach en Abednego zijn inspirerende voorbeelden van een absoluut vertrouwen in God. Ze weigerden te buigen voor een gouden beeld en dat te aanbidden, ook al dreigde Nebukadnessar dat hij ze onmiddellijk in een brandende oven zou laten gooien. Ze waren vastbesloten om koste wat kost het goede te doen, omdat ze geloofden in God en in zijn macht om hen te wreken als Hij dat wilde.

Ze zeiden tegen de koning: 'Wij vinden het niet nodig uw vraag te beantwoorden. Onze God, Die wij vereren, is in staat ons te redden uit de brandende oven en uit uw macht, majesteit. Maar ook als Hij dat niet doet, kunt u er zeker van zijn dat wij uw goden niet zullen vereren en uw gouden beeld niet zullen aanbidden!' (3:16b-18, HB).

Het zou veel makkelijker zijn geweest voor Sadrach, Mesach en Abednego als ze een uitweg hadden geprobeerd te zoeken. Ze hadden met Nebukadnessar kunnen onderhandelen om tot een compromis te komen. Maar ze hadden een rotsvast vertrouwen in de macht van God die hen zou redden als Hij dat wilde. En zelfs als Hij hen niet zou redden, bleven ze toch op Hem vertrouwen en bleven ze Hem gehoorzaam.

Dit is zo'n inspirerend voorbeeld. Als je een moeilijke beslissing moet nemen, vraag dan net als zij: “Waar doe ik goed aan?” En doe dit dan, ongeacht de gevolgen.

Hun absolute vertrouwen in God was een geweldig getuigenis voor Nebukadnessar. Als hij in de vurige oven kijkt, ziet hij vier mannen rondlopen in het vuur, zonder boeien en ongedeerd, en de vierde man ziet eruit als een godenzoon (v.25). Als we dit lezen in het licht van het Nieuwe Testament, zouden we in de vierde man Jezus zelf kunnen zien, die hen bijstond in hun beproeving.

Toen ze uit de oven kwamen, 'was [er] niets bijzonders aan hen te zien. Niets was verbrand, zelfs niet het haar op hun hoofd. En hun kleren waren nog heel. De mannen roken zelfs niet naar het vuur' (v.27, BGT). Als je beproevingen in je leven meemaakt die lijken op een vurige oven, mag je er zeker van zijn dat Jezus bij je is, met welke problemen je ook te maken hebt.

Zelfs Nebukadnessar raakte geïnspireerd door hun voorbeeld (v.28). Het was het begin van een verandering in zijn karakter. Het kostte God nog wel veel tijd om de boodschap bij hem te laten doordringen. Ondanks het voorbeeld van Daniël in hoofdstuk 2, bekeerde Nebukadnessar zich niet. Het absolute vertrouwen in God van Sadrach, Mesach en Abednego maakte diepe indruk op hem. Maar nog steeds bekeerde hij zich niet helemaal.

In hoofdstuk 4 lezen we zijn opmerkelijke getuigenis over de manier waarop hij uiteindelijk niet anders kon dan God erkennen. Het is fijn om je getuigenis te vertellen: 'Het heeft mij behaagd de tekenen die de hoogste God mij heeft gegeven en de wonderen die hij heeft gedaan, bekend te maken' (3:32). Inmiddels is zijn houding radicaal veranderd en geeft hij God alle eer (v.33).

Hij begint met te vertellen dat hij op een bepaalde manier alles had wat hij begeerde. 'Ik, Nebukadnessar, leidde een zorgeloos bestaan in mijn huis, een weelderig leven in mijn paleis' (4:1). Maar achter die welvaart en tevredenheid ging een diepe angst schuil (v.2).

Een van de belangrijkste dingen waar het in het boek Daniël om gaat, is dat God gebruikmaakt van inspirerende voorbeelden als dat van Daniël, Sadrach, Mesach en Abednego. God gebruikte hun onwrikbare vertrouwen in Hem om het leven van een koning te veranderen en daarmee het leven van een heel volk.

Heer, help me om het goede te doen, ook al zal me het misschien duur komen te staan. Dank U dat de inspirerende voorbeelden van mannen en vrouwen die me laten zien wat er allemaal mogelijk is.