Maak je niet druk, laat God zijn werk maar doen

God heeft alles in de hand: de Heer regeert (v.8). ‘Hij Zelf zal de wereld oordelen in gerechtigheid en over de volken op billijke wijze rechtspreken’ (v.9). Dit is enorm bemoedigend en geruststellend. We zullen in dit leven wellicht nooit weten waarom God bepaalde afschuwelijke dingen laat gebeuren.

Vertrouw op de heerschappij van God en blijf geloven dat Hij je nooit in de steek zal laten: ‘Wie Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat U, HEERE, niet hebt verlaten wie U zoeken.’ (v.11).

Blijf drie dingen doen:

1. Lofprijzen
   ‘Zing psalmen voor de HEERE' (v.12a)
   
   

2. Verkondigen
   ‘Verkondig onder de volken Zijn daden’ (v.12b)

3. Bidden
   ‘De HEERE is een veilige vesting voor de verdrukte, een veilige vesting in tijden van benauwdheid.’ (v.10); ‘Hij vergeet het hulpgeroep van de ellendigen niet.' (v.13b).

Heer, dank U dat U mijn hulpgeroep niet negeert en dat ik op U kan vertrouwen. Dank U dat ik mij niet druk hoef te maken en U uw werk kan laten doen.

Het onderwijs van Jezus is fascinerend. In het eerste stuk van het gedeelte voor vandaag lijkt Hij te zeggen dat het toch nooit goed is, wat je ook doet. Johannes de Doper, aan de ene kant, was een asceet (iemand die zich wijdt aan vrome boetedoening) en werd ervan beschuldigd dat hij door een demon was bezeten. Maar Jezus, aan de andere kant, ging naar feesten met allerlei mensen en raakte bevriend met mensen die de naam hadden onguur en onaangenaam te zijn. Hij werd ervan beschuldigd een veelvraat en dronkaard te zijn en een vriend van tollenaars en zondaars (v.19).

Wat je ook doet, het kan altijd verkeerd worden opgevat. Maar Jezus voegt hieraan toe: ‘Maar de Wijsheid is gerechtvaardigd door Haar kinderen.’ (v.19). Ik denk dat dit betekent dat we gewoon het goede moeten doen en ons geen zorgen moeten maken over wat anderen hiervan denken. 'De praktijk zal wel uitwijzen of u gelijk hebt!' (v.19, HB).

Vervolgens verwijt Hij steden waar Hij geweest is en waar Hij wonderen heeft verricht dat ze niet tot inkeer of geloof zijn gekomen. Hij zegt dat hun zonde erger is dan de zonde van Sodom (v.24). De zonde van ongeloof is misschien wel de ergste van allemaal.

Uit het vervolg blijkt dat Jezus geloofde in voorbeschikking (dat God alles wat gebeurt al heeft bepaald) en in vrije wil. In zijn onderwijs bestaan ze naast elkaar. Dit is een paradox. Deze twee schijnbaar tegenstrijdige dingen zijn allebei waar.

Het is niet 50% voorbeschikking en 50% vrije wil. Jezus zegt dat we 100% voorbeschikt zijn en dat we 100% vrije wil hebben. Dit lijkt onmogelijk, maar God heeft de macht om de menselijke vrijheid te overstijgen en toch intact te laten. Dit is zichtbaar in de menswording: Jezus is 100% God en 100% mens, Hij is volledig God en volledig mens.

1. Voorbeschikking
   ‘Alle dingen zijn Mij overgegeven door Mijn Vader; en niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon, en hij aan wie de Zoon het wil openbaren.’ (v.27).
   
   Waarom God zich wel aan de een, maar niet aan de ander openbaart is een mysterie. Het is in ieder geval niet gebaseerd op wijsheid of verstand. Soms zien de slimste intellectuelen het niet: 'u [hebt] deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen (...) gehouden' (v.25). En soms begrijpen gewone mensen en ‘jonge kinderen’ (v.25) Jezus wonderbaarlijk goed.
   
   
2. Vrije wil
   Jezus zegt: 'Kom naar Mij toe allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven' (v.28). Jezus nodigt iedereen uit naar Hem toe te komen. Niemand wordt uitgesloten. De uitnodiging geldt voor iedereen. We hebben allemaal de keuze of we de uitnodiging aannemen of afslaan.
   

Ik kan maar moeilijk vat krijgen op deze paradox. Met het volgende beeld vind ik het iets makkelijker. Stel je een kamer voor met een deur. Aan de buitenkant staat boven de deur: 'Kom naar Mij toe, allen…' (v.28). Met andere woorden: iedereen wordt uitgenodigd in de kamer te komen. Als je in de kamer bent, staat aan de binnenkant boven de deur ‘niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon, en hij aan wie de Zoon het wil openbaren.’ v.27b.

Met andere woorden: de vrije wil is een leer voor iedereen. Niemand kan zeggen: “Ik word geen christen omdat ik niet uitverkoren ben.” De uitnodiging is gericht aan ons allemaal. Aan de andere kant is voorbeschikking een leer die zekerheid geeft aan mensen die christen zijn. Als je de uitnodiging hebt aangenomen en naar binnen bent gegaan, mag je weten dat God je heeft uitgekozen en dat Hij je daarom niet meer loslaat.

Ik vind het mooi dat in een wereld vol stress, met zoveel mensen die 'vermoeid zijn en belast zijn’, Jezus je rust belooft. Hij biedt aan je last op Zich te nemen en jou zijn last te geven, die zacht is en licht.

Een juk (een werktuig dat Jezus wel gemaakt moet hebben toen Hij werkte als timmerman) is een houten werktuig waarin twee dieren, meestal ossen, bij de nek aan elkaar werden vastgemaakt om samen een ploeg of wagen te trekken. Het juk was bedoeld om de last gemakkelijker te kunnen dragen. Ik vind dit zo'n mooi beeld voor het wandelen met Jezus die onze last deelt en ervoor zorgt dat we onze moeilijkheden beter kunnen dragen, dat onze strijd gemakkelijker en lichter wordt.

Jezus is geen slavendrijver. Als je zijn plan voor je leven uitvoert, draag je weliswaar een last, maar deze is niet zwaar, moeilijk, scherp of drukkend, maar comfortabel en aangenaam. Als je doet wat Hij van je vraagt, geeft Hij je de kracht en de wijsheid om dit te doen en draag je zijn last samen met Hem. Natuurlijk krijg je te maken met uitdagingen en problemen, maar deze zullen lichter zijn en makkelijker te dragen.

Jezus zegt tegen je: “Ben je moe? Uitgeput? Heb je het helemaal gehad met religie? Kom dan naar Mij. Ga met Mij op pad en Ik geef je je leven terug. Ik zal je laten zien wat echte rust is. Ga met Mij mee en volg mijn voorbeeld, dan doen we het samen. Leer het ongedwongen ritme van barmhartigheid. Ik laat je niets doen dat te moeilijk voor je is of niet bij je past. Blijf bij Mij en ik leer je vrij en licht door het leven te gaan.” (vv.28-29 MSG) Maak je niet druk, laat God zijn werk maar doen.

Genesis 29-30

Ik lees deze hoofdstukken van Genesis graag. Het verhaal is beter dan de laatste Netflix-serie.. Wat zou er nu weer gebeuren?

Het is opvallend dat Sara, Rebekka en Rachel alle drie moeite hadden om kinderen te krijgen. Dit is bepaald geen nieuw probleem.. Toen de kinderen uiteindelijk kwamen, waren ze erg belangrijk in Gods plan voor het volk Israël. Wachtte God op het juiste tijdstip of wilde Hij de ouders op de een of andere manier voorbereiden?

De meeste kinderen van Jakob lijken te zijn geboren als gevolg van rivaliteit tussen broers en jaloezie. En toch liet God ze niet vallen en wist Hij zijn doelen te bereiken in hun leven.