Je eerste vraag

De eerste vraag in de Psalmen gaat over Jezus

Alles draait om Jezus. De veiligste plek in dit leven is dicht bij Jezus.

Paulus haalt deze psalm aan als hij het evangelie verkondigt in Antiochië. Hij zegt: 'En wij verkondigen u de belofte die aan de vaderen gedaan is, namelijk dat God die vervuld heeft aan ons, hun kinderen, door Jezus te verwekken, zoals ook in de tweede psalm geschreven staat: U bent Mijn Zoon, heden heb Ik U verwekt.' (Handelingen 13:32-33, een citaat uit Psalm 2:7).

Jezus is zijn 'Gezalfde' (Psalm 2:2c). Het Hebreeuwse woord dat hier wordt gebruikt is 'mashiah' (messias). Hij is de Christus, de Zoon van God, die we moeten liefhebben: 'Kus de Zoon' (v.12a).

De oorspronkelijke context van de psalm was waarschijnlijk een specifieke gebeurtenis met een menselijke koning van Israël. Als we de tekst met een ruimere blik lezen, zien we dat de eerste vraag in de Psalmen vooruitwijst naar Jezus. 'Waarom woeden de heidenvolken
en bedenken de volken wat zonder inhoud is? De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde' (v.1).

Dit is precies wat we zien gebeuren in het Nieuwe Testament met betrekking tot Jezus, ook in het gedeelte voor vandaag. Direct bij de geboorte van Jezus zien we leiders tevergeefs samenspannen (Mattheüs 2:3-4).

De psalm eindigt met de woorden, 'Welzalig (gezegend, benijdenswaardig) allen die tot Hem de toevlucht nemen!' (v.12d). Tijdens alle stormen van het leven, in het bijzonder de storm van de komst van Jezus voor het laatste oordeel, is de enige veilige haven 'bij Hem'.

De eerste vraag in het Nieuwe Testament gaat over Jezus

De eerste vraag in het Nieuwe Testament gaat, heel toepasselijk, ook over Jezus. Het hele Oude Testament komt tot vervulling in Jezus.

De magiërs, ook wel koningen of wijzen uit het Oosten genoemd, beseften hoe belangrijk de geboorte van Jezus was. Zij vroegen: 'Waar is de Koning van de Joden die geboren is? ' (v.2). Zij zochten en vonden Hem. Toen ze het kind zagen 'vielen [ze] neer en aanbaden Het' (v.11). Ze realiseerden zich dat Jezus de vervulling was van alle hoop en dromen van de mensen die voor zijn geboorte hadden geleefd.

Jezus is Degene die al Gods beloften vervult. In het gedeelte van gisteren zagen we één voorbeeld van een belofte die wordt vervuld. Vandaag zien we nog drie voorbeelden:

Plaats van zijn geboorte

Mattheüs zag in dat zelfs de plaats waar Jezus is geboren, is voorspeld in Micha 5:2. Uit Betlehem zou de 'Leidsman' voortkomen, 'want zo staat het geschreven door de profeet' (Mattheüs 2:5-6).
Ballingschap in Egypte

Als Herodes probeert Jezus te doden, vlucht het gezin naar Egypte (v.13). Mattheüs schrijft: 'opdat vervuld werd wat door de Heere gesproken is door de profeet: Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen.' (v.15, zie ook Hosea 11:1).
Kindermoord

Toen Herodes opdracht gaf om alle jongetjes van twee jaar en jonger om te brengen (Mattheüs 2:16), ging hiermee de profetie van Jeremia 31:15 in vervulling (zie Pippa's bijdrage - Mattheüs 2:17-18).

De eerste vraag in de Bijbel gaat over Gods goedheid

Twijfel je wel eens of Gods weg echt de beste is? Overweeg je wel eens om iets te proberen, ook al zegt God dat het verkeerd is?

God gaf de mens alles wat hij zich maar kon wensen. De hele schepping is gemaakt opdat wij ervan konden genieten. Aan elke mogelijke behoefte heeft God gedacht. Het hoogtepunt van Gods schepping was de mens. De behoefte aan gezelschap heeft God opgelost door meer mensen te scheppen: 'Het is niet goed dat de mens alleen is' (2:18).

Het begon met het prachtige geschenk van het huwelijk: ‘Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn’ (v.24). Het huwelijk is de levenslange verbintenis tussen een man en een vrouw. Binnen het huwelijk kunnen we in alle intimiteit en vrijheid en zonder schuldgevoel of ‘schaamte’ genieten van seks, nog zo’n prachtig geschenk van God (v.25).

Ondanks deze overvloed aan goede dingen ging de mens op zoek naar meer en bezweek voor de verleiding om te proeven van de verboden vrucht.

De verleiding begon met twijfel aan God. Dit is de eerste vraag in de Bijbel: 'Is het echt zo dat God gezegd heeft: U mag niet eten van alle bomen in de hof?' (3:1).

Eva's eerste fout was dat ze het gesprek met de slang aanging. We zijn gemaakt om te praten met God, niet met de duivel.

De duivel, in de gedaante van de slang, misleidt Eva, waardoor ze denkt dat haar zonde geen gevolgen zal hebben: 'U zult zeker niet sterven' (v.4). Hij doet het voorkomen alsof God kwade bedoelingen heeft: 'Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.' (v.5). Vaak is het zo dat je een leugen over God slikt, voordat je een hap van de verboden vrucht doorslikt.

De boom zag er 'goed' uit ‘om ervan te eten’ en 'een lust voor het oog' en de boom was 'begerenswaardig (..) om er verstandig door te worden' (v.6). Zo gaat het vaak met verleiding. Adam en Eva zondigden en, zoals vaak gebeurt, ze probeerden hun zonde te verbergen: 'Zij vlochten vijgenbladeren samen en maakten voor zichzelf schorten' (v.7).

Gods eerste vraag in de Bijbel gaat over jou

De vriendschap van Adam en Eva met God was stukgelopen. Toen ze God hoorden aankomen, verborgen ze zich (v.8). Maar God ging direct naar hen op zoek en zijn eerste vraag in de Bijbel is: 'Waar bent u?' (v.9). God liet hen niet los.

Elke keer dat de relatie tussen jou en God bekoelt, blijft God jou zoeken, omdat Hij de relatie wil herstellen.

Hij zegt tegen de slang dat een van Eva's nakomelingen zijn kop zal vermorzelen en dat de slang Hem de hiel zal vermorzelen (v.15b). Jezus is Degene die de kop van de slang zal verbrijzelen. Maar dat heeft een prijs – 'u zult Het de hiel vermorzelen'. Hier zien we een eerste aanwijzing van wat het kost om de relatie te herstellen. Aan het kruis heeft Jezus Satan verbrijzeld, maar dat heeft Hem zijn leven gekost. Zijn bloed werd vergoten, zodat jouw en mijn zonden vergeven konden worden en onze relatie met God kon worden hersteld.

De eerste vraag van de mens gaat over verantwoordelijkheid

'Ben ik de hoeder van mijn broer?' (4:9b). Dit is de vraag waar het vandaag om draait. Ben jij verantwoordelijk voor anderen?

Het resultaat van de zondeval is een beschadigde relatie met God. Adam en Eva gaven elkaar de schuld (vv.12-13) en in hoofdstuk 4 lezen we dat ook hun kinderen ruzie kregen. Dit was het begin van ruzie, onenigheid en onderlinge strijd waarmee de mensheid sindsdien te kampen heeft. Probeer om ruzie te voorkomen. Ruzie heeft zelden een winnaar en maakt zoveel kapot.

Kaïn was kwaad op zijn broer Abel. God vraagt: 'Waarom bent u in woede ontstoken en waarom heeft u uw hoofd laten zakken?
Is het niet zo dat u, als u het goede doet, uw hoofd kunt opheffen? Maar als u niet het goede doet, ligt de zonde aan de deur. Naar u gaat zijn begeerte uit, maar ú moet over hem heersen.' (4:6-7).

Jij moet sterker zijn dan de zonde (met de kracht van het kruis en de opstanding en met hulp van de Geest), want anders krijgt de zonde je in haar macht. Bij Kaïn heeft de zonde gewonnen. Hij sloeg zijn broer dood (v.8). God stelde hem nog een vraag: 'Waar is Abel, uw broer?' (v.9a).

Kaïns antwoord is de eerste vraag van een mens in de Bijbel: 'ben ik de hoeder van mijn broer?' (v.9b). Kaïn probeert onder zijn verantwoordelijkheid uit te komen. Wat hij zegt is: "Ben ik echt verantwoordelijk voor iemand anders dan mijzelf?"

Het Bijbelse antwoord is dat je inderdaad een verantwoordelijkheid hebt tegenover andere mensen. We kunnen ons niet onttrekken aan de verantwoordelijkheid voor wat er om ons heen gebeurt; in onze stad, in ons land en in de wereld. We kunnen bijvoorbeeld niet accepteren dat er elke dag duizenden kinderen sterven als gevolg van extreme armoede en zeggen dat dat niet onze verantwoordelijkheid is.

Je hebt niet alleen een verantwoordelijkheid tegenover je medemens; maar het is jouw voorrecht om je vrienden, familie en iedereen om je heen tot zegen en vreugde te zijn, om iets te betekenen in het leven van zoveel mogelijk mensen.

Pippa's bijdrage
Mattheüs 2:16

Dit gedeelte grijpt me altijd enorm aan.

'Toen werd Herodes, die zag dat hij door de wijzen bedrogen was, verschrikkelijk kwaad. Hij stuurde er soldaten op uit en bracht al de kinderen om die er binnen Bethlehem en in heel dat gebied waren, van twee jaar oud en daaronder, in overeenstemming met de tijd die hij bij de wijzen nauwkeurig nagevraagd had.’

Hoe kon Herodes zoiets verschrikkelijks doen met onschuldige, weerloze kinderen, alleen maar omdat hij bang was voor zijn eigen positie? Heb jij wel eens de neiging om iemand te benadelen om je eigen positie veilig te stellen?