Hemelse geluiden

4 juni - dag 155

Is het je ooit opgevallen dat er een hoop lawaai wordt gemaakt in de Bijbel? Wijsheid roept (Spreuken 8); we worden aangespoord om onze lof luid te laten weerklinken (Psalm 66:8); de HEER wordt geloofd met bazuin en luid klinkende cimbalen (Psalm 150); de HEERE zal het uitschreeuwen (Jesaja 42:13); Gods geluid is als het bruisen van machtige wateren (Ezechiël 43:2); Jezus bidt met luid geroep en onder tranen (Hebreeën 5:7) en zelfs de schepping zucht (Romeinen 8:22).

Met Pinksteren hoorden ze een 'een geluid als van een geweldige windvlaag' en dit geluid kwam 'uit de hemel' (Handelingen 2:2). In de gedeelten voor vandaag horen we andere geluiden die opstijgen naar en neerdalen uit de hemel.

Geluiden van lofprijzing

De Bijbel is realistisch. Soms zijn we 'ellendig' en lijden we 'pijn' (v.30). David probeert niet net te doen alsof hij geen problemen heeft. Hij kiest ervoor om God te loven, ondanks zijn benarde omstandigheden. Zelfs als je door diepe dalen gaat, mag je zeker zijn van wie God is en Hem loven.

Deze psalm eindigt met geluiden van lofprijzing: 'Ik zal Gods Naam loven met gezang en Hem met dankzegging groot maken. (...) Laten hemel en aarde Hem loven' (vv.31,35a). God wordt niet alleen geloofd op aarde, maar ook in de hemel. Als je lofprijst, doe je mee met de geluiden van de hemel. We zien hier drie aspecten van lofprijzing:

Loven is een kwestie van willen
David zegt: 'Ik zal Gods naam loven' (v.31a). Je hebt misschien niet altijd zin om God te loven, maar het is een beslissing die je neemt; het is een kwestie van willen.
God houdt ervan om geprezen te worden
'Het zal de HEERE aangenamer zijn dan een rund of een jonge stier met hoornen en gespleten hoeven.' (v.32).
Lofprijzing heeft gevolgen voor anderen
'Als de zachtmoedigen dit zien, zullen zij zich verblijden; u die God zoekt, uw hart zal leven.' (v.33). Het is me opgevallen dat 'mensen die God zoeken' bij Alpha vaak worden geraakt door de lofprijzing waardoor hun 'harten leven'.

Geluiden van de Heilige Geest

Dit is iets voor jou en mij. Wat er gebeurde met Pinksteren is niet alleen maar een historische gebeurtenis. Het kan voor jou vandaag werkelijkheid worden (2:39). Joël profeteerde: 'God zegt: (...) zal ik mijn Geest geven aan de mensen. Aan mannen en vrouwen, aan oude en jonge mensen' (vv.17, BGT). Daar horen jij en ik absoluut ook bij!

Ga op zoek naar de ervaring
De ervaring van de Heilige Geest met Pinksteren bestond uit drie aspecten:

Het eerste is de kracht van God. Ze hoorden een stormwind. Er stond niet echt een storm. Het was 'een geluid als van een geweldige windvlaag' (v.2). Het klinkt alsof het leek op een zware tropische stortbui. Dit is de onzichtbare, geweldige kracht van God. Het was het uiterlijke en zichtbare teken van een innerlijke, spirituele realiteit.

Het Hebreeuwse woord 'ruach' betekent letterlijk 'adem' of 'wind'. Ruach wordt in het Oude Testament gebruikt om de Heilige Geest aan te duiden: de Geest van God. Jezus had over de leerlingen geblazen en gezegd: 'Ontvang de heilige Geest' (Johannes 20:22). Dit werd vervuld met Pinksteren.

Als je de Heilige Geest ervaart, ervaar je boven alles Gods liefde voor jou (Romeinen 5:5). Door de Heilige Geest voel je Gods liefde voor jou, zodat je samen met Paulus kunt zeggen: 'de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.' (Galaten 2:20). Rick Warren zegt hierover: 'Je geliefd voelen door God is het uitgangspunt voor elke dienst aan God en de wereld, elke opwekking, elke vernieuwing en elk groot ontwaken.'

De Heilige Geest geeft de kracht voor alle heroplevingen. De Heilige Geest stelt mensen in staat om Gods liefde te voelen te ervaren, en diep in hun hart te kennen. Het is het soort kennis dat van je hoofd naar je hart indaalt.

Het tweede aspect is het vuur van God. Ze zagen vuur. En ook hier was het geen echt vuur: 'Ook zagen de gelovigen iets dat op vuur leek. Dat vuur verdeelde zich in vlammen, en op iedereen kwam een vlam neer' (Handelingen 2:3, BGT). Ook dit was een uiterlijk en zichtbaar teken van een innerlijke, spirituele realiteit. Het vuur van God staat voor de kracht, zuiverheid en hartstocht van God.

Als je de Heilige Geest ervaart, krijg je nieuw vuur en hartstocht in je leven.

Het derde aspect zijn de talen van God: 'En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken' (v.4). Dit waren hemelse talen die ze niet hadden geleerd. Paulus heeft het over 'talen van engelen' en 'talen van mensen' talen (1 Korinthe 13:1). De mensen herkenden de talen en alle talen van de wereld werden gesproken (vv.5-11). Hiermee werd de chaos en verdeeldheid van Babel ongedaan gemaakt (Genesis 11:1-9).

De ervaring van Gods liefde door de Heilige Geest brengt eenheid in de kerk. Als we inzien dat dezelfde Heilige Geest zijn werk doet in katholieke, orthodoxe, protestantse en evangelische christenen, ongeacht hun kerk of gezindte, kunnen we onze verdeeldheid achter ons laten en ervaren we eenheid.

Op de dag van Pinksteren zien we drie reacties (die elk ook vandaag nog zichtbaar zijn in het werk van de Heilige Geest): Verwondering: mensen waren 'buiten zichzelf en verwonderden zich' (Handelingen 2:7). Verbijstering: 'Verbijsterd en geheel van hun stuk gebracht vroegen ze aan elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?'' (v.12, NBV). Bespotting: 'Maar sommigen zeiden spottend: ‘Ze zullen wel dronken zijn' ' (v.13, NBV).
Verdiep je in de uitleg

Petrus legt uit wat er gebeurt (v.14 e.v.).

Eerst weerlegt hij een onjuiste uitleg (v.15). Mensen probeerden een logische verklaring te geven voor iets bovennatuurlijks. Het leek misschien alsof ze dronken waren omdat ze zo uitbundig en ongeremd waren. Maar ze waren niet onder invloed van wijn, maar nuchter en onder invloed van de Geest; de enige roes die geen kater geeft!

Daarna geeft hij hun de echte verklaring (v.16 e.v.). Petrus begint zijn toespraak met erop te wijzen dat dit Bijbels is (morgen lezen we de rest van zijn uitleg). Sommige mensen maken onterecht onderscheid tussen het woord en de Geest. Maar de Heilige Geest heeft zelf het woord van God geschreven. Het Oude Testament, het woord van God, wijst vooruit naar deze uitstorting van de Heilige Geest (vv.16-20). Petrus, vol van de Heilige Geest, gaat terug naar de Bijbel. De Heilige Geest maakt dat je hongerig wordt naar het woord van God.

Feestgeluiden

Voor we het gaan hebben over de geluiden die horen bij feestvieren, is het goed dat we eerst kijken naar een ander soort geluid dat in dit gedeelte voorkomt. Toen David de Heer om raad vroeg of hij moest aanvallen, zei de Heer eerst: 'Trek op' (5:19). Maar als hij de Heer een tweede keer raadpleegt, zegt de Heer: 'U moet niet optrekken; maak een omtrekkende beweging tot achter hen (…) En laat het gebeuren, wanneer u het geluid van voetstappen in de toppen van de moerbeibomen hoort, dat u zich dan haast' (vv.23-24).

We weten niet precies wat dit betekent. Maar het spreekt wel tot de verbeelding. Misschien betekent het wel dat we snel moeten handelen als we horen dat God in beweging komt.

God gaf David de overwinning waarna een groot feest werd gevierd. 'David en het hele huis van Israël huppelden voor het aangezicht van de HEERE, met allerlei muziekinstrumenten van cipressenhout, met harpen, met luiten, met tamboerijnen, met rinkelbellen en met cimbalen.' (6:5). Dat moet me een kabaal zijn geweest!

David danste en loofde God op een heel demonstratieve manier: 'David huppelde uit alle macht voor het aangezicht van de HEERE; en David was gekleed in een linnen priesterhemd.' (v.14). Maar toen Michal, Davids vrouw, hem zo zag huppelen, schaamde ze zich voor hem en 'verachtte zij hem in haar hart' (v.16c).

David antwoordde dat hij zou blijven loven en nog uitbundiger dan eerst en zei tegen Michal: '… voor het aangezicht van de HEERE heb ik gehuppeld! En ik zal mij nog geringer gedragen dan dit' (vv.21-22a). Hier zien we een Bijbels voorbeeld van uitbundig en ongeremd feestvieren. Dit gedeelte bevat een waarschuwing voor het minachten van of neerkijken op de manier waarop anderen God loven (v.23). Het is natuurlijk niet de bedoeling om de aandacht op onszelf te vestigen. Maar Davids uitbundigheid kwam recht uit zijn hart en was een oprechte lofbetuiging.

We moeten wel rekening houden met de mensen om ons heen, vooral bijvoorbeeld tijdens de eerste bijeenkomsten van Alpha, als er veel mensen zijn die niet gewend zijn aan uitbundige lofprijzing. Maar over het algemeen mag je je vrij voelen om God te loven met alle hartstocht die je voelt, zonder je zorgen te maken over wat anderen hiervan denken.

Pippa's bijdrage

2 Samuel 6:14-16

'David huppelde uit alle macht voor het aangezicht van de HEERE; en David was gekleed in een linnen priesterhemd.(…) Michal, de dochter van Saul, [keek] door het venster naar beneden (…) Toen zij koning David zag springen en huppelen voor het aangezicht van de HEERE, verachtte zij hem in haar hart.'

Ik heb wel een beetje medelijden met Michal. Ik heb zelf ook wel eens de neiging gehad om neer te kijken op liturgisch dansen. Misschien moet ik leren om wat minder geremd te zijn. Ik weet niet of ik een priesterhemd zou aantrekken, maar je weet maar nooit!