Je leven lang genieten van Gods liefde

4 maart - dag 63

Toen ik studeerde aan de universiteit nam iemand me mee naar een lezing met de titel: 'Waar sta je over tien jaar?' De lezing was bedoeld om ons te bemoedigen en aan te sporen om te blijven vertrouwen en geloven, ondanks alle problemen en moeilijkheden die we tegen zouden komen na ons afstuderen. Het enige wat ik me kan herinneren is dat ik toen dacht: 'Tien jaar! Dat is nog zo ver weg!' Ik kon me daar niets bij voorstellen.

Als ik nu terugkijk op mijn leven, lijkt tien jaar geleden wel gisteren. Het leven is voorbijgevlogen. Het lijkt wel alsof het steeds sneller en sneller voorbijgaat. Ik begrijp nu dat het wijs is om al vroeg in je leven vooruit te kijken.

We leven in een maatschappij waarin iedereen onmiddellijk al zijn behoeften bevredigd wil zien: kant-en-klaarmaaltijden, snelle berichten, geld uit de muur, snelle leningen, een zongebruinde huid uit een flesje, hoofdprijzen bij loterijen. We lopen het risico dat we alleen nog maar oog hebben voor de korte termijn. De Bijbelgedeelten van vandaag vertellen ons dat God de ‘eeuwige God’ is (Jesaja 40:28). God ziet dingen door een groothoeklens: Hij houdt de lange termijn voor ogen en wil je je hele leven lang zijn liefde geven (Psalm 30:6).

De lange blik op het leven

Heb je het moeilijk? Vraag je je af of het ooit goed zal komen?

Gods 'liefde [duurt] een leven lang' (v.6, NBV). Toen David terugkeek op zijn leven, werd hij vervuld van dankbaarheid en lof (v.5). Ja, ook hij had het heel moeilijk gehad in zijn leven. Maar God had hem 'opgetrokken’ en [zijn] vijanden over [hem] niet verblijd' (v.2). Toen hij God om hulp vroeg, heeft God hem 'genezen' (v.3).

'Heer, mijn God, ik riep u om hulp,
en u hebt mij genezen.
Ik was al bijna dood,
het land van de dood zag ik al.
Maar u gaf mij het leven terug' (vv.3-4, BGT).

David maakte God wel eens boos (v.6), zodat God zijn aangezicht voor hem verborg (v8b). (David had tenslotte overspel en een moord gepleegd.) Maar toen hij terugkeek op zijn leven, zag hij dat zijn momenten van testen en beproevingen altijd in het grotere geheel stonden van Gods liefde.

De lange blik op de eeuwigheid

Wat gebeurt er met mensen nadat ze zijn overleden? Eindigt alles met de dood? Misschien heb je een familielid verloren of een goede vriend of vriendin en vraag je je af of je hem of haar ooit nog zult terugzien. Waar zijn ze nu? Zijn ze voor altijd dood? Of slapen ze alleen maar? Of zijn ze op een of andere manier toch in leven?

Jezus' tegenstanders probeerden Hem steeds in de val te lokken met hun vragen (v.13).

De eerste val die ze zetten gaat over geld. Maar ze zagen wel in dat Jezus een ‘waarachtig’ mens was. Ze wisten dat Jezus de waarheid sprak, of Hij daar nu populair door werd of niet (v.14). Jezus wist de val te omzeilen en gaf een verbazingwekkend antwoord (vv.15-17). (Zie De Bijbel met Nicky en Pippa Gumbel, dag 34).

Daarna stelden ze Jezus een hypothetische vraag om Hem op de proef te stellen. Deze vraag ging over het leven na de dood. Binnen het Jodendom was er een discussie tussen de Farizeeën en de Sadduceeën over het leven na de dood. De Farizeeën geloofden in de opstanding, maar de Sadduceeën niet.

Jezus laat zien dat de Sadduceeën het bij het verkeerde eind hadden. Hij geeft hiervoor twee redenen: ten eerste kennen ze blijkbaar de ‘Schriften’ niet en ten tweede kennen ze blijkbaar de ‘kracht van God’ niet (v.24).

De Schriften
Jezus bevestigt de absolute zekerheid van de opstanding van de doden. De Sadduceeën geloofden alleen in het gezag van de Pentateuch, de eerste vijf boeken van de Bijbel. Daarom baseert Jezus zijn argumenten op deze boeken en citeert Hij Exodus 3:6: 'En wat betreft de doden, dat zij opgewekt zullen worden: hebt u niet gelezen in het boek van Mozes, hoe God in de doornstruik tot hem sprak: Ik ben de God van Abraham en de God van Izak en de God van Jakob? Hij is niet een God van doden, maar een God van levenden.' (Markus 12:26-27). Met andere woorden, Abraham, Izak en Jakob leven nu nog!
De kracht van God
In 1 Korinthe 15 vinden we het meest onderbouwde en diepgaande argument in het Nieuwe Testament voor de opstanding van de doden. Paulus benadrukt steeds weer de kracht van God, die werd ontkend door de Sadduceeën. Hij schrijft dat het lichaam wordt gezaaid 'in zwakheid', maar wordt opgewekt 'in kracht' (1 Korinthe 15:43). God '[geeft] ons de overwinning (…) door onze Heere Jezus Christus.’ (vv.56–57).

De geweldige waarheid is dat dezelfde kracht die werkte toen Christus werd opgewekt uit de dood, ook nu in jou werkt en je steeds meer op Christus laat lijken (zie Efeziërs 1:19-20). Deze kracht verandert ook in de toekomst je lichaam in een hemels lichaam in de nieuwe schepping.

Iedereen die is gestorven in Christus leeft daarom nu nog. Je zult hen weerzien. Hoe moeilijk het afscheid ook is, alle worstelingen in dit leven moeten in het licht van de eeuwigheid worden gezien. God houdt de lange termijn voor ogen.

De lange blik op de geschiedenis

Wat is het nut van al die regels en voorschriften in Leviticus? Waarom staan ze in de Bijbel?

Zoals gebruikelijk moeten we het Oude Testament interpreteren in het licht van het Nieuwe Testament, en vooral met het oog op Jezus. God had een langetermijnplan. Hij bereidde de wereld voor op de komst van Christus.

In het Nieuwe Testament lezen we dat deze, op het eerste gezicht vreemde voorschriften in het gedeelte van vandaag 'slechts een schaduw [zijn] van wat komt – de werkelijkheid is Christus' (Kolossenzen 2:17, NBV). Het doel van de voorschriften was om het volk te leren over heiligheid – 'Ik ben de HEERE, uw God. U moet zich heiligen en heilig zijn, want Ik ben heilig.' (Leviticus 11:44).

Petrus citeert dit vers in zijn eerste brief als hij de eerste christenen aanspoort om heilig te leven. Hij schrijft: 'Word als gehoorzame kinderen niet gelijkvormig aan de begeerten die er vroeger in de tijd van uw onwetendheid waren.Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel,want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig.' (1 Petrus 1:14-16).

Maar in het Nieuwe Testament lezen we ook dat God ons nu heeft geheiligd door Christus. Daarom zegt Paulus ook: 'Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken' (Kolossenzen 2:16a). Al deze voorschriften zijn nu overbodig omdat Jezus is gekomen.

Veel van deze voorschriften hadden waarschijnlijk een heel praktische achtergrond. Zo was het eten van varkensvlees waarschijnlijk verboden omdat varkens vaak ziekten overbrachten en dus een gevaar voor de gezondheid waren. Zo zijn ook de regels voor ontsmetting weliswaar heel strikt, maar dienen een heel praktisch doel. God wil dat we verstandig en gezond eten!

Reiniging na de geboorte van een kind gaat niet over morele onreinheid, maar over ceremoniële onreinheid (Leviticus 12:2). De reiniging gold de ‘bloedvloeiing’; er was geen sprake van schuld als gevolg van seks binnen het huwelijk of de geboorte (v.7). Deze voorschriften waren waarschijnlijk heel gunstig voor vrouwen die kortgeleden waren bevallen. De lange periode van afzondering van de gemeenschap behoedde hen ervoor dat ze, te snel na de bevalling, moesten terugkeren naar de drukte van het leven van alledag.

Dit gedeelte leert ons ook iets over de achtergrond van Jezus. We begrijpen hoe arm Maria was; ze kon zich geen ram veroorloven (v.8). 'En toen de dagen van haar reiniging volgens de wet van Mozes vervuld waren, brachten zij [Maria en Jozef] Hem [Jezus] naar Jeruzalem om Hem de Heere voor te stellen (…) en om een offer te brengen volgens wat gezegd is in de wet van de Heere, een paar tortelduiven of twee jonge duiven.' (Lukas 2:22-24).

God had een langetermijnplan voor de geboorte van Zijn Zoon onder deze wetten. God was gedurende de hele geschiedenis aan het werk om de komst van Jezus voor te bereiden. Jezus werd onder deze wet geboren. Hij vervulde de wet en bracht al deze voorschriften ten einde met zijn dood aan het kruis. Hij stond op uit de dood en maakte het zo mogelijk dat ook wij, op een dag, zullen opstaan uit de dood en, samen met Jezus, erfgenamen van God worden (Galaten 4:4-7).

Pippa's bijdrage

Psalm 30:7-8

'Ík zei wel in mijn zorgeloze rust: Ik zal voor eeuwig niet wankelen. (…) Maar toen U Uw aangezicht verborg, werd ik door schrik overmand.'

Ik weet hoe dat werkt. Als ik me goed voel, lijkt het alsof niets mijn vertrouwen in God kan schaden. Maar soms wordt dat vertrouwen op de proef gesteld door problemen, moeilijkheden of ziekte, en voelt het of ik het zelf moet uitzoeken: 'Toen U Uw aangezicht verborg, werd ik door schrik overmand' (v.8b). Dan roep ik toch maar weer tot de Heer om hulp: 'HEERE, mijn God, ik heb tot U geroepen en U hebt mij genezen' (v.3).