God verhoort het gebed van de rechtvaardigen (v.29, HSV). Jouw gebed kan gebeurtenissen beïnvloeden. 'De Heer is ver verwijderd van de goddelozen, het gebed van de rechtvaardigen hoort hij' (v.29). Volgens de schrijver van Spreuken betekent rechtvaardig zijn dat je de juiste weg kiest (v.21), luistert naar goede raad (v.22, BGT) en het goede voor ogen houdt (v.26, HB). Het betekent dat je nadenkt voordat je dingen zegt (v.28a). Door Jezus is iedereen die gelooft rechtvaardig (Romeinen 3:22). Daarom verhoort God jouw gebeden.

Gebed en zorgvuldige planning sluiten elkaar niet uit. Praat niet alleen met God; het is verstandig om ook anderen te raadplegen: 'Bij gebrek aan overleg mislukken plannen, ze slagen door ampel beraad' (v.22).

Je zult tot zegen zijn, waar je ook gaat: 'Een vriendelijke blik maakt (...) blij, een goed bericht geeft (...) weer moed' (v.30, GNB).

Waardoor was de eerste gemeente zo invloedrijk? Ongetwijfeld kwam dit mede door het gebedsleven van de eerste gelovigen.

• Bid met regelmaat
  
  In dit gedeelte wordt duidelijk dat bidden een gewoonte was. 'Een andere keer, toen we weer op weg waren naar de gebedsplaats' (v.16a). Hieruit kunnen we afleiden dat ze niet alleen in hun eentje baden, maar ook regelmatig bij elkaar kwamen om te bidden.
  

• Bid in Jezus' naam
  
  Het gebed van christenen heeft zoveel kracht omdat we niet in onze eigen naam bidden, maar in Jezus' naam.
  
  In Filippi werd Paulus achtervolgd door een 'jonge slavin (...) die bezeten was door een geest en zo de toekomst kon voorspellen' (v.16b). Na een paar dagen had Paulus schoon genoeg van haar eindeloze geschreeuw. Hij keerde zich om en zei: 'Ik beveel je in de naam van Jezus Christus: verlaat haar!' (v.18). En op dat moment ging de geest uit haar weg.
  
  De naam van Jezus heeft zoveel macht. De enige manier om af te rekenen met demonische krachten is door de naam van Jezus. Geen enkele demon kan tegen Jezus op. Jezus bevrijdt ons van demonische krachten. Hij bracht een ommekeer in het leven van deze jonge vrouw. De demon verdween onmiddellijk.
  

• Bid onder alle omstandigheden
  
  De vrouw was slavin en haar eigenaars verdienden veel geld aan haar. Haar eigenaars waren woedend dat ze haar bovennatuurlijke krachten kwijt was. Ze grepen Paulus en Silas en sleurden hen naar het marktplein om hen voor te geleiden aan het stadsbestuur (vv.19-20). Ze hitsten de menigte tegen hen op.
  
  De menigte keerde zich tegen hen (v.22a). Het leven is niet altijd makkelijk als we ons inzetten voor het geloof. De mensen zullen niet willen horen wat we te zeggen hebben en soms is wat we zeggen zelfs verboden bij de wet. Als we worden aangevallen betekent dat niet noodzakelijkerwijs dat we gefaald hebben; het kan juist een teken zijn dat we slagen in onze opzet.
  
  Het stadsbestuur bezweek voor de druk en liet hun de kleren van het lijf scheuren en met stokslagen straffen. Na deze afranseling werden ze opgesloten in de gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken en hun voeten vast te maken aan een zwaar blok hout (vv.22-24).
  
  De gevangenbewaarder was gewend dat mensen die gevangen werden gezet kwaad waren en vloekten en tierden. Maar Paulus en Silas zag hij bidden en lofliederen zingen voor God (v.25). De combinatie van gebed en lofprijzing heeft heel veel kracht.
  
  De gevangenis trilde op haar grondvesten door een hevige aardschok waardoor de deuren opensprongen. De gevangenbewaarder wilde zelfmoord plegen omdat hij dacht dat alle gevangenen waren ontsnapt en omdat hij bang was voor de gevolgen. Maar Paulus, in het zicht van de vrijheid, koos ervoor om te blijven en bracht de cipier bij Christus.
  
  Toen Paulus hem verzekerde dat alle gevangenen er nog waren, vroeg hij: 'Wat moet ik doen om gered te worden?' (v.30). Een uitgelezen kans om te evangeliseren! Paulus legde de cipier uit wat hij moest doen en zo kwamen hij en zijn hele familie tot geloof in Jezus en werden gedoopt.
  
  En onmiddellijk begon zijn leven te veranderen. Hij toonde medelijden. Hij maakte de wonden van Paulus en Silas schoon (v.33). Hij gaf hun te eten (v.34a). Hij en zijn hele familie waren 'buitengewoon verheugd' (v.34b). Hij was bereid om er publiekelijk voor uit te komen dat hij christen was. Samen richtten ze de gemeente in Filippi op.
  
  Deze gebeurtenissen waren zo duidelijk bovennatuurlijk dat Paulus de verbijsterende kracht van God zag achter de menselijke kracht van zijn woorden.
  
  Dit verhaal eindigt ermee dat de rechters persoonlijk hun excuses moeten aanbieden aan Paulus en Silas omdat ze niet wisten dat ze Romeinse staatsburgers waren. Romeinse burgers mochten niet behandeld worden zoals zij hen behandeld hadden. '... de leiders van de stad (...) schrokken toen ze hoorden dat Paulus en Silas Romeinen waren. Ze gingen naar de gevangenis en zeiden: 'Neemt u ons dit alstublieft niet kwalijk.' Daarna brachten ze Paulus en Silas naar buiten (...) Paulus en Silas (...) gingen (...) naar het huis van Lydia. Daar zagen ze de andere christenen weer. Paulus en Silas zeiden tegen hen: 'Houd vol en blijf geloven.' Daarna gingen ze uit de stad weg' (vv.38-40, BGT).

Gebed heeft niet alleen de kracht om ons eigen leven te veranderen, maar ook omstandigheden, gebeurtenissen en het leven van andere mensen.

Gebed kan het verleden natuurlijk niet veranderen, maar het kan toekomstige gebeurtenissen wel beïnvloeden.

De geschiedenis van het volk van God die is opgeschreven in het boek Koningen is nogal dubbel. We lezen steeds dat het volk van God 'deed wat slecht is in de ogen van de HEER' (14:22, 15:26,34 16:7). Ze zondigden, zoals in 14:22b; 15:26,30,34; 16:2. Ze deden aan tempelprostitutie (v.14:24a), gaven zich over aan verfoeilijke praktijken (v.24b) en er was voortdurend oorlog tussen Israël en Juda (v.30; 15:6,32). De koningen waren vaak niet 'met heel hun hart God toegedaan' (15:3).

Er waren ook opmerkelijke uitzonderingen, zoals Asa (15:9-24). 'Zijn levenswijze kon de goedkeuring van de HERE wegdragen, net zoals dat met zijn voorvader David het geval was geweest. Hij verbande de tempelprostituées en verwijderde alle afgodsbeelden' (vv.11-12, HB).

Te midden van dit alles staat een intrigerende opmerking: 'Maar omwille van David liet de HEER het licht van Davids koningshuis in Jeruzalem branden: hij liet het koningschap van vader op zoon overgaan en zorgde dat Jeruzalem standhield. David had immers steeds gedaan wat goed was in de ogen van de Heer en zich altijd gehouden aan wat God hem opdroeg, behalve in de kwestie met de Hethiet Uria' (vv.4-5).

Davids invloed duurde ook na zijn dood nog voort. God honoreerde zijn gebed nog generaties na hem.

God had tegen David gezegd: 'Jou stel ik in het vooruitzicht dat je koningshuis eeuwig zal voortbestaan en je troon nooit zal wankelen' (2 Samuel 7:16). David had gebeden: 'Welnu, HEER, mijn God, houd u dan ook aan de belofte die u aan mij en mijn koningshuis hebt gedaan en doe uw woord voor altijd gestand. Dan zal uw naam voor altijd in ere worden gehouden en zal men zeggen: 'De HEER van de hemelse machten is God over Israël', en dan zal het koningshuis van uw dienaar David altijd standhouden' (vv.25-26).

De Heer verhoorde Davids gebed. De invloed van Davids gebed zou de loop van de geschiedenis veranderen. David had een rechtvaardig leven geleid ('behalve in de kwestie met de Hethiet Uria'). Maar in het Nieuwe Testament lezen we dat iedereen die in Jezus gelooft het beter heeft dan David. Door de dood en opstanding van Jezus ben je rechtvaardig voor God. God hoort het gebed van de rechtvaardigen. Dus dankzij Jezus kan ook jouw gebed de loop van de dingen veranderen.