Iets kan 'waar' zijn zonder 'letterlijk' te zijn. In deze psalm zien we voorbeelden van de waarheid uitgedrukt in een metafoor.

Gods gerechtigheid is de basis van ons hele universum. In de psalm voor vandaag zien we ten minste vier metaforen voor de gerechtigheid van God.

• Het kwaad en zijn gevolgen
  
  De psalmdichter wist net zo goed als wij dat de aarde niet echt overeind wordt gehouden door zuilen. Hij maakt met opzet gebruik van beeldspraak en die moeten we ook als zodanig interpreteren. Dit is dichterlijke taal die even waar is als de 'letterlijke waarheid'.
  
  Het beven van de aarde (v.4a) en haar bewoners is een metafoor voor de gevolgen van het kwaad. Zedeloosheid ondermijnt de stabiliteit van de aarde en de maatschappij. De Heer verkondigt dat Hij zijn schepping met genade staande houdt: 'Ik heb haar op zuilen vastgezet' (v.4b).
  

• Macht en zijn problemen
  
  De 'hoorn' (v.5b, HSV) staat voor macht. Ook dit woord is een metafoor, het is dichterlijke taal. God verheft de hoorn (oftewel de macht) van de rechtvaardigen en hakt de horens (de macht) van de goddelozen af (v.11a, HSV). Macht verleidt mensen zo gemakkelijk tot corruptie en arrogantie. God zegt tegen de hoogmoedigen: 'Wees niet hoogmoedig' (v.5a).
  

• Dienstbaarheid en haar macht
  
  De 'hand van de Heer' (v.9) wordt gebruikt als symbool van zijn macht en kracht. Dit is antropomorfe taal: de woorden worden gebruikt om een menselijke eigenschap te geven aan iets dat niet menselijk is.
  
  Als we iemand 'de handen opleggen' kunnen die handen op zich weinig, maar ze symboliseren Gods grote kracht die door ons werkt.
  

• Het oordeel en Jezus
  
  Als Gods oordeel wordt vergeleken met 'een beker', is dat ook een metafoor. 'In zijn hand houdt hij een beker, gevuld met gekruide, gistende wijn. Hij schenkt hem uit, tot de droesem toe. En wie van de Heer niet wil weten, moet hem drinken, tot op de bodem' (v.9, GNB).
  
  Aan het kruis heeft Jezus de beker van Gods oordeel gedragen in zijn eigen lichaam. Hij had het er eerder al over (Marcus 10:38; Lucas 22:42; Johannes 18:11) en Hij nam het oordeel op Zich dat wij hebben verdiend.

Hoe weet je zeker dat je vergeving hebt gekregen? Hoe weet je dat de dood niet het einde is? Hoe kun je er zeker van zijn dat je eeuwig leven mag ontvangen?

Dit kun je zeker weten op basis van de historische feiten van het leven, de dood en de opstanding van Jezus.

Lucas was een geschiedschrijver. Aan het begin van zijn werk, dat bestaat uit twee delen (het evangelie van Lucas en Handelingen), zegt Lucas dat hij bewijs in handen heeft gekregen in de vorm van ooggetuigenverslagen. Hij is alles nog eens nauwkeurig nagegaan en brengt daarvan een geordend verslag uit (Lucas 1:3, HB) om ons 'te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin u onderricht bent' (Lucas 1:3-4).

In het gedeelte voor vandaag lezen we het verslag van de reizen van Paulus en zijn toespraken. Ook Paulus heeft het in zijn toespraken over historische feiten. Hij vertelt de geschiedenis van het volk van God: de historische feiten van de uittocht, de jaren in de woestijn, de verovering van Kanaän, de rechters en de koningen. Dit alles is de opmaat voor het verhaal van David, van wiens nakomelingen de historische Jezus zou afstammen.

Hierna richt Paulus de aandacht op de dood en vooral de opstanding van Jezus. Hij bevestigt vier aspecten van de opstanding:

• Gods handelen
  
  Ze 'haalden hem van het kruishout en legden hem in een graf. Maar God heeft hem opgewekt uit de dood' (Handelingen 13:29-30). God kwam zijn belofte uit het Oude Testament na in het Nieuwe Testament door Jezus tot leven te wekken (v.33). Het was aangekondigd in het Oude Testament (v.34). '... door Jezus te verwekken, zoals ook in de tweede psalm geschreven staat' (v.32b-33a, HSV).
  

• Historische feiten
  
  Het feit 'dat Hij Jezus uit de doden heeft doen opstaan ...' (v.34). De opstanding is geen metafoor. Het is niet iets wat we alleen maar existentieel kunnen ervaren met ons hart. Paulus zegt dat het een historisch feit is. De lichamelijke opstanding van Jezus is echt gebeurd. Jezus' lichaam is opgestaan uit de dood.
  
  'In de dagen daarna is Hij vele malen gezien door de mannen en vrouwen, die met Hem uit Galilea naar Jeruzalem waren gekomen. Die zijn nu Zijn getuigen. Zij vertellen iedereen wat zij van Hem weten' (v.31, HB).
  

• Een unieke gebeurtenis
  
  De opstanding van Jezus is een unieke gebeurtenis. Paulus zet Jezus tegenover David die is gestorven en begraven en wiens lichaam niet bewaard is gebleven (v.36, BGT). Anderen zijn weliswaar tot leven gewekt, waarna ze alsnog stierven, maar Jezus was opgewekt en zijn lichaam is niet tot ontbinding overgegaan: '... dat hij uit de doden zou doen opstaan hem die niet meer mocht terugkeren naar bederf' (v.34a, NB).
  

• Goed nieuws
  
  Dit is het goede nieuws (v.32) dat Paulus verkondigde. De opstanding betekent dat het kruis zijn werk heeft gedaan en dat vergeving van zonde mogelijk is (v.38). Iedereen die gelooft, wordt vrijgesproken (v.39). Er is afgerekend met je verleden en je kunt een goede band met God hebben.

Het historische feit van de opstanding heeft enorme gevolgen voor je leven en voor je toekomst. Als Jezus is gestorven, begraven en opgewekt door God, betekent dat dat iedereen die in Hem gelooft en is gestorven op een dag door God zal worden gewekt tot het eeuwige leven (zie 1 Korintiërs 15 en 1 Tessalonicenzen 4:13-18).

Als je 'de mensen uit je eigen tijd' hebt gediend 'overeenkomstig Gods wil', zal ook jij 'sterven' (Handelingen 13:36) en door God tot eeuwig leven worden gewekt.

Heb je je wel eens afgevraagd of God echt geïnteresseerd is in alle details van je leven? Als we de nauwkeurige aanwijzingen lezen voor de bouw van de tempel, zien we hoe nauwgezet God de veel grotere tempel die in het Nieuwe Testament wordt onthuld, heeft voorbereid, uitgedacht en voorgesteld. Als God op die manier bezig is met de details van een gebouw, mag je ervan uitgaan dat Hij zich ook bezighoudt met de details van jouw leven. Als jij iets belangrijk vindt, vindt God dat ook!

Typologie gaat over symbolische voorstellingen en is heel belangrijk voor ons christenen om het Oude Testament te kunnen begrijpen. Een aantal grote waarheden van het Nieuwe Testament worden aangekondigd in de geschiedenis van de verlossing in het Oude Testament. Zo wordt Adam een voorafbeelding van Christus genoemd (Romeinen 5:14).

De tempel in het Oude Testament kunnen we zien als voorafbeelding van de tempel in het Nieuwe Testament (het volk van God). In dit gedeelte krijgen we een beschrijving van de tempel waaraan Salomo zeven jaar heeft gebouwd (1 Koningen 6:38). De tempel was ontworpen als verblijfplaats voor de aanwezigheid van God op aarde: 'Ik zal in deze tempel die jij aan het bouwen bent, midden onder de Israëlieten wonen' (v.13, GNB).

Daarom was het zo belangrijk dat alles perfect was: het was de verblijfplaats van God. Het ging hier om de naam van God. Ze deden alles zo goed als ze maar konden. De tempel was oogverblindend en kosten noch moeite werden gespaard. Als zij alles al perfect wilden doen, dan moeten wij zeker streven naar perfectie nu God in ons woont.

Het is opmerkelijk dat God geen haast heeft! 'In het vierhonderdtachtigste jaar na de uittocht van de Israëlieten uit Egypte, in het vierde jaar van zijn regering over Israël (...) begon koning Salomo met de bouw van de tempel' (6:1).

De tempel in het Oude Testament wijst vooruit naar het volk van God. Wij zijn het huis van God. God woont in ieder van ons. Jouw lichaam is de tempel van de Heilige Geest (1 Korintiërs 6:19). De kerk is nu de heilige tempel van de Heer waarin God woont door zijn Geest (Efeziërs 2:21-22). Dit is nu Gods 'huis'.