Samen is het beter

21 februari - dag 52

Ik ben er nooit erg goed in geweest om dingen duidelijk te maken met visuele hulpmiddelen. Ik ben niet zo praktisch ingesteld. Mijn goede vriend Nicky Lee daarentegen (die samen met zijn vrouw Sila aan de wieg heeft gestaan van onder andere de Marriage Course), is hier heel handig in en gebruikt vaak allerlei visuele hulpmiddelen.

Soms als hij een toespraak houdt op een bruiloft, illustreert hij het gedeelte in Prediker 4 waar staat: 'Twee zijn beter dan één (...) Een drievoudig snoer wordt niet snel gebroken' (vv.9,12).

Als symbool voor het huwelijk neemt hij twee draden wol van verschillende kleuren en verweeft deze met elkaar. Deze zijn samen sterker dan een enkele draad, maar kunnen nog steeds vrij gemakkelijk worden stukgetrokken. Dan neemt hij een stuk bijna onzichtbaar visdraad als derde draad. Met deze derde draad erbij kunnen de twee wollen draden onmogelijk worden stukgetrokken. (Ik heb het een keer geprobeerd om het zo te laten zien, maar om de een of andere reden ging het helemaal verkeerd!)

Wat hij op die manier zo goed laat zien, en wat is ontleend aan het gedeelte uit Prediker, is dat vriendschap en het huwelijk prachtige geschenken zijn, maar dat de band nog veel sterker wordt met God als onzichtbare derde draad.

In de gedeelten voor vandaag zien we dat twee sterker zijn dan één in het huwelijk, de zending en de dienst aan God.

Huwelijk: twee worden één

Dit is een schitterend beeld van het huwelijk als bron van zegen (v.18a), vreugde (v.18b), liefde (v.19a), bekoring (19a), tevredenheid (v.18, HB) en romantiek (v.19c).

Het is een prachtige beschrijving van het huwelijk waarin twee mensen 'één vlees' worden (Genesis 2:24). Het is zo mooi omdat het exclusief is. De schrijver gebruikt het pakkende beeld van een bron of fontein om de verrukking van het seksuele samensmelten te verwoorden. Deze verrukking heeft echter exclusiviteit als basis en dit wordt vier keer benadrukt (Spreuken 5:15-18).

Het prachtige van de emotionele en lichamelijke liefde tussen man en vrouw in een langdurige verbintenis (v.19) wordt vergeleken met de snelle, vluchtige bevrediging van een affaire met een lichtzinnige vreemde (v.20).

Daarom waarschuwt de schrijver in zulke sterke bewoordingen voor overspel. Hij zegt in feite: “Pas op, want God ziet alles” (v.21). En het pad dat leidt naar overspel is 'kwaad', 'zondig', 'dwaas' en eindigt met 'de dood' (vv.22-23, NBV). We zien hiervan een voorbeeld in het gedeelte van het Nieuwe Testament voor vandaag, waar het overspel van Herodes hem ertoe bracht om Johannes de Doper te vermoorden (Markus 6:14-29).

Het feit dat onze wegen ‘vóór de ogen van de HEERE’ zijn (Spreuken 5:21), is niet alleen een waarschuwing voor overspel. Het herinnert ons ook aan de kracht die voortkomt uit het betrekken van de Heer bij ons huwelijk, als derde draad in ons huwelijkssnoer.

Gods liefde voor ons is het beste voorbeeld en de belangrijkste leidraad voor de manier waarop we onze echtgenoot/echtgenote moeten liefhebben.

Uitzending: twee aan twee

Het huwelijk is niet de enige oplossing voor alleen-zijn. Hoewel het huwelijk een grote zegen is, zien we hier dat we niet getrouwd hoeven te zijn om gemeenschap te ervaren of ons compleet te voelen. Jezus was niet getrouwd en toch was Hij de meest complete mens die ooit op aarde heeft geleefd. Hij liet een andere manier van heelheid zien.

Jezus 'deed zijn ding'. En Hij stuurde zijn leerlingen eropuit om dat ook te doen. Ze gingen op weg en maakten het goede nieuws bekend, dreven demonen uit en genazen de zieken (vv.12-13).

Het is veelzeggend dat Hij hen in tweetallen uitzond: 'twee aan twee' (v.7). Dit soort uitzending kan heel eenzaam zijn in je eentje. Het is zoveel beter om met zijn tweeën te gaan.

Het moet heel fijn en bevredigend zijn geweest om samen het goede nieuws bekend te maken, demonen uit te drijven en de zieken met olie te zalven (voor de betekenis van zalfolie, zie Exodus 30:22-33) en te zien dat ze hierdoor genazen (v.13).

‘En toen zij weggegaan waren, predikten zij dat men zich moest bekeren. En zij dreven veel demonen uit en zalfden veel zieken met olie en maakten hen gezond.’ (vv.12-13)

Zij deden dit samen. Maar de arme Johannes de Doper zat alleen in de gevangenis. Hij geeft ons een treffend voorbeeld van morele moed door de waarheid te spreken tegen iemand met veel macht. Hij had tegen Herodes gezegd: 'U mag niet trouwen met de vrouw van uw broer' (v.18, NBV). Hij aarzelde niet om de woede van de machthebbers over zich af te roepen toen dat nodig was.

Herodes luisterde graag naar Johannes (v.20b). Hij voelde zich beter na een goede preek! Maar Herodes weigerde één ding in zijn leven op te geven: zijn overspelige relatie met Herodias, die, niet verrassend, wrok koesterde tegen Johannes, en hem wilde doden. Deze relatie maakte Herodes moreel zwak en stond een relatie met God in de weg.

Herodes stond niet te springen om Johannes de Doper om te brengen, net als Pilatus bij Jezus. Herodes deed een dwaas aanbod en bracht zichzelf in een onmogelijke positie, waarbij hij zou zijn afgegaan als hij Johannes de Doper niet had laten doden.

Hoewel Johannes de Doper volgelingen had (Johannes 1:35), was hij alleen in de gevangenis en bij zijn terechtstelling. Jezus zond zijn discipelen ‘twee aan twee’ de wereld in.

Jago Wynne heeft het in zijn boek Working Without Wilting (Werken zonder weg te kwijnen) over doordeweekse pastorale bijeenkomsten die hij organiseert voor mensen die in Londen werken. Hij zegt dat mensen die alleen kwamen, als christelijke eenling, er vaak vermoeid uitzagen, worstelend met de druk van het werk en het leven.

Maar mensen die samen met christelijke collega's, in groepjes van twee of meer naar de diensten kwamen, waren bijna zonder uitzondering opgewekter en levenslustiger.

Jago schrijft: 'Als we als christenen op onszelf zijn in ons dagelijks leven, of dit nu op het werk, op school, op de universiteit of thuis is, is het goed om de Heer te vragen of hij ons een broer of zus in Christus wil geven. Alleen al het feit dat ze er zijn, kan een stimulans zijn om de Heer te blijven dienen.'

Zoals we lezen in Prediker: 'Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn (...) Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, Maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt (...) En iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houd je stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken' (Prediker 4:9-12, NBV). Dit vers wordt vaak gebruikt om te laten zien hoe belangrijk vriendschap en eenheid binnen het huwelijk is. Maar de oorspronkelijke context van het vers is vriendschap.

Dienst aan God: twee lammeren

De gedetailleerde beschrijving van de plechtigheden in dit gedeelte laat zien met hoeveel zorg een heilige God benaderd moest worden. Het was de uiterlijke versiering die de priesters hun glorie, schoonheid en heiligheid gaf. In het Nieuwe Testament komt de kleding die je innerlijke schoonheid en heiligheid geeft, van de Geest van God in je hart.

Bij deze plechtigheden in het Oude Testament moest alles vermenigvuldigd worden. Daarom zijn er twee rammen (29:1,3), twee gouden ringen (30:4) en, opvallend genoeg, twee lammeren (29:38) nodig. De verdubbeling van de benodigdheden en offerdieren was een teken van Gods grootheid. Het laat zien dat de offerdieren en rituelen niet toereikend zijn om ons werkelijk bij God te brengen. Twee is beter dan één, maar nog steeds niet genoeg.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën vertelt ons dat al deze regels zijn afgeschaft: 'Het bestaande voorschrift werd afgeschaft omdat het krachteloos en zonder nut was' (Hebreeën 7:18, WV). In plaats van twee lammeren is er één volmaakt lam voor ons geofferd: Jezus. 'Hij [heeft] eens en voor altijd [voor hun zonden geofferd] toen Hij Zichzelf offerde' (v.27b). We hebben geen dubbele offers meer nodig.

Verzoening was noodzakelijk (Exodus 29:33,37; 30:10,16) en vereiste 'het bloed van het zondoffer' (30:10).

Jezus heeft zijn eigen bloed voor ons vergoten. Paulus beschrijft Jezus' dood aan het kruis als 'middel tot verzoening' (Romeinen 3:25).

Alleen als ze hadden geofferd mochten de priesters naar het altaar gaan om 'dienst te doen' (Exodus 30:20). 'Ministry' betekent dienst aan God. Het is dankzij het ene offer van Jezus aan het kruis dat jij jouw dienst aan God en de wereld kunt doen.

Pippa's bijdrage

Marcus 6:26, NBV

'Deze vraag bedroefde de koning zeer, maar hij wilde het haar [Salome] niet weigeren omdat hij in het bijzijn van zijn gasten een eed had gezworen.'

Ik weet dat het niet goed is om terug te komen op een eed, maar het is beter dan iets doen wat zo verkeerd is. Herodes had bereid moeten zijn om een slecht figuur te slaan voor zijn gasten en zijn eed te breken. Komen wij wel eens in de verleiding om iets verkeerds te doen om niet af te gaan?