God houdt van mij

19 februari - dag 50

Hoog op de heidegronden van de hoogvlakten van Wales kwamen twee dominees een herdersjongen tegen die slechthorend was en niet kon lezen en schrijven. Ze legden hem uit dat Jezus zijn herder wilde zijn, die altijd voor hem zou zorgen, net zoals hij dat zelf deed bij zijn schapen. Ze leerden hem de woorden 'De Heer is mijn herder' (Psalm 23:1), met de vingers en duim van zijn rechterhand, zodat hij ze zou onthouden. Ze begonnen met zijn duim en gebruikten voor elk woord een nieuwe vinger. Ze leerden hem even te stoppen bij het vierde woord 'mijn' om te bedenken: “Deze psalm is bedoeld voor mij”.

Een paar jaar later kwam een van de dominees terug in hetzelfde dorp en vroeg naar de herdersjongen. Er waren die winter verschrikkelijke sneeuwstormen geweest en de jongen was in de heuvels omgekomen in de sneeuw. De dorpsbewoner die het verhaal vertelde zei: “Er was wel iets wat we niet snapten. Toen we zijn lichaam vonden hield hij de vierde vinger van zijn rechterhand vast.”

Dit verhaal is misschien een volksverhaal, maar het laat wel Gods persoonlijke liefde voor elk van ons zien.

Veel mensen denken dat God een soort grote onpersoonlijke macht is. Maar de God van de Bijbel is heel anders. Zijn relatie met ons is persoonlijk. Paulus schrijft: '... de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven' (Galaten 2:20b). Hij is 'mijn God' (Filippenzen 4:19). God houdt van mij.

1. Mijn Herder

God zorgt voor ons als een herder voor zijn schapen. Er zijn momenten dat ik me geestelijk uitgeput voel. Ik ben zo blij dat Hij ‘mijn ziel verkwikt’ (v.3a). Op veel momenten dat ik leiding nodig heb, schrijf ik dit op. Ik heb God later vaak kunnen bedanken dat Hij mij leidt ‘in het spoor van de gerechtigheid, omwille van Zijn Naam’ (v.3b). God heeft een geweldig doel voor jouw leven. Laat je door Hem leiden op het spoor dat goed is voor jou. Je hoeft in dit leven niet bang te zijn, want Hij is bij je (v.4).

2. Mijn Gastheer

We gaan van het beeld van een herder en zijn schapen naar dat van een gastheer en zijn gasten. Dit is een prachtig beeld van een samenzijn met God in de hectiek van alle dag: 'U maakt voor mij de tafel gereed voor de ogen van mijn tegenstanders' (v.5a). Hij stilt de honger in je ziel met een feestmaal. Neem deze uitnodiging aan en reserveer elke dag tijd om je ziel te voeden met zijn nabijheid.

Vroeg of laat gaan we allemaal 'door een dal vol schaduw van de dood' (v.4) als we oog in oog staan met onze eigen dood of de dood van een geliefde. Zelfs dan hoeven we niet bang te zijn, want de Heer is met ons (v.4).

Ik lees deze psalm vaak met mensen die ernstig ziek of stervende zijn. Het is een enorme troost om te weten dat de Heer altijd bij ons is: 'Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven. Ik zal in het huis van de HEERE blijven tot in lengte van dagen.' (v.6).

3. Mijn Heer

Heb je wel eens meegemaakt dat het lijkt alsof er plotseling een orkaan in je leven opsteekt (4:37)?

Het meer van Galilea stond bekend om de stormen die plotseling opstaken. De leerlingen wisten dat hun boot zou kunnen omslaan door zulke hoge golven en dat ze konden sterven.

Maar Jezus lag te slapen (v.38). Soms lijkt het wel alsof God niets doet als zo'n storm opsteekt. Hij lijkt je gebed niet te verhoren. Het lijkt wel of Hij niet eens luistert. Dat zijn momenten waarop je geloof op de proef wordt gesteld.

Uiteindelijk brengt Jezus de storm tot bedaren. Hij spreekt de macht achter de storm bestraffend toe: 'Zwijg! Wees stil!' (v.39). Zo laat Hij zien dat Hij Heer en meester is over de natuur. Voor de leerlingen begint dit gedeelte in angst, maar het eindigt met geloof. In een crisis wordt je geloof op de proef gesteld. Jezus wil dat je leert om je angst te bedwingen en Hem te vertrouwen, ook al woedt er een storm. Kies voor geloof boven angst.

Soms laat God de storm bedaren. Soms laat hij de storm te keer gaan, en brengt Hij jou tot rust.

Hierna laat Jezus zien dat Hij Heer en meester is over de krachten die proberen ons leven te verwoesten. Een door onreine geesten bezeten man (die in 5:9 Legio wordt genoemd) bevond zich in een afschuwelijke situatie van zelfverminking (v.5). De instanties hadden hem vastgeketend (v.4) omdat ze niets anders konden bedenken dan hem op te sluiten. Dat was alles wat ze konden doen. De macht van politici, de overheid en de politie is beperkt. Jezus oordeelde en veroordeelde de man niet. Hij zag dat hij in heelheid kon leven. Jezus gaf een gebiedende opdracht en liet zijn heerschappij zien, zijn kracht om ons te bevrijden en te helen.

Mensen reageerden op twee verschillende manieren op Jezus' heerschappij. De eerste was vijandig, zoals in vers 17. Commerciële belangen waren geschaad. Het kan nogal ongemakkelijk zijn als we echte macht en kracht aan het werk zien. Maar anderen waren geïnteresseerd (v.20).

Een van de fascinerende aspecten van dit verhaal is dat de bezeten man Jezus smeekte met Hem mee te mogen gaan nadat Hij hem had genezen en bevrijd van de onreine geest (v.18). Maar dat mocht niet van Jezus (v.19).

Ik zou denken dat deze man veel zou hebben gehad aan een intensieve nazorg van Jezus. Maar Jezus zet hem direct aan het werk om het goede nieuws te vertellen. Hij zegt: 'Ga naar uw huis, naar de uwen, en bericht hun alles wat de Heere voor u gedaan heeft' (v.19). En dat is precies wat de man doet (v.20).

Wees niet overbezorgd over mensen die net tot geloof zijn gekomen. Het is soms juist goed om hen direct in het openbaar over hun nieuwe geloof te laten vertellen. De volgende keer dat Jezus in Dekapolis was, kwamen er 4000 mensen naar Hem luisteren. De getuigenis van de man had blijkbaar nogal wat teweeggebracht.

Wellicht dat Markus daarom dit verhaal zo vlak na de gelijkenis van het mosterdzaad vertelt. De bezeten man dacht misschien dat hij maar weinig te bieden had, maar zijn leven had een enorme invloed. Jezus zegt dat God een heleboel kan met een heel klein zaadje, een mosterdzaad (4:31). 'En wanneer het gezaaid is, komt het op' (v.32).

Het gaat er niet om hoeveel je hebt, maar om wat je ermee doet. Een mosterdzaadje moet direct in de grond worden gestopt anders gaat het verloren. En nadat het geplant is, heeft het zoveel groeikracht dat het door asfalt en beton heen kan groeien. De les die we hieruit kunnen leren is eenvoudig: als je het niet gebruikt, gaat het verloren. Gebruik wat je hebt en God zal het vele malen vermenigvuldigen.

4. Mijn Leidsman

Geven doe je uit vrije wil. Als je enthousiast bent over God, geef je met gulle hand om zijn naam te eren. Het volk van God kon het geld bij elkaar brengen dat nodig was voor het werk van God dankzij 'iedereen wiens hart hem gewillig maakt' (25:2b). Ze gaven uit vrije wil en zonder te klagen. De liefde van God dwingt je nooit ergens toe. Hij wil dat je uit vrije wil en vanuit je hart reageert.

De tabernakel (de ontmoetingstent) was een provisorische ontmoetingsplaats voor God en zijn volk. Theologisch gesproken was de tabernakel de woonplaats van God op aarde en daardoor van onmetelijk belang. Het is de eerste in de reeks woonplaatsen van God: tabernakel, tempel, Jezus Zelf, het lichaam van de afzonderlijke gelovige, de kerk.

God belooft leiding, zelfs in de allerkleinste details: 'Ik zal je een ontwerp laten zien van de tabernakel en van alle voorwerpen die bij deze tent horen; houd je daar nauwkeurig aan' (v.9, NBV). God is mijn leidsman, ook in de kleine dingen van het leven.

5. Mijn Redder

De schrijver van de brief aan de Hebreeën legt uit dat het heiligdom dat hier (Exodus 25:10-26:37) wordt beschreven 'een afbeelding en schaduw van de hemelse dingen, overeenkomstig een aanwijzing van God die Mozes ontving bij het voltooien van de tabernakel. Want zie erop toe, zegt Hij, dat u alles maakt overeenkomstig het voorbeeld dat u op de berg getoond is.' (Hebreeën 8:5).

Al deze instructies voor het Heilige en het Heilige der heiligen waren bedoeld als voorbereiding voor de redding door Christus: 'Christus daarentegen is aangetreden als hogepriester van al het goede dat ons is toebedacht: hij is door een indrukwekkender en volmaakter tent – die niet door mensenhanden gemaakt is en niet behoort tot onze schepping – voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan, en dan niet met bloed van bokken en jonge stieren maar met zijn eigen bloed. Zo heeft hij een eeuwige verlossing verworven' (Hebreeën 9:11-12, NBV).

Dankzij het zoenoffer van Jezus hebben jij en ik toegang tot het Heilge der heiligen. Jezus is mijn Redder en Verlosser.

Pippa's bijdrage

Markus 4:39

De stormen van het leven duiken soms op uit het niets terwijl alles juist op rolletjes lijkt te lopen. Het is zo makkelijk om op zo'n moment aan je geloof te twijfelen. Maar de leerlingen deden wat ze moesten doen: ze gingen met hun angst naar Jezus. Hoewel Hij hen bestrafte omdat ze niet geloofden, loste Hij de situatie toch op. Wat ik zo mooi vind, is dat het meer helemaal tot rust kwam nadat de wind was gaan liggen (Markus 4:39).